You are here

YUNUS EMRE’NİN DİLİ HAKKINDA

ON YUNUSEMRE’S THE LANGUAGE

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Poets have had important roles in the historical development of a language. After Karahanlı Turkish language had came to an end, Yunus Emre had a great role over the old Anatolian Turkish language which started to be formed in the Anatolian area and contained to the continuity character of the Old Oguz Turkish language
Abstract (Original Language): 
Türk dilinin tarihî gelişimi içersinde dönemlerini temsil edebilen şairler ve ortaya koydukları eserler, önemli bir yere sahiptir. Yunus Emre, yaşadığı yüzyıl ve kullandığı dil itibari ile ne tam bir Eski Anadolu Türkçesi; ne de Karahanlı Türkçesi (Eski Türkçe) şairi özellikleri taşımaktadır. Bu yazıda geçiş döneminin güçlü mutasavvıflarından Yunus Emre’nin dil özellikleri ve Yunus Emre’deki Eski Türkçe izleri incelenecektir.
1-12

REFERENCES

References: 

BANARLI, Nihat Sami (2000), Resimli Türk Edebiyatı Tarihi I-II, İstanbul: MEB Yay.
BANARLI, Nihat Sami (2002), Türkçenin Sırları, İstanbul: Kubbealtı Yay.
BOZKURT, Fuat (2005), Türklerin Dili, İstanbul: Kapı Yay.
CAFEROĞLU, Ahmet (2000), Türk Dili Tarihi I-II, İstanbul: Enderun Yay. DİLÇİN,
Cem. (1983), Yeni Tarama Sözlüğü, Ankara: Türk Dil Kurumu Yay. ERASLAN, Kemal
(1998), Dîvân-ı Hikmetten Seçmeler, Ankara: Kültür Bakanlığı Yay. ERCİLASUN,
Ahmet Bican (), “Batı Türkçesinin Doğuşu”
ERCİLASUN, Ahmet Bican (2004), Başlangıçtan Yirminci Yüzyıla Türk Dili Tarihi, Ankara:
Akçağ Yay.
GÜLENSOY, Tuncer (2003), Türkçe El Kitabı, Ankara: Akçağ Yay.
GÜNEŞ, Mustafa (1999), Eşrefoğlu Rûmî-Hayatı Eserleri Ve Divanından Seçmeler, Ankara:
Kültür Bakanlığı Yay.
HACIEMİNOĞLU, Necmettin (1991), “Yunusun Türkçesi”, Yunus Emre İle İlgili
Makalelerden Seçmeler, (Haz. Hüseyin Özbay-Mustafa Tatçı), Ankara: Kültür Bakanlığı Yay:
148-160.
KAFESOĞLU, İbrahim (1998), Türk Millî Kültürü, İstanbul: Ötüken Yay.
KORKMAZ, Zeynep (1981), “Anadolu Yazı Dilinin Tarihî Gelişmesinde Beylikler Devri
Türkçesinin Yeri”, VII. Türk Tarih Kongresi, C.II, Ankara: s.583-589.
KORKMAZ, Zeynep (1984), “Anadolu’da Türkçenin Yazı Dili Oluşu Ve İlk Öncüleri”, Türk
Dili, S.390-391, Ankara: s.272-278.
KORKMAZ, Zeynep (1994), “Eski Türk Yazı Dilinden Yeni Yazı Dillerine Geçiş Devri Ve
Özellikleri”, TDAY-Belleten 1991, Ankara: s.55-64.
KÖPRÜLÜ, Fuat (1991), Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar, Ankara: Diyanet Yay.
KÖPRÜLÜ, Fuat (2005), Türk Edebiyatı Tarihi, Ankara: Akçağ Yay.
ÖZKAN, Mustafa (2000), Türk Dilinin Gelişme Alanları Ve Eski Anadolu Türkçesi, İstanbul:
Filiz Yay.
ŞAHİN, Hatice (2003), Eski Anadolu Türkçesi, Ankara: Akçağ Yay.
TATÇI, Mustafa (2005), Yûnus Emre Divân Ve Risâletü’n-Nushiyye, İstanbul: Sahhaflar Yay.
TİMURTAŞ, Faruk Kadri (), Eski Türkiye Türkçesi, Ankara: Akçağ Yay.
TİMURTAŞ, Faruk Kadri (), Tarih İçinde Türk Edebiyatı, İstanbul: Boğaziçi Yay.
TİMURTAŞ, Faruk Kadri (1982), “Yunus’un Dili Üzerine Notlar”, II. Milletlerarası Türk
Folklor Kongresi Bildirileri, Ankara: s.405-412.
12
TİMURTAŞ, Faruk Kadri (1989), Yunus Emre Divanı, Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
YAVUZ, Kemal (2000), Âşık paşa-Garibnâme, İstanbul: TDK Yay.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com