You are here

Home » Content

TÜRK ATASÖZLERİNDE BİLİŞSEL ÇARPITMALAR

COGNITIVE DISTORTIONS IN TURKISH PROVERBS

Journal Name:

  • Akademik Bakış

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Proverbs are a mirror of a nation's own existence, thoughts, beliefs and personality, and proverbs are marked by their own nation. The purpose ofthis study is to examine cognitive distortions in Turkish Proverbs todetermine cognitive distortions which Turkish society is often used to. The results of the study indicate that the most identified cognitive distortions are overgeneralization, imperative statements, labeling, magnification or minimization, catastrophizing, and selective abstraction. In addition, a minimum set of cognitive distortions are dichotomous thinking and personalization. Moreover, cognitive distortions not advised society are overgeneralization, magnification or minimization, and catastrophizing. In both groups, being determined overgeneralization, magnification or minimization, and catastrophizing may suggest thatthis cognitive distortions commonly used in Turkish society. Findings of this study can help mental health and educational professionals for revealing individuals' cognitive distortions and dealing with them.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Atasözleri bir ulusun kendi varlığının, düşüncelerinin, inanışlarının ve benliğinin aynasıolup, kendi ulusunun damgasınıtaşımaktadır. Bu çalışmada toplumun düşünce ürünü olan atasözleri irdelenerek, Türk toplumunun sıklıkla kullandığıbilişsel çarpıtmalarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Türk atasözlerinde bilişsel çarpıtmaların incelenmesi sonucunda, en çok belirlenen bilişsel çarpıtmaların aşırıgenelleme, zorunluluk ifadeleri, etiketleme, aşırı büyültme/küçültme, felaketleştirme ve seçici soyutlama olduğu görülmektedir. En az belirlenen bilişsel çarpıtmalar ise ya hep ya hiç tarzıdüşünme ve kişiselleştirmedir. Türk atasözlerinde öğütlenmeyen bilişsel çarpıtmalar ise aşırıgenelleme, aşırıbüyültme/küçültme ve felaketleştirmedir. Türk atasözlerinde en çok belirlenen ve de öğütlenmeyen bilişsel çarpıtmaların aşırıgenelleme, aşırıbüyültme/küçültme ve felaketleştirme olması, bu bilişsel çarpıtmaların Türk toplumunda sıkça kullanılan bilişsel çarpıtmalar olabileceğini düşündürmüştür. Çalışmanın bulguları, bireylerin bilişsel çarpıtmalarının ortaya çıkarılmasında ve bunlarla nasıl başedebileceğinin bireye öğretilmesinde, ruh sağlığıve eğitim uzmanlarına yardımcıolabilir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-turk-atasozlerinde-bilissel-carpitmalar.pdf
  • 35
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aksoy, Ö.A. (1997). Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü (Cilt:II).Ankara: İnkılap
Kitabevi.
Atkinson, R.L., Atkinson, R.C.ve Hilgard, E.R. (1995). Psikolojiye GirişII. Çev. K.
Atakay, M. Atakay ve A. Yavuz, İstanbul: Sosyal Yayınlar.
Aybek, B. (2007). “Eleştirel Düşünmenin Öğretiminde Öğretmenin Rolü”. Bilim,
Eğitim ve Düşünce Dergisi7 (2), http://www.universite-toplum.org/pdf/pdf_UT_322.pdf
(19.12.2010)
Aydın, A., Sütçü, S.T., ve Sorias, O. (2010). “Ergenlerde Sosyal Anksiyete
Belirtilerini Azaltmaya Yönelik Bilişsel-DavranışçıBir Grup Terapisi Programının
Etkililiğinin Değerlendirilmesi”. Türk Psikiyatri Dergisi21 (1): 25-36.
Beck, A.T. (2008a). Bilişsel Terapi ve Duygusal Bozukluklar(2. Baskı). İstanbul:
Litera Yayıncılık Ltd.
Beck, J. S. (2001b). Bilişsel terapi: Temel ilkeler ve Ötesi.Çev. N. Hisli Şahin,
Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Bekhet, A.K, Fouad, R., and Zauszniewski, J.A. (2011). “The Role of Positive
Cognitions in Egyptian Elders' Relocation Adjustment”. West J Nurs Res 33 (1): 121-35.
Bilal, E., ve Dağ, İ. (2005). “Eğitilebilir Zihinsel Engelli Olan ve Olmayan Çocukların
Annelerinde Stres, Stresle Başa Çıkma ve Kontrol Odağının Karşılaştırılması”. Çocuk ve
Gençlik Ruh SağlığıDergisi12 (2): 56-68.
Bilge, F., ve Arslan, A. (2001). “Yetişkinlerin AkılcıOlmayan Düşüncelerinin Bazı
Değişkenlere Göre İncelenmesi”. Türk Psikolojik Danışma Dergisi2 (16): 23-30.
BostancıDaştan, N., ve Buzlu, S. (2010). “Meme Kanseri Hastalarında Maneviyatın
Etkileri ve Manevi Bakım”. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve SanatıDergisi3 (1):
73-78.
Demircan, Ö. (2005). “SözDizimine Duygusal Yansımalar: Atasözleri, Deyimler,
Deyişler ve Devrik Dizim”. Türk Dili Dergisi18 (107):
http://www.turkdilidergisi.com/107/demircan.htm (19.12.2010)
Egan, S.J., Piek, J.P., Dyck, M.J., and Rees, C.S. (2007). “The role of dichotomous
thinking and rigidity in perfectionism”. Behav Res Ther45 (8): 1813-22.
Epstein, S. (1992). “Coping Ability, Negative Self-Evaluation, and
Overgeneralization: Experiment and Theory”. J Pers Soc Psychol62 (5): 826-36.
Ergan, N.G. (2000). Türk Atasözleri ve Deyimlerinde Aile ve Akrabalık Anlayışı,
Dördüncü Türk Kültürü Kongresi Bildirileri, 551-65, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi
Yayınları. http://turkoloji.cu.edu.tr/YENI%20TURK%20DILI/14.php (13.01.2011)
Fletcher, P.C., Schneider, M.A.,and Harry, R.J. (2010). “How Do I Cope? Factors
Affecting Mothers' Abilities To Cope with Pediatric Cancer”. J Pediatr Oncol Nurs27 (5):
285-98.
Flouri, E., and Panourgia, C. (2011). “Adverse Life Events and Emotional and
Behavioral Problems in Adolescence: The Roleof Non-verbal Cognitive Ability and Negative
Cognitive Errors”. J Abnorm Child Psychol 39 (5): 695-709.
Hamarta, E., ve Demirtaş, E. (2009). “Lise Öğrencilerinin Utangaçlık ve Benlik
Saygılarının Fonksiyonel Olmayan Tutumlar Açısından İncelenmesi”. Selçuk Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi21: 239-247.
Köroğlu, E. (2006). Kaygılarımız, Korkularımız(2. Baskı). Ankara: HYB Yayıncılık.
Kuyucu, Y. (2007). BoşanmışAilede Yetişen Ergenlerin Bilişsel Çarpıtmalarıyla
AKADEMİK BAKIŞ DERGİSİ
Sayı: 35 Mart – Nisan 2013
UluslararasıHakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi
ISSN:1694-528X İktisat ve Girişimcilik Üniversitesi, Türk Dünyası
Kırgız – Türk Sosyal Bilimler Enstitüsü, Celalabat – KIRGIZİSTAN
http://www.akademikbakis.org
20
Benlik Değerleri Arasındaki İlişki, Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Leahy, R. (2007). Bilişsel Terapi ve Uygulamaları(2. Baskı). Çev. H. Hacak, M.
Macit ve F. Özpilavcı, İstanbul: Litera Yayıncılık Ltd.
Lester, K.J., Mathews, A., Davison, P.S., Burgess, J.L., and Yiend, J. (2011).
“Modifying Cognitive Errors Promotes Cognitive Well Being: A New Approach To Bias
Modification”. J Behav Ther Exp Psychiatry42 (3): 298-308.
Özden, H.Ö. (2001). “Türk Atasözlerinde İnsan”. Atatürk Üniversitesi İlahiyat
Fakültesi Dergisi15: 75-105.
Peris, T.S., Bergman, R.L., Asarnow, J.R., Langley, A., Mccracken, J.T., and
Piacentini, J. (2010). “Clinical and Cognitive Correlates of Depressive Symptoms Among
Youth with Obsessive Compulsive Disorder”. J Clin Child Adolesc Psychol39 (5): 616-26.
Pişgin, İ., ve Özen, D.Ş. (2010). “Çocukluktan Erişkinliğe Obsesif Kompulsif
Bozuklukta HatalıDeğerlendirme ve İnanç Alanları”. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar2 (1):
117-131.
Savaşır, I., ve Batur, S. (2003). Depresyonun Bilişsel-DavranışçıTedavisi.Eds. I.
Savaşır, G. Soygüt & E. Kabakçı, Bilişsel-DavranışçıTerapiler (3. Basım), (p. 17-46).
Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Shahid, S., and Thompson, S.C. (2009). “An Overview of Cancer and Beliefs about
the Disease in Indigenous People of Australia, Canada, New Zealand and the US”. Aust N Z J
Public Health33 (2): 109-18.
Sharf, S.R. (2000). Theories of Psychotherapy and Counselling: Consepts and Cases
(2nd ed.). USA: Brooks/Cole.
Suadiye, Y., ve Aydın, A. (2009). “Anksiyete Bozukluğu Olan Ergenlerde Bilişsel
Hatalar”. Klinik Psikiyatri Dergisi12 (4): 172-179.
Şimşek, Z., Erol, N., Öztop, D., ve Özcan, Ö.Ö. (2008). “Kurum Bakımındaki Çocuk
ve Ergenlerde Davranışve Duygusal Sorunların Epidemiyolojisi; Ulusal Örneklemde
KarşılaştırmalıBir Araştırma”. Türk Psikiyatri Dergisi19 (3): 235-246.
Türkçapar, H. (2009). Bilişsel Terapi(4. Baskı). Ankara: HYB Basım Yayın.
Ünal, S. (2000). “Psikiyatrik Uygulamalarda Sosyokültürel Duyarlılık”. Anadolu
Psikiyatri Dergisi1 (4): 225-230.
Weismoore, J.T., and Esposito-Smythers, C. (2010). “The Role of Cognitive
Distortion in the Relationship between Abuse,Assault, and Non-Suicidal Self-Injury”. J
Youth Adolesc39 (3): 281-90.
Wood, E.,and Riggs, S. (2008). “Predictors ofChild Molestation: Adult Attachment,
Cognitive Distortions, and Empathy”. J Interpers Violence23 (2): 259-75.
Zauszniewski, J.A., Bekhet, A.K., and Suresky, M.J. (2009). “Effects on Resilience of
Women Family Caregivers of Adults with Serious Mental Illness: The Role of Positive
Cognitions, Arch Psychiatr Nurs23 (6): 412-22.
Voltan-Acar, N. (1998). Terapötik İletişim, Kişiler Arası İlişkiler(3. Baskı). Ankara:
US-A Yayıncılık.
Voltan-Acar, N. (2010). Yeniden Terapötik İletişim (Kişiler Arası İlişkiler)(7. Baskı).
Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com