You are here

TİCARİ KREDİ TALEPLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ AÇISINDAN MEVDUAT BANKALARI İLE KATILIM BANKALARININ KARŞILAŞTIRILMASI

THE COMPARISON OF DEPOSIT BANKS AND PARTICIPATION BANKS ON THE PERSPECTIVE OF EVALUATING COMMERCIAL CREDIT APPLICATIONS

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to compare criteria which take into account evaluation credit application for public and private banks and priorities of them. The Analytical Hierarchy Process method is used for evaluation of commercial credit demand in this study. Four criteria; financial structure, management and shareholder structure, sector conditions and the company’s intelligence, and breakdowns of these four criteria are defined while creating the hierarchic structure. Criteria are modeled for deposit banks and participation banks separately. The matters which are considered by deposit banks and participation banks during the assessment process are compared as an output of the study. In this context, the most important main criterion on evaluating credit applications was the enquiry criterion for both deposit banks and participation banks. As part of the financial structure criterion, the most important criterion was liquidity ratios for participation banks, but leverage ratios for deposit banks.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, mevduat ve katılım bankalarının ticari kredi taleplerini değerlendirme sürecinde göz önüne aldıkları kriterleri ve bu kriterlerin ağırlıklarını belirlemektir. Ticari kredi taleplerinin değerlendirilmesi süreci analitik hiyerarşi süreci yaklaşımı ile ele alınmıştır. Hiyerarşik yapı oluşturulurken; finansal yapı, yönetim ve ortaklık yapısı, sektör durumu ve firmanın istihbarat verileri olmak üzere dört ana kriter ve bu kriterlerin ayrı ayrı alt kriterleri belirlenmiştir. Kriterler mevduat bankası ve katılım bankası olmak üzere iki farklı şekilde modellenmiştir. Çalışma sonucunda katılım bankaları ile mevduat bankalarının kredi değerlendirme sürecinde dikkate aldıkları hususlar karşılaştırılmıştır. Katılım ve mevduat bankalarının her ikisinin de kredi değerlendirme sürecinde dikkate aldıkları en önemli ana kriter firmanın istihbarat verileridir. Finansal yapı ve yönetim-ortaklık yapısı temel kriterleri bazında değerlendirildiğinde ise mevduat ve katılım bankalarının farklı tutumlar gösterdiği belirlenmiştir. Finansal yapı temel kriteri değerlendirildiğinde katılım bankalarının likidite oranlarına, mevduat bankalarının kaldıraç oranlarına daha fazla önem verdiği görülmektedir.
1004
24

REFERENCES

References: 

Akkaya, G. C. ve Demireli, E. (2010). “Analitik Hiyerarşi Süreci ile Kredi Derecelendirme Analizi Üzerine Bir Model Önerisi. ” Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(1), 319-335.
Albayrak, Y. E. ve Erkut, H. (2005). “Banka Performans Değerlendirmede Analitik Hiyerarşi Süreç Yaklaşımı.” İTÜ Mühendislik Dergisi, 4(6), 47–58.
Arbel, A. & Orger, Y. E. (1990). “An Application of AHP to Bank Strategic Planning: The Merger and Acquisitions Process, European Journal of Operational Research.” 48(1): 27-37.
Atan, M., Maden, U. ve Akyıldız, E. (2004). “Analitik Hiyerarşi Süreci (AHS) Kullanımı ile Bir Bankada Kredi Taleplerinin Değerlendirilmesi.” VIII. Ulusal Finans Sempozyumu, İstanbul Teknik Üniversitesi İşletme Fakültesi, İstanbul.
Atan, M. ve Maden, U. (2005). “Bireysel ve Kurumsal Kredibilitenin Analitik Hiyerarşi Süreci ile Çözümlenmesi.” 4. İstatistik Kongresi, Belek, Antalya.
Buket BÜYÜKÇELEBİ, Metin COŞKUN
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 21, Aralık 2015
1019
Bayrakdaroğlu, A. ve Ege, İ. (2008). “Türkiye’deki Bankaların Performansının Analitik Hiyerarşi Süreci İle Değerlendirilmesi Üzerine Bir Model Önerisi.” TÜİK, 17. İstatistik Araştırma Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 32–49.
Bodur Ç. ve Teker, S. (2005). “Ticari Firmaların Kredi Derecelendirmesi: İMKB Firmalarına Uygulanması.” İTÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 25-36.
Çetin, A. C. ve Bıtırak, İ. A. (2010). “Banka Karlılık Performansının Analitik Hiyerarşi Süreci İle Değerlendirilmesi: Ticari Bankalar İle Katılım Bankalarında Bir Uygulama.” Akdeniz Üniversitesi Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 2(2), 73-90.
Çinko, M. (2006). “Kredi Kartı Değerlendirme Tekniklerinin Karşılaştırılması.” İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(9), 143-153.
Frei, F. X.& Harker, P. T. (1999). “Measuring Aggregate Process Performance Using AHP.” European Journal of Operational Research, 116: 436-442.
Ghodselahi, A. (2011). “A Hybrid Support Vector Machine Ensemble Model for Credit Scoring.” International Journal of Computer Applications (0975 – 8887). 17(5).
Girginer, N. (2008). “Ticari Kredi Taleplerinin Değerlendirmesine Çok Kriterli Yaklaşım: Özel ve Devlet Bankası Karşılaştırması.” Muhasebe ve Finansman Dergisi, 37: 132-141.
Hsieh, N.C. (2005). “Hybrid Mining Approach in The Design of Credit Scoring Models.” Expert System with Applications, 28: 655-665.
İç, Y. T. ve Yurdakul, M. (2000). “Analitik hiyerarşi süreci (AHS) yöntemini kullanan bir kredi değerlendirme sistemi.” Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 15 (1-2), 1-14.
Lahsasna, A. Ainon, R.N., Wah T. Y. (2010). “Credit Scoring Models Using SoftComputing Methods: A Survey.” The International Arab Journal of Information Technology, 7(2):115-123.
Buket BÜYÜKÇELEBİ, Metin COŞKUN
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 21, Aralık 2015
1020
Lee T.S.& Chen I.F. (2005). “A Two Stage Hybrid Credit Scoring Model Using Artificial Neural Networks and Multivariate Adaptive Regression Splines.” Expert System With Application, 28: 743-752.
Malhotra R. & Malhotra D. (2003). “Evaluating Consumer Loans Using Neural Networks. ” Omega, 31: 83-96.
Ong C.S., Huang J.J., Tzeng G.H. (2005). “Building Credit Scoring Models Using Genetic Programming.” Expert System With Application, 29: 41-47.
Saardchom, N. (2011). “Credit Scoring Model by Analytic Hierarchy Process (AHP).” World Business and Economics Research Conference, New Zeland: 1-16.
Saaty, T.L., 1990. “The Analytic Hierarchy Process.“ Rws Publications, USA.
Saaty, T.L. ve Özdemir, M.S. (2005). “The Encyclicon A Dictionary of Decisions With Dependence and Feedback Based on The Analytic Network Process. “ RWS Publications, USA.
Strichek, D. (1983). “Financial Analysis with Ratios.” Credit and Financial Management, 9: 2-16.
Tatlıdil, H. ve Özel M. (2005). “Firma Derecelendirme Çalışmaları Konusunda Çok Değişkenli İstatistiksel Analize Dayalı Karar Destek Sistemlerinin Kullanımı.” Bankacılar Dergisi, 54: 46-58.
Yang, D. Duan, W. & Yanbin, S. (2009). “Evaluation on the Consumer Credit in Returns Reverse Logistics, International Journal of Business and Management.” 4(2). 126-135.
Yazıcı, M. (2011). “Kredi Kartı Taleplerinin Değerlendirilmesinde Değişken Analizi, Maliye Finans Yazıları.” 25(90): 9-22.
Yıldız, G. (2006). Bankacılık Sektöründe Kredi Taleplerinin Değerlendirilmesinde Mali Tablolar. Yayınlanmamış doktora tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Buket BÜYÜKÇELEBİ, Metin COŞKUN
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 21, Aralık 2015
1021
Zhang, Q. (2009). Organising and Prioritisng Requirement. www.enel.ucalgary.ca//zhangq/course/611/org.pri.re.html Erişim tarihi: 20 Aralık 2011

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com