Journal Name:
- İstanbul Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Ömer Hayyam, Türk edebiyatının çok iyi tanıdığı, gerek Divan şairlerinin ve gerekse XIX. yüzyıldan bugüne Yeni Türk Edebiyatı şairlerinin severek okudukları, etkisinde kaldıkları bir şairdir1.
Divan edebiyatında Hayyam'm ismi sık sık geçiyor olmasma rağmen, onun Rubaiyyâimm bu dönemde Türkçe'ye aktarılmış örneklerine rastlamak zordur. Divan şairlerinden bazıları, meselâ Fehîm-i Kadîm gibi
"Nâçâr ki mest-i aşk-ı Hayyâm oldum, Bu çârsû-yı cihanda bed-nâm oldum, Aşk ile idüp rubaiye meyi Fehîm, Hayyâm-sıfat şöhret-i eyyam oldum." 2
diyerek, Hayyam'm rind-meşrebliğini ve bilhassa rubaideki ustalığını takdir etmişler, Azmîzâde Hâletî gibi bazıları ise "Güyâ sütûn-ı hayme-i mânâ olup kalem Hayyâm-ı çârsû-yı rubâî benem bu dem"^
yollu mısralarla kendi rubaîlerindeki ustalığı Hayyam'ınki ile denk tutarak övünmüşlerdir. Fakat buna karşılık Hayyam'm rubaileri bu dönemde yaygın olarak tercüme edilmemiştir. Biz bunu, divan şairlerinin aldıkları eğitimin verdiği Farsça bilgisi ve içinde yetiştikleri edebî kültürün sağladığı bir imkân olarak bu rubaileri zaten orijinallerinden okuyor olmaları ile açıklamanın doğru olacağına inanıyoruz.
FULL TEXT (PDF):
- 1