You are here

Yoğun bakım hemşirelerinin profesyonel davranışlarının belirlenmesi

Determination of the professional behavior of the intensive care nurses

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
The professional behaviors of intensive care nurses are very important in providing and developing the quality of nursing practice in intensive care units. The present study designed as a descriptive study was performed on 61 nurses who were working at a university hospital in Ankara and volunteerly accepted to be involved in the study with the aim of determining the professional behaviors of intensive care nurses. The data of the study were collected using a form questioning the demographic characteristics of nurses and developed by the researchers and “The Behavioral Inventory for Professionalism in Nursing” (BIPN). According to the data analyzed, the nurses of whom 52.0% (n=32) were in the age group of 26-30 years, 43.0% (n=26) had a 6-10 year-period of working experience and 61.0% (n=37) were working as an intensive care nurse took the lowest BIPN scores from membership to professional organizations ( ¯ X:0.082), autonomy (¯X:0.107) and writing scientific article (¯X:0.148), and the highest scores from research (¯X:0.300), and competency and continuing education (¯X:0.139). All of the nurses have had high BIPN scores from research, and competency and continuing education, and nurses who have been working in the intensive care less than 5 years have had higher BIPN scores. The managers of intensive care units are suggested to inform the intensive care nurses about professional behaviors and their importance, and encourage them in attending scientific activities and education programs and in membership to professional organizations.
Abstract (Original Language): 
Yoğun bakım hemşirelerinin profesyonel davranışları yoğun bakım ünitelerindeki hemşirelik uygulamalarında kalite ve güvenliğin sağlanması ve geliştirilmesinde çok önemlidir. Tanımlayıcı olarak planlanan bu çalışma yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerin profesyonel davranışlarının belirlenmesi amacıyla Ankara’da bir üniversite hastanesinin yoğun bakım ünitelerinde çalışan ve çalışmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden 61 hemşire ile yapılmıştır. Çalışmanın verileri araştırmacılar tarafından geliştirilen hemşirelerin tanıtıcı özelliklerini içeren soru formu ve “Hem- şirelikte profesyonelliğe ilişkin davranışsal envanteri” (“The Behavioral Inventory for Professionalism in Nursing” [BIPN]) kullanılarak toplanmış- tır. Veriler değerlendirildiğinde %52.0’ı (n=32) 26-30 yaş arasında olan, %43.0’ı (n=26) meslekte 6-10 yıldır çalışan ve %61.0’ı (n=37) 1-5 yıldır yoğun bakım hemşiresi olarak çalıştıklarını bildiren hemşirelerin BIPN’den en düşük puanları mesleki örgütlere üyelik (¯X:0.082), otonomi (¯X:0.107) ve bilimsel makale yazma alanlarından (¯X:0.148); en yüksek puanları ise araştırma (¯X:0.300), yeterlilik ve sürekli eğitim (¯X:0.139) alanlarından aldıkları saptanmıştır. Çalışmada tüm hemşirelerin araştırma, yeterlilik ve sürekli eğitim alanlarından yüksek puan aldığı, beş yıl ve daha az süredir yoğun bakımda çalışan hemşirelerin BIPN puanının yüksek olduğu saptanmıştır. Yöneticilerin yoğun bakım hemşirelerini profesyonel davranışlar ve bunların önemi konusunda bilgilendirmesi, hemşireleri bilimsel faaliyetlere, eğitim programlarına katılma ve mesleki örgütlere üyelik konusunda teşvik etmesi önerilmektedir
168-173

REFERENCES

References: 

Kaynaklar
1. Phipps WJ, Sands JK, Marek JF. Medical Surgical Nursing,
Concepts and Clinical Practice. 6th ed. Cleveland:
Mosby-Year Book, 1999: 456-467.
2. Gökçora Hİ. Profesyonelliğe saygı. Bilim Eğitim Düşünce
Dergisi 2005; 5: 54-59.
3. Rushton CH. Humanism in critical care: a blueprint for
change. Pediatr Nurs 1991; 17: 399-402.
4. Bucknall TK, Thomas SA. Clinical decision-making in
critical care. Aust J Adv Nurs 1995; 13: 10-17.
5. Söyük S. Yoğun bakım ve acil ünitelerinde çalışan
hemşirelerin motivasyonlarını artırmak için neler
yapılabilir? Yoğun Bakım Hemşireleri Dergisi 2001; 5:
24-27.
6. Badır A. Koroner yoğun bakım ünitesi hemşirelerinin
oryantasyonu ve sürekli eğitimi. Yoğun Bakım
Hemşireleri Dergisi 1999; 3: 47-51.
7. Turgay M. Yoğun bakım ünitesinde çalışan hemşirelerde
stres. Yoğun Bakım Hemşireleri Dergisi 2001; 5: 80-82.
8. Meyer E, Lees A, Humphris D, Connell NA. Opportunities
and barriers to successful learning transfer: impact
of critical care skills training. J Adv Nurs 2007; 60:
308–316.
9. Özer M, Bakır B. Sağlık personelinin motivasyonuyla
ilgili etmenlerin belirlenmesi. Gülhane Tıp Dergisi
2003; 45: 117-122.
10. Miller BK, Adams D, Beck L. A behavioral inventory
for professionalism in nursing. J Prof Nurs 1993; 55:
290-295.
11. Karadağ A, Hisar F, Özhan Elbaş N. Hemşirelikte
profesyonelliğe ilişkin davranışsal envanter. Hemşirelik
Forumu Dergisi 2004; 7: 14-22.
12. Hatipoğlu S. Cerrahi yoğun bakım hemşireliği ilkeleri.
Gülhane Tıp Dergisi 2002; 44: 475–479.
13. Çelen Ö, Karaalp T, Kaya S, Demir C, Teke A, Akdeniz
A. Gülhane Askeri Tıp Fakültesi Eğitim Hastanesi yoğun
bakım ünitelerinde görev yapan hemşirelerin uygulanan
hizmet içi eğitim programlarından beklentileri ve bu
programlar ile ilgili düşünceleri. Gülhane Tıp Dergisi
2007; 49: 25-31.
14. Barutçu E, Serinkan C. Burnout syndrome: an important
problem today, and a research study conducted in
Denizli. Ege Academic Review 2008; 8: 541-561.
15. Karagözoğlu Ş. Bilim, bilimsel araştırma süreci ve
hemşirelik. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2006; 13:
64-71.
16. French P. The development of evidence-based nursing.
J Adv Nurs 1999; 26: 72-76.
17. Hunt J. Towards evidence based practice. Nurs Manag
1997; 4: 14-17.
18. Yin King Lee L. Evidence-based practice in Hong Kong:
issues and implications in its establishment. J Clin Nurs
2003; 12: 618-626.
19. Zeitz K, McCutcheon H. Evidence-based practice: to be
or not to be, this is the question! Int J Nurs Pract 2003;
9: 272-279.
20. Yüksel İ. Hemşirelerin iş doyum düzeyini ayırt edici iş
doyum öğelerinin diskriminant analiziyle belirlenmesi.
Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
2002; 1: 67-78.
21. Badır A. Uluslararası öneriler ışığında yoğun bakım
hemşireliği eğitiminin Türkiye’deki durumu. Yoğun
Bakım Hemşireleri Dergisi 2004; 8: 83-88.
22. Karadağ G, Uçan Ö. Hemşirelik eğitimi ve kalite. Fırat
Sağlık Hizmetleri Dergisi 2006; 1: 73-81.
23. Oweis AI. Bringing the professional challenges for
nursing in jordan to light. Int J Nurs Prac 2005; 11:
244-249.
24. Karaöz S. Turkish nursing students’ perception of caring.
Nurse Educ Today 2004; 25: 31-40.
25. Kocak B. “Üniversite Hastanelerinde Çalışan
Hemşirelerin Sağlıkta Özelleştirme ve Sendikalaşma
Konusunda Görüşlerinin İncelenmesi”, Yüksek Lisans
Tezi, 2006.Cilt 51 • Sayı 3 Yoğun bakım hemşirelerinin profesyonel davranışları • 173
26. Sabuncu N, Gülseven B, Karabacak Ü. Yoğun bakım
ünitelerinde çalışan hemşirelerin stres kaynaklarının
belirlenmesi. Yoğun Bakım Hemşireleri Dergisi 1999; 3:
10-14.
27. Dorothee B, Hampton L. Professionalism and the nursemidwife practitioner: an exploratory study. J Am Acad
Nurs Prac 2000; 12: 19-33.
28. Hemşirelik Kanunu, Kanun Numarası: 6283, Resmi
Gazete, Tarih: 2.3.1954; Sayı: 8647, Hemşirelik
Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Kabul
Tarihi: 25.4.2007, Kanun No: 5634.
29. Derham C. Achieving comprehensive critical care. Nurs
Crit Care 2007; 12: 56-60.
30. Adams BL. Nursing education for critical thinking: an
integrative review. J Nurs Educ 1999; 38: 111-119.
31. Velioğlu B. Hemşirelik eğitiminde esaslar II. Ulusal
Hemşirelik Eğitimi Sempozyumu, İstanbul, 1998.
32. Sözen C. Sağlık eğitimi. Ankara: Palme Yayıncılık, 2003:
12-23.
33. Eşer İ, Khorshid L, Demir Y. Yoğun bakım hemşirelerinde
eleştirel düşünme eğilimi ve etkileyen faktörlerin
incelenmesi. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi
2007; 11: 18-23.
34. Dirimeşe E, Dicle A. Hemşirelerin ve Öğrenci Hemşirelerin
Eleştirel Düşünme Eğilimlerinin İncelenmesi, Dokuz Eylül
Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış
Yükseklisans Tezi. İzmir, 2006.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com