WORDING OF KUR’AN (USLÛB AL-KUR’AN): AS A METHOD OF
UNDERSTANDING THE KUR’AN
Journal Name:
- Turkish Studies
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
The aim of this study is to both clarify the issue of the "Wording of
Qur'an" which is spoken by the tradition, whereas Zerkeşi treats as an
independent subject, and to propose a methodology in understanding of
Kur’an. To comprehend the Kur'an passes by in great measure
understanding of its style, arts, and language structures. In this study,
it will be mentioned about the wording of Kur’an, which is the applied
form of belagat theorem to Kur’an, and and the basic bases of this
wording. To reveal the special features of the language and way of Kur’an
is only possible with the wording of Kur’an. In the Arabic literature and
the ulûmu'l-Kur'an works, the information about the wording was taken
up in scattered positions in the works of belagat and literary criticism. In
language and literature, style is a way of expressing one's own feelings,
thoughts and excitements, and the form of using language. Uslub al-
Kur'an (Wording of Kur’an) as a term, refers to the method followed in the
arrangement of words and in the choice of words. What is meant by Uslûb
al-Kur'an is both the Kur'an's own style of expression in sentence
structure and choosing of words. Discovering and exploiting this style is
a statement that can be realized by recognizing and using the possibilities
that Arabic rhetoric (belagat) offers us. Because the language used by
belagat is not any language, but a language with special methods and
styles. In this study, some contemporary methods of understanding are
first briefly mentioned. Basically, the rhetorical lore which represents the
linguistic dimensions of the Wording of Kur'an is discussed as a whole.
By this means, it is pointed out that the Kur'an must be taken as a
language-specific text.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bu çalışma, geleneğin dillendirdiği Zerkeşi’nin ise müstakil bir başlık altında ele aldığı “Üslûbü’l-Kur’an” meselesine hem açıklık getirmek hem de Kur’an’ı anlamada bir yöntembilim olarak teklif etmeyi amaçlamaktadır Kur’an’ı anlamak büyük ölçüde onun üslûbunu, sanatlarını, dil yapılarını anlamaktan geçmektedir. Bu çalışmada belagat teorisinin Kur’an’a uygulanma biçimi olan üslûbu’l-Kur’an’dan ve bu üslûbun temel dayanaklarından bahsedilecektir. Kur’an dilinin ve üslûbunun kendine mahsus özelliklerini ortaya koymak ancak üslûbu’l-Kur’an’la mümkündür. Arap edebiyatında ve ulûmu’l-Kur’an eserlerinde üslûba dair bilgiler belagat ve edebî tenkit eserlerinde dağınık vaziyette ele alınmıştır. Dil ve edebiyatta üslûp, kişinin kendi duygu, düşünce ve heyecanlarını dile getirme şekli, dili kullanma biçimidir. Üslûbü’l-Kur’an ise terim olarak, sözün dizilmesinde ve lafızların seçilmesinde izlenen metodu ifade etmektedir. Üslûbü’l-Kur’an’la kastedilen de gerek kelimelerin seçimi gerekse cümle yapısında Kur’an’ın kendine özgü anlatım tarzıdır. Bu tarzı keşfetmek ve açığa çıkarmak Arap belagatinin bize sunduğu imkânları tanımak ve kullanmakla gerçekleşebilecek bir durumdur. Çünkü belagatin kendisi için kullandığı dil herhangi bir dil değil, özel yöntem ve üslûpları olan bir dildir. Bu çalışmada önce çağdaş bazı anlama yöntemlerine kısaca değinilmiştir. Temelde ise, üslûbü’l-Kur’an’ın dilbilimsel boyutlarını temsil eden belagat ilmi bir bütün olarak ele alınmıştır. Bu vesileyle Kur’an’ın dile özgü bir metin olarak ele alınmasının zorunluluğuna işaret edilmiştir.
- 27