You are here

Home » Content

SINIF ÖĞRETMENLERİNİN ÖZEL ÖĞRENME GÜÇLÜĞÜ OLAN ÖĞRENCİLERİN EĞİTSEL DEĞERLENDİRME VE EĞİTİMSEL MÜDAHALE SÜRECİNDE GÖRÜŞ VE UYGULAMALARI

PRIMARY SCHOOL TEACHERS’ OPINIONS AND PRACTICES IN EDUCATIONAL EVALUATION AND INTERVENTION IN PROCESS OF SPECIFIC LEARNING DIFFICULTIES

Journal Name:

  • Turkish Studies

Publication Year:

  • 2017
DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12494

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of the current study is to investigate primary school teachers’ opinions and practices related to the process of educational evaluation and intervention. To this end, the study employed the grounded theory methodology, one of the qualitative research methods. There are eight primary school teachers in the study group of the current research. To select the participating teachers, the criterion sampling method was used. The data were collected through semi-structured interviews and unstructured non-participant observations. The data collected in the study were evaluated by using the continuous comparison method. Open codes were attempted to be reached within the context of the continuous comparison method. In order to reach open codes, during the transcription process the note-taking and underlining techniques were used. By examining the similarities and differences between the codes, categories were attained. The analysis yielded four categories; specific learning difficulty, problems, tasks and process. The findings of the current study show that the understanding of the concept of specific learning difficulties varies from teacher to teacher. It was concluded that the understanding of the concept of specific learning difficulties is shaped on the basis of the teacher’s background and practices. It was observed that the teacher’s perception and knowledge directly and indirectly affect whether or not a student is diagnosed with specific learning difficulties and how much effort is made to overcome these difficulties. The current research suggests that the primary school teachers have both a lack of knowledge about educational evaluation and the preparation of educational intervention programs, and hold conceptual-factual fallacies that make evaluation more difficult. Moreover, it was observed that they experienced some difficulties in the process of developing and applying educational intervention programs.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, sınıf öğretmenlerinin özel öğrenme güçlüklerinde eğitsel değerlendirme ve eğitimsel müdahale sürecine ilişkin görüşlerinin ve uygulamalarının incelenmesidir. Bu amaçla çalışmada, nitel araştırma yöntemlerinden gömülü teori kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu sekiz sınıf öğretmeni oluşturmuştur. Bu araştırmaya katılan öğretmenlerin seçiminde ölçüt örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme ve yapılandırılmamış katılımcı olmayan gözlem yoluyla elde edilmiştir. Araştırmanın sonucunda elde edilen veriler sürekli karşılaştırma yöntemiyle değerlendirilmiştir. Sürekli karşılaştırma yöntemi kapsamında açık kodlara ulaşılmaya çalışılmıştır. Açık kodlara ulaşmak amacıyla transkript sürecinde not alma ve altını çizme yöntemlerinden yararlanılmıştır. Kodlar arasındaki benzerlik ve farklılıklar incelenerek kategorilere ulaşılmıştır. Veri analizi sonucunda, özel öğrenme güçlüğü, sorunlar, görevler ve süreç olmak üzere dört kategori elde edilmiştir. Bu araştırmanın bulguları, özel öğrenme güçlüğü kavramına ilişkin bilgi düzeyi ve uygulamaların öğretmenden öğretmene değiştiğini göstermiştir. Öğretmenlerin özel öğrenme güçlüğü kavramına ilişkin görüşlerinin öğretmenin geçmişi, deneyimleri bağlamında şekillendiği sonucuna ulaşılmıştır. Bir öğrencinin özel öğrenme güçlüğü tanısı alması ve güçlüklerinin giderilmesi konusunda çalışmalar yapılmasını öğretmenin bakış açısı ve bilgisinin doğrudan ve dolaylı olarak etkilediği gözlenmiştir. Araştırma sonucunda, sınıf öğretmenlerinin özel öğrenme güçlüklerini eğitsel değerlendirmeye ve eğitimsel müdahale programlarının hazırlanmasına yönelik hem bilgi eksikliklerinin hem de değerlendirmeyi zorlaştıracak kavram-olgu yanılgılarının olduğunu söylemek mümkündür. Bununla birlikte eğitimsel müdahale programlarının hazırlanması ve uygulanması sürecinde güçlükler yaşadıkları görülmüştür.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-sinif-ogretmenlerinin-ozel-ogrenme-guclugu-olan-ogrencilerin-egitsel-degerlendirme-egitimsel-mudahale-surecinde-gorus-uygulamalari.pdf
  • 28
539
555
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akyol, H., Çakıroğlu, A., & Kuruyer, H. G. (2014). A study on the development of reading skills of
the students having difficulty in reading: enrichment reading program. International
Electronic Journal of Elementary Education, 6(2), 199-212.
Altun, T., & Uzuner, G. F. (2016). Sınıf öğretmenlerinin özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin
eğitimine yönelik görüşleri. The Journal of Academic Social Science Studies, 44, 33-49.
Baker, J. M., & Zigmond, M. (1995). The meaning and practices of inclusion for students with
learning disabilities: Themes and implications from five cases. The Journal of Special
Education, 29, 163–180
Batu, S., & Uysal, A. (2015). Günümüz sınıflarına engelli çocukların katılımını destekleme. Gönül
Akçamete (Ed.), Genel eğitim okullarında özel gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim (s.
113-139). Ankara: Kök.
Bender, W. N. (2012). Öğrenme güçlüğü olan bireyler ve eğitimleri. Hakan Sarı (Çev. Ed.). Ankara:
Nobel.
Bender, N. W., Vail, O. C., & Scott, K. (1995). Teachers attitudes toward increased mainstreaming:
Implementing effective instruction for students with learning disabilities. Journal of
Learning Disabilities, 28(2), 87-94.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E, Akgün, Ö. E., Karadeniz,Ş., & Demirel,F. (2008). Bilimsel
araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem.
Clark, M. (1997). Teacher response to learning disability: A test of attributional principles. Journal
of Learning Disabilities, 30(1), 69-79.
Cook, R. E., & Armbruster, V. B. (1983). Adapting early childhood curricula: Suggestion for
meeting special needs. The C. V. Masloy Company, 257-305.
Cortiella, C., & Horowitz, S. H. (2014). The state of learning disabilities: Facts, trends and emerging
issues (Third Ed.). New York: National Center for Learning Disabilities.
Çolak, A., Vuran, S. & Uzuner, Y. (2013). Kaynaştırma uygulanan bir ilköğretim sınıfındaki sosyal
yeterlik özeliklerinin betimlenmesi ve iyileştirilmesi çalışmaları. Ankara Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi 14(2), 33-49.
Creswell, W. J. (2013). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma
desenleri. Mesut Bütün ve Selçuk Beşir Demir (Çev. Ed.). Ankara: Siyasal.
Diken, H. İ. & Batu, S. (2010). Kaynaştırmaya giriş. İbrahim H. Diken (Ed). İlköğretimde
kaynaştırma. Ankara: Pegem.
Durmuş, S. (2007). Matematikte öğrenme güçlüğü gösteren öğrencilere yönelik öğretim
yaklaşımları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3, 76-83.
http://efd.mehmetakif.edu.tr/arsiv/haziran2007/sonsayi/76-83.pdf adresinden edinilmiştir.
DSM-IV (2000). Diagnostic and statistical manual of mental disorders, Fourth Edition, Text
Revision (DSM-IV-TR). American Psychiatric Association.
DSM-V (2013). Diagnostical and statistical manual of mental disorders. Fifth Edition. American
Psychiatric Association.
Fuchs, D. & Fuchs, L. S. (2006). Introduction to response to intervention: What, why, and how valid
is it? Reading Research Quartely, 41(1), 93-98.
554 Hayriye Gül KURUYER - Ahmet ÇAKIROĞLU
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/28
Glaser, B. G. & Strauss, A. L. (1967). The discovery of grounded theory: Strategies for qualitative
research. New Brunswick, New Jersey: Aldine Transaction.
Gregory, G. H. & Chapman, C. (2001). Differentiated instructional strategies: One size doesn’t fit
all. Thousand Oaks, CA: Corwin.
Güzel-Özmen, R. (2008). Öğrenme Güçlüğü Olan Öğrenciler Halil İbrahim Diken (Ed.). Özel
Gereksinimi Olan Öğrenciler ve Özel Eğitim (s. 333-367). Ankara: Pegem Akademi.
İlker, Ö., & Melekoğlu, M. A. (2017). İlköğretim döneminde özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin
yazma becerilerine ilişkin çalışmaların incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 18, 1-7.
İşeri, E. & Akın-Sarı, B. (2011). Çocukta bilişsel gelişim ve bozukluklar: Zeka geriliği ve öğrenme
bozuklukları. S. Karakaş. (Ed.). Kognitif Nörobilimler (s. 489-510). Ankara: MN Medikal &
Nobel Tıp Kitap Sarayı.
Kargın, T. (2014). Kaynaştırma: Temel kavramlar, tarihçe ve ilkeler. Bülbin Sucuoğlu ve Tevhide
Kargın (Ed.). İlköğretimde kaynaştırma uygulamaları: Yaklaşımlar, yöntemler, teknikler (s.
21-74). Ankara: Kök.
Kargın, T. (2015). Özel gereksinimi olan öğrencilerin yerleştirilmesi ve BEP. Gönül Akçamete (Ed.).
Genel eğitim okullarında özel gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim (s. 113-139).
Ankara: Kök.
Kargın, T., Güldenoğlu, B., & Şahin, F. (2010). Genel eğitim sınıflarındaki özel gereksinimli
öğrenciler için yapılması gereken uyarlamalara ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşlerinin
incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(4), 2431-2464
Kırcaali-İftar, G. (1992). Özel eğitimde kaynaştırma. Eğitim ve Bilim, 16, 45-50.
Melekoğlu, M. A. (2010). Öğrenme güçlüğü, dikkat eksikliği/hiperaktivite bozukluğu,
duygu/davranış bozukluğu. İbrahim H. Diken (Ed.). İlköğretimde Kaynaştırma (s. 90-118).
Ankara: Pegem.
Melekoğlu, M. A. (2015). Özel öğrenme güçlüğüne giriş. Macid Ayhan Melekoğlu & Orhan
Çakıroğlu (Ed.). Özel öğrenme güçlüğü olan çocuklar (s.15-47). Ankara: Vize.
Melekoğlu, M. A., (2017). Özel öğrenme güçlüğünün nedenleri ve özellikleri. Macid Ayhan
Melekoğlu ve Uğur Sak (Ed.). Öğrenme güçlüğü ve özel yetenek (s. 24-53). Ankara: Pegem.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). 2006. Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği (Resmi Gazete tarih:
31/5/2006 ve sayısı: 26184). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim ve Rehberlik
Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
Morrison, J. (2016). DSM-5’i kolaylaştıran ‘Klinisyenler için tanı rehberi’. Muzaffer Şahin (Çev
Ed.). Ankara: Nobel.
Olkun, S., Akkurt-Denizli, Z. & Göçer-Şahin, S. (2015). Öğrencilerin diskalkuliye yatkınlıklarının
belirlenmesinde nokta sayılama ve sayısal karşılaştırma becerileri. Turkish International
Journal of Special Education and Guidance & Counseling, 3 (2), 62-71.
http://www.iojpe.org/ojs/index.php/IJSEG/article/viewFile/400/477 adresinden erişilmiştir.
Peltier, L. G. (1993). The regular education initiative teacher: The research results and recommended
practice. Education, 114(1), 54-60.
Sınıf Öğretmenlerinin Özel Öğrenme Güçlüğü Olan Öğrencilerin Eğitsel Değerlendirme…555
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/28
Saraç, T. & Çolak, A. (2012). Kaynaştırma uygulamaları sürecinde ilköğretim sınıf öğretmenlerinin
karşılaştıkları sorunlara ilişkin görüş ve önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi, 8(1), 13-28.
Salend, S.J., & Garrick-Duhaney, L. M. (1999). The impact of inclusion on students with and without
disabilities and their educators. Remedial and Special Education, 20(2), 114-126.
Schumm, J. S., Vaughn, S., Gordon, J., & Rothlein, L. (1994). General education teachers’ beliefs,
skills, and practices in planning for mainstreamed students with learning disabilities. Teacher
Education and Special Education, 17(1), 22–37.
Silver, H. C., Ruff, M.R., Iverson, L. G., Barth, T. J., Broshek, K. D., Bush, S. S., Koffler, P.S.,
Reynolds, R. C. (2008). Learning disabilities: The need for neuropsychological evaluation.
Archives of Clinical Neuropsychology 23(2), 217–219.
Simmons, D.C., Kameenui, E.J., & Chard, D.J. (1998). General education teachers' assumptions
about learning and students with learning disabilities: Design-of-instruction analysis.
Learning Disability Quarterly, 21, 6-21.
Topbaş, S., (1998). Öğrenme Güçlüğü Gözlenenler. Süleyman Eripek (Ed.), Özel Eğitim (s.55–72),
Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları.
Williams, A. (2013). A teacher's perspective of dyscalculia: Who counts? An interdisciplinary
overview. Australian Journal of Learning Difficulties, 18(1), 1-16.
Wolfe, P. S., & Hall, T. E. (2003). Making inclusion a reality for students with severe disabilities.
Teaching Exceptional Children, 35, 56-61.
Van den Walle, J.A., Karp, K.S., & Bay-Williams, J.M. (2013). Elementary and Middle School
Mathematics Teaching Developmentally (Eight ed.). United States of America: Pearson.
Vaughn, S. & Linan-Thompson, S. (2003). What is special about special education for students with
learning disabilities?. The Journal of Special Education, 37(3), 140-147.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
Yiğiter, S. (2005). Sınıf öğretmenlerinin özel öğrenme güçlüğüne ilişkin bilgi düzeyleri ile özel
öğrenme güçlüğü olan çocukların kaynaştırılmasına yönelik tutumları arasındaki ilişkinin
incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com