Azar, A., Presley, A. İ. & Baklaya, Ö. (2006). “Çoklu Zekâ Kuramına Dayalı Öğretimin Öğrencilerin Başarı, Tutum, Hatırlama ve Bilişsel Süreç Becerilerine Etkisi.” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30: 45-54.
Baki, A. & Gökçek, T. (2005). “Türkiye ve Amerika Birleşik Devletleri’ndeki İlköğretim Matematik (1-5) Program Geliştirme Çalışmalarının Karşılaştırılması.” Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5, 2: 557-588.
Baki, A., Gürbüz, R., Ünal, S. & Atasoy, E. (2009). “Çoklu Zeka Kuramına Dayalı Etkinliklerin Kavramsal Öğrenmeye Etkisi: Tam Sayılarda Dört İşlem Örneği.” Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2): 237-259.
Başbay, A. (2005). “Çoklu Zekâ Uygulamasına Katılan Öğretmenlerin ve Öğrencilerin Uygulama Hakkındaki Görüşleri Üzerine Nitel Bir Araştırma.” Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 189-206.
Black, P. & Wiliam, D. (1998). “Assessment and Classroom Learning.” Assessment in Education, 5(1): 7-74.
Blythe, T. & Gardner, H. (1990). “A School for All İntelligence.” Educational Leadership, 47(7): 33-37.
Campbell, L. & Campbell, B. (1999). Multiple ıntelligences and student achievement: success stories from six schools. ASCD,Virginia USA.
Campbell, L. (1997). “Variations on A Theme: How Teachers Interpret MI Theory.” Educational Leadership, 55(1), 14-19.
Checkley, K. (1997). “The First Seven and the Eight A Conversation with Howard Gardner.” Educational Leadership, 5(1): 8-9.
Clements, D. H. & McMillen, S. (1996). “Rethinking Concrete Manipulatives.” Teaching Children Mathematics, 2(5): 270-279.
Crook, T. J. (1988). “The Impact of Classroom Evaluation Practice on Student.” Review of Education Research, 58(4): 438-481.
Demirel, Ö., Tuncel, İ., Demirhan, C. & Demir, K. (2008). “Çoklu Zekâ Kuramı ile Disiplinlerarası Yaklaşımı Temel Alan Uygulamalara İlişkin Öğretmen-Öğrenci Görüşleri.” Eğitim ve Bilim, 33(147): 14-25.
Dori, Y. J. & Herscovitz, O. (1999). “Question–Posing Capability as an Alternative Evaluation Method: Analysis of an Environmental Case Study.” Journal of Research in Science Teaching, 36( 4): 411-430.
Ellison, L. (1992). “Using Multiple İntelligences to Set Goals.” Educational Leadership, 50( 2): 69-72.
Emig, V. B. (1997). “A Multiple Intelligences Inventory.” Educational Leadership, 55(1): 47-50.
Gardner, H. (1999). Intelligence reframed: Multiple intelligence for the 21 st century. New York, NY, Basic Books.
Gardner, H. (1997). “Multiple Intelligences as a Partner in School Improvement.” Educational Leadership, 55(1): 20-21.Gibson, B. P. & Govendo, B. L. (1999). “Encouraging Contrastive Behavior in Middle School Classrooms: A Multiple Intelligence Approach.” Intervention in School and Clinic, 35( 1): 16-22.
Greenhawk, J. (1997). “Multiple Intelligences Meet Standards.” Educational Leadership, 55( 1): 62-64.
Gürbüz, R. (2011). “Positive and Negative Reflections of Maths Teaching Carried out in Learning Environment Designed Based on Multiple İntelligence Theory.” International Online Journal of Educational Sciences, 3(3): 1195-1223.
Gürbüz, R. (2008). Matematik Öğretiminde Çoklu Zekâ Kuramına Göre Tasarlanan Öğrenme Ortamlarından Yansımalar. Yayınlanmamış doktora tezi. Trabzon, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Gürbüz, R. & Birgin, O. (2011). “Öğrenme Ortamına Çoklu Zekâ Kuramını Taşıyan İki Öğretmen ve İki Araştırmacının Yolculuğundan Yansıyanlar.” Türk Bilgisayar ve Matematik Eğitimi Dergisi, 2(1): 1-19.
Gürçay, D. & Eryılmaz, A. (2005). “Çoklu Zekâ Alanlarına Dayalı Öğretimin Öğrencilerin Fizik Başarısına Etkisi.” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29: 103-109.
Hoerr, T. R. (1996). “Introducing the Theory of Multiple Intelligences.” NASSP Bulletin, 80, 583: 8-10.
Hopper, B. & Hurry, P. (2000). “Learning the MI Way: The Effects on Students’ Learning of Using the Theory of Multiple.” Pastoral Care in Education, 18(4): 26-32.
Işık, D. & Tarım, K. (2009). “The Effects of The Cooperative Learning Method Supported by Multiple İntelligence Theory on Turkish Elementary Students’mathematics Achievement.” Asia Pasific Education Review, DOI 10.1007/s12564-009-9049-5
Kılıç, Ç. (2002). “Çoklu Zekâ Kuramının Amerikan Okullarındaki Uygulamaları Üzerine Ulusal Bir Çalışma (SUMIT Projesi).” Eğitim Araştırmaları Dergisi, 8: 165-174.
Korkmaz, H. (2001). “Çoklu Zekâ Tabanlı Etkin Öğrenme Yaklaşımının Öğrenci Başarısına ve Tutumuna Etkisi.” Eğitim ve Bilim, 26(119): 71-78.
Köksal, M. S. & Yel, M. (2007). “Solunum Sistemleri Konusunun Çoklu Zekâ Kuramına Dayalı Öğretiminin 10. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarısı, Derse Karşı Tutumu ve Öğretimin Kalıcılık Düzeyine Etkisi.” Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7(1): 211-239.
Köroğlu, H. & Yeşildere, S. (2004). “İlköğretim Yedinci Sınıf Matematik Dersi Tamsayılar Ünitesinde Çoklu Zekâ Teorisi Tabanlı Öğretimin Öğrenci Başarısına Etkisi.” GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(24): 25-41.
MEB. (2005). İlköğretim matematik dersi 6-8. sınıflar öğretim programı. T.C. Milli Eğitim Bakanlığı, Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara.
Nolen, J. L. (2003). “Multiple Intelligences in the Classroom.” Education, 124(1): 115-119.
Özdemir, P., Güneysu, S. & Tekkaya, C. (2006). “Enhancing Learning through Multiple Intelligences.” Journal of Biological Education, 40(2): 74-78.
Ross, R. & Kurtz, R. (1993). “Making Manipulatives Work: A Strategy for Success.” Arithmetic Teacher, 40(5): 254-257.
Saban, A. (2002). “Toward a More Intelligent School.” Educational Leadership, 60(2): 70-73.
Sternbert, R.J. (1999). “Successful Intelligence: Finding A Balance.” Trends in Cognitive Sciences, 3(11): 436-442.
Stiggins, R. J. (1999). “Assessment, Student Confidence, and School Success.” Phi Delta Kappan, 81(3): 191-198.
Strauss, A. & Corbin, J. (1990). Basics of qualitative research: Grounded theory procedures and techniques. Newbury Park, CA: Sage.
Talu, N. (1999). “Çoklu Zekâ Kuramı ve Eğitime Yansımaları.” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15: 164-172.
Ucak, E., Bag, H. & Usak, M. (2006). “Enhancing Learning Through Multiple Intelligences in Elementary Science Education.” Journal of Baltic Science Education, 2(10): 61-69.
Wu-Tien Wu. (2004). “Multiple Intelligences, Educational Reform and A Succesfull Career.” Teachers College Record, 106(1): 181-192.
Yenilmez, K. ve Bozkurt, E. (2007). “Matematik Eğitiminde Çoklu Zekâ Kuramına Yönelik Öğretmen Düşünceleri.” Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13: 90-103.
Yıldırım K, & Tarım, K. (2008). “Çoklu Zekâ Kuramı Destekli Kubaşık Öğrenme Yönteminin İlköğretim Beşinci Sınıf Matematik Dersinde Akademik Başarı ve Hatırda Tutma Düzeyine Etkisi.” İlköğretim Online Dergisi, 7(1): 174-187.
Yıldırım, K., Tarım, K. & İflazoğlu A. (2006). “Çoklu Zekâ Kuramı Destekli Kubaşık Öğrenme Yönteminin Matematik Dersindeki Akademik Başarı ve Kalıcılığa Etkisi.” Eğitimde Kuram ve Uygulama, 2(2): 81-96.
Yılmaz, G. & Fer, S. (2003). “Çok Yönlü Zekâ Alanlarına Göre Düzenlenen Öğretim Etkinliklerine İlişkin Öğrencilerin Görüşleri ve Başarıları.” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25: 235-245.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com