You are here

Home » Content

Sivas Yöresinde Buğday Tarımında Farklı Toprak İşleme Yöntemlerinin Toprak Fiziksel Özellikleri, Bitki Gelişimi ve Ürün Verimi Üzerine Etkisi

The Effects of the Different Soil Tillage Systems on Soil Properties, Emergence and Wheat Yield in Sivas Province

Journal Name:

  • Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2015

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study, the effects of four different tillage systems (GT: mouldboard plough+disc harrow+planting; KT1: chisel+disc harrow+planting; KT2: rotovator+planting; AE: no till planting] on soil physical properties, plant emergence characteristics (mean emergence dates, emerged rate index, percentage of emerged seedling) and wheat yield components were investigated at wheat production in Sivas province. The highest moisture content value was found in AE system for 0-15 cm and 15-30 cm soil depths than the other conventional tillage systems. The highest soil bulk density and penetration resistance were found in AE system. According to wheat emergence characteristics; the percentage of emerged seedling for AE, KT1, KT2 and GT tillage systems varied as 85.00%, 71.11%, 83.89% and 87.20%, respectively. The highest percentage of emerged seedling (PE) was found in GT system. As a result of this study, the highest wheat yield was found as 330 kg da-1 in GT system, whereas, the lowest wheat yield was found as 293 kg da-1 in AE system. For among the soil tillage systems, the plant length, spike numbers per square meter and the kernel weight per spike were higher in KT2 conservational system than AE and KT1 systems.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
çalışmada, Sivas koşullarında buğday tarımında farklı toprak işleme yöntemlerinin (GT: kulaklı pulluk+diskli tırmık+ekim; KT1: çizel+diskli tırmık+ekim, KT2: rotovatör+ekim; ve AE: anıza doğrudan ekim) toprak fiziksel özellikleri, bitki çıkış özellikleri [ortalama çıkış süresi (OÇS), çıkış oranı indeksi (ÇOİ) ve tarla filiz çıkış derecesi (TFÇD)] ile buğday bitkisinin verim parametreleri üzerine etkileri değerlendirilmiştir. Toprağın 0-15 cm ve 15-30 cm derinliklerinde ölçülen toprağın nem içeriği değeri AE anıza doğrudan ekim yönteminde, diğer korumalı işleme yöntemlerine göre daha yüksek bulunmuştur. Toprağın hacim ağırlığı ve penetrasyon direnci değerleri AE yönteminde en yüksek değeri vermiştir. Buğday bitkisinin çıkış özellikleri açısından, AE, KT1, KT2 ve GT yöntemlerinde TFÇD değerleri sırasıyla; %85.00 %71.10, %83.90 ve %87.20 olarak bulunurken en yüksek TFÇD değeri, GT toprak işleme yönteminde bulunmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, birim alan tane verimi en yüksek 330 kg da-1 ile GT yönteminde, en düşük değer ise 293 kg da-1 ile AE yönteminde bulunmuştur. Farklı toprak işleme yöntemlerinde; bitki boyu, metrekaredeki başak sayısı ve başaktaki tane ağırlığı değerleri KT2 yönteminde AE ve KT1 yöntemlerinden daha yüksek bulunmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon 709301107_39-51.pdf
  • 3
39
51
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Adak S ve Birsin E (2000). Farklı Toprak işleme
Yöntemleri ve Ekim Nöbeti Sistemleri ile yetiştirilen
Gerek-79 Buğday Çeşidinin Bazı Kalite Öğeleri ve
Veriminin Saptanması. Tarım Bilimleri Dergisi, 6 (4),
29-34, Ankara.
Anonim (2014 a). Türkiye un sanayicileri federasyonu
2013 yılı un sanayi sektör raporu, Ankara.
Anonim (2014 b). İstatistikî Bilgiler Raporu. İl Gıda
Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü Koordinasyon ve
Tarımsal Veriler Şube Müdürlüğü, Sivas.
Anonim (2014 c). Sivas İl Master planı, Sivas.
Anonim (2014d). Türkiye İstatistik Kurumu İstatistiki
Tablolar ve Dinamik Sorgulama
http://www.tuik.gov.tr. (03.09.2014).
Aykanat S (2009). Buğday Tarımında Farklı Toprak
İşleme ve Ekim Yöntemlerinin Teknik ve Ekonomik
Yönden Karşılaştırılması, (Doktora Tezi). Çukurova
Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri
ABD, Ankara.
Busscher WJ and Sojka RE (1987). Enhancement of
Subsoiling Effect On Soil Strength Conservation
Tillage. Transactions of ASAE 30(4): 888-892.
Barut BZ, Çelik İ ve Turgut MM (2010). Buğday
tarımında farklı toprak işleme sistemlerinin toprağın
bazı fiziksel özelliklerine etkisi, Tarım Makineleri
Bilimi Dergisi,6(4), 237-246. Adana
Baran MF, Durgut MR, Kayhan İE, Kurşun İ, Aydın B ve
Kayışoğlu B (2014). II.Ürün Silajlık Mısır Üretiminde
Uygulanabilecek Farklı Toprak İşleme Yöntemlerinin
Teknik ve Ekonomik Olarak Belirlenmesi. Tekirdağ
Ziraat Fakültesi Dergisi, 11 (1), 18-26.
Boydaş MG ve Turgut N (2009). Farklı Toprak İşleme
Aletlerinin Kışlık Buğday Verimi Üzerine Etkisi.
Ataturk University Journal of the Faculty of
Agriculture, 40(1), 25-35.
Çiftçi C, Mert B ve Atak M (2002). Ekmeklik Buğday
Çeşitlerinde Farklı Azot Dozlarının Verim Üzerine
Etkisi, Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü
Dergisi, 12 (1-2), 72-85.
Çarman K (2009). Hububat ve Baklagil Tarımında
Koruyucu Toprak İşleme ve Doğrudan Ekim
Uygulamaları, Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi
Dergisi, 48-50.
Delibacak S, Okur B ve Yalçın H (2006). Koruyucu
Toprak İşleme ve Doğrudan Ekimin İkinci ürün Mısır
verimine etkileri, Tarım Makineleri Bilimi Dergisi, 2
(2) 139-146.
Doğan H ve Çarman K (1997). Konya Bölgesinde
Hububat Tarımında Tohum Yatağı Hazırlama
Uygulamalarının Toprağın Bazı Fiziksel Özellikleri ve
50
BULUT ve ALTUNTAŞ / JAFAG (2015) 32 (3), 39-51
Yakıt Tüketimine Etkileri. Tarımsal Mekanizasyon
17. Ulusal Kongresi, Cilt 1, 337-347, Tokat.
Erbach DC (1982). Tillage for Continous Corn and
Soybean Rotation. Transactions of the ASAE, 25 (4):
906-911.
Eijelkamp (1990).Equipment for Soil Research
Eijkelkamp Co., The Netherlands, s. 240.
Genç İ (1974).Yerli ve Yabancı Ekmeklik ve Makarnalık
Buğday Çeşitlerinde Verim ve Verime Etkili Başlıca
Karakterler Üzerinde Araştırmalar. Çukurova Ü. Z. F.
Yayınları. 82. Bilimsel Araştırma ve İnceleme Tezleri:
10. Adana.
Grossman RB and Berdenair CR (1982). Erosion
Tolerance For Cropland: Application Of The Soil
Survey Data Base.ASA sp. Publ. No. 45, Madison,
WI:ASA, CSSA,SSSA.
Hoogmoed WB (2002). No-Tillage. Lecture Notes, 196p.
Wageningen University, Agrotechonology and Food
Sciences.
Kınacı G ve Demir İ (1994). Ekmeklik ve Makarnalık
Buğdaylarda Verim Komponentlerinin Genel Uyum
Yeteneği Üzerinde Araştırmalar. Tarla Bitkileri
Kongresi. Bitki Islahı Bildirileri 25-29 Nisan,11-12,
Bornova, İzmir.
Konak M ve Çarman K (1996). Hububat Ekimi İçin
Baskılı Ekim Makinasının Tasarımı. 6.Uluslararası
Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi. Ankara.
Keçecioğlu G ve Gülsoylu E (2002). Toprak İşleme
Makinaları. E.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları No: 545,
s.265, İzmir.
Kaya M, Atak M, Çift CY ve Ünver S (2005). Çinko ve
Humik Asit Uygulamalarının Ekmeklik Buğday
(Triticum aestivum L.)’ da Verim ve Bazı Verim
Öğeleri Üzerine Etkileri Süleyman Demirel
Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 9-3.
http://sablon.sdu.edu.tr/enstituler/fenbilim/dergi/
files/2005/m.kaya_ve_arkadaslari.pdf
Keçeli A (2006). Bazı Ekmeklik Buğday (Triticum
aestivum L.) Çeşitlerinde Vernalizasyonun Gelişme
Dönemleri Ve Verime Etkileri,(Yüksek Lisans Tezi),
Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla
Bitkileri ABD, Ankara.
Karaağaç HA (2007). İkinci Ürün Silajlık Mısır Tarımında
Farklı Toprak İşleme ve Ekim Sistemlerinin Teknik ve
Ekonomik Yönden Karşılaştırılması (Yüksek lisans
Tezi), Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım
Makineleri Anabilim Dalı, Adana.
Kirişçi, V., Say, S., Işık, A., ve Akıncı, İ., 1995. Tarım
Makinaları ile Çalışmada Etkili Toprak Özellikleri,
Tarımsal Mekanizasyon 16. ulusal Kongresi, s. 490-
501, Bursa.
Kolay B ve Öztürkmen AR (2007). Diyarbakır
Koşullarında ll. Ürün Soya Tarımında Farklı Toprak
İşleme Yöntemlerinin Bazı Toprak Özelliklerine
Etkisi, 13 Haziran 2007, 2. Koruyucu Toprak İşleme
ve Doğrudan Ekim Çalıştayı, s. 55-67, İzmir.
Korucu T ve Yurdagül FC (2013). Farklı Toprak İşleme
Aletlerinin Toprak Yüzeyindeki Anız Miktarına
Etkisinin Doğru Hat Yöntemi İle Belirlenmesi. KSÜ
Doğa Bilimleri Dergisi, 16 (2), 6-17.
Lampurlanes J, Angas P and Martinez C (2003). Root
Growth, Soil Water Content And Yield Of Barley
Under Different Tillage Systems On Two Soils İn
Semiarid Conditions. Field Crops Research 69: 27-40.
Lopez-Galvez G, Saltveit M and Cantwell M (1996).
Woundinduced Phenylalanine Ammonia Lyase
Activity: Factors Affecting İts İnduction And
Correlation With The Quality Of Minimally Processed
Lettuces. Postharvest Biol. Technol. 9, 223–233.
Marakoğlu T ve Çarman K (2008). Buğday Üretiminde
Azaltılmış Toprak İşleme Ve Direk Ekim
Uygulamaları. Fen Bil. Ens. Tarım Makineleri Ana
Bilim Dalı, Konya.
Önen H, Özgöz E ve Özer Z (2012). Toprak İşleme
Yöntemlerinin Buğdayda Yabancı Otlanmaya ve
Verime Etkileri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat
Fakültesi Dergisi, 29(1), 99-104.
Pabin J, Lipiec J, Wlodek S and Biskupski A (2003).
Effect Of Different Tillage Systems And Straw
Management On Some Physical Properties Of Soil
And On The Yield Of Winter Rye İn Monoculture.
International Agrophysics, 17; 175–181.
Sakin MA, Yıldırım A ve Gökmen S (2004). Tokat
Kazova Koşullarında Bazı Makarnalık Buğday
Genotiplerinin Verim Unsurları ile Kalite
Özelliklerinin Belirlenmesi. Tarım Bilimleri Dergisi
10 (4) 481-489.
Sürek D (2004). Kuru Tarımda Farklı Ekim Nöbeti
Uygulama Etkinliklerinin Karşılaştırılması. Ankara
Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Toprak Anabilim
Dalı, (Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
Yürür N, Turan M ve Çakmakçı S (1987). Bazı Ekmeklik
ve Makarnalık Buğday Çeşitlerinin Bursa Koşullarında
Verim ve Adaptasyon Yeteneği Üzerine Araştırmalar.
Türkiye Tahıl Sempozyumu (Tübitak) 59-69, Bursa.
Yalçın H, Demir V, Yürdem H ve Sungur N (1997).
Buğday Tarımında Azaltılmış Toprak İşleme
Yöntemlerinin Karşılaştırılması Üzerine Bir
Araştırma. Tarımsal Mekanizasyon 17.Ulusal
kongresi,17-19 Eylül 1997, 415-423, Tokat.
Yalçın H, Çakır E, Akdemir H, Öcel T ve Soya H (2003).
Hafif Topraklarda Azaltılmış Toprak İşleme
Yöntemlerinin İş Başarıları Ve Buğday Verimine
Etkileri. Koruyucu Toprak İşleme ve Doğrudan Ekim
Çalıştayı, 23-24 Ekim 2003, 97-107, İzmir.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com