You are here

USÛL-İ HADİSÇİLER PERSPEKTİFİNDEN HADİSLERİN YAZIYLA KAYDI MESELESİNİN TESPİT VE DEĞERLENDİRMESİ

IDENTIFICATION AND EVALUATION OF THE RECORDING HADITHS IN WRITING ISSUE FROM THE PERSPECTIVE OF HADITH SCHOLARS

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12350

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The recording of the hadiths in writing has been a controversial issue between scholars of Islam in general and particularly between hadith narrators beginning from the time of the Prophet until the following centuries. As it is understood from the narrations, Some of the Sahâbah have taken this issue seriously and determined their attitudes in terms of acceptance or rejection according to the narrations coming from this subject. However, regarding the debate which should be evaluated within the scope of the hadith method in the historical process, the opinions of the hadith scholars have not been evaluated in an independent way. While the hadiths were written, in order to determine the attitude of the Prophet, scholars, it seems that they are trying to get rid of the contradictions between the hadiths in the classic sources. It is an important issue to consider and examine the views of the hadith scholar on whether or not the hadith can be written. In the discussions on "kibab al-hadh" written on the basis of the views of the hadith scholars in history, the narrative-centered evaluations were made in general. Hadith scholars have a very important role in determining whether hadiths pr belong to the prophet in term of method and principles. Because hadith scholars not only deal with the issues related to the 'Qabbat al-Hadith' but also all hadith and hadith methods. Therefore, the contradictions of whether or not to write hadiths should be identified. It is necessary to understand the debates on the narration of hadiths. It is necessary to determine the views of the scholars of the hadiths in order to do all these. In this work, which is done with the aim of eliminating the deficiencies in this area, the identification and evaluation of hadith scholars will be examined on written narration of hadiths.
Abstract (Original Language): 
Hadislerin yazıyla kaydedilmesi meselesi Hz. Peygamber zamanından başlayıp başta sahabî olmak üzere sonraki asırlara kadar özelde muhaddisler genelde ise birçok alim tarafından tartışma konusu edilmiştir. Rivâyetlerden anlaşıldığına göre sahâbiden bazılarının bu meseleyi ciddiye aldığı ayrıca kabul veya red açısından tavırlarını bu konuda gelen rivâyetlere göre belirledikleri anlaşılmaktadır. Fakat tarihî süreçte hadis usulü konusu kapsamında ele alınması gereken gereken bu tartışmayla ilgili olarak usûl-i hadisçilerin görüşleri müstakil bir şekilde değerlendirilmemiştir. Kaynaklarda alimlerin, hadislerin yazılması hususunda Hz. Peygamber’in tutumunu belirlemek için söz konusu hadisler arasındaki çelişkileri gidermeye çalıştıkları görülmektedir. Hadislerin yazılıp yazılamayacağı konusunda hadis usûlcülerinin görüşlerinin müstakil olarak ele alınıp incelenmesi tartışmanın sıhhati açısından önemli bir meseledir. Tarihi süreçte hadisçilerin görüşleri referans alınarak ortaya konan “kitâbetü’l-hadîs” ile ilgili tartışmalarda genelde rivâyet merkezli değerlendirmeler yapılmıştır. Halbu ki rivâyetlerin Hz. Peygamber’e aidiyetinin tespitinde ortaya konan ilke ve esaslarda hadis usulcüleri de çok önemli bir konuma sahiptir. Çünkü hadis usûlü kitaplarında sadece “kitâbetü’l-hadîs” ile doğrudan ilgisi olan konuların değil, diğer bütün hadis ve hadis usulü konularının ele alınmış olması, hadis usulcülerini bu konuda önemli kılan diğer bir ayrıcalıktır. Bundan dolayı hadislerin yazılıp yazılmaması etrafında nakledilmiş rivâyetlerin ve bunlar hakkında ortaya çıkan tartışmaların sağlıklı bir şekilde anlaşılıp değerlendirilebilmesi için hadis usûlcülerinin genel kanaatinin tespit edilmesi gerekmektedir. Bu alandaki eksikliği giderme maksadıyla yapılan bu çalışmada “kitâbetü’l-hadîs” konusunda hadis usulü alimlerinin tespit ve değerlendirmeleri ele alınacaktır.
1
18

REFERENCES

References: 

Ahmed b. Hanbel (2001), Ebû Abdullah Ahmed b. Muhammed, Müsned, thk. Şuayb el-Arnaûd, Âdil
Mürşid vd., Müessesetü’r-risâle.
Aydınlı, Abdullah (1997), “Hadis Rivâyetlerinde Yazının Kullanımı ve Güvenirliği”, Sünnetin
Dindeki Yeri, İstanbul.
Azami (1980), Muhammed Mustafa, Dirâsâtü fi’l-hadîsi’n-Nebevî ve Târîhu tedvînihi, Mektebetü’lİslâmî.
Beğavî, Ebû Muhammed Hüseyin b Mesûd el-Ferrâ (1983), Şerhu’s-sünne, (I-XV), Mektebetü’lİslâmi,
Beyrût-Dımeşk.
Buhârî, Muhammed b. İsmâîl Ebû Abdullah (1422), el-Câmiu’s- Sahîh, (I-IX), thk. Muhammed
Züheyr b. Nâsır en-Nâsır, Dâru Tûku’n-necât.
Cerrahoğlu, İsmail (1961), “Tefsir ve Hadis Kitâbetine Karşı Peygamber ve Sahâbenin Durumu”, s.
44, AÜİFD, IX, ss. 39-45.
Cezâirî, Tâhir b. Sâlih İbn Ahmed (1995), Tevcîhü’n-nazar ilâ usûli'l-eser, (I-II), thk. Abdulfettâh
Ebû Gudde, Mektebetü'l-matbûâtü'l-İslamiyye, Haleb.
Çakan, İsmail Lütfi (2015), Hadis Edebiyatı, M.Ü. İlahiyat Fak. Vakfı, İstanbul.
Dârimî, Ebû Muhammed Abdullah b. Abdurrahman (2000), Sünen, I-IV, thk. Hüseyin Selîm Esed
ed-Dârânî, Dâru’l-muğnî, Suudiarabistan.
Ebû Dâvûd, Süleyman b. Eşas b. İshâk es-Sicistânî (trhsz.), Sünen, (I-IV), thk. Muhammed
Muhyiddîn Abdulhamid, el-Mektebetü’l-asriyye, Saydâ-Beyrût.
es-Sehâvî, Şemsüddîn Ebu’l-Hayr Muhammed b. Abdurahmân b. Muhammed b. Ebî Bekr b. Osmân
b. Muhammed (2003), Fethu’l-muğîs bi-şerhi’l-Elfiyeti’l-hadîs, (I-IV), thk. Ali Hüseyn Ali,
Mektebetü’s-sünne, Mısır.
Görgün, Tahsin (1996), “Ignaz Goldziher”, DİA, XIV, 108, 109.
Usûl-i Hadisçiler Perspektifinden Hadislerin Yazıyla Kaydı Meselesinin Tespit ve… 17
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/27
Hâkim en-Nîsâbûrî, Ebû Abdullah Muhammed b. Abdullah b. Muhammed (1990), Müstedrek ala’s-
Sahihayn, (I-IV), thk. Mustafa Abdulkadir Atâ, Dâru’l-kütübü’l-ilmiyye, Beyrût.
Hatîb el-Bağdâdî, Ebû Bekr Ahmed b. Ali b. Sâbit (1986), el-Kifâye fî ilmi’r-rivâye, thk. Dr.Ahmed
Ömer Hâşim, Dâru’l-kitâbi’l-Arabî, Beyrût.
-----(trhsz./a), el-Câmî li ahlâki’r-râvî ve âdâbi’s-sâmi, (I-II), thk. Mahmût Tahhân, Mektebetü’lmeârif,
Riyâd.
-----(trhsz./b), Takyîdu’l-ilm, İhyâü’s-sünneti’n-nebeviyye, Beyrût.
Hattâbî, Hamd b. Muhammed el-Bustî (1932), Meâlimü’s-sünen, (I-IV), Matbaatü’l-ilmiyye, Halep.
Irâkî, Ebu'l-Fadl Zeynüddîn Abdirrahîm b. El-Hüsyn b. Abdurrahman b. Ebî Bekr b. İbrahim (1969),
et-Takyîd ve’l-izâh şerhu Mukaddimetü İbnu’s-Salâh, thk. Abdurrahmân Muhammed
Osmân, Mektebetü's-Selefî, Medine.
İbn Abdilberr, Ebû Ömer Yûsuf b. Abdullah Muhammed en-Nemerî el-Kurtubî (1994), Câmiu
beyâni’l-ilm ve fadlih, (I-II), thk. Ebi’l-Eşbâl ez-Züheyrî, Dâru İbn el-Cevzî, Suudiarabistan.
İbn Hacer el-Askalânî, Ebu’l-Fadl Ahmed b. Ali b. Muhammed b. Ahmed (1422), Nüzhetü’n-nazar
fî tavzîhi Nuhbeti’l-fiker fî mustalihi ehli’l-eser, thk. Abdullah b. Dayfilleh er-Ruheylî,
Matbaatü’s-sefîr, Riyâd.
İbn Kesîr, Ebu'l-Fidâ İsmâil b. Ömer b. Kesîr el-Kureşî, İhtisâru ulûmi’l-hadîs, thk. Ahmed
Muhammed Şâkir, Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, Beyrût-Lübnan, trhsz.
İbn Kuteybe, Ebû Muhammed Abdullah b. Müslim (1999), Te’vîlu mutelifi’l-hadîs, el-Mektebü’lİslâmî.
İbnu’s- Salâh, Ebû Amr Osmân b. Abdirrahmân (1406/1986), Mukaddime/Ma'rifetü envâi ulûmi'lhadîs,
thk. Nuruddîn Itr, Dâru’l-Fiker, Suriye.
Kâdî Iyâz, Iyâz b. Mûsâ el-Yahsûbî (1970), el-İlmâ‘ ilâ mârifeti usûli’r-rivâye ve takyîdi’s-semâ‘,
thk. Seyyid Ahmed Sakar, Dâru’t-Turâ, Kahire-Tunus.
Kâsımî, Muhammed Cemâlüddîn b. Muhammed Saîd b. Kâsım el-Hallâk, Kavâidü’t-tahdîs min
funûni mustalahı’l-hadîs, Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, Beyrût, trhsz.
Muhammed Hamidullah (1995), “Hz. Peygamber Zamanında Hadisin Tedvini”, (çev. Nazif
Danışman), Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, s. 1,2, Sayı: 3, Cilt: 5, ss. 1-7.
Müslim, Ebu’l-Hasan el-Kuşeyrî en-Neysâbûrî , el-Müsnedü’s-sahîh, (I-V), thk. Muhammed Fuâd
Abdülbâkî, Dâru İhyâ, Beyrût, trhsz.
Nevevî, Ebû Zekeriyyâ Muhyiddîn Yahya b. Şeref (1405/1985), et-Takrîb ve’t-Teysîr li ma’rifeti
süneni’l-beşîr ve’n-nezîr, thk. Muhammed Osman Hışt, Dâru'l-kitâbi'l-arabî, I. Baskı,
Beyrût.
Paul L. Heck (2004), (Çev. Nevzat Tartı), Yazının İslâm Medeniyetindeki Epistemolojik Sorunu:
Hatîb Bağdâdî’nin (ö. 463/1071) Takyîdu’l-ilm’i, Din Bilimleri Akademik Araştırmalar
Merkezi, 225-248, (4.Cilt) 2.
Râmehurmuzî (1404), Ebû Muhammed el-Hasan b. Abdurrahman b. Hallâd, el-Muhaddisu’l-fâsı
beyne’r-râvî ve’l-vâî, thk. Muhammed Accâc el-Hatîb, Beyrût.
18 Veli ABA
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/27
Suyûtî, Abdurrahman b. Ebî Bekr Celâlüddîn (1995), thk. Ebû Kuteybe Nazar Muhammed el-
Faryâb, Tedrîbu’r-râvî fî şerhi Takrîbi'n-Nevevî, (I-II), Dâru Tayyibe, Mısır/Beyrut.
Tirmizî, Ebû İsâ Muhammed b. İsâ b. Sevre (1998), Sünen, (I-VI), thk. Beşşâr Avvâd Ma’rûf, Dâru’lgarbi’l-
İslâmî, Beyrût.
Togan, A. Zeki Velidî (1985), Tarihite Usûl, Enderun Kitabevi, İstanbul.
Toksarı, Ali (1994), Delil Olma Yönünden Sünnet, Rey Yayıncılık, Kayseri.
Yücel, Ahmet (1998-1999), “Hadislerin Yazılmasıyla İlgili Rivayetlerin Tenkit ve
Değerlendirilmesi” MÜİF Dergisi, sayı:16-17.
-----(2002), “Kitâbet”, DİA., XXVI, 81.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com