Akar, H. ve Yıldırım, A. (2004). Oluşturmacı Öğretim Etkinliklerinin Sınıf Yönetimi Dersi’nde
Kullanılması: Bir Eylem Araştırması. Sabancı Üniversitesi iyi Örnekler Konferansı.
[Online]: http://www.erg.sabanciuniv.edu/iok2004/bildiriler/Ali%20Yildirim.doc
adresinden 04 Eylül 2011 tarihinde indirilmiştir.
Altun, M. ve Yılmaz, A. (2008). Lise Öğrencilerinin Tam Değer Fonksiyonu Bilgisini
Oluşturma Süreci. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(2), 237-
271.
Blackner, D.M. (2000). Prediction of Community College Students’ Success in Developmental
Math with Traditional Classroom, Computer-Based on Campus and Computer-Based
at a Distance Instruction Using Locus of Control, Math Anxiety and Learning Style.
Yayınlanmamış Doktora Tezi, University of North Texas.
Brooks, M.G. & Brooks, G.J. (1999). The Courage To Be Constructivist, Educational
Leadership, 57 (3), 18-24.
Bukova-Güzel, E. (2008). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımına Dayalı Matematik
Öğreniminin Bilimi Tanıma, Yaşam İle İlişki Kurma, Öğrenmeyi Öğrenme,
Sorgulayarak ve İletişim Kurarak Öğrenme Üzerindeki Etkisinin Belirlenmesi. Abant
İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 135-149.Bukova Güzel, E. ve Alkan, H. (2004). Matematik Öğretiminde, Geliştirilen Öğrenme
Etkinlikleri İle Yapılandırmacı Yaklaşımın Örneklenmesi. VI. Ulusal Fen Bilimleri ve
Matematik Eğitimi Kongresi, Marmara Üniversitesi, 9-11 Eylül 2004, İstanbul, 671-
677.
Bukova-Güzel, E., Elçi, A.N. ve Alkan, H. (2006). Çok Yönlü Etkinlik Yaklaşımları İle
Matematiksel Kavram Oluşturma. VII. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi
Kongresi, 7-9 Eylül, Gazi Üniversitesi, Ankara, 1208-1213.
Craven, S.E. (2000). 4MAT: Applying a Learning Style System to Create Interesting and
Innovative Presentations.Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, University of
Lethbridge, Alberta.
Çepni, S. (2007). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş (3.Baskı). Trabzon: Celepler
Matbaacılık.
Demirkaya, H., Mutlu, M. ve Uşak, M. (2003). 4MAT Öğretim Sistemi Modelinin Çevre
Eğitimine Uygulanması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 68- 82.
Dikkartın, F.T. (2006). Geometri Öğretiminde 4MAT Öğretim Modelinin Öğrenci Başarısı ve
Tutumları Üzerine Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi,
Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
Dunn, R. (1990). Rita Dunn Answers Questiuns on Learning Styles. Educational Leadership, 48
(3), 15-19.
Dunn, R., Beaudry, J.S., & Klavas, A. (1990-91). Survey of Research on Learning Styles.
Educational Psychology 90/91, Annual Editions, 112-121.
Ekici, G. (2003). Uzaktan Eğitim Ortamlarının Seçiminde Öğrencilerin Öğrenme Stillerinin
Önemi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 48-55.
Elçi, A.N. (2008). Öğrenme Stillerine Uygun Olarak Seçilen Öğrenme Yöntemlerinin
Öğrencinin Başarısına, Matematiğe Yönelik Tutumuna ve Kaygısına Etkileri.
Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Elçi, N. A. ve Alkan, H. (2006). Yapılandırmacı Öğrenme Ortamında Fonksiyon Kavramının
Öğrenilmesine Yönelik Etkinlikler. Eğitimde Çağdaş Yönelimler-III
“Yapılandırmacılık ve Eğitime Yansımaları” Sempozyumu Tevfik Fikret Okulları,
İzmir.
Given, B.K. (1996). Learning Styles: A Synthesized Model. Journal of Accelerated Learning
and Teaching, 21(1&2), 11-43.
Güneş, G. ve Asan, A. (2005). Oluşturmacı Yaklaşıma Göre Tasarlanan Öğrenme Ortamının
Matematik Başarısına Etkisi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(1), 105-121.
Harb, J.N., Durrant, S.O. & Terry, R.E. (1991). Use of the 4MAT System in Engineering
Education. Frontiers in Education Conference IEEE, New York, 612-616.
Jackson, P.R. (2001). The Effects of Teaching Methods and 4MAT Learning Styles on
Community College Students’ Achievement, Attitudes and Retention in Introductory
Microbiology. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Lynn University, Boca Raton, Florida.
Johnson, S.L.S. (1999). The Relationship among the Cognitive Development Level, Learning
Style, Achievement, and Retention of Preservice Elementary Teachers in a Content
Course in Mathematics. Yayınlanmamış Doktora Tezi, The University of Oklahoma
Graduate College, Norman, Oklahoma.
Kroesbergen, H.E., Van Luit, J.E.H. & Maas, C.J.M. (2004). Effectiveness of Explicit and
Constructivist Mathematics Instruction for Low-Achieving Students in the
Netherlands. The Elementary School Journal, 104(3), 233-251.
McCarthy, B. (1987). The 4 MAT System: Teaching to Learning Styles with Right Left Mode
Techniques. Barrington: Excel Inc.
McCarthy, B. (1990). Using 4MAT System to Bring Learning Styles to Schools. Educational
Leadership, 48 (2), 31-37.
McCarthy, B., Germain, C.S. & Lippitt, L. (2006). The 4MAT Research Guide, Reviews of
Lİterature on Individual Differences and Hemispheric Specialization and Their
Influence on Learning. Illinois: About Learning Incorporated, Wauconda.
Milli Eğitim Bakanlığı [MEB] (2005). Matematik Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (9-
12.Sınıflar). Ankara.Moore, M.N. (2005). Constructivism Using Group Work and the Impact of the Self-Efficacy,
Instric Motivation and Group Work Skills on Middle School Mathematics Students.
Yayımlanmamış Doktora Tezi, Capella University.
National Council of Teachers of Mathematics [NCTM] (2000).Principles and Standards for
School Mathematics. Reston, VA: Author.
Ojure, L.P. (1997). An Investigation of the Relationship Between Teachers’ Participation in
4MAT Fundamentals Training and Teachers’ Perception of Teacher Efficacy.
Yayınlanmamış Doktora Tezi, Virginia Polytechnic Institute and State University,
Blacksburg, Virginia.
Olkun, S. ve Uçar, Z.T. (2004). İlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi (3. Baskı).
Ankara: Anı.
Özden, Y. (2009). Öğrenme ve Öğretme (9.Baskı). Ankara: Pegem Yayınları.
Öztürk, Z. (2007). Öğrenme Stilleri ve 4MAT Modeline Dayalı Öğretimin Lise Tarih
Derslerindeki Öğrenci Başarısına Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi
Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Perkins, D. (1999). The Many Faces of Constructivism. Educational Leadership, 57(3), 6-11.
Savery, J.R. & Duffy, T.M. (1995). Problem Based Learning: An Instructional Model and its
Constructivist Framework. Educational Technology, 35, 31-38.
Schaller, T.D., et.al., (2007). One Size Does Not Fit All: Learning Style, Play, and Online
Interactives. In J. Trant and D. Bearman (Ed.). Museums and the Web 2007:
Proceedings, Toronto: Archieves & Museums Informatics. [Online]:
http://www.archimuse.com/mw2007/papers/schaller/schaller.html adresinden 3 Mayıs
2011 tarihinde indirilmiştir.
Tatar, E. (2006). İkili İşlem Kavramı İle İlgili Öğrenme Güçlüklerinin Belirlenmesi ve 4MAT
Yönteminin Başarıya Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Fen
Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Tomlinson, C.A. (2007). Öğrenci Gereksinimlerine Göre Farklılaştırılmış Eğitim. (Çev. SEV
Mat. ve Yay.). İstanbul: Redhouse Eğitim Kitapları.
United Nations Educational, Scientific and Culturel Organization [Unesco]. (2004). Changing
Teaching Practices Using Curriculum Differentiation to Respond to Students’
Diversity. Paris: Unesco.
Ursin, V.D. (1995). Effects of the 4MAT System of Instruction on Achievement, Products, and
Attitudes toward Science of Ninth-Grade Students. Yayınlanmamış Doktora Tezi, The
University of Connecticut.
Wassermann, J., Davis, C., & Astrab, D.P. (2007). Overview of Learning Activities. 1-8.
Activity Design Handbook. Faculty Guidebook. Lisle: Pacific Crest. [Online]:
www.pcrest.com adresinden 27 Nisan 2011 tarihinde indirilmiştir.
Wilkerson, R.M. & White, K.P. (1988). Effects of the 4MAT System of the Instruction on
Students’ Achievement, Retention and Attitudes. The Elementary School Journal,
88(4), 357-368.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (5. Baskı).
Ankara: Seçkin.
URL-1. “Best Practices”. www.aboutlearning.com adresinden 28 Ağustos 2006 tarihinde
indirilmiştir.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com
