You are here

Home » Content

ÖĞRETMEN ADAYLARININ MATEMATİK OKURYAZARLIĞI ÖZ-YETERLİKLERİNİN “DERS ÇALIŞMA ALIŞKANLIKLARI” AÇISINDAN İNCELENMESİ

INVESTIGATING PRESERVICE TEACHERS’ MATH LITERACY SELF-EFFICACIES IN TERMS OF STUDY HABITS

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study aimed to explore the relationship between preservice primary teachers’ math literacy self-efficacies and study habits. In line with this aim, preservice teachers were chosen as the study sample and the relationship among their study habits, academic achievements and math literacy self-efficacies was investigated. The research was conducted on 324 preservice primary teachers enrolled in the Classroom Teaching and Primary School Mathematics Teaching Programs at a university in İstanbul. A questionnaire that includes demographic features and a Math Literacy Self Efficacy Scale developed by Özgen and Bindak (2008) were used in order to obtain the data necessary for the aim of the research. A statistical package program of SPSS 19.0 was used for the statistical analysis of the data. According to the results of a Pearson Moments Multiplication Correlation Analysis conducted to determine the relationship between Math Literacy Self- Efficacy scores and AGNO scores, it was revealed that there was not a significant statistical relationshipbetween the scores. According to the results of a non-parametrical Kruskal Wallis-H test conducted among groups of preservice classroom teachers to determine whether the Math Literacy Self-Efficacy scores of preservice teachers differ significantly depending on the variable of study habits, it was found that there was a significant statistical difference in favor of the group who studied every day.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırma, ilköğretim öğretmen adaylarının matematik okuryazarlığı öz-yeterliklerinin ders çalışma alışkanlıklarıyla olan ilişkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Bu amaç doğrultusunda örnekleme alınan öğretmen adaylarının ders çalışma alışkanlıkları ve akademik başarılarının matematik okuryazarlığı özyeterlikleri ile ilişkisi araştırılmıştır. Araştırma İstanbul ilindeki bir üniversitenin Sınıf Öğretmenliği ve İlköğretim Matematik Öğretmenliği programında öğrenim görmekte olan 324 ilköğretim öğretmen adayıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın amacı doğrultusunda gerekli olan verileri sağlamak için demografik özellikleri içeren anket formu ve Özgen ve Bindak (2008) tarafından geliştirilmiş olan “Matematik Okuryazarlığı Özyeterlilik Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizindeki istatistik işlemler için SPSS 19.0 İstatistik Paket Programından yararlanılmıştır. Matematik Okuryazarlığı Öz-yeterlik puanları ile AGNO puanları arasındaki ilişkiyi belirlemek üzere uygulanan Pearson Çarpım Moment Korelasyon analizi sonucunda puanlar arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Öğretmen adaylarının Matematik Okuryazarlığı Öz-yeterlik Ölçeği puanlarının “ders çalışma alışkanlıkları” değişkenine göre anlamlı düzeyde farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek üzere uygulanan non-parametrik Kruskal Wallis-H testi sonucunda; Sınıf öğretmeni adaylarının grupların sıralamalar ortalamaları arasında, her gün düzenli ders çalışan grup lehine istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_116393_1_pp_143-149.pdf
  • 2
143-149
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Arsal, Z. (2007). Matematik Akademik Başarısı Yüksek ve Düşük İlköğretim Örgencilerinin Çalışma Stratejilerinin
Karşılaştırılması. AİBÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 1-11.
Bandura, A. (1986). Social Foundations of Thought and Action: A Social Cognitive Theory, New Jersey: Prentice
Hall.
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84(2),
191-215.
Derry, J.J. & Murphy, D.A. (1986) Designing systems to train learning ability: from theory to practice. Review of
Educational Research, 56, 1-39.
Ersoy, Y. (2003). Teknoloji Destekli Matematik Eğitimi-1: Gelişmeler, Politikalar ve Stratejiler. İlköğretim-Online,
2(1), 18-27.
Ersoy, Y. (1997). Okullarda matematik eğitimi: Matematikte okur-yazarlık. Hacettepe Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 13, 107–112.
Erdamar, G. (2010). Öğretmen Adaylarinin Ders Çalişma Stratejilerini Etkileyen Bazi Değişkenler. Hacettepe
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 82-93.
Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi (15. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Küçükahmet, L. (2000). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme (11. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
Özgen, K. ve Bindak, R. (2008). Matematik Okuryazarligi Öz-yeterlik Ölçeginin Geliştirilmesi. Kastamonu Egitim
Dergisi, 16(2), 517-528.
Özgen, K. ve Bindak, R. (2011). Lise Öğrencilerinin Matematik Okuryazarlığına Yönelik Öz-Yeterlik İnançlarının
Belirlenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(2), 1073-1089.
Tall, D. O. & Razali, M. R. (1993). Diagnosing students’ difficulties in learning mathematics. International Journal
of Mathematical Education in Science and Technology, 24(2), 209–222.
Umay, A. (2001). İlköğretim Matematik Öğretmenliği Programının Matematiğe Karşı Özyeterlik Algısına Etkisi,
Qafqaz Üniversitesi Dergisi, Sayı 8, http://www.qafqaz.edu.az/journal/, (erişim tarihi: 22.04.2007 ), 2001.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com