You are here

Home » Content

UZAKTAN EĞİTİMDE KALİTE STANDARTLARI

QUALITY STANDARDS IN DISTANCE EDUCATION

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2015

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Distance education programs have been steadily becoming widespread nowadays, which brings along the problem of quality. Accreditation in distance education has become indispensable for overcoming such problems. Having an international scope, addressing people from any group and allowing lifelong learning, distance education should contain certain quality standards so that its similarity to face to face education in terms of quality will be certified, and diplomas or certificates to be granted to students will beconsidered valid at different institutions. There are numerous studies which point out to negative aspects of the lack of organization in the current distance education programs in Turkey in frame of certain standards, and the lack of assessment of such education. Despite this situation, studies rather address accessibility and practicality than focusing upon improvement of quality in distance education. As for the current situation across the world, there are bodies accrediting institutions which carry out much more extensive studies and perform activity in field of distance education. This study examines the standards published by international accreditation bodies on distance education and gives suggestions as to how universities providing distance education can perform a quality assessment and development study in respect of the quality of their education.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Uzaktan eğitim programlarının giderek yaygınlaştığı günümüzde bu durum nitelik sorunlarını ortaya çıkarmakta, bu sorunların çözülmesi için ise uzaktan eğitimde akreditasyon vazgeçilmez bir durum halini almaktadır. Uluslararası bir kapsama sahip olan, her kesimden insana hitap eden ve yaşam boyu öğrenmeye olanak tanıyan uzaktan eğitim, yüz yüze eğitimle benzer nitelikte bir eğitim sağladığını belgeleyebilmek ve öğrencilere verdiği diplomayı veya sertifikayı farklı kurumlarda geçerli kılabilmek için belli kalite standartlarını bünyesinde barındırmalıdır. Türkiye'deki mevcut uzaktan eğitim programlarının belli standartlar çerçevesinde yapılandırılmamasının ve bu eğitimlerin değerlendirmesinin yapılmamasının getirdiği olumsuzlukları vurgulayan birçok çalışma bulunmaktadır. Bu duruma rağmen uzaktan eğitimde kalite geliştirme çalışmalarına çok rastlanmamakta, daha çok erişim ve kullanışlılık çalışmaları ön plana çıkmaktadır. Dünyada ise çok daha kapsamlı araştırmalar yürüterek uzaktan eğitim alanında faaliyette bulunan kurumları akredite eden kuruluşlar bulunmaktadır. Bu araştırmada, uluslararası akreditasyon kuruluşlarının uzaktan eğitimle ilgili yayınladıkları standartlar incelenerek, uzaktan eğitim veren üniversitelerin, verdikleri eğitimin niteliği konusunda nasıl bir kalite belirleme ve geliştirme çalışması yürütebilecekleriyle ilgili önerilerde bulunulmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon 07.tonbuloglu.pdf
  • 4
55
70
  • Turkish

REFERENCES

References: 

American Association For Higher Education And Accreditation (AAHEA). (1996). Principles of Good Practice for
Assessing Student Learning.
http://assessment.uconn.edu/docs/resources/AAHE_Principles_of_Good_Pract... adresinden 05.12.2014
tarihinde erişilmiştir.
Accrediting Council for Continuing Education Training (ACCET). (2010). Standards For Accreditation.
http://docs.accet.org/downloads/docs/doc2.pdf adresinden 20.12.2014 tarihinde erişilmiştir.
Accrediting Commission for Community and Junior Colleges (ACCJC). (2012). Guide To Evaluating Distance
Education And Correspondence Education. http://www.accjc.org/wp-content/uploads/2012/08/Guide-to-
Evaluating-DE-and-CE_2012.pdf adresinden 05.12.2014 tarihinde erişilmiştir.
American Council on Education- ACE (2002). Guiding Principles for Distance Learning in a Learning Society.
American Distance Education Consortium. (2003). ADEC Guiding Principles for Distance Teaching and Learning.
http://www.adec.edu/admin/papers/distance-teaching_principles.html adresinden 05.12.2014 tarihinde
erişilmiştir.
Bakioğlu, A. & Baltacı, R. (2010). Akreditasyon- Eğitimde Kalite. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Bakioğlu, A. & Can, E. (2013). Açık ve Uzaktan Eğitimde Akreditasyon. (V. Yüzer, G. T. Yamamoto ve U. Demiray,
Ed.). Türkiye’de E-Öğrenme, Gelişmeler ve Uygulamalar IV. Anadolu Üniversitesi Yayınları, 3016, s.227-241.
Başol, G. (2013). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
Bayram, F., İbili E., Akbaş Ü., Orhan Z., Kantar M., Hakkari F., Doğan M., Linbichiler T., Niederl F. (2008). Farklı
LMS Mimarilerinde E-Eğitim İçeriklerini Paylaştırmak İçin Paketleme Standartlarının Kullanımı. 2. Uluslararası
Gelecek İçin Öğrenme Alanında Yenilikler Konferansı, İstanbul.
Can, E.(2012).Açık ve Uzaktan Eğitimde Akreditasyon Yeterlilik Düzeyinin İncelenmesi.Yayınlanmamış Doktora
Tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
CHEA (2012). Council for Higher Education Accreditation- Accreditation Serving the Public Interest.
Commission on Colleges, Southern Association of Colleges and Schools [CC/SACS](2000). Distance education:
Definition and domains - A policy statement. Atlanta, GA: Southern Association of Colleges and Schools.
DETC Accreditation Handbook- Policies, Procedures, Standards and Guides of the Accrediting Commission.
(2014).
http://www.detc.org/UploadedDocuments/Accreditation%20Handbook/2014_Accr...
adresinden 23.09.2014 tarihinde erişilmiştir.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Kasım 2015 Cilt:4 Sayı:4 Makale No: 07 ISSN: 2146-9199
69
.
Eaton, J. S. (2012). An Overview of U.S. Accreditation. Washington DC: CHEA- Council for Higher Education
Accreditation.
EFQUEL- European Foundation for Quality in E-Learning. http://efquel.org/aboutus/ adresinden 08.12.2014
tarihinde erişilmiştir.
FuturEd. (1999). Quality Guidelines For Technology-Assisted Distance Education. Erişim Adresi:
http://futured.com/pdf/distance.pdf adresinden 05.12.2014 tarihinde erişilmiştir.
Giering, J. A. (2012). Use of evaluation to design quality online learning: understanding the shared experience.
Doctoral dissertation, Drexel University.
Higher Learning Commission. (2000). Best practices for electronically offered degree and certificate programs.
http://www.niu.edu/assessment/manual/_docs/Best%20Practices.pdf adresinden 23.09.2014 tarihinde
erişilmiştir.
Institute for Higher Education Policy [IHEP](2000). Benchmarks for success in Internet-based distance
education. Washington, DC: Author. http://www.ihep.org/press/news-releases/quality-line adresinden
03.12.2014 tarihinde erişilmiştir.
Koçdar, S. (2011). Uzman Görüşlerine Göre Türkiye’de Uzaktan Eğitim Programlarının Akreditasyonu.
Yayımlanmış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Lockee, B. B., Burton, J. K., and Potter, K. R. (2010). Examining Standards for Education Systems.The 11th
International Conference on Education Research New Educational Paradigm for Learning and Instruction.
http://www.aect.org/publications/whitepapers/2010/ICER1.pdf adresinden 28.10.2014 tarihinde erişilmiştir.
Maryland Online Consortium (MOL). (2013). Quality Matters Rubric Standards 2011 - 2013 edition with
Assigned Point Values. Erişim Adresi: http://www.elo.iastate.edu/files/2014/03/Quality_Matters_Rubric.pdf
adresinden 20.12.2014 tarihinde erişilmiştir.
Middle States Commission on Higher Education. (2011). Distance learning programs: Interregional guidelines
for electronically offered degree and certificate programs. Retrieved from
http://www.msche.org/publications/Guidelines-for-the-Evaluation-of-Dista... on 18.02.2015
North American Commission of Online Learning (NACOL) & Southern Regional Education Board (SREB). (2006).
Standards for Quality Online Courses. Erişim Adresi:
http://publications.sreb.org/2006/06T05_Standards_quality_online_courses... adresinden 24.12.2014
tarihinde erişilmiştir.
North Central Association of Colleges and Schools (NCA) and the Southern Association of Colleges and Schools
(SACS). (2002). Erişim Adresi: www.apa.org/ed/resources/finalreport.doc adresinden 20.12.2014 tarihinde
erişilmiştir.
Oblinger, G. D., Barone, A. C., & Hawkins, L. B. (2001). Distributed education: Challenges, choices, and a new
environment for the American Council on Education. USA: American Council on Education.
Özkul, A.E. ve Latchem, C. (2011). Progress towards assuring quality in Turkish distance education. 25. Asya Açık
Üniversiteler Birliği (AAOU) Yıllık Konferansı. Malezya: Wawasan Açık Üniversitesi.
Platin, B. E.(2011). MÜDEK akreditasyon ölçütleri: Önemi ve en sık rastlanan yetersizlikler. Mühendis ve
Makine,52 (621), 61-72.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Kasım 2015 Cilt:4 Sayı:4 Makale No: 07 ISSN: 2146-9199
70
Sloan Consortium (Sloan-C). (2003).Sloan-C Five Pillars of Quality Online Education.
http://www.uwex.edu/disted/conference/Resource_library/handouts/Forum1.pdf adresinden 19.12.2014
tarihinde erişilmiştir.
Uysal, Ö. & Kuzu, A. (2011). Çevrimiçi Eğitimde Kalite Standartları: Amerika Örnekleri. Anadolu Journal of
EducationalSciences International, 1(1), 49-74.
Western Interstate Commission for Higher Education- WICHE (1995). Principles of good practice for
electronically offered academic degree and certificate programs.
Yeung, D. (2002). Toward an effectivequalityassurance model Of Web-basedlearning: Theperspective of
academicstaff. Online Journal of Distance Learning Administration, 4(2), 1-17.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com