You are here

Bir Meşrulaştırma Aracı Olarak Bilişim ve Kitle İletişim Teknolojileri: Eleştirel Bir Bakış

Information and Mass Communication Technologies as a Legitimation Instrument: A Critical View

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to discuss the effects of information and mass communication technologies. Technology, which affects every part of our lives, is accepted as an instrument used for legitimating and control mechanism over the people. Powerful groups use the mass communication technologies with the help of some tactics as a legitimating and control instrument to follow people, to control their activities, to determine their behavior and to manipulate them. People have some contradiction and complexity related to varying characteristics of the world. It is claimed that information and communication technologies give more freedom to people than the past. On the contrary, these technologies make person into a slave with some imposition. Communication technologies are used for setting up hegemony over the mass. It is realized that modern people do not restrict and not direct the technology. People who feel indefensible themselves against technology, decide to profit from advantages of technology. The most important finding of this study is the usage of mass communication technologies as a legitimating and control mechanisms will keep on in the future.
Abstract (Original Language): 
Bu çalismanin amaci, bir mesrulastirma araci olarak bilisim ve iletisim teknolojilerinin bireysel ve toplumsal hayata etkilerini teorik olarak tartismaktir. Kitle iletisim ve bilisim teknolojileri yeni bir egemenlik ve kontrol biçimine dönüsmüs bulunmaktadir. Bu teknolojiler, bazilarinin yasamini dönüstürürken bazilarininkini söndürmekte; hatta birçok insani kölelestirdigi söylenebilir. Çagcil toplumlar, bilisim ve kitle iletisim teknolojilerini, kitleleri izlemek, eylemlerini kontrol etmek, davranislarina yön vermek ve onlari manipüle etmek için kullanmaktadirlar. Modern insan, teknolojiyi yönlendiremeyecegine inanmasina ragmen bunu ne kadar basarabilecegi konusunda süphe ve kaygilar tasimaktadir. Türkiye'de ve dünyada genel egilim bireylerin teknolojinin kendilerine sundugu avantajlardan olabildigince istifade etmek yönünde bir seyir izlemektedir. Sonuç olarak, bilisim ve kitle iletisim araçlarinin belli güçler tarafindan bireyleri izlemek, kontrol etmek, tutum ve davranislarini belirleyip yönlendirmek için kullanildigi; hayata iliskin algi, davranis ile toplumun maddi temellerini derinden sekillendirmekte oldugu söylenebilir.
71-86

REFERENCES

References: 

Ağan, C. (1998). Medya ve Toplum. İstanbul: Der Yayınları.
Asna, A. (1997). Halkla İlişkiler. İstanbul: Sabah.
Aslanoğlu, R. (2000). Bir Kültürel Karışım Olarak Küreselleşme, Global Yerel Eksende Türkiye,
(Derleyen, F. Keyman ve Y. Sarıbay). İstanbul: Alfa.
Atay, T. (2000). Kokoreççi, Dudu Teyze, İnek Şaban ve İnternet. TBD Bilişim, 75, 56-57.
Aytemur, S. (1998). Reklâmın İyisi Kötüsü Olmaz. Ankara: Mediacat.
Barnet, R. ve Cavanagh, J. (1995). Küresel Düşler, İmparator Şirketler ve Yeni Dünya Düzeni.
İstanbul: Sabah.
Bektaş, A. (2002). Siyasal Propaganda. İstanbul: Bağlam.
Bıçakçı, B. (1999). Bu Reklâm Size Mr. Smith. Ankara: Mediacat.
Bongrad, M. (1992). Politikada Pazarlama. İstanbul: İletişim.
Castells, M. (2002). Gerçek Sanallık Kültürü. Cogito, 30, 212.
Castells, M. (2005). Ağ Toplumunun Yükselişi. İstanbul: Bilgi Üniversitesi.
Coyne, R. (1995). Designing Information Technology in the Postmodern Age: From Method to
Metaphor. MA MIT Press,
Çakmak, C. (1999). Phusis'de Res Ekstansa'ya Doğa ve Teknik Anlayışları. Felsefelogos, 2 (6), 80-
85.
Dedeoğlu, G. (2004). Gözetleme, Mahremiyet ve İnsan Onuru. TBD Bilişim, 89, 36.
Demirer, T. ve Akyol, H. (1996). Canavarlaşan Medya. İstanbul: Yorum.
Demirer, T. ve Orhangazi, Ö. (1997). Koyunlar, Kurtlar, Köpekler. İstanbul: Anahtar.
Dickson, D. (1994). Alternatif Teknoloji. İstanbul: Ayrıntı.
Dickson, D. (1974). Alternative Technology and the Politics of TechnicalChange. London: Fontana.
Dijk, T. (1997). Discourse Studies. London: Sage.
Domenach, J.M. (2003). Politika ve Propaganda. İstanbul: Varlık.
Ekici, A. (2002). Aziz Antonius'un Baştan Çıkarılması: Bir Kötü Alışkanlık Olarak İnternet, Cogito,
30, 227-229.
Ellul, J. (2003). Teknoloji Toplumu. İstanbul: Bakış.
Ersöz, S. (2003). Teknoloji, Kültür ve Toplum, TBD Bilişim, 88, 36.
Featherstone, M. (1991). The Body in Consumer Culture.. CA: Sage.
Geray, H. (2003). İletişim ve Teknoloji. Ankara: Ütopya.
Habermas, J. (1984). Siyasal Katılım Kendi Başına Bir Değer mi? Toplum ve Bilim, 27, 66.
Headrick, D R. (2002). Enformasyon Çağı. İstanbul: Kitap.
Işık, İ. E. (2004). Gen-Politik. İstanbul: Bağlam.
Iyengar, S. (1997). Siyasette Erişim Yanlılığı. İstanbul: Alp.
İnal, A. (1995). Yazılı Basın Haberlerinde 'Yapısal' Yanlılık Sorunu, Toplum ve Bilim, 67, 113.
Kozanoğlu, C. (1997). İnternet, Dolunay, Cemaat. İstanbul: İletişim Yayınları.
Mahmutoğlu, V. (1998). Siyasal Reklâmcılık ve Kamuoyunun Oluşturulması, Medya ve Toplum.
İstanbul: Alp Yayınları.
Marcuse, H. (1990). Tek Boyutlu İnsan. İstanbul: İdea.
Martin, H.P. ve Schumann, H. (1997). Globalleşme Tuzağı. Ankara: Ümit.
Mattelart, A. (2003). The Information Society. CA. Sage.
McLuhan, M (1967). The Medium is the Massage. NY: Bantam Boks.
Murdock, G. (1997). İletişim, Modernlik ve İnsan Bilimleri, Medya, Kültür, Siyaset. İstanbul: Bilim
Sanat Yayınları.
Nelkin, D (1995) Selling Science. NY: Freeman Press.
Oskay, Ü. (1993). Kitle İletişiminin Kültürel İşlevleri. İstanbul: Der.
Özkök, E. (1985)., Kitlelerin Çözülüşü. Ankara:Tan.
Özsoy, O. (1998). Kültüel Propaganda. İstanbul: Alfa.
Özerkan Ş. ve İnceoğlu, Y. (1997). İletişimde Etkileme Süreci. İstanbul: Pan.
Postman, N. (1994). Televizyon: Öldüren Eğlence. İstanbul: Ayrıntı.
Sunn, F. (2000). Canever'ın İnternetteki Sayısı:666. İstanbul: Cep Kitapları.
Sunstein C. R. (2002). Günlük Gazetemiz-İnternet Demokrasi İçin Gerçekten Bir Nimet mi?
Cogito,30, 176.
Şirin, M. R. (1999). Gösteri Çağı Çocukları. İstanbul: Iz.
Timisi, N. (2003). Yeni İletişim Teknolojileri ve Demokrasi. Ankara: Dost.
Toffler, A. (1992). Yeni Güçler, Yeni Şoklar. İstanbul: Altın Kitaplar.
Underwood, M. (2002) Kamusal Alan Olarak İnternet, Cogito, 30, 137.
Usluata, A. (1995). İletişim. İstanbul: İletişim.
Williams,R. (2003). Televizyon, Teknoloji ve Kültürel Biçim. Ankara: Dost.
Wriston, W. B. (1994). Ulusal Egemenliğin Sonu. İstanbul: Cep.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com