You are here

21. YÜZYIL TÜRKİYE’SİNDE SİVİL TOPLUMUN DÜNÜ, BUGÜNÜ, YARINI

THE PAST THE PRESENT AND THE FUTURE OF CIVIL SOCIETY IN 21ST CENTURY TURKEY

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
We are experiencing a period of globalization increasing psychological, sociological and even physical borders. Societies are hosting different people, different things. These differences diverge and increase individual and societal demands. People want to express these needs not only in certain periods but also in a continuous manner. In this context, the best answer to this quest is CIVIL SOCIETY. It is a long and complicated historical process that the needs of the civilian field can be found in the regulations of the state. Civil society or non-governmental organizations have begun to gain more importance in the world. What is the situation in Turkey that the Civil Society, which has provided great contributions to the development of democracy in the past and today? In Turkey, civil society organizations have not been the level of activity in developed societies.
Abstract (Original Language): 
Küreselleşmenin gittikçe arttığı psikolojik, sosyolojik ve hatta fiziksel sınırların kalktığı bir dönemi yaşıyoruz. Toplumlar, farklı insanları yani farklılıkları barındırıyorlar. Bu farklılıklar, bireysel ve toplumsal talepleri çeşitlendiriyor ve arttırıyor. İnsanlar bu ihtiyaçlarını sadece belirli dönemlerde değil sürekli aktif olarak dile getirmek istiyorlar. Bu bağlamda bu arayışa en iyi cevap: SİVİL TOPLUM’dur. Sivil alanda belirlenen ihtiyaçların devletin düzenlemelerinde kendini bulabilmesi uzun ve karmaşık bir tarihsel sürecin ürünüdür. Dünaya da sivil toplum ya da hükümet dışı organizasyonlar daha fazla önem kazanmaya başlamıştır. Geçmişte ve bugün demokrasinin gelişimine büyük katkılar sunan Sivil Toplum’un Türkiye’deki durumu nedir? Türkiye’de sivil toplum kuruluşları gelişmiş toplumlardaki etkinlik düzeyine sahip değildir.
23
28

JEL Codes:

REFERENCES

References: 

Aktan, C.C. (1997). “Yeni Sivil Toplum Sözleşmesi”. Yeni Türkiye,Yıl:3, Sayı:18,130-131.
Aslan, S. (2010). “Türkiye'de Sivil Toplum”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Kış, Cilt 9, Sayı 31, s. 260-283.
Arslanel, M. N. (2006). “Sivil Toplum İslamiyet Ve Demokrasi”. Khuka, (2), (Yayın No: 411735).
Çağlar, M. ve Reis, E. (2007). Çağdaş ve Kültürel Eğitim Planlaması. Ankara: Pegema Yayıncılık. Çaha, Ö.(1994). “Osmanlı’da Sivil Toplum”. A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Vol,49No.3,ss.79-99. Çaha, Ö.(1997). “1980 Sonrası Türkiye’sinde Sivil Toplum Arayışları”. Yeni Türkiye, Yıl:3, Sayı:18,28-29.
Çaha, Ö. (2005). “Araştırma: Kamu Yararına Statüsü İdeolojik Devletlerin Geliştirdiği Bir Lütuf Sistemidir”. Sivil
Toplum, 3(10),s.128-129.
Doğan, İ. (2002). Özgürlükçü ve Totaliter Düşünce Geleneğinde “SİVİL TOPLUM”, İstanbul: Alfa Yayınları.
Eryılmaz, B. (1993). Osmanlılarda Millet Sistemi. (Gen.Yay.Yön. Bekir Şahin), Osmanlı Ansiklopedisi - Tarih,
Medeniyet, Kültür, İstanbul: Ağaç Yayıncılık.
Kaçmazoğlu, B. (2002).“Doğu-Batı Çatışması Açısından Globalleşme”. Eğitim Araştırmaları, 6, 44-55.
Kalaycı, N. (2008). “Yüksek Öğretimde Uygulanan Toplam Kalite Sürecinde Göz Ardı Edilen Unsurlardan “TKY Merkezi”
ve “Eğitim Programları.” Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6, (2), 163-188.
Journal of International Management, Educational and Economics Perspectives 3 (2) (2015) 23–28
28
Keyman, F. (2004). “Türkiye’de ve Avrupa’da Sivil Toplum”. Sivil Toplum ve Demokrasi Konferans Yazıları, İstanbul Bilgi Üniversitesi: STK Eğitim ve Araştırma Birimi, No: 3.
Koç, Y. (1998).”Sendikacılık Tarihi”. Türk-İş Eğitim Yay. No.1 Ankara, 1998
Jean L. C. ve Andrew A. (2013). Sivil Toplum ve Siyasal Teori. Ankara: Efil Yayınevi.
Somel, S. A. (2013). Gayri Müslim Okulları Nasıl Azınlık Okullarına Dönüştü, Geçmişten Günümüze Azınlık Okulları Projesi Raporu. Cilt 1, İstanbul: Tarih Vakfı.
Tekeli, İ. (1999). Modernite Aşılırken Siyaset. Ankara: İmge Yayınevi.
Tosun, E. K. (2008). “Avrupa Birliğine Üyelik Sürecinde Türkiye’de Yerel Yönetimler ve Sivil Toplum
Kuruluşları”. Paradoks, Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, (e-dergi), ISSN 1305-7979, Yıl:3, Sayı:2, Temmuz-2007, http://www.paradoks.org, s. 3.
Yıldırım, E. (2005). “Apolitik Politikaların İnşacısı Olarak Sivil Toplum”. Sivil Toplum, 3(10) ss.61- 77.
Yada.ORG. (2014). “Verilerle Sivil Toplum Kuruluşları”.http://en.yada.org.tr/pdf/c9b3f2a6d1595bdet1124f6df6e830903.pdf
adresinden erişildi. (E.T.20/10/2015)” Zaim, S. (1997). “Türkiye’deki Gönüllü Kuruluşların Son Yirmibeş Yıldaki Gelişme Seyri”. Yeni Türkiye,Yıl:3, Sayı:18,296-302.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com