NARRATORS OF AL-BUKHÂRÎ WHO ARE COMDEMNED TO AHL AL-BİD’A
Journal Name:
- bilimname
Key Words:
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
Sahih al-Bukhârî considered as the most respected source of hadith by Ahl as-Sunnah has took the first place in al-Kutub as-Sitta. While Bukhârî has attempted to collect the valid ahadith is regarded as the first collector, it seems as if a consensus has been achieved at the superiority of this book to other hadith sources in terms that it comprises this kind of ahadith. However due to criticism takes place on the ground of the science of hadith, Sahih al-Bukhârî was also naturally criticized from various aspects.
The ahadith in Sahih al-Bukhârî were criticised from their sanad (chain of narrators), texts and reporters. Some of Bukhârî ahadith has been subject to criticism in respect to contradiction to Islamic principles, the basis of Quran, consensus (Ijmaa), reason, historical facts etc. A part of criticism of sanad and narrator is related to the discontiunity in the chain of narrators, being of excess-deficiency in terms of narrator, the displacement of a narrator with an other narrator, the disaffirmations directed to narrator from aspects of being ignorance, mistake, opposition, tadlîs, innovation (bid`ah).
In this article, our topic is the narrators of Bukhârî accused as owner of innovation and criticized because of the creed. These narrators were disaffirmed due to their creed and considered them as weak. As is known al-Jarh wa al-ta'dil are subjective. Accordingly, Bukhârî`s own thoughts and attitudes have more importance about these narrators whom criticised to be ahl al-bid`a. Consequently, in this study Bukhârî`s thoughts and attitudes about these narrators has been examined starting from his own books.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Ehl-i Sünnet tarafından en muteber hadis kaynakları olarak kabul edilen Kütüb-i Sitte içerisinde Buhârî’nin Sahih’i birinci sırada yer almaktadır. Buhârî, sahih hadisleri toplamaya girişen ilk musannif olarak kabul edilmekle birlikte, bu nitelikteki hadisleri ihtiva etmesi bakımından kitabının diğer hadis kaynaklarına üstünlüğü noktasında ittifak sağlanmış gibidir. Bununla birlikte, Hadis İlmi’nin temelinde tenkid yer aldığı için Buhârî’nin Sahih’i de doğal olarak çeşitli açılardan tenkid edilmiştir.
Buhârî’nin Sahih’i içerdiği hadislerin sened ve ravileri, metinleri olmak üzere tenkide konu olmuştur. Buhârî hadislerinin bazısı İslâmî prensiplere ve Kur’an esaslarına aykırılık, icma’a aykırılık, akla ve ilme aykırılık, tarihi gerçeklere aykırılık vb. bakımlardan metin tenkidine konu olmuştur. Sened ve ravi ile ilgili tenkidlerin bir kısmı inkıta’, senedde ravi yönünden fazlalık-noksanlık bulunması, bir ravinin yerine bir başka ravinin konulması, bazı ravilerin cehâletü’l-hâl, ğalat, muhâlefet, tedliste bulunmak ve bid’at ehli olmak gibi hususlar bakımından cerhedilmeleriyle ilgilidir.
Biz bu makalede, ehl-i bid’at olmakla itham edilip i’tikadı sebebiyle cerhedilen Buhârî ravilerini konu edinmekteyiz. Bu raviler itikadlarından dolayı cerhedilmiş olup zayıf addedilmişlerdir. Bilindiği üzere cerh ve ta’dil özneldir. Bu hususa binâen, başkaları tarafından bid’atçılıkla tenkid edilen bu raviler hakkında Buhârî’nin kendi düşünce ve tutumu daha fazla önem arzetmektedir. Dolayısıyla, çalışmada Buhârî’nin söz konusu ravilerle ilgili düşünce ve tutumu, bizzat Buhârî’nin kendi kitaplarından hareketle incelenmektedir.
FULL TEXT (PDF):
- 1