You are here

Home » Content

ALACIK FORMASYONUNUN (EN GEÇ ORTA EOSEN - ERKEN MİYOSEN) KAHRAMANMARAŞ HAVZASI İÇİNDEKİ TEKTONO-STRATİGRAFİK KONUMU

TECTONO-STRATIGRAPHICAL POSITION OF ALACIK FORMATION (LATEST MIDDLE EOCENE-EARLY MIOCENE) IN THE KAHRAMANMARAŞ BASIN

Journal Name:

  • İstanbul Yerbilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2005

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The Alacık formation deposited during the transitional period between the compressional regime of the pre-Tertiary and strike slip fault tectonics developed after the Miocene. This formation shows different lithological properties in northern part of the Kahramanmaraş Basin. This unit, in vicinity of the Çukurhisar village (northwest of the Kahramanmaraş), starts with sandstone and conglomerates at the base, continues with claystone, and ends with latest Middle Eocene-Late Eocene large benthic foraminifera, extraclast bearing carbonate build-ups in the laminated claystone. The Alacık formation contains ostracoda-gastropoda bearing marl, clayey limestone - coal band alternations and claystone in the region which is still exploited as a coal mine near the Tekir Town (north of Kahramanmaraş). In the rest of the area, this formation includes chaotic appeared, recrystallized planktonik foraminifera bearing claystone. In the Kahramanmaraş Basin, the Alacık formation overlies the older units with unconformable contact starting with base conglomerate or normal faulted contact. This unit is overlain by older units with thrust faults, unconformably covered by Aquatanian-Burdigalian reef limestone and Early-Middle Miocene claystone and channel deposits in the study area. This indicates that the Alacık formation has a deposition in between the Latest Middle Eocene-Early Miocene was under the effect of intense tectonism at the beginning of the Aquatanian.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Alacık formasyonu, Tersiyer öncesi sıkıştırma rejimi ve Miyosen sonrası gelişen doğrultu atımlı fay tektoniği arasında geçiş döneminde çökelmiştir. Bu formasyon, Kahramanmaraş Havzasının kuzeyinde, çok farklı litolojik özellik göstermektedir. Birim; Çukurhisar köyü (Kahramanmaraş kuzeybatısı) civarında, tabanda kumtaşı - çakıltaşlarıyla başlar, kiltaşları ile devam eder ve laminalı kiltaşları içinde en geç Orta Eosen-Geç Eosen yaşını veren iri bentik foraminiferli, ekstraklastlı karbonat yığışımları ile son bulur. Alacık formasyonu Tekir kasabası (Kahramanmaraş kuzeyi) civarında halen kömür ocağı olarak işletilmekte olan bölgede, Erken Miyosen yaşlı ostrakodlu, gastropodlu, marn, killi kireçtaşı ve kömür bantları ardalanması ve kiltaşı çökelleri içerir. Formasyon geri kalan alanlarda karmaşık görünümlü, rekristalize planktonik foraminiferli kiltaşlarından oluşmaktadır. Kahramanmaraş Havzası içinde, Alacık formasyonu, yaşlı birimleri, taban konglomerasıyla başlayan uyumsuzlukla veya normal faylı dokanakla üzerlemektedir. Bu birim inceleme alanında, yaşlı birimlerce bindirme faylarıyla üzerlenirken; Akitaniyen-Burdigaliyen yaşlı resifal kireçtaşları, Erken-Orta Miyosen yaşlı kiltaşı ve kanal çökelleriyle uyumsuz olarak örtülmektedir. Bu da Alacık formasyonunun Geç Orta Eosen-Erken Miyosen dönemi arasında çökelime sahip olduğunu ve Akitaniyen başlarında yoğun bir tektonizmanın etkisinde kaldığını göstermektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-alacik-formasyonunun-en-gec-orta-eosen-erken-miyosen-kahramanmaras-havzasi-icindeki-tektono-stratigrafik-konumu.pdf
  • 2
183-197
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Arpat, E. ve Şaroğlu, F., 1972, Doğu Anadolu Fayı İle İlgili Bazı Gözlem ve Düşünceler, MTA Dergisi, c. 78, s. 44-50.

Bozkurt, E., 2001. Neotectonics of Turkey - a synthesis. Geodinamica Acta, v.14, p. 3-30.

Chorowicz, J., Luxey, P., Lyberis, N., Carvalho, J., Parrot, J. F., Yürür, T. and Gündoğdu, N., 1994,

The Maraş Triple Junction (Southern Turkey) Based on Digital Elevation Model and Satellite Imagery Interpretation. Journal of Geophysical Research, v. 99 (10), p. 225-242.

Derman, A. S., Akdağ, K, Gül, ve Yeniay, G., 1996, Maraş Miyosen Basenindeki Sedimantasyon ile Tektonik Arasındaki İlişki. 11. Türkiye Petrol Kongresi Bildirileri, Ankara, s. 91-102.

Derman, A. S., 1999, Proximal Submarine Fan Conglomerate and Valley Fill Pattern. 12. Türkiye Petrol Kongresi Bildirileri, Ankara, s. 207-218.

Dickinson W. R. and Suczek C. A., 1979, Plate Tectonics and Sandstone Composition. American Association of Petroleum Geologist Bulletin, v. 63(12), p. 2164-2182.

Dickinson W. R., 1985, Interpreting Provenance Relations from Detrial Modes of Sandstones. In Zuffa, G. G. (ed.) Provenance of Arenites. Reidel Dordrecht, p. 333-361.

Dizer, A., 1991, Kuzey Kahramanmaraş'ta Langiyen-Serravaliyen Katlarının Biyostratigrafisi. Yetiş, C., (ed.) A. Acar Jeoloji Sempozyumu, Çukurova Üniversitesi Jeoloji Mühendisliği Bölümü, Adana, s. 71-81.

Erdoğan, T., 1975, VI. Bölge Gölbaşı Dolayının Jeolojisi. TPAO Rapor No: 929, Ankara (yayınlanmamış).

Gammidge, L., 2004, Coal: an introduction, http:// www. newcastle. edu.au / discipline / geology/ research/cfkd/undp.htm (erişim tarihi: 12 Mart 2005).

Gözübol, A. M. ve Gürpınar, O., 1980,

Kahramanmaraş Kuzeyinin Jeolojisi ve Tektonik Evrimi, 5. Türkiye Petrol Kongresi Bildirileri, Ankara, s. 21-29.

Gül, M. A., 2000, Kahramanmaraş Yöresinin Jeolojisi. Hacettepe Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi (yayınlanmamış), 304 s, Ankara.

Gül, M., Gürbüz, K., Cronin, B. T. and Aiken, E., 2003 a, Multiple Deep-Water Slope Feeder Channel evolution of Submarine Fan System in the Maraş Basin (Miocene, S Turkey). In Hodgson, D., Edwards, C. & Smith, R., (eds.) Submarine Slope Systems: Processes, Products and Prediction, Conference Abstract Volume, Liverpool, p. 46.

Gül, M., Gürbüz, K., Cronin, B. T. ve Aiken, E., 2003 b, Tektonik Olarak Aktif Bir Havzada (Miyosen, K. Maraş) Denizaltı Yelpaze Sisteminin

(Tekir Sistemi) Sedimantolojik Özellikleri. Çelebi, H., Demirel, Z., Nalcıoğlu, G. E. ve Koç, H. (eds.) Mersin Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Jeoloji Mühendisliği Bölümü, 10. yıl Sempozyumu, s. 18.

Gül, M., 2004, Evolution of Turbidite System in the Kahramanmaraş Basin, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi (yayınlanmamış), 354 s, Adana.

Herece, E., 2003, Doğu Anadolu Fayı. 56. Türkiye Jeoloji Kurultayı Bildiri Özleri. Ankara, s. 309-312.

Karig, D. E. and Kozlu, H., 1990, Late Palaeogene-Neogene Evolution of the Triple Junction Region, Near Maraş, South Central Turkey. Journal of the Geological Society London, v. 147, p. 1023-1034.

Kozlu, H., 1987, Misis-Andırın Dolaylarının Stratigrafisi ve Yapısal Evrimi. Türkiye 7. Petrol Kongresi Bildirileri, Ankara, s. 104-116.

Kozlu, H., 1997, Doğu Akdeniz Bölgesinde Yer Alan Neojen Basenlerinin (İskenderun, Misis-Andırın) Tektono-stratigrafi Birimleri ve Bunların Tektonik Gelişimi, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi (yayınlanmamış), 189 s, Adana.

McBride, E. F., 1963, A Classification of Common Sandstones. Journal of Sedimentary Petrology, v. 33, p. 664-669.

Önalan, M., 1985/1986, Kahramanmaraş Tersiyer İstifinin Sedimanter Özellikleri ve Çökelme Ortamları. İstanbul Üniv. Müh. Fak. Yayınları Yerbilimleri Dergisi, c. 5 (1-2), s. 39-78.

Önalan, M., 1988, Kahramanmaraş Tersiyer Kenar Havzasının Jeolojik Evrimi. Türkiye Jeoloji Bülteni, c. 31, s.1-10.

Önem, Y., 1991, Kahramanmaraş ve Elbistan Sahalarının Hidrokarbon Potansiyeli. MTA Dergisi, c. 113, s. 153-162.

Özgül, N., 1976, Toroslar'ın Bazı Temel Jeoloji Özellikleri. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, c. 19, s. 65-79.

Perinçek, D., 1980, Arabistan Kıtası Kuzeyindeki Tektonik Evrimin Kıta Üzerinde Çökelen İstifteki Etkileri. 5. Türkiye Petrol Kongresi Bildirileri, Ankara, s. 77-93.

Perinçek, D. and Kozlu, H., 1984, Stratigraphy and Structural Relation of the Units in the Afşin-Elbistan-Doğanşehir Region. In: Tekeli, O. and Göncüoğlu, C. (eds.), International Symposium on the Geology of the Taurus Belt, 1983. Miner. Res. Expl. Ins., Ankara, p. 181-198.

Perinçek, D. and Çemen, İ., 1990, The Structural Relationship Between the East Anatolian and Dead Sea Fault Zones in Southeastern Turkey. Tectonophysics, v. 172, p. 331-340.

Perinçek, D. ve Eren, A. G., 1990, Doğrultu Atımlı Doğu Anadolu ve Ölü Deniz Fay Zonları EtkiAlanında Gelişen Amik Havzasının Kökeni. Türkiye 8. Petrol Kongresi Bildirileri, Ankara, s. 180-192.

Perinçek, D., Bozdoğan, N., Duran, O., ve Çoruh, T., 2003, Kuzey Arap Plakasının Paleocoğrafik Gelişimi. 56. Türkiye Jeoloji Kurultayı Bildiri Özleri, Ankara, s. 1-2.

Pettijohn, F. J., Potter, P. E. and Siever, R., 1987,

Sand and Sandstone. Springer &Verlag, Berlin, 553 p.

Rigo de Righi, M. and Cortesini, A., 1964, Gravity Tectonics In Foothills Structure Belt of Southeast Turkey. AAPG Bulletin, v. 48, p. 1911-1973.

Robertson, A. H. F., 2000, Mesozoic-Tertiary Tectonic-Sedimentary Evolution of a South Tethyan Oceanic Basin and its Margin in Southern Turkey. In Bozkurt, E., Winchester, J. A. and Piper, J. D. A. (eds.) Tectonics and Magmatism in Turkey and the Surrounding Area. Geological Society, London, Special Publications, v. 173, p. 97-138.

Robertson, A. H. F. and Ünlügenç, U. C., 2001a,

Tectonic Evolution of Neotethys in the Easternmost Mediterranean (an Adana Perspective). Fourth International Turkish Geology Symposium, Adana, p. 14.

Robertson, A. H. F. and Ünlügenç, U. C., 2001b, Role of the Misis-Andırın Lineament in closure and suturing of the Southern Neotethys Ocean in the Eastern Mediterranean Region, Fourth International Turkish Geology Symposium, Adana, p. 89.

Robertson, A. H. F. Ünlü genç, U. C., İnan, N. and Taslı, K., 2004, The Misis-Andırın Complex: a Mid-Tertiary Melange Related to Late Stage Subduction at Southern Neotethys in S Turkey. Journal of Asian Earth Sciences, v. 22, p. 413-453.
Stchepinsky, V., 1943, Maraş-Seyhan-Gaziantep-Birecik-Besni Mıntıkası Umumi Jeolojisi Hakkında Rapor, MTA Derleme Rapor No: 1446, 20 s.

Şenel, M., 2003, Toros Kuşağı Tektonik Birlikleri ve Bunların Korelasyonu. 56. Türkiye Jeoloji Kurultayı Bildiri Özleri, Ankara, s. 307-308.

Şengör, A.M. C. and Yılmaz, Y., 1981, Tethyan Evolution of Turkey: A Plate Tectonic Approach. Tectonophysics, v. 75, p. 81-241.

Tarhan, N., 1984, Göksun-Afsin-Elbistan Dolayının Jeolojisi. Jeoloji Mühendisliği Dergisi, c. 19, s. 3-9

Türkmen, İ., İnceöz, M., Aksoy, E. ve Kaya, M., 2001, Elazığ Yöresinin Eosen Stratigrafisi ve Paleocoğrafyası ile İlgili Yeni Bulgular. Hacettepe Üniversitesi Yerbilimleri Uygulama ve Araştırma Merkezi Bülteni, Yerbilimleri, c. 24, s. 81-95.

Yalçın, N., 1979, Doğu Anadolu Yardımının Türkoğlu-Karaağaç (Kahramanmaraş) Arasındaki Kesiminin Özellikleri ve Bölgedeki Yerleşim Alanlar. E. Altınlı Jeoloji Sempozyumu, İstanbul Üniversitesi. TJK Özel sayı, s. 49-55.

Yalçın, N., 1980, Amanosların Litolojik Karakterleri ve Güneydoğu Anadolu'nun Tektonik Evrimindeki Anlamı. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, c. 23 (1), s. 21-30.

Yazgan, E., 1981, Doğu Toroslarda Etkin bir Paleo-kıta Kenarı Etüdü (Üst Kretase-Orta Eosen) Malatya-Elazığ, Doğu Anadolu. Yerbilimleri, c. 7, s. 83-104.

Yılmaz, Y., Gürpınar, O. ve Yiğitbaş, E., 1988,

Amanos Dağları ve Maraş dolaylarında Miyosen Havzalarının Tektonik Evrimi. Türkiye Petrol Jeologları Derneği Bülteni, c. 1 (1), s. 52-72.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com