You are here

Home » Content

SPOR VE ÇOCUK GELİŞİMİ

SPORTS AND CHILD DEVELOPMENT

Journal Name:

  • The Journal of Academic Social Science Studies

Publication Year:

  • 2013
DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_454

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Today, due to development in technology, people adopt immobile life style. Children are one of the age groups who are affected by this sort of life style. However, motion (movement) is a crucial factor for physical development of a child. Participation in the physical activities during the childhood has some positive effects on the child. Better growth and development, gaining active life style, decreasing risks of possible illnesses, prevention of excessive weight gain can be shown as some of the positive effects. In this scope, as well as regular engagement with a sports branch, participation in physical activities is important for children’s physical development. Playing is one of the activities of this. Contemporary studies focus on effects of playing games on children in terms of developmental psychology, motivation and sociology. In this vein, this study is a literature review which investigates the role of sports and physical activities in child development as a preventive factor on the basis of theoretical explanations made in the related literature and research findings. Related studies illustrate that physical activities are crucial in terms of cognitive development of children where children can overcome fears; in terms of emotional development where children can be able to overcome social conflicts as well as recognition of the self and the environment and in terms of physical development where children can be able to acquire appropriate physical growth. As a conclusion of this study once more it is emphasized that sports, physical activities and playing games are important elements for child development in terms of cognitive, affective and physical domains.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Günümüzde teknolojik gelişmelere bağlı olarak giderek daha hareketsiz bir yaşam tarzı benimsenmektedir. Bu yaşam tarzının etkilediği yaş gruplarından birisi de çocuklardır. Hareket bir çocuğun bedensel gelişimi için çok önemlidir. Çocukluk döneminde fiziksel aktivitelere katılımın bazı olumlu etkileri bulunmaktadır. Bunlar arasında, büyüme ve gelişmenin daha iyi olması, aktif yaşam biçimi kazandırılması, ileride oluşabilecek hastalık risklerini azaltma, aşırı kilo alımının önlenmesi gibi olumlu etkiler gösterilebilir. Bu kapsamda düzenli bir spor dalıyla uğraşmak kadar, fiziksel aktivite içeren bazı etkinlikler de çocukların bedensel gelişimleri için önemlidir. Bu etkinliklerden birisi de oyunlardır. Yapılan araştırmalarda oyunun çocuk üzerindeki etkisi gelişim psikolojisi açısından, motivasyonel açıdan, sosyolojik açıdan ele alınmıştır. Bu bağlamda, bu araştırma çocuğun gelişiminde koruyucu bir faktör olarak spor ve fiziksel aktivitenin rolünün, ilgili kuramsal açıklamalar ve araştırma bulgularına dayalı olarak incelendiği bir literatür taraması niteliğindedir. Çalışmada sporun çocuk gelişimne katkısı ile ilgili önceki araştırmalar incelenerek irdelenmiş ve yorumlanmıştır. Yapılan araştırmalar oyun gibi fiziksel aktivitelerin çocuğun korkularını yenmesi, öz-benliğini bulması gibi bilişsel açıdan, sosyal çatışmaların üstesinden gelmesi, kendisi ve çevresini tanıması gibi duygusal açıdan ve uygun bedensel gelişimin sağlanması gibi fiziksel açıdan önemini ortaya koymuştur. Sonuç olarak bu araştırma ile sporun, fiziksel aktivitenin ve oyunun çocuk gelişimindeki önemi bilişsel, duyuşsal ve fiziksel açılardan bir kez daha ortaya konmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_79201_6_pp_467-478.pdf
  • 1
467-478
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKANDERE, M. (2003). Eğitici Okul Oyunları. Nobel Yayıncılık: Ankara.
AKBABA, S., SAĞLAM, S. & KÖK, M. (2003). Eğitim- Öğretimde Drama ve Oyunlar.
Cemre Ofset: Erzurum.
ALPMAN C. (1972). Eğitimin Bütünlüğü İçinde Beden Eğitimi ve Çağlar Boyunca Gelişimi.
AÜSBF Yayınları: İstanbul.
ANDERSON, A., MİLES, A., MAHONEY, C., & ROBİNSON, P. (2002). Evaluating the
effectiveness of applied sport psychology practice: making the case for a case
study approach. The Sport Psychologist, 16, 432–453.
ATAŞEN M. (1975). Ruh Sağlığı Bilgisi. İzmir Eğitim Enstitüsü Ders Kitapları Yayınları:
İzmir.
ATEŞ, O. (2008). Elit su altı ragbi oyuncularının fiziksel-fizyolojik profillerinin incelenmesi ve
spora özgü testler ile klasik laboratuvar testlerinin ilişkilendirilmesi. Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
BAŞARAN M. (1992). Oyunlarla Spora Hazırlık. M.E. B. Yayınları: İstanbul.
BANDURA, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change.
Psychological Review, 84, 191-215.
BANDURA, A. (2002). Social cognitive theory in cultural context, Applied Psychology:
An International Review, 51, (2), 269- 290.
BİÇER, Y.S. (2000). Sportif çalışmaların ve oyunların zihinsel özürlü çocuklar üzerindeki
etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi, Sağlık Bilimleri
Enstitüsü, Elazığ
CAMPELL, J.D. (1964). Peer Relations in Childhood. (Eds: M.L.Hoffman & L.W.
Hoffmann). Newyork Routledge Pres: Newyork/USA.
Spor ve Çocuk Gelişimi 476
CUNNİNGHAM, C, & JONES, M.A. (2004). Middle childhood and the built environment.
NSW Parliamentary Committee, 1-37, 234- 278
ÇAMLIYER, H. (1997). Çocuk Hareket Eğitimi ve Oyun. Can Ofset Yayıncılık: İzmir.
ÇOBANOĞLU Y. (1992). Çocuk Eğitiminde Spor Olgusunun Tarihsel Gelişimi. Eğitim
Bilimleri Dergisi, 1, 43- 48.
DURUALP, E. (2009). Anasınıfına Devam Eden Altı Yaş Çocuklarının Sosyal Uyum ve
Becerilerine Oyun Temelli Sosyal Beceri Eğitiminin Etkisinin İncelenmesi: Çankırı
Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri
Enstitüsü, Ankara.
GALLAHUE L.D. (1982).Understanding Motor Development in Children. John Willey and
Sons Publishing New York/ USA.
GÜVEN, G. (2006). Kütahya’daki Okul Öncesi Eğitim Kurumlarında Uygulanan Oyun ve
Spor Programlarının İncelenip Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans
Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
HAMİLTON, I. (2002). Where do children play? CPIS factsheet. http://www.ncb.org.uk/
cpis / c p i s _factsheet4_whereplay_20090824.pdf (Erişim Tarihi: 2809.2012).
HAZEN, N. L. AND BLACK, B. 1989. Preschool peer communication skills: The role of
social status and interaction context. Child Development, 60; 867-876.
HUİZİNGA, J. (1995). Oyunun Toplumsal İşlevi Üzerine Bir Deneme. (M.A. Kılıçbay,
Çev.). Ayrıntı Yayınları: İstanbul.
KARAKAYA, I., ÇOŞKUN, A. VE AĞAOĞLU, B. (2006). Yüzücülerin depresyon,
benlik saygısı ve kaygı düzeylerinin değerlendirilmesi. Anadolu Psikiyatri
Dergisi, 7:162-166
MEDWELL, P.R., GRİMSHAW, P.N., ROBERTSON, W.S & KELSO, R.M
(2012).Developing sports engineering education in Australia. Procedia
Engineering 34, 260 – 265.
MURATLI, S. (1997). Çocuk ve Spor. Bağırgan Yayınevi: Ankara.
ONUR, B. (2005). Türkiye’de Çocukluğun Tarihi. İmge Kitapevi: Ankara.
ÖZBARIŞ, B. (2009). Lise düzeyinde lisanslı badminton oyuncularının 1997 yılı Balkan
Şampiyonası Türkiye Badminton Milli Takım Oyuncularıyla bazı fiziksel ve
spormotorik özellikler bakımından karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans
Tezi, Karadeniz teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
ÖZDOĞAN, B. (2004). Çocuk ve Oyun. Anı Yayıncılık: Ankara.
477
Akın ÇELİK - Mustafa ŞAHİN
ÖZERKAN, K.N. (2004). Spor Psikolojisine Giriş: Temel Kavramlar. Nobel Yayıncılık:
Ankara.
ÖZGÜR, H. (2000). İlkokul Dönemindeki Çocukların Çocuk Oyun Alanlarına Olan İlgileri.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü,
İzmir.
PEHLİVAN, H. (2005). Oyun ve Öğrenme. Anı Yayıncılık: Ankara.
RAİSSAKİ, M., APOSTOLAKİ, E., & KARANTANAS, A.H. (2007). Imaging of sports
injuries in children and adolescents. European Journal of Radiology, 62,86–9
RUHİ, S. (1993). Beden Eğitimi Oyun ve Öğretimi. M.E.B.Yayınları: İstanbul.
SALMAN, M. (1986). Sportif oyunlardan (hentbol'de) sporcu beslenmesi ve kahvaltı
yapmanın performansa etkisi üzerinde bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans
Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
SARGIN, K. (2007). Düzenli halk oyunları egzersizlerine katılan bireylerde halk oyunlarının
bazı biyomotorik ve fizyolojik etkilerinin incelenmesi:Van örneği. Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Van
SİESMAA, E.J., BLİTVİCH, J.D., WHİTE, P.E. & FİNCH, C.K (2011). Measuring
children’s self-reported sport participation, risk perception and injury history:
Development and validation of a survey instrument. Journal of Science and
Medicine in Sport 14, 22–26.
SOĞAT, A. (2007). Spor Yapan ve Yapmayan 11–12 Yaş Grubu Çocuklarda Bazı Fiziksel
Özelliklerin Araştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya
SLUTZKY, C.B. & SİMPKİNS, S.D. (2009). The link between children’s sport
participation and self-esteem: Exploring the mediating role of sport selfconcept.
Psychology of Sport and Exercise, 10, 381–389
ŞENDİL, A. (2002). Türkiye Bedensel Engelliler Tekerlekli Sandalye Basketbol 1. ve 2. Lig spor
kulüplerindeki oyuncuların spor yaralanmaları, yaralanma tipleri ve bu
yaralanmalardan korunma konusundaki bilgi durumları. Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
TAŞÇI, B. (2010). Sokağın günümüz koşullarında çocuk oyun alanı olarak ele alınması ve
değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi,
Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir
Spor ve Çocuk Gelişimi 478
TİMMONS, L. (2003). A right to play? Examining childhood and a child’s right to recreation.
http://www.stfx.ca/people/svincent/ socianth 391/timmonsliam.html. (Erişim
tarihi: 05.09.2012)
TİRYAKİ, Ş. (2008). Spor Psikolojisi. Eylül Yayıncılık:Ankara.
TKACHUK, G., LESLİE-TOSGOOD, A., & MARTİN, G. L. (2003). Behavioral
assessment in sport psychology. The Sport Psychologist, 17, 104–117.
ÜSTÜNDAĞ, T. (2005). Yaratıcı Drama: Öğretmenimin Günlüğü. Pegema Yayıncılık:
Ankara
WADE M. G.(2005). Motor Skills, Play and Child Development. Early Report Volume 19,
2 , 1-8.
WYLLEMAN, P, HARWOOD, C.G., ELBE,A.M., REİNTS, A. & CALUWE, D. (2009). A
perspective on education and professional development in applied sport
psychology. Psychology of Sport and Exercise 10, 435–446.
YAVUZER, H. (1984). Çocuk Psikolojisi. Altın Kitaplar Yayınevi: İstanbul.
YAVUZER, H. (2000). Bedensel, Zihinsel ve Sosyal Gelişimiyle Çocuğunuzun İlk 6 Yılı.
Remzi Kitapevi: İstanbul.
VALENTİNE, G, & MCKENDRİCK, J. (1997). Children’s outdoor play: Exploring
parental concerns about children’s safety and the changing nature of childhood.
Geoforum, 28, 219-235

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com