Dismission of the Tradition and Emerging Aesthetic Issues in Turkey
Journal Name:
- EKEV Akademi Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
By starting phase of the Proto-Turkish phase, it is seen that the processes of artistic
identity continue without undergoing an important change. Interrelated stages of
development and continuity of textiles, architecture, painting and other visual creations
can be distinguished from nature. Interrupting of this process or occurring of breaks
corresponds to the period of Westernization of the Ottoman Empire. In Europe the
process beginning with rejection of the Christian tradition together with the Renaissance
will reach to the Ottomans in the early of 18. century and will turn into a denial of the
Turkish-Islamic tradition.
While the relation that the Eastern aesthetic contacted with Plato and Aristotle in
the past eliminated, it will not be possible that the pagan culture of modernism will be
dissolved within the culture of monotheistic faith. While rejection of the Traditional
Turkish arts is seen as a requirement of modernization, the problem on which bases the
understanding of new esthetic is putted, will be subject to ongoing debates today. It seems
certain that Turkish art aesthetics, the aesthetics of the east will be shaped with these
debates.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Proto-Türk evresinden başlayarak sanatsal kimlik süreçlerinin önemli bir değişime
uğramadan devam ettiği görülür. Dokumalar, mimari, resim geleneği ve diğer görsel yaratıların,
birbirleriyle ilişkili gelişim aşamaları ve sürekliliği, ayırt edilebilir niteliktedir.
Bu sürecin kesintiye uğraması ya da kırılmaların yaşanması, Osmanlı’nın batılılaşma
dönemine denk gelir. Avrupa’da Rönesans’la birlikte Hıristiyan geleneğin reddiyle başlayan
süreç, Osmanlıya 18. yüzyıl başlarında ulaşacak ve Türk-İslam geleneğinin reddine
dönüşecektir.
Doğu estetiğinin geçmiş dönemlerde Platon ve Aristo ile kurduğu bağ ortadan kalkarken,
modernizmin pagan kültürünün, tek tanrılı inanç kültürü içerisinde eritilme imkânı
olmayacaktır. Geleneksel Türk sanatlarının reddi, çağdaşlaşmanın gereği olarak
görülürken, yeni estetik anlayışın hangi temellere oturtulacağı sorusu, günümüzde devam
eden tartışmalara konu olacaktır. Türk sanatı estetiği, geniş anlamıyla doğu estetiğinin
sorunları, bu makalenin çalışma konusunu oluşturur.
FULL TEXT (PDF):
- 50
187-196