You are here

JIGSAW-I TEKNİĞİNİN ORTAOKUL 7. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN GEOMETRİYE YÖNELİK TUTUMUNA VE ÖZ-YETERLİĞİNE ETKİSİ

THE EFFECT OF JIGSAW-I TECHNIQUE ON 7TH GRADE MIDDLE SCHOOL STUDENTS’ ATTITUDE AND SELFEFFICACY TOWARD GEOMETRY

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12088
Abstract (2. Language): 
Geometry, which is one of the important disciplines that affect the lives of human beings, allows the students to develop their outcomes and proving skills. Students develop their logical and intellectual skills through geometry, and so it is important to learn. In this context, it is also important to determine the factors affecting geometry learning. In this regard, in this study, it is aimed to investigate the effect of the Jigsaw-I technique on middle school students’ attitudes and self-efficacy toward geometry. In accordance with this purpose, the study was carried out in a state middle school. The study was quasi-experimental design that includes experimental and control groups. The experimental and control groups was determined randomly simple. The study was carried out with 47 middle school students. The students participated in the study; 24 of them were in the experimental group, 23 of them were in the control group. During the study, Jigsaw-I technique was used in the experimental group and the traditional teaching methods (continuation of existing normal process) were used in control group. In this context, the study was completed in 10 hours. “A Scale for Attitudes toward Geometry” and “Self-efficacy Scale toward Geometry” were used as data collection tools. At the end of the study, it was determined that there was a significant difference in both attitudes and self-efficacy toward geometry of the experimental group students. On the contrary, there was no significant difference in both attitudes and self-efficacy toward geometry of the control group students. In this regard, the results revealed that Jigsaw-I technique had a significant effect on students’ attitudes and self-efficacy toward geometry.
Abstract (Original Language): 
İnsanoğlunun hayatını etkileyen önemli disiplin alanlarından biri olan geometri, öğrencilerin sonuç çıkarması ve ispatlama becerilerinin gelişmesine olanak sağlamaktadır. Öğrencilerin, geometri sayesinde mantıksal ve düşünsel yetenekleri geliştiğinden, geometrinin öğrenilmesi gerekli olup geometri öğrenimini etkileyen faktörlerin belirlenmesi önem arz etmektedir. Bu sebeple bu çalışmada, işbirlikli öğrenme yöntemlerinden Jigsaw-I’in öğrencilerin geometriye yönelik tutumlarına ve öz-yeterliğine etkisinin araştırılması hedeflenmiştir. Bu doğrultuda çalışma bir devlet ortaokulunda gerçekleştirilmiştir. Çalışma deseni olarak ön test-son test kontrol gruplu yarı-deneysel desen tercih edilmiştir. Çalışmada, deney ve kontrol grupları basit seçkisiz olarak belirlenirken toplam 47 öğrenci ile çalışma yürütülmüştür. Çalışmaya katılan öğrencilerden 24’ü deney, 23’ü kontrol grubunda yer almıştır. Araştırma süresince dersler; deney grubunda işbirlikli öğrenme yöntemlerinden Jigsaw-I tekniği ile kontrol grubunda ise geleneksel öğretim yöntemleri (var olan normal sürecin devamı) ile işlenmiştir. Bu bağlamda çalışma 10 ders saati sürmüştür. Geometriye Yönelik Tutum Ölçeği (GYTÖ) ve Geometriye Yönelik Öz-yeterlik Ölçeği (GYÖÖ) veri toplama araçları olarak kullanılmıştır. Çalışma sonunda deney grubu öğrencilerinin hem geometriye yönelik tutumlarında hem de geometriye yönelik öz-yeterliklerinde anlamlı bir farklılığın olduğu belirlenmiştir. Bunun aksine kontrol grubu öğrencilerinin ne geometriye yönelik tutumlarında ne de geometriye yönelik öz-yeterliklerinde herhangi bir farklılık ortaya çıkmamıştır. Bu bağlamda Jigsaw-I tekniğinin ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin geometriye yönelik tutumlarında ve öz-yeterliklerinde etkili olduğu söylenebilir.
473
488

REFERENCES

References: 

Altıparmak, M., & Nakipoğlu, M. (2002). Lise biyoloji laboratuarlarında “işbirlikli öğrenme”
yönteminin tutum ve başarıya etkisi. 27.03.2017 tarihinde http://docplayer.biz.tr/18186600-
Lise-biyoloji-laboratuarlarinda-isbirlikli-ogrenme-yonteminin-tutum-ve-basariyaetkisi.
html adresinden alınmıştır.
Arseven, A. (2016). Öz yeterlilik: Bir kavram analizi. Turkish Studies-International Periodical for
the Languages, Litearture and History of Turkish and Turkic, 11(19), 63-80. doi:
10.7827/TurkishStudies.10001
Avşar, Z., & Alkış, S. (2007). İşbirlikli öğrenme yöntemi Jigsaw I tekniğinin sosyal bilgiler
derslerinde öğrenci başarısına etkisi. İlköğretim Online, 6(2), 197-203.
Bandura, A. (1986). The explanatory and predictive scope of self-efficacy theory. Journal of Social
and Clinical Psychology, 4(3), 359-373.
Başer, N., Köroğlu, H., Özbellek, S. G., & Tezcan, C. (2002). İlköğretim geometri öğretiminde
karşılaşılan güçlükler ve giderme yolları. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 38-47.
Bilgin, İ., & Geban, Ö. (2014). İşbirlikli öğrenme yöntemi ve cinsiyetin sınıf öğretmenliği öğretmen
adaylarının fen bilgisi dersine karşı tutumlarına, fen bilgisi öğretimi I dersindeki başarılarına
etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 9-18
Bulut, S., Ekici, C., İşeri, A. İ., & Helvacı, E. (2002). Geometriye yönelik bir tutum ölçeği. Eğitim
ve Bilim, 27(125), 3-7.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2011). Bilimsel
araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Cantürk-Günhan, B., & Başer, N. (2007). Geometriye yönelik öz-yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi.
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 68-76.
Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2000). Research methods in education (5th Edition).
London: Routledge/Falmer, Taylor&Francis Group.
Creswell, J. W. (2005). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitaive and
qualitative research. New Jersey: Pearson Education, Inc.
Çağırgan-Gülten, D., & Soytürk, İ. (2013). İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin geometri özyeterliklerinin
akademik başarı not ortalamaları ile ilişkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi
Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(25), 55-70.
Çırakoğlu, C. (2009). İşbirliğine dayalı öğrenme yöntemi ile geleneksel öğretim yaklaşımının
ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinin geometri dersindeki akademik başarılarına etkisi. Yüksek
lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Dellalbaşı, O., & Soylu, Y. (2012). Jigsaw ve grup araştırması tekniklerinin ilköğretim 8. sınıf
öğrencilerinin matematik derslerindeki akademik başarılarına etkisi. The Journal of
Academic Social Science Studies, 5(7), 229-245.
Doymuş, K., Şimşek, Ü., & Şimşek, U. (2005). İşbirlikçi öğrenme yöntemi üzerine derleme
çalışması: I. işbirlikçi öğrenme yöntemi ve yöntemle ilgili çalışmalar. Erzincan Eğitim
Fakültesi Dergisi, 7(1), 59-83.
Jıgsaw-I Tekniğinin Ortaokul 7. Sınıf Öğrencilerinin Geometriye Yönelik… 487
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/28
Efe, M. (2011). İşbirlikli öğrenme yönteminin, öğrenci takımları başarı bölümleri ve küme destekli
bireyselleştirme tekniklerinin ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin matematik dersi “istatistik ve
olasılık” ünitesindeki başarılarına, tutumlarına ve motivasyonlarına etkisi. Yüksek Lisans
Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
Ekizoğlu, N., & Tezer, M. (2007). İlköğretim öğrencilerinin matematik dersine yönelik tutumları ile
matematik başarı puanları arasındaki ilişki. Cypriot Journal of Educational Sciences, 2(1),
43-57.
Ersoy, E. (2013). Nicel araştırma yöntemleri. S. Baştürk (Ed.), Bilimsel araştırma yöntemleri (s. 339-
374). Ankara: Vize Yayıncılık.
Eshel, Y., & Kohavi, R. (2003). Perceived classrom control, self regulated learning strategies, and
academic achievement. Educational Pyschology, 23(3), 249–260. doi:
10.1080/0144341032000060093
Gelici, Ö., & Bilgin, İ. (2012). İşbirlikli öğrenme tekniklerinin öğrencilerin cebir öğrenme alanındaki
başarı, tutum ve eleştirel düşünme becerilerine etkileri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi
Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 9-32.
Genç, M., & Şahin, F. (2015). İşbirlikli öğrenmenin başarıya ve tutuma etkisi. Necatibey Eğitim
Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 9(1), 375-396.
Hızarcı, S. (2004). Sunuş. (Ed.: S. Hızarcı, A. Kaplan, A. S. İpek & C. Işık). Euclid geometri ve özel
öğretimi. Ankara: Öğreti Yayınları.
Horzum, T., & Kılıç, Z. N. (2016). Ortaokul öğrencilerinin bazı geometri sembollerine ilişkin
anlayışları. Eğitim, Bilim ve Teknoloji Araştırmaları Dergisi, 1(2), 113-132.
İflazoğlu, A. (1999). Küme destekli bireyselleştirme tekniğinin temel eğitim 5. sınıf öğrencilerinin
matematik başarısı ve matematiğe ilişkin tutumları üzerindeki etkisi. Yayınlanmamış yüksek
lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Kaba, Y., Boğazlıyan, D., & Daymaz, B. (2016). Ortaokul öğrencilerinin geometriye yönelik
tutumları ve öz-yeterlikleri. The Journal of Academic Social Science Studies, 52(Winter I),
335-350.
Karaçöp, A., Doymuş, K., Doğan, A., & Koç, Y. (2009). Öğrencilerin akademik başarılarına
bilgisayar animasyonları ve jigsaw tekniğinin etkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi
Dergisi, 29(1), 211-235.
Kibar, A. (2002). Ortaöğretim geometri dersinin öğretiminde karşılaşılan sorunlar. Yayımlanmamış
yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: İzmir.
Martin, R. L. (2005). Effects of cooperative and individual integrated learning system on attitudes
and achievement in mathematics. Unpublished doctoral dissertation, Florida International
University, Florida.
McMillan, J. H. (2000). Educational researchfundamentalsfor the consumer. USA: Longman
Migray, K. (2002). The relationships among math self-efficacy, academic self-concept and math
achievement. Unpublished doctoral dissertation, Arizona State University, USA.
Nakipoğlu, C. (2001). Maddenin yapısı ünitesinin işbirlikli öğrenme yöntemi kullanılarak kimya
öğretmen adaylarına öğretilmesinin öğrenci başarısına etkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 21(3), 131-143.
Napitupulu, B. (2001). An exploration of students’ understanding and Van Hieles of thinking on
geometric constructions. Published master thesis, Simon Fraser University, Canada.
NCTM (2006). Curriculum focal points for prekindergarten through grade 8 mathematics: A quest
for coherence. VA: Reston.
488 Yasemin KABA - Selda ÖZDİŞÇİ - Şeyda SOYLU
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/28
Olkun, S., & Aydoğdu, T. (2003). Üçüncü uluslararası matematik ve fen araştırması (TIMSS) nedir?
Neyi sorgular? Örnek geometri soruları ve etkinlikler. İlköğretim-Online, 2(1), 28-35.
Özdoğan, E. (2008). İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim 4. sınıf matematik öğretiminde öğrenci
tutum ve başarısına etkisi: Bilgisayar destekli işbirlikli öğrenme ve küme destekli
bireyselleştirme tekniği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, İzmir.
Peker, M., & Mirasyedioğlu, Ş. (2003). Lise 2. sınıf öğrencilerinin matematik dersine yönelik
tutumları ve başarıları arasındaki ilişki. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
2(14), 157-166.
Samuelsson, J., & Granström, K. (2007). Important prerequisites for students' mathematical
achievement. Journal of Theory and Practice in Education, 3(2), 150-170.
Senemoğlu, N. (2012). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: Pegem
Akademi.
Şentürk, B. (2010). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin genel başarıları, matematik başarıları,
matematik dersine yönelik tutumları ve matematik kaygıları arasındaki ilişki.
Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Afyonkarahisar.
Ural, A. (2007). İşbirlikli öğrenmenin matematikteki akademik başarıya, kalıcılığa, matematik
özyeterlilik algısına ve matematiğe karşı tutumuna etkisi. Yayınlanmış doktora tezi, Gazi
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ubuz, B., & Üstün, I. (2003). Figural and conceptual aspects in identifying polygons. Proceedings
of the 27th International Conference for the Psychology of Mathematics Education, USA, 1,
328.
Ural, A., & Argün, Z. (2010). İşbirlikli öğrenmenin matematikte başarıya ve tutuma etkisi. Türk
Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(2), 489-516.
Ün-Açıkgöz, K. (2011). Aktif öğrenme. İzmir: Biliş Yayıncılık.
Ünlü, M., & Aydıntan, S. (2008). İşbirlikli öğrenme yönteminin 8. sınıf öğrencilerinin matematik
dersi “permütasyon ve olasılık” konusunda akademik başarı ve kalıcılık düzeylerine etkisi.
Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3), 1-16.
Yee, L. S. (2010). Mathematics attitudes and achievement of junior college students in singapore.
http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED521019.pdf adresinden 16.03.2017 tarihinde edinilmiştir.
Yenilmez, K., & Duman, A. (2008). İlköğretimde matematik başarısını etkileyen faktörlere ilişkin
öğrenci görüşleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 19, 251-268.
Yenilmez, K., & Uygan, C. (2010). Yaratıcı drama yönteminin ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin
geometriye yönelik öz-yeterlik inançlarına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(3), 931-
942.
Yıldırım-Doğru, E. (2012). Matematik öğretiminde kullanılan ayrılıp birleşme tekniğinin
öğrencilerin özyeterlik, kaygı ve kalıcılık düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans
tezi, Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
Yıldız, S., & Turanlı, N. (2010). Öğrenci seçme sınavına hazırlanan öğrencilerin matematik dersine
yönelik tutumlarının belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi
Dergisi, 30, 361-377.
Zakaria, E., Chin, L. C., & Daud, M. Y. (2010). The effects of cooperative learning on students’
mathematics achievement and attitude towards mathematics. Journal of Social Sciences,
6(2), 272-275

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com