You are here

Home » Content

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN ANNE-BABA TUTUMLARININ PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİNE, SOSYAL KAYGI DÜZEYLERİNE VE AKADEMİK BAŞARILARINA ETKİSİ

The Effect of the Parents’ Attitudes on University Students’ Problem-Solving Skills, Social Concerns and Academic Achievement

Journal Name:

  • Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study, the effect of the parents’ attitudes on university students’ problem-solving skills, social concerns and academic achievement were investigated. The population of study was university students studying at the University of Harran during 2010-2011 academic year. The sample consisted of students attending the Faculty of Education and Science and Literature in this university. A questionnaire was used to collect data. In order to determine the level of social anxiety, a "Social Anxiety Scale", for problemsolving skills a "Problem Solving Inventory” and to determine the effect of students’ parents educational level and their attitudes on students’ academic achievement a "Personal Information Form" which was developed by the researcher was used. The data were analyzed with the SPSS 16.0 program. While analyzing the data Kruskal-Wallis H, One Way Anova tests were used. The results of the study indicated that students’ shoving higher academic achievement, problem solving skills and lower social anxiety have parents with higher education and more democratic attitudes toward their children. In addition, children having parents with inconsistent and careless attitudes were found low problem-solving skill, low academic achievement and high levels of social anxiety. Moreover, children having parents’ with authoritarian attitude were found high academic achievement level and high social anxiety. Lastly, children having parents’ with protective attitude were found low problem-solving skills.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmada; üniversite öğrencilerinin anne-baba tutumlarının öğrencilerin problem çözme becerilerine, sosyal kaygılarına ve akademik başarılarına etkisi incelenmiştir. Araştırmanın evrenini, 2010-2011 eğitim öğretim yılında Harran Üniversitesinde öğrenim görmekte olan öğrenciler, örneklemini ise Eğitim Fakültesi ve Fen Edebiyat Fakültesi öğrencileri oluşturmuştur. Veriler anket yoluyla elde edilmiştir. Araştırmada; sosyal kaygı düzeyini belirlemek amacıyla “Sosyal Kaygı Ölçeği”, problem çözme becerilerini belirlemek için “Problem Çözme Envanteri” ve öğrencilerin anne ve babalarının eğitim düzeyi ve tutumlarını ve akademik başarılarını belirlemek için de araştırmacı tarafından hazırlanan “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Veriler SPSS 16.0 programı ile analiz edilmiştir. Veriler analiz edilirken “Kruskal Wallis-H”, “One Way Anova” testleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, eğitim düzeyleri yüksek olan anne ve babaların demokratik tutumlara sahip olduğu, çocuklarının akademik başarılarının ve problem çözme becerilerinin yüksek olduğu ve sosyal kaygılarının düşük olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca tutarsız ve ilgisiz anne-baba tutumlarına sahip anne-babaların çocuklarının akademik başarılarının ve problem çözme becerilerinin düşük, sosyal kaygı düzeylerinin ise yüksek olduğu bulunmuştur. Otoriter tutum sergileyen anne babaların çocuklarının sosyal kaygı düzeyinin ve akademik başarılarının yüksek olduğu ve koruyucu tutum sergileyen annebabaların çocuklarının da problem çözme becerilerinin düşük olduğu tespit edilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-universite-ogrencilerinin-anne-baba-tutumlarinin-problem-cozme-becerilerine-sosyal-kaygi-duzeylerine-akademik-basarilarina-etkisi.pdf
  • 1
208-225
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Altınköprü, T. (1999). Çocuğun Başarısı Nasıl Sağlanır?, İstanbul: Hayat Yayınları.
Aslan, Ç. (2001). “Öğretmenlerin ve Öğretmen Adaylarının Problem Çözme Becerilerinin
Çeşitli Değişkenler Açısından Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi.”
Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Baltacı, Ö. (2010). “Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Kaygı, Sosyal Destek ve Problem Çözme
Yaklaşımları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.” Yayımlanmamış yüksek lisans tezi,
Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Basmacı, S. K. (1998). “Üniversite Öğrencilerinin Problem Çözme Becerilerini Algılamalarının
Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi.” İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Malatya.
Bingham, A. (1998). Çocuklarda Problem Çözme Yeteneklerinin Geliştirilmesi. (Çev. A. Ferhan
OĞUZKAN), Ankara: Milli Eğitim Yayınevi, 2. Baskı. (Özgün kitap 1983’te
yayımlandı.)
Büyükkaragöz, S. ve Çivi, C. (1999). Genel Öğretim Metotları, İstanbul: Öz Eğitim Yayınları.
Ceral, S. ve Dağ, İ. (2005). Ergenlerde algılanan Anne Baba Tutumlarına Bağlı Benlik Saygısı,
Depresiflik ve Genel Psikolojik Belirti Düzeyi Farklılıkları. Psikiyatri Psikoloji
Psikofarmakoloji (3P) Dergisi.13(4): 233–241.
Cüceloğlu, D. (1997). İçimizdeki Çocuk, İstanbul:Remzi Kitabevi.
Cüceloğlu, D. (1997). Yeniden İnsan İnsana, İstanbul:Remzi Kitabevi.
Çağdaş, A ve Seçer, Z. (2004). Anne Baba Eğitimi. Konya: Eğitim Kitabevi.
Çeçen, R. (2008). Öğrencilerin Cinsiyetlerine ve Anababa Tutum Algılarına Göre Yalnızlık ve
Sosyal Destek Düzeylerinin İncelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. Yaz 2008,
6(3), 415–431.
Düzgün, M. (1995). Lise öğrencilerinin psikolojik belirtileri ile ana-baba tutumları arasındaki
ilişkiler. Yayınlanmış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Erzurum.
Erkan, Z. (2002). “Ergenlerin Sosyal Kaygı Düzeyleri, Ana-Baba Tutumları ve Ailede Görülen
Risk Faktörleri Üzerine Bir Çalışma.” Yayımlanmamış doktora tezi, Çukurova
Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Adana.
Erkan, Z. (2002). Sosyal Kaygı Düzeyi Yüksek ve Düşük Ergenlerin Ana Baba Tutumlarına
İlişkin Nitel Bir Çalışma. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Enstitü Dergisi/E Dergi
ISSI:13, 10 (10), 120-133. Web:http://sosyalbilimler.cu.edu.tr/
dergi/download/94.pdf?sc=063
Erözkan, A. (2009). İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinde Depresyonun Yordayıcıları
Elementary Education Online, 8(2), 334-345, 2009. İlköğretim Online, 8(2), 334-
345, 2009. [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr
Fidan, N. (1985). Okulda Öğrenme ve Öğretme. İstanbul: Alkım Yayınları.
First, M. B., Frances, M.D. & Pincus, M.D. (1999). Diagnostic and Statistical Manual of Mental
Disorders, DSM-IV, Washington DC.
Flett, G. & Hewitt P.L. (2002). Perfectionism and maladjustment: An overview of theoretical,
definitional and treatment issues. Perfectionism: Theory, research, and treatment,
Editor: G. Flett & P.L. Hewitt, Washington DC: American Psychological
Association.Freidland, N. & Keinan, G. (1999). The effects of stress, ambiguity, tolerance and trait anxiety
on the formation of casual relationship, Journal of Research of Personality, 25, 3,
88-107.
Gökçedağ, S. (2001), “Lise Öğrencilerinin Okul Başarısı ve Kaygı Düzeyi Üzerinde Anne Baba
Tutumlarının Etkilerinin Belirlenip Karsılaştırılması.”, Yayınlanmamış yüksek
lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Haktanır, G., Aral, N., Alisinanoğlu, F., Baran, G., Başar, F., Köksal, A. ve Bulut, Ş.
(1999).Türkiye’de Anne Baba Tutumu Araştırmalarına Genel Bakış. Cumhuriyet ve
Çocuk. (Edt. B.Onur). 2. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi. A.Ü. Çocuk Kültürü
Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, Ankara.
Karakaş, Y. (2008). “Lise Öğrencilerinin Mükemmeliyetçilik Düzeyleri İle Sosyal Kaygı
Düzeyleri Arasındaki İlişki.” Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Muğla
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
Kuzgun, Y. (1973). Ana Baba Tutumlarının Bireyin Kendini Gerçekleştirme Düzeyine Etkisi.
Hacettepe Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, Cilt:5, Sayı:1.
Leary, M. R. & Kowalski, R. M. (1995). Social Anxiety, New York, London: The Guildford
Press.
Mansell, W. & Clarck, M. D. (1999). How do I appear to others? Social anxiety and processing
of the observable self, Behaviour Research and Therapy, 37, 3, 419-434.
Meadows, S.O., Brown, J.S., & Elder, G.H. (2006). Depressive symptoms, stress, and support:
Gendered trajectories from adolescence to young adulthood. Journal of Youth and
Adolescence, 35, 93-103.
Nezlek, J. B. (1999). Body image and day-to-day social interaction, Journal of Personality, 67,
2, 793-817.
Özcan, H. (1996), “İlkokul Öğrencilerinin Özgüvenleri, Akademik Başarıları ve Anne Baba
Tutumları Arasındaki İlişkiler.” Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Özcan, S. (2010). Ergenlerin Kendilik Algılarının Anne Baba Tutumları ve Bazı Faktörlerle
İlişkisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. Haziran 2010. Cilt:VII,
Sayı:I, 1-19 web:http://efdergi.yyu.edu.tr
Öztürk, A. (2004). “Sosyal Kaygıya İlişkin Kendini Sunma Modeli.” Yayımlanmamış doktora
tezi, Gazi
Öztürk, İ. (1990). Ana-baba tutumlarının üniversite öğrencilerinin bağımsızlık duygularını
anlama, yakınlık, başatlık, kendini suçlama ve saldırganlık düzeyine etkisi.
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Ankara.
Öztürk, O. (2004). Ruh Sağlığı ve Bozuklukları, Ankara: Feryal Matbaası.
Palancı, M., (2004). “Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Kaygı Problemlerini Giderebilmeye
Yönelik Gerçeklik Terapisi Oryantasyonlu Bir Yardım Modelinin Geliştirilmesi.”,
Yayınlanmamış doktora tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Trabzon.
Sayıner, B., Köknel Ö., & Turanlı, M. (2005). Lise öğrencilerinin ana-baba tutumlarının çeşitli
değişkenlere göre incelenmesi. VIII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik
Kongresi. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Sonmaz, S. (2002). “Problem Çözme Becerisi İle Yaratıcılık ve Zekâ Arasındaki İlişkinin
İncelenmesi.”, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Şahin, F. T. ve Kalburan, N. C. (2009). Aile Eğitim Programları ve Etkililiği: Dünyada Neler
Uygulanıyor?. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 1 (25), 1–12.
Taylan, S. (1990). “Hepner’in Problem Çözme Envanterinin Uyarlama Güvenilirlik ve Geçerlik
Çalışmaları.”, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
WHO. (1993). The ICD-10 Classification of Mental and Behavioral Disorders, Geneva: World
Health Organization (ICD-10 Ruhsal ve Davranışsal BozukluklarınSınıflandırılması), (Çevirenler: Çuhadaroğlu F., Kaplan İ., Özgen G., Öztürk O.,
Rezaki M. ve Uluğ B.), Medikomat, Ankara, (Özgün kitap 1993’de yayımlandı.)
Yapıcı, M. (2004). Okul ve İnsan, Ankara: Ocak Yayınları.
Yapıcı, Ş. ve M. Yapıcı (2005). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi, Ankara: Anı Yayıncılık.
Yavuzer , H. (1997). Çocuk Psikolojisi, İstanbul: Remzi Kitabevi, 14. Basım.
Yavuzer, H. (1997). Çocuk Eğitimi El Kitabı, İstanbul: Remzi Kitabevi, 7. Basım.
Yılmazer, Y. (2007). “Anne-Baba Tutumları ile İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Okul
Başarısı ve Özerkliklerinin Gelişimi Arasındaki İlişkinin
İncelenmesi.”Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com