You are here

Home » Content

İLKÖĞRETİM MATEMATİK ÖĞRETMENLİĞİ BÖLÜMÜ ÖĞRENCİLERİNİN PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİNİN BAZI DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

INVESTIGATING PROBLEM SOLVING SKILLS OF STUDENTS OF PRIMARY SCHOOL MATH TEACHING DEPARTMENT IN TERMS OF SOME VARIABLES

Journal Name:

  • The Journal of Academic Social Science Studies

Publication Year:

  • 2013
DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_777

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
It is noted in contemporary curricula that successful students should have certain skills and abilities such as effective communicating, thinking scientifically and logically, taking advantage of technology, being productive and investigative, sharing the knowledge as well as having problem solving skills. In this context, this study focuses on problem solving skills of students of primary school math teaching department in terms of some variables. This descriptive study is designed as a survey model. The sample of the study consists of 77 students randomly chosen among the population of primary school math teaching department at Kahramanmaraş Sütçü İmam University in 2011-2012educational years. Turkish version of problem-solving inventory (Şahin, Şahin and Heppner, 1993) developed by Heppner and Petersen (1982) is used in this study as data collection tool. Cronbach’s alpha coefficient of the whole inventory is calculated with the data of this study and found to be .87. Following results are found in the study: In terms of approach of evaluating, the students whose family have monthly income of 1000 TL and lower, and in terms of approaches of evaluating and planned, the students whose fathers graduated from secondary school and lower have significantly higher problem solving ability perceptions. However, no significant difference is found between students’ problem solving ability perceptions according to the variables of gender, grade they study at, type of high school they graduated from and mother’s education level while there is also no significant relationship between students’ grade point averages and problem solving skill perceptions.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Çağdaş eğitim programlarında, başarılı öğrencinin kazanması gerekli olan becerilerin tanımlanmasında; iletişim kurabilme, bilimsel, akılcı ve mantıklı düşünme becerisine sahip olma, teknolojiyi kullanabilme, araştırmacı ve üretken olabilme, bilgiyi paylaşabilme, insanlık değerlerine sahip çıkmanın yanı sıra problem çözme becerisinin de yer aldığı görülmekte ve problem çözme becerisi kazanılması gereken bir beceri olarak ele alınmaktadır. Bu bağlamda çalışmanın amacı, ilköğretim matematik öğretmenliği bölümü öğrencilerinin problem çözme becerilerini bazı değişkenlere göre incelemektir. Çalışma tarama modelinde ve betimseldir. Çalışmanın evrenini Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İlköğretim Matematik Öğretmenliği bölümünde öğrenim gören öğrenciler oluştururken, bu evrenden yansız olarak seçilen 77 öğrenci çalışmanın örneklemini oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Problem Çözme Envanteri’nin (Heppner ve Petersen, 1982) Türkçeye uyarlanmış hali (Şahin, Şahin ve Heppner, 1993) kullanılmıştır. Bu çalışmanın verileri ile envanterin geneli için Cronbach alpha katsayısı .87 olarak hesaplanmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre; değerlendirici yaklaşım boyutunda ailesinin aylık geliri 1000 TL ve altı olan öğrencilerin, yine değerlendirici ve planlı yaklaşımlar boyutlarında baba öğrenim düzeyi ortaokul ve altı olan öğrencilerin ilgili problem çözme boyutlarındaki algılarının anlamlı biçimde daha yüksek olduğu, ancak öğrencilerin problem çözme beceri algıları arasında cinsiyetlerine, öğrenim gördükleri sınıf düzeyine, mezun oldukları lise türüne, anne öğrenim düzeyine göre anlamlı fark bulunmadığı, genel not ortalamaları ile problem çözme beceri algıları arasında anlamlı bir ilişkinin olmadığı belirlenmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_79201_6_pp_1021-1041.pdf
  • 3
1021-1041
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKBAĞ, M. (2000). Stresle başa çıkma tarzlarının üniversite öğrencilerinde olumsuz otomatik düşünceler, transaksiyonel analiz ego durumları ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
ARIN, A. (2006). Lise yöneticilerinin öğretim liderliği davranışları ile kullandıkları karar verme stratejileri ve problem çözme becerileri arasındaki ilişki düzeyi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
ARSLAN, Ç. (2001). Öğretmenlerin ve öğretmen adaylarının problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
ASLAN, O. ve SAĞIR, Ş. U. (2012). Fen ve teknoloji öğretmen adaylarının problem çözme becerileri. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 9(2), 82-94.
BAYKUL, Y. (2009). İlköğretimde matematik öğretimi: 6.-8. sınıflar. Ankara: Pegem Yayıncılık.
BAYKUL, Y. ve AŞKAR, P. (1987). Problem ve problem çözme, matematik öğretimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları, No: 94.
BİLEN, M. (1996). Plandan uygulamaya öğretim. Ankara: Aydan Web Tesisleri.
BİNBAŞIOĞLU, C. (1987). Eğitim psikolojisi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
BINGHAM, A. (1998). Çocuklarda problem çözme yeteneklerinin geliştirilmesi (çev. A. F. Oğuzkan). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
1038
Hasan Güner BERKANT – İsmail EREN
BOZKURT, N., SERİN, O., ve ERMAN, B. (2004). İlköğretim birinci kademe öğretmenlerinin, iletişim becerileri, problem çözme ve denetim odağı düzeylerinin karşılaştırılmalı olarak incelenmesi. XII. Eğitim Bilimleri Kongre Kitabı, Cilt 2, 2373-2393.
BREMS, C. ve JOHNSON, M. E. (1988). Problem solving appraisal and coping style: The influence of sex-role orientation and gender. The Journal of Psychology, 123(2), 187-194.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
CHINNAPPAN, M. (1998). Schemas and mental models in geometry problem solving. Educational Studies in Mathematics, 36(3), 201-217.
CONGER, R. D., REUTER, M. A. ve ELDER, G. H. (1999). Couple resilience to economic pressure. Journal of Personality and Social Psychology, 76, 54-71.
CORNER, M. (2004). Task characteristics and performance in interpersonal cognitive problem solving. The Journal of Psychology, 138(2), 185-191.
ÇAĞLAYAN, H. S. (2007). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin öğrenme biçemleri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Ankara.
ÇAĞLAYAN, S., H., TAŞĞIN, Ö. ve YILDIZ, Ö. (2008). Spor yapan lise öğrencilerinin problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Dergisi, 2(1), 62-77.
ÇAM, S. (1995). Öğretmen adaylarının ego durumları ile problem çözme becerisi algısı ilişkisinin incelenmesi. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 6(2), 37-42.
ÇAM, S. (1997). Öğretmenlik formasyon eğitimi programının öğretmen adaylarının problem çözme becerisi algılarına etkisi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 56-61.
DAVIS, G. A. (1980). Training for effective problem solving. In Lubkin, J. L. (Ed.), The teaching of elementary problem solving in engineering and related fields. Washington, DC.: American Society for Engineering Education.
DEMİRTAŞ, H. ve DÖNMEZ, B. (2008). Ortaöğretimde görev yapan öğretmenlerin problem çözme becerilerine ilişkin algıları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(16), 177–198.
DUFFY, T.ve CUNNINGHAM, D. (1996). Constructivism: Implications for the design and delivery of instruction. In Jonassen, D. H. (Ed.), Handbook of Research for Educational Communications and Technology. New York: Simon and Schuster, 170-198.
İlköğretim Matematik Öğretmenliği Bölümü Öğrencilerinin Problem Çözme
Becerilerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi 1039
D’ZURILLA, T. J. ve GOLDFRIED, M. R. (1971). Problem solving and behaviour modification. Journal of Abnormal Psychology, 18, 407-426.
D’ZURILLA, T. J., MAYDEU-OLIVARES, A. ve KANT, G. L. (1998). Age and gender differences in social problem-solving ability. Personality and Individual Differences, 25, 241–252.
ELLIOTT, T.R. ve GODSHALL, J.F. (1991). Problem solving appraisal and psychological adjustment following spinal cord ınjury. Cognitive Therapy and Research, 15, 387–398.
ERDEN, M. (2005). Öğretmenlik mesleğine giriş. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
FERAH, D. (2000). Kara harp okulu öğrencilerinin problem çözme becerilerini algılamalarının ve problem çözme yaklaşım biçimlerinin cinsiyet, sınıf, akademik başarı ve liderlik yapma açısından incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
GAIL, M. (1996). Problem solving about problem solving: Framing a research agenda. Proceedings of the Annual National Educational Computing Conference, Minnesota, 17, 255-261.
GLASERSFELD, E. VON (1991). Questions and answers about radical constructivism. In M. K. Pearsall (Ed.), Scope, Sequence, and Coordination of Secondary School Science, Vol. 2: Relevant Research (pp. 169-182). Washington, DC: National Science Teachers Association.
GRAYBILL, L. (1975). Sex differences in problem-solving ability. Journal of Research in Science Teaching, 12(4), 341–346.
GROUWS, D. A. (1996). Critical issues in problem solving instruction in mathematics. In D. Zhang, T. Sawada, & J. P. Becker (Eds.), Proceedings of the China-Japan-U.S. Seminar on Mathematical Education (pp. 70-93). Carbondale, IL: Board of Trustees of Southern Illinois University.
GÜVEN, A. ve AKYÜZ, M. Y. (2001). Öğretmen adaylarının iletişim ve problem çözme becerilerine ilişkin görüşleri. Ege Eğitim Dergisi, 1(1), 13-22.
GÜZEL, A. (2004). Marmara Üniversitesi öğrencilerinin öğrenme stilleri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, İstanbul.
HEPPNER, P. P. ve PETERSEN, C. H. (1982). The development and implications of a personal problem-solving inventory. Journal of Counseling Psychology, 29(1), 66-75.
HMELO, S. ve CINDY. E. (2004). Problem-based learning: What and how do students learn? Educational Psychology Review, 16(3), 235-266.
1040
Hasan Güner BERKANT – İsmail EREN
KARPLUS, R. (1977). Science teaching and the development of reasoning. Journal of Research in Science Teaching, 14(2), 169-175.
KAYAN, F. ve ÇAKIROĞLU, E. (2008). Preservice elementary mathematics teachers’ mathematical problem solving beliefs. H.U. Journal of Education, 35, 218-226.
KIRILMAZKAYA, G. (2010). İlköğretim fen bilgisi ve sınıf öğretmeni adaylarının problem çözme becerileri ve sosyal becerilerinin karşılaştırılması. Yayınlanmış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
KOLAYİŞ, H., TURAN, H. ve ULUSOY, Y. O. (2012). Comparison of problem-solving disposition of students in physical education teacher and psychological counseling and guidance. Procedia Social and Behavioral Science, 46, 1939–1942.
KORKUT, F. (2002). Lise öğrencilerinin problem çözme becerileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 177-184.
KURU, E. ve KARABULUT, E. O. (2009). Ritim eğitimi ve dans dersi alan ve almayan beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler bakımından incelenmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2), 441-458.
MEB (2008). Öğretmenlik yeterlikleri, öğretmenlik mesleği genel ve özel alan yeterlikleri. Ankara: MEB Yayınları.
MILLER, M. ve NUNN, G. D. (2001). Using group discussion to improve social problem solving and learning. Education, 121(3), 470–475.
MORGAN, C. T. (1981). Psikolojiye giriş ders kitabı (çev. H. Arıcı ve diğerleri). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü Yayınları, No:1.
ÖZĞÜL, E. (2009). Okul öncesi öğretmenlerinin problem çözme becerileri ile öğretmenlik tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
PUNCH, K. F. (2005). Sosyal araştırmalara giriş-Nicel ve nitel yaklaşımlar (çev. D. Bayrak, H. B. Arslan, Z. Akyüz). Ankara: Siyasal Kitabevi.
SARACALOĞLU, A. S., SERİN, O. ve BOZKURT, N. (2005). Eğitim bilimleri enstitüsü lisansüstü öğrencilerinin problem çözme ve denetim odağı düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 237-245.
SCHOENFELD, A. H. (1989). Explorations of students’ mathematical beliefs and behavior. Journal for Research in Mathematics Education, 20(4), 338-355.
SERİN, O. (2001). Lisans ve lisansüstü düzeydeki fen grubu öğrencilerinin problem çözme becerileri, fen ve bilgisayara yönelik tutumları ile başarıları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
İlköğretim Matematik Öğretmenliği Bölümü Öğrencilerinin Problem Çözme
Becerilerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi 1041
SONMAZ, S. (2002). Problem çözme becerisi ile zekâ ve yaratıcılık arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
SÖYLEMEZ, S. (2002). Ergenlerde problem çözme becerisini geliştirmeye yönelik bir grup çalışması programının etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, İstanbul.
ŞAHİN, N. H., ŞAHİN, N. ve HEPPNER, P. (1993). Psychometric properties of the problem solving inventory in a group of Turkish university students. Cognitive Therapy and Research, 17(3), 379-385.
TAVLI, O. (2009). Lise öğretmenlerinin problem çözme becerileri ile tükenmişlikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
TAYLAN, S. (1990). Heppner’in problem çözme envanterinin uyarlama, güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
ULUSOY, Y.Ö., TURAN, H., TANRIVERDI, B. ve KOLAYİŞ, H. (2012). Comparison of perceived problem solving skills of trainee students graduated from different. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 46, 2099 – 2103.
USLU, M. ve GİRGİN, Ç. (2010). The effects of residential conditions on the problem solving skills of university students. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 2(2), 3031–3035.
WATTS, M. (1994). Constructivism, re-constructivism and task-orientated problem-solving. In Peter J. Fensham, Richard F. Gunstone, Richard T. White (Eds.), The Content of Science: A Constructivist Approach to its Teaching and Learning (pp. 39-59). London-Washington, DC.: The Falmer Press.
YAVUZ, G., ARSLAN, G. ve GÜLTEN, D. C. (2010). The perceived problem solving skills of primary mathematics and primary social sciences prospective teachers. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 1630–1635.
YENİCE, N. (2011). Investigating pre-service science teachers’ critical thinking dispositions and problem solving skills in terms of different variables. Educational Research and Reviews, 6(6), 497-508.
YENİCE, N., ÖZDEN, B. ve EVREN, B. (2012). Examining of problem solving skills according to different variables for science teachers candidates. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 46, 3880 – 3884.
YILMAZ, K. (2007). Öğrencilerin epistemolojik ve matematik problemi çözümlerine yönelik inançlarının problem çözme sürecine etkisinin araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com