You are here

EVLİLİK DOYUMUNUN EVLENME BİÇİMİ AÇISINDAN İNCELENMESİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI

INVESTIGATING THE MARITAL SATISFACTION IN TERMS OF THE WAY OF MARRIAGE: A META-ANALYSIS STUDY

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12694

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
The purpose of this research is to apply a meta-analysis to determine whether there is a difference in marital satisfaction according to the way of marriage. For this purpose, 64 thesis about the subject of marriage satisfaction was reached from the databases of National Thesis Center of the Council of Higher Education. Thirteen theses, which include the way of marriage variable, and data that correspond to the coding protocol were included in the meta-analysis. The sample of the study consisted of 2845 people. The effect size of marriage satisfaction by the way of marriage was determined by using the Standardized Mean Difference (SMD) analysis method known as Cohen’s d in the literature. In the analysis process, values were calculated for both fixed effects and random effects models. As a result of Egger's Regression Test, Orwin's Fail-Safe N, Duval and Tweedie's Trim and Fill method and funnel graph, it was determined that there was no publication bias in the research. In the study, a negligible effect size in favour of people who married after flirting was found both the fixed effects model and random effects models (Fixed: d = -0.72 Random: d = -0.19) and the study was heterogeneous (Q=82,73, p=0.00; I2= 85,49). The findings of the research were discussed in the context of the relevant field and some suggestions were presented.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, Türkiye’de yapılan ve evli bireylerin evlilik doyumunun araştırıldığı tezlerin inceleyerek evlenme biçimine ilişkin bulguları meta-analiz yöntemi ile sentezlemek; bunun sonucunda evlilik doyumu ile evlenme biçimi arasındaki farkın büyüklüğü ve yönünü ortaya çıkarmaktır. Bu amaçla yükseköğretim kurulu başkanlığı ulusal tez merkezi veri tabanından evlilik doyumunu konu alan 64 teze ulaşılmıştır. Bu tezlerden evlenme biçimi değişkenlerine ilişkin ve kodlama protokolüne uygun veriler içeren 13 tez, araştırmaya dahil edilmiştir. Araştırmanın örneklemini toplam 2845 kişi oluşturmaktadır. Evlilik doyumunun evlenme biçimine göre etki büyüklüğü, alan yazında Cohen d olarak bilinen Standardize Ortalamalar Farkı (SOF) analiz yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Analiz sürecinde hem sabit etkiler hem de rastgele etkiler modelleri için değerler hesaplanmıştır. Meta-analize dahil edilen çalışmalarda yayın yanlılığı olup olmadığını belirleyebilmek için huni grafiği, Orwin’in Güvenli N Sayısı, Egger’in Regresyon Testi ve Duval ve Tweedie’nin Kırp ve Doldur yöntemi kullanılmıştır. Meta-analizde yayın yanlılığı olup olmadığını belirlemek için kullanılan yöntemler sonucunda araştırmada yayın yanlılığının olmadığı belirlenmiştir. Araştırma sonucuna göre evlenme biçimi açısından hem sabit etkiler modeline hem de rastgele etkiler modeline göre flört ederek evlenenler lehine önemsiz düzeyde (SEM: d=-0.72 REM: d=-0.19) bir etki büyüklüğü bulunmuştur. Homojenlik testi sonucuna göre, çalışmanın evlenme şekli (Q=82,73, p=0.00; I2= 85,49) açısından heterojen olduğu bulunmuştur. Elde edilen sonuçlar, ilgili alan yazın çerçevesinde tartışılmış ve önerilerde bulunulmuştur.
29
444

REFERENCES

References: 

*Yıldız imi ile işaretlenmiş çalışmalar meta-analize dâhil edilen çalışmalardır.
Anar, B. (2011). Evli ve çalışan yetişkinlerin toplumsal cinsiyet rolleri ile evlilik doyumu ve iş
doyumu ilişkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Atçeken, M. (2014). Dindarlık, evlilik doyumu ve kişilik özelliklerinin bağışlama ile ilişkisi.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Haliç Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü,
İstanbul.
*Berk, M. (2009). Evli öğretmenlerin yükleme tarzları ve evlilik doyum algılarının bazı demografik
değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
*Bir-Aktürk, E. (2006). Marital satisfaction in Turkish remarried families: comparison among
marital status, effect of stepchildren, and contributing factors. Yüksek Lisans Tezi. Orta
Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Bollman, S., Schumm; W., Jurich, A. & Yoon, G. (1997). Predicting marital satisfaction from ideal
and actual maternal roles. Psychological Reports, 80, 99-106. doi:
10.2466/pr0.1997.80.1.99.
Borenstein, M., Hedges, L. V., Higgins, J. P. T., & Rothstein, H. R. (2009). Introduction to metaanalysis.
First Edition. West Sussex-UK: John Wiley & Sons Ltd.
Callan, V. J. (1984). Childless and marital adjustment. Australian Journal of Sex, Marriage and
Family, 5(4), 210-214.
Evlilik Doyumunun Evlenme Biçimi Açısından İncelenmesi: Bir Meta-Analiz Çalışması 441
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/28
Callan, V. J. (1987). The personal and marital adjustment of mothers and of voluntarily and
involuntarily childless wives. Journal of Marriage and Family, 49(4), 847-856.
doi:10.2307/351978.
*Cingisiz, N. (2010). Ortaöğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin duygusal zekâları ile
evlilik doyumları arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gaziantep
Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences. Second edition. New Jersey:
Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Cooper, H., Hedges, L. V. & Valentine, J. C. (2009). The handbook of research synthesis and metaanalysis.
Second Edition. New York: Russell Sage Publication.
Cox, F. D. (2006). Human intimacy: Marriage, the family, and its meaning. Belmont CA: Thomson
Learning, Inc.
Cumming, G. (2012). Understanding the new statistics: Effect sizes, confidence intervals, and metaanalysis.
First Edition. New York: Routledge, Taylor and Francis Group.
Curun, F. (2006). Yüklemeler, iletişim çatışmaları, cinsiyet ve cinsiyet rolü yönelimi ile evlilik
doyumu arasındaki ilişki. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Ankara.
*Çağ, P. (2011). Evli bireylerde eş desteği ve evlilik doyumu. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Çağ, P. ve Yıldırım, İ. (2013). Evlilik doyumunu yordayan ilişkisel ve kişisel değişkenler. Türk
Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(39), 13-23.
Çelik, C. K. (2006). Eğitim yöneticilerinin mesleki tükenmişlikleri ile evlilik doyumları arasındaki
ilişki. Yüksek Lisans Tezi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.
Çınar, L. (2008). Evlilik doyumu: Cinsiyet rolleri ve yardım arama tutumu. Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Demir, E. (2014). Farklı denetim odağına sahip evli bireylerin evlilik doyumunun incelenmesi.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
*Demir, Y. ve Durmuş, E. (2015). Uzun evlilikler: Bir yastıkta kırk yıl. Uluslararası Sosyal
Araştırmalar Dergisi, 8(36), 636-645.
Duran-Bozkurt, E. (2014). Evli ve çalışan bireylerin tükenmişlik düzeyleri ile evlilik doyumları
arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
*Dursun, S. (2016). Evli bireylerin bağlanma stillerine göre aldatma eğilimlerinin ve evlilik
doyumlarının incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Beykent Üniversitesi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Erden, A. D. (2016). Kendini izleme tarzı, yakın ilişkilerde yaşanan kaygı ve algılanan eş
davranışlarının evlilik doyumu üzerine etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi. Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Fowers, B. J. (1991). His and her marriage: A multivariate study of gender and marital satisfaction.
Sex Roles, 24(3-4): 209-221. doi:10.1007/BF00288892.
442 Rüstem Göktürk HAYLI - Emine DURMUŞ - Ali KIŞ
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/28
Glass, G. V. (1976). Primary, secondary, and meta-analysis of research. Educational Researcher,
5(10), 3-8.
Greeff, A. P. & Malherbe, H. L. (2001). Intimacy and Marital Satisfaction in Spouses. Journal of Sex
& Marital Therapy, 27(3), 247-257. doi:10.1080/009262301750257100.
Güleç, S. (2014). Evlilik memnuniyetini yordayan ilişkisel ve kişisel değişkenler. Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi. Cumhuriyet Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sivas.
Güven, N. ve Aydemir-Sevim, S. (2007). İlişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmalar ve algılanan problem
çözme becerilerinin evlilik doyumunu yordama gücü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik
Dergisi, 3(28), 49-61.
*Güven, T. (2010). Eşler arası şiddete yönelik nedensellik-sorumluluk yüklemeleri ve evlilik doyumu.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
İstanbul.
Horçatsu, N. (1991). İnsan İlişkileri. Birinci Baskı. Ankara: İmge Yayınları.
Jose, O. & Alfons, V. (2007). Do demographics affect marital satisfaction? Journal of Sex & Marital
Therapy, 33(1), 73-85. doi:10.1080/00926230600998573.
Juni, S. & W. Grimm, D. (1994). Marital satisfaction as a function of dyadic gender-role
constellations. The American Journal of Family Therapy, 22(2), 106-112.
doi:10.1080/01926189408251304.
*Kankaya, D. (2015). Evli bireylerde aldatma eğilimi ve cinsel yaşantılar. Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
*Kaplan, K. (2016). Evli bireylerde toplumsal cinsiyet rollerine ilişkin tutumların, evlilik doyumuna
ve psikolojik iyi oluş durumuna etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Karney, B. R. & Bradbury, T. N. (1997). Neuroticism, marital interaction and the trajectory of marital
satisfaction. Journal of Personality and Social Psychology, 72(5), 1075-1092. doi:
10.1037/0022-3514.72.5.1075.
Kaya, F. ve Akpınar, E. (2017). Kutadgu Bilig'de Türk yemek adabı ve kültürü. Turkish Studies–
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic,
12(21), 335–348. doi:10.7827/TurkishStudies.12094.
Kervancıoğlu, H. (2016). İlişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmaların evlilik doyumunu yordama gücü.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Gaziantep.
*Kubat, D. E. (2012). Evli bireylerde aldatma eğilimi ve evlilik doyumu ilişkisinin incelenmesi.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Kurtdaş, E. M. (2017a). Değerlerin kaynağı ve anlamlandırılması. Turkish Studies–International
Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 12(21), 349-366.
doi:10.7827/TurkishStudies.12411.
Kurtdaş, E. M. (2017b). Toplumsal değişme bağlamında gençlik sorunları. Turkish Studies–
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic,
12(25), 513-534. doi:10.7827/TurkishStudies.12412.
Evlilik Doyumunun Evlenme Biçimi Açısından İncelenmesi: Bir Meta-Analiz Çalışması 443
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/28
Levenson, R. W., Carstensen, L. L., & Gottman, J. M. (1993). Long-term marriage: Age, gender, and
satisfaction. Psychology and Aging, 8(2), 301-313. doi: 10.1037/0882-7974.8.2.301.
Levinger, G. & Huston, T. L. (1990). The social psychology of marriage. F. D. Fincham, T. N.
Bradbury, (Edt.), The Psychology of Marriage: Basic Issues and Applications, ss. 19-25.
New York: The Guilford Press.
Litzinger S. & Gordon K. C. (2005). Exploring relationships among communication, sexual
satisfaction and marital satisfaction. Journal of Sex & Marital Therapy, 31, 409-424.
doi:10.1080/00926230591006719.
Morokoff, P.J. ve Gillilland, R. (1993). Stress, sexual functioning and marital satisfaction. Journal
of Sex Research, 30(1), 43-53.
Orbuch, T. L., House, J. S., Mero, R. P., & Webster, P. S. (1996). Marital quality over the life course.
Social Psychology Quarterly, 59(2), 162-171.
Özgüven, İ. E. (2000). Evlilik ve aile terapisi. Birinci Baskı. Ankara: PDREM Yayınları.
Pamuk, M. & Durmuş, E. (2015). Investigation of burnout in marriage. Journal of Human Sciences,
12(1), 162-177. doi:10.14687/ijhs.v12i1.3002.
Panganiban, A. V. (2007). The rings of a happy marriage. Philippine Daily Inquirer, p. A13,
September.
Petticrew, M. & Roberts, H. (2006). Systematic reviews in the social sciences: A practical guide.
First Edition. MA-USA: Blackwell Publishers Ltd.
Pléchaty, M., Couturier, S., Côté, M., Roy, M.-A., Massicotte, J., & Freeston, M. H. (1996).
Dimensional analysis of past and present satisfaction in relation to present marital
satisfaction. Psychological Reports, 78(2), 657-658. doi: 10.2466/pr0.1996.78.2.657.
*Sancaktar, N. (2016). Yeni evlenen ve uzun süredir evli olan çiftlerin evlilikte problem çözme
becerisi düzeylerinin öznel iyi oluş ve evlilik doyumu düzeyleri ile ilişkisinin incelenmesi.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,
İstanbul.
Sokolski, D. M. & Hendrick, S. S. (1999). Marital satisfaction. American Journal of Family Therapy,
26(1), 39-49.
Trudel G. (2002). Sexuality and marital life: Results of a survey. Journal of Sex & Marital Therapy,
28(3), 229-249.
Villa, M. B., & Del Prette, Z. A. P. (2013). Marital satisfaction: The role of husband’s and wife’s
social skills. Paidéia (Ribeirão Preto), 23(56), 379-387. doi: 10.1590/1982-
43272356201312.
Waite, L. J. & Lillard, L. A. (1991). Children and marital disruption. The American Journal of
Sociology, 96(4), 930-953. doi:10.1086/229613.
*Yalçın-Koçkan, S. (2015). Evli çiftlerde otomatik düşüncelerin ve bilişsel çarpıtmaların evlilik
doyumuna etkisinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Üsküdar
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
*Yıldız, A. (2013). Anne baba tutumları ile evlilik doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
444 Rüstem Göktürk HAYLI - Emine DURMUŞ - Ali KIŞ
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/28
Yıldız, M. A. ve Büyükşahin-Çevik, G. (2016). Evli bireylerin evlilik doyumlarının ve yaşam
doyumlarının incelenmesi. Journal of Human Sciences, 13(1), 227-242.
doi:10.14687/ijhs.v13i1.3417.
Youn, G. (2009). Marital and sexual conflicts in elderly korean people. Journal of Sex & Marital
Therapy, 35(3), 220-238. doi: 10.1080/00926230802716369.
*Zeytinoğlu, E. (2013). Evli bireylerin benlik saygısı, kıskançlık düzeyi, evlilikteki çatışmalar ve
evlilik doyumu arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Zhang, Z. & Hayward, M. D. (2006). Gender, the marital life course, and cardiovascular disease in
late midlife. Journal of Marriage and Family, 68(3), 639-657. doi:10.1111/j.1741-
3737.2006.00280.x.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com