Açık, Ö. (2008). Evlilik uyumu ve bağlanma stilleri arasındaki ilişki, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ege Üniversitesi, İzmir.
Akfırat - Önalan, F. (1995). Çalışan ve çalışmayan kadınlarla eşlerinin nedensellik ve sorumluluk
yüklemeleri ve evlilik doyumları, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Akkaya, M. (2010). Bağlanma stilleri, stresle başa çıkma tarzları, problem çözme becerileri ve iletişim
tarzlarının boşanma süreci Üzerindeki etkilerinin incelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
Bacanlı, H., İlhan, T. ve Aslan, S. (2007). Beş faktör kuramına dayalı bir kişilik ölçeğinin geliştirilmesi,
IX. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, İzmir.
Barelds-Dijkstra, H. (2005). Self and partner personality in intimate relationships, [Electronic Version].
European Journal of Personality, 19, 501–518.
Bartholomew, K. & Horowitz, L. (1991). Attachment styles among young adults: A test of four-category
model, Journal of Personality and Social Psychology, 61, 226-241.
Beştav, F. G. (2007). Romantik ilişki doyumu ile cinsiyet, bağlanma stilleri, rasyonel olmayan inançlar ve
aşka ilişkin tutumlar arasındaki ilişkilerin incelenmesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hacettepe
Üniversitesi, Ankara.
Botwin, M. D., Buss, D. M. & Shackelford, T. K. (1997). Personality and mate preferences: Five factors in
mate selection and marital satisfaction. Journal of Personality, 65 (1), 107-136.
Bowlby, J. (1973). Attachment and loss: Separation, anxiety and anger. New York, Basic Books.
Bowlby, J. (1979). The making and breaking of affectional bonds, London, Tavistock.
Bouchard, G., Lussier, Y. & Sabourin, S. (1999). Personality and marital adjustment: Utility of the five–
factor model of personality, Journal of Marriage and the Family, 61, 651-660.
Bradbury, T. N. & Fincham, F. D. (1990). Attributions in marriage review and critique, Psychological
Bulletin, 107 (1), 3-33.
Bradbury, T. N., Beach, S. R. H., Fincham, F. D. & Nelson, G. M. (1996). Attributions and behavior in
functional and dysfunctional marriages, Journal of Consulting and Clinical Psychology, 64 (3), 569-
576.
Brennan, K. A., Clark, C. L. & Shaver, P. R. (1998). Self-report measurement of adult attachment: An
integrative overview. In J. A. Simpson and W. S. Rholes (Ed.), Attachment theory and close
relationships (ss. 46-76). New York, Guilford Press.
Buss, D. M. (1991). Conflict in married couples: personality predictors of anger and upset, Journal of
Personality, 59, 663-688.
Butzer, B. & Campel, L. (2008). Adult attachment, sexual satisfaction, and relationship satisfaction: a
study of married couples, Personal Relationships, 15, 141–154.
Caspi, A. (1987). Personality in the life course. Journal of Personality and Social Psychology, 53(6),
1203–1213.
Büyüköztürk, Ş. ve Çokluk – Bökeoğlu, Ö. (2008). Discriminant function analysis: Concept and
application, Eurasian Journal of Educational Research, 33, 73-92.
Büyükşahin, A. (2006). Yakın ilişkilerde bağlanım: yatırım modelinin bağlanma stilleri ve bazı ilişkisel
değişkenler yönünden incelenmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü.
Cihan-Güngör, H. (2007). Evlilik doyumunu açıklamaya yönelik bir model geliştirme, Yayınlanmamış
Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Chien, Z., Tanaka, N. Uji, M. Hiramura, H, Fujihara, K. & Kitamura, T. (2007). The role of personalities
in the marital adjustment of Japanese couples, Social Behavior and Personality, 35(4), 561-572.
Curun, F. (2006). Yüklemeler, iletişim çatışmaları, cinsiyet ve cinsiyet rolü yönelimi ile evlilik doyumu
arasındaki ilişki, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Davey, A., Fincham, F. D., Beach, R. H. & Brody, G. H. (2001). Attributions in marriage: examining the
entailment model in dyadic context, Journal of Family Psychology, 15 (4), 721-734.
Erdoğan, S.(2007). Evlilik uyumu ile psikiyatrik rahatsızlıklar, bağlanma stilleri ve mizaç ve karakter
özellikleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi, Yayınlanmamış yüksek lisans Tezi, Gazi Üniversitesi,
Ankara
Feeney, J., Noller, P. & Callan, V. J. (1994). Attachment style, communication and satisfaction in the early
years of marriage, In Bartholomew K. & Perlman, D. (Ed.), Advances in personal relationships (269-
308). London, Jessica Kingsley Publishers.Feldman, S. S., Gowen, L. K. & Fisher, L. (1998). Family Relationships and Gender as Predictors of
Romantic Intimacy in Young Adults: A Longitudinal Study. Journal of Research on Adolescence, 8
(2), 263-286
Fincham, F. D. & O’Leary, D. (1983). Causal inferences for spouse behavior in maritally distressed and
nondistressed couples. Journal of Social and Clinical Psychology, 1, 42-57.
Fincham, F. D., Baucom, D. H. & Beach, S. R. (1987). Attribution processes in distressed and
nondistressed couples: 4. Self-partner attribution differences. Journal of Personality and Social
Psychology, 52 (4), 739-748.
Fincham, F. D. & Bradbury, T. N. (1988). The impact of attributions in marriage: an experimental
analysis, Journal of Social and Clinical Psychology, 7, 147–162.
Fincham, F. D. & Bradbury, T. N. (1992). Assessing attributions in marriage: The relationship attribution
measure, Journal of Personality and Social Psychology, 62 (3), 457-468.
Fitzpatrick, N. Y. (2001). Marital and personality, Unpublished Doctoral Dissertation, School of
Psychology.
Geist, R. L. & Gilbert, D. G. (1996). Correlates of expressed and felt emotion during marital conflict:
Satisfaction, personality, process, and outcome, Personality and Individual Differences, 21(1), 49-60.
Gollo, L. C. & Smith, T. W. (2001). Attachment style in marriage: adjustment and responses to interaction,
Journal of Social and Personal Relationship, 18(2), 263-299.
Gündoğdu – Aktürk, E. (2010). Attachment figure transference, caregiving styles and marital satisfaction
in arranged and love marriages, Unpublished Master Thesis, Institute of Social Sciences, Middle
East Technical University, Ankara.
Hazan, C. & Shaver, P. R. (1987). Romantic love conceptualized as an attachment process, Journal of
Personality and Social Psychology, 52, 511-524.
Hair, J., Black, B. Babin, B., Anderson, R. & Tatham, R. (2006). Multivariate Data Analysis. 6th edition,
Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
Heene, E. D., Buysse, A. & van Oost, P. (2005). Indirect pathways between depressive symptoms and
marital distress: the role of conflict communication, attributions, and attachment style, Family
Process, 44, 4.
Heene, E. D., Buysse, A. & van Oost, P. (2007). an interpersonal perspective on depression: the role of
marital adjustment, conflict communication, attributions, and attachment within a clinical sample,
Family Process, 46, 4.
Huston, T. L. & Houts, R. M. (1998). The psychological infrastructure of courtship and marriage: the role
of personality and compatibility in romantic relationships, In T. N. Bradbury (Ed.), The
developmental course of marital dysfunction (pp. 114–151). New York, Cambridge University Press.
Işınsu – Halat, M. (2009). Yatırım kuramı bağlamında evli çiftlerde uyum, nedensel ve sorumluluk
yüklemeleri ile yalnızlık arasındaki bağlantılar, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Janda, L. H. (1998). Psychological testing: Theory and applications, Boston: Allyn & Bacon.
Kantarcı, D. (2009). Evli bireylerin bağlanma stillerine göre aldatma eğilimleri ve çatışma yönetim
biçimlerinin incelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul
Üniversitesi, İstanbul.
Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Karney, B. R. & Bradbury, T. N. (1997). Neuroticism, marital interaction, and the trajectory of marital
satisfaction, Journal of Personality and Social Psychology, 72 (5), 1075-1092.
Kaya Balkan, İ. (2009). Bağlanma stillerinin evlilik ilişkisi üzerindeki etkisi, Yayınlanmamış Doktora Tezi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Keçe, A. C. (2010). İki Gönül Bir Olunca Samanlık Seyran Olmayabiliyor, 05.07.2011 tarihinde
http://www.cised.org.tr/basin/106/cised-“iki-gonul-bir-olunca-samanlik-her-zaman-seyranolmayabiliyor…”
adresinden indirilmiştir.
Kelly, E. L. & Conley, J. J. (1987). Personality and compatibility: a prospective analysis of marital
stability and marital dissatisfaction, Journal of Personality and Social Psychology, 52(1), 27–40.
King, L. A. (1993). Emotional expression, ambivalence over expression and marital satisfaction, Journal
of Social and Personal Relationships, 10, 601-607.
Kobak, R., Hazan, C. & Ruckdeschel, K. (1994). From symptom to signal: an attachment view of emotion
in marital therapy, In Johnson, S. and Greenberg, L. (Ed.), Emotions in Marital Therapy (46-71),
Brunner/Mazel.Kuyumcu, B. (2005). Evli çiftlerin evlilik doyumu ile geştalt temas biçimleri, bağlanma stilleri ve başa
çıkma tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz
Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kyle, S. O. & Falbo, T. (1985). Relationship between marital stress and attributional preferences for own
and spouse behavior, Journal of Social and Clinical Psychology, 3, 339-351.
Levine, K. S. & Hennessy, J. J. (1990). Personality influences in the stability of early (teen-age) marriage
in the United States, Current Psychology: Research and Reviews, 9(3), 296- 303.
Locke, H. J. & Wallace, K. (1959). Short marital adjustment and prediction tests: their reliability and
validity, Marriage and Family Living, 21, 251-255.
Madden, M. E. & Janoff - Bulman, R. (1981). Blame, control and marital satisfaction: Wives’ attributions
for conflict in marriage. Journal of Marriage and the Family, 43(3), 663-674.
McCrae R. R. & Costa, P. T. (1985). Updating Norman’s “adequate taxonomy”: Intelligence and
personality dimensions in natural language and in questionnaires, Journal of Personality and Social
Psychology, 49(3), 710-721.
Möller, K., Hwang, C. P. & Wickberg (2006). Romantic attachment, parenthood and marital satisfaction,
Journal of Reproductive and Infant Psychology, 24, 3, 233–240.
Özdamar, K. (2004). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi-2 (çok değişkenli analizler), 5. Baskı,
Eskişehir: Kaan Kitabevi.
Özer, A. (2004). Bankacılık sektöründe kişiliğin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi.
Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
Parker, R. A. & Scannell, E. D (1998). Attachment and marital adjustment. family matters, No: 51, Spring
/ Summer; Australian Institute of Families.
Poulsen, J. & French, A. (2009), Discriminant Analysis, 26.06.2011 tarihinde
http://userwww.sfsu.edu/~efc/classes/biol710/discrim/discrim.pdf adresinden indirilmiştir.
Russell, R. & Wells, P. A. (1994). Personality and quality of marriage, British Journal of Psychology, 85,
161-168.
Richmond, L. D., Craig, S. S., & Ruzicka, M. F. (1991). Self-monitoring and marital adjustment, Journal
of Research in Personality, 25, 177-188.
Shi, L. (2003). The association between adult attachment styles and conflict resolution in romantic
relationships [Electronic version], The American Journal of Family Therapy, 31, 143-157.
Spanier, G. B. (1976). Measuring dyadic adjustment: new scales for assessing the quality of marriage and
similar dyads, Journal of Marriage and the Family, 38, 15-28.
Spotts, E. L., Lichtenstein, P., Pedersen, N., Neiderhiser, J. M., Hansson, K, Cederblad, et al. (2005).
Personality and marital satisfaction, [Electronic Version], European Journal of Personality, 19, 205-
227.
Stevens J. P. (2002) Applied multivariate statistics for the social sciences, 4th edition, New Jersey:
Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Sümer, N. (2006). Yetişkin bağlanma ölçeklerinin kategoriler ve boyutlar düzeyinde karşılaştırılması, Türk
Psikoloji Dergisi, 21 (57). 1-22.
Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics, 5th edition, Boston: Allyn and
Bacon.
Tezer, E. (1986). Evli eşler arasındaki çatışma davranışları: algılama ve doyum, Yayınlanmamış Doktora
Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Tezer, E. (1994). Evli eşler arasındaki çatışmalar ile çeşitli demografik değişkenlerin evlilik doyumuna
etkisi: kadın eşin bir işte çalıştığı ve çalışmadığı eşler üzerinde bir araştırma, 3P Psikiyatri Psikoloji
Psikofarmakoloji Dergisi, 2(3), 209-217.
Tinsley, H. E. A. & Brown, S. D. (2000). Handbook of applied multivariate statistics and mathematical
modeling, Elsevier Science & Technology Books.
Türkiye İstatistik Kurumu – TIK- (2010). Evlenme ve Boşanma İstatistikleri, Ankara.
Turanlı, P. (2010). Orta yetişkinlikte evlilik uyumu ile benlik saygısı bağlanma stilleri arasındaki ilişkinin
saptanması, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Maltepe Üniversitesi,
İstanbul.
Tutarel-Kışlak, Ş. (1995). Cinsiyet, evlilik uyumu, depresyon ile nedensel ve sorumluluk yüklemeleri
arasındaki ilişki üzerine bir araştırma, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Tutarel-Kışlak, Ş. (1997). Evlilik uyumu ile nedensel ve sorumluluk yüklemeleri arasındaki ilişkiler, Türk
Psikoloji Dergisi, 12 (40), 55-64.Tutarel-Kışlak, Ş. (1999a). Evlilikte uyum ölçeğinin güvenirlik ve geçerlik çalışması, 3P Psikiyatri
Psikoloji Psikofarmakoloji Dergisi, 7 (1), 55-65.
Tutarel-Kışlak, Ş. (1999b). İlişkilerde yükleme ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması, 3P Psikiyatri
Psikoloji Psikofarmakoloji Dergisi, 7 (3), 193-199.
Tutarel-Kışlak, Ş. ve Çavuşoğlu, Ş. (2006). Evlilik uyumu, bağlanma biçimleri, yüklemeler ve benlik
saygısı arasındaki ilişkiler, Aile ve Toplum Dergisi, 3(9), 61-68.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com
