You are here

BAYBURT ÜNİVERSİTESİ ÖĞRENCİLERİNİN OSMANLI TÜRKÇESİ ALGILARI

THE OTTOMAN TURKISH PERCEPTIONS OF BAYBURT UNIVERSITY STUDENTS

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12202
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to examine the Ottoman Turkish perceptions of Bayburt University students. The method of the research is survey study. The study's universe consists of the students of Faculty of Education, Faculty of Humanities and Social Sciences and the Primary School Religious Culture and Moral Knowledge Department of Bayburt University. No sampling was performed for the survey and the entire study universe was tried to be reached. Thus, 478 students, who constitute the research universe, were involved in the research. The data collection tool of the research was a questionnaire consisting of 4 questions on the demographic information of the students and 12 questions on measuring the Ottoman Turkish perceptions of the students. Descriptive statistics, t test and variance analysis were used for the analysis of the data. As the result of the research, it was determined that the students were hesitant about the provision of "Ottoman Turkish is not Arabic but a Turkish language." The students expressed correct views only on the relationality between speaking the Ottoman Turkish and Arabic and Persian languages, and they stated their opinions as "I don't agree". In other words, the relationship between speaking Arabic and Persian languages and speaking Ottoman Turkish was not observed by the students. It was found that the previous knowledge of the students, their taking the Ottoman Turkish classes and the departments that they attend were the variables that affect their Ottoman Turkish perceptions. It was determined that the perceptions of the students, who were informed about Ottoman Turkish beforehand, and who took Ottoman Turkish classes, were positively different in a significant level. In addition, another important result obtained in the research was that the Ottoman Turkish perceptions of the students of Primary School Religious Culture and Moral Knowledge, Turkish Education, and History Department were statistically different in positive direction, when compared to all of the other departments.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı Bayburt Üniversitesi öğrencilerinin Osmanlı Türkçesi algılarını incelemektir. Araştırmanın yöntemi tarama (survey) çalışmadır. Araştırmanın çalışma evreni Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi, İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi ve İDKAB (İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenliği) bölümü öğrencilerinden oluşmaktadır. Araştırmada herhangi bir örnekleme gidilmemiş, çalışma evreninin tamamına ulaşılmaya çalışılmıştır. Böylelikle araştırma evrenini oluşturan 478 öğrenci, araştırmaya dâhil edilmiştir. Araştırmanın veri toplama aracı ise 4’ü öğrencilerin demografik bilgilerini, 12’si öğrencilerin Osmanlı Türkçesi algılarını ölçmeye dönük oluşturulan bir ankettir. Verilerin analizinde ise betimsel istatistik, t testi ve varyans analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin Osmanlı Türkçesinin Türkçe bir dil olduğu, Arapça bir dil olmadığı konusunda kararsız oldukları saptanmıştır. Öğrenciler, yalnızca Osmanlı Türkçesinin Arapça ve Farsça dillerinin konuşulmasındaki ilişkiselliğine doğru bir görüş bildirerek bu ifadeye “Katılmıyorum” düzeyinde görüş ifade etmişlerdir. Başka bir ifadeyle Arap ve Fars dillerinin konuşulması ile Osmanlı Türkçesi arasında bir ilişki öğrenciler tarafından görülmemiştir. Öğrencilerin önceki bilgileri, Osmanlı Türkçesi dersini almalarının ve okudukları bölümlerin Osmanlı Türkçesi algılarını etkileyen bir değişken olduğu bulgulanmıştır. Osmanlı Türkçesi hakkında daha önce bilgilendirilen öğrencilerin ve Osmanlı Türkçesi dersini alan öğrencilerin Osmanlı Türkçesi algılarının manidar düzeyde olumlu olarak farklılaştığı tespit edilmiştir. Ayrıca Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenliği, Türkçe eğitimi ile Tarih bölümü öğrencilerinin Osmanlı Türkçesi algılarının diğer tüm bölümlere göre istatistiksel düzeyde olumlu olarak farlılık oluşturduğu araştırmada elde edilen diğer bir önemli sonuçtur.
289
304

REFERENCES

References: 

Akşit, N. (1970). Tarih lise III. (Yeni ve yakın çağlar). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Akşit, N. (1988). Tarih lise II. sınıf. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Alaca, E.(2016). Orta Asya’dan Günümüze Türk Tarihi ve Kültürü. Ankara. Pegem Akademi.
Altun, A. (2015). Çevrimiçi ortamdaki tartışma kültürüne yönelik bir inceleme: Osmanlı Türkçesi
tartışmaları. Turkish Studies, 10 (12), 39-56.
Banguoğlu, T. (2007). Türkçenin grameri. (8. Baskı). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Bulut, M. (2014). Atatürk’ün Türkçeye yönelik özleştirme/sadeleştirme çalışmaları ve bu bağlamda
yaşan dil tartışmaları üzerine bir değerlendirme. Turkish Studies - International Periodical
For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 9/11 Fall 2014, p.
131-147, ANKARA-TURKEY
Coşar, A.M. (2010). Eski Anadolu Türkçesi üzerinde düşünceler ve yorumlar. Journal of Turkish
Studies, 5(1), 246-261.
Dönmez, C. (2009). Tarihi gerekçeleriyle harf inkılabı ve kazanımları. (2. Baskı). Ankara: Gazi
Kitabevi.
Bayburt Üniversitesi Öğrencilerinin Osmanlı Türkçesi Algıları 303
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/25
Ercilasun, A. B. (1999). Osmanlı Türkçesi. Güler Eren (Ed.), Osmanlı içinde (s.391-398). Ankara:
Yeni Türkiye Yayınları.
Faroqhi, S. (1999). Osmanlı tarihi nasıl incelenir? (Z. Altok, Çev.). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt
Yayınları.
İmer, K. (1998). Türkiye’de dil planlaması: Türk dil devrimi. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı
Yayınları.
İnalcık, H. (2011). Şair ve patron: patrimonyal devlet ve sanat üzerinde sosyolojik bir inceleme.
(4.Baskı). Ankara: Doğu Batı Yayınları.
Kafesoğlu, İ. ve Deliorman, A. (1977). Lise II tarih ders kitabı. (2.Baskı). Ankara: Devlet Kitapları
Yayınları.
Karal, E. Z. (2001). Osmanlı tarihinde Türk dili sorunu (Tarih açısından bir açıklama). Bilim kültür
ve öğretim dili olarak Türkçe içinde. (7-96). Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
Karasar, N. (2000). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Korkmaz, Z. (2007). Türk dili üzerine araştırmalar III. Ankara: Türk Dil Kurumu.
Korkmaz, Z. (2014). Türkiye Türkçesi grameri: şekil bilgisi. (4. Baskı). Ankara: Türk Dil Kurumu
Yayınları.
Korkmaz, Z. (2015). Türk dili üzerine araştırmalar ıv. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Kurt, Y. (2014). Osmanlıca dersleri ı. (21. Baskı). Ankara: Akçağ Yayınları.
Levend, A. S. (1957). Yabancı kelime salgını. Türk Dili Dergisi, 6 (65), 249-251.
Korkmaz, Z. (1960). Türk dilinde gelişme ve sadeleşme evreleri. Ankara: Türk Tarih Kurumu
Basımevi.
MEB, (2012a). Ortaöğretim tarih 9. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
MEB, (2012b). Ortaöğretim tarih 10. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
MEB, (2012c). Ortaöğretim Türkiye Cumhuriyeti inkılap tarihi ve Atatürkçülük. Ankara: Talim ve
Terbiye Kurulu Başkanlığı.
MEB. (2014, Aralık). 19. Milli Eğitim Şurası Sona Erdi. http://www.meb.gov.tr/19-mill-egitimsrasi-
sona-erdi/haber/7594/tr%20adresinden%2027.01.2016, Erişim tarihi: 07.07.2017.
Öksüz, Y.Z. (2004). Türkçenin sadeleşme tarihi genç kalemler ve yeni lisan hareketi. Ankara: Türk
Dil Kurumu Yayınları.
Özkan, M. (1999). Erken dönem Osmanlı Türkçesi. Güler Eren (Ed.), Osmanlı içinde (399-411).
Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
Özkan, M. ve Tören, H. (2013). Osmanlı Türkçesi ı. (5. Baskı). İstanbul: Akademik Kitaplar.
Tekin, T. (1997). Tarih boyunca Türkçenin yazımı. Ankara: Simurg.
Temir, A. (1991). Türkoloji tarihinde Wilhelm Radloff devri: hayatı-ilmi kişiliği-şahsiyeti. Ankara:
Türk Dil Kurumu Yayınları.
Tezcan, S. (2001). En eski Türk dili ve yazımı. Bilim kültür ve öğretim dili olarak Türkçe. Ankara:
Türk Tarih Kurumu.
304 Mehmet ELBAN - Gazi ÖZDEMİR
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/25
Timurtaş, F.K. (2009). Osmanlı Türkçesi grameri: eski yazı ve imla-Arapça-Farça eski Anadolu
Türkçesi. (12. Baskı). Ankara: Alfa Yayınları.
Tongul, N. (2004). Türk harf inkılabı. Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Atatürk
Yolu Dergisi, 9(33), 103-130.
User, H.Ş. (2006). Başlangıcından günümüze Türk yazı sistemleri. Ankara: Bilge Kültür ve Sanat
Yayınları.
Yılmaz, H. (2017). T.C. devlet salnamesine göre harf inkılabı arifesinde basının genel durumu.
Turkish Studies-International Periodical for the Languages, Literature and History of
Turkish or Turkic. Volume 12/9, p. 135-158 DOI Number:
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies. 11434 ISSN: 1308-2140, ANKARA-TURKEY

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com