Buradasınız

Anasayfa » Content

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN TARTIŞMACI METİN YAPISINI OLUŞTURMADAKİ SORUNLARI

PROBLEMS OF UNIVERSITY STUDENTS ON CONSITUTING THE STRUCTURE OF ARGUMENTATIVE TEXT

Journal Name:

  • Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Argumentative text is a kind of text by which a writer supports his claims that he puts forward about a subject with its data by using the ways of improving thinking and tries to refute the opposite claims and connects the subject to an result with these. The aim of the study is to reveal based on sample text problems related to creating text units in argumentative texts of university students. Research were occur 1th grade students on written argumentative texts at different faculties and departments of Mustafa Kemal University. In the study, was used to “Argumantative Writing Text Form” and "Argumentative Text Elements Problem Inventory" that developed by researchers. According to result of the study, 6 problems related to data and claim; 3 problems related to the counter claim and 4 problems related to the result and the frequencies of these problems were determined. According to result of research, were determined that university students' problems related to data ( X = 0.93) and claim against ( X = 0.77), were more successfull claim and result units creating. Result of unnecessary repeats and irrelevant units are ( X = 0.21) and ( X = 0.01).
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Tartışmacı metin, düşünceyi geliştirme yollarını kullanarak yazarın bir konu hakkında verileriyle beraber öne sürdüğü iddiasını destekleyip karşı iddia ve iddiaları çürütmeye çalıştığı ve bunlarla konuyu sonuca bağladığı metin türüdür. Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinin tartışmacı metin birimlerini oluşturma ile ilgili sorunlarını örneklerden yola çıkarak ortaya koymaktır. Araştırma, Mustafa Kemal Üniversitesi’nin farklı fakülte ve bölümlerinde öğrenim gören birinci sınıf öğrencilerinin yazdığı tartışmacı metinler üzerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmada ölçme aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen “Tartışmacı Metin Yazma Formu” ve “Tartışmacı Metin Birimleri Sorun Envanteri” kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre “veri” ve “iddia” ile ilgili 6 tür sorun; “karşı iddia” ile ilgili 3 ve “sonuç” ile ilgili 4 tür sorun ve bu sorunların sıklık düzeyleri belirlenmiştir. Üniversite öğrencilerinin veri ( X = 0.93) ve karşı iddia ( X = 0.77) birimleri ile ilgili daha çok sorunlar yaşadıkları, iddia ve sonuç birimlerini oluşturmada daha başarılı oldukları belirlenmiştir. Ayrıca öğrencilerin metinlerinde gereksiz tekrar ( X = 0.21) ve ilgisiz birimlere ( X = 0.01) de yer verildiği görülmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-universite-ogrencilerinin-tartismaci-metin-yapisini-olusturmadaki-sorunlari.pdf
  • 11
101-141
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aldağ, H. (2005). Düşünme Aracı Olarak Metinsel Ve Metinsel-Grafiksel Tartışma Yazılımının Tartışma Becerilerinin Geliştirilmesine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi.
Akyol, H. (2006). Yeni Programa Uygun Türkçe Öğretim Yöntemleri. Ankara: Kök Yayınevi.
Arıcı, A. F. (2008). “Üniversite Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Hataları”. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XXI (2), 209-220. Coşkun, E. (2005). İlköğretim Öğrencilerinin Öyküleyici Anlatımlarında Bağdaşıklık, Tutarlılık ve Metin Elementleri. Ankara: Gazi Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi.
Coşkun, E. (2009-a). Yazma Eğitimi (Ed.: Ahmet Kırkkılıç ve Hayati Akyol). İlköğretimde Türkçe Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık, 49-91.
Coşkun, E. (2009-b). Türkçe Öğretiminde Metin Bilgisi (Ed.: Ahmet Kırkkılıç ve Hayati Akyol). İlköğretimde Türkçe Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. 231-283.
Coşkun E. ve Tiryaki E. N. (2011a). “Tartışmacı Metin Yapısı ve Öğretimi”. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (16), 63-73. Coşkun, E. ve Tiryaki, E. N. (2011b). “Öğretmen Adaylarının Tartışmacı Metin Yazma Becerilerinin Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi”. III. Uluslar Arası Dünya Dili Türkçe Sempozyumu (16-18 Aralık 2010) Bildiri Kitabı, s. 263-272, İzmir.
Driver R., Newton, P. & Osborne, J. (2000). “Establishing The Norms of Scientific Argumentation in Classrooms”. Science Education, 84 (3), 287-312.
Doğan, Y. (2002). Türkçe Öğretmenliği Birinci Sınıfta Okuyan Öğrencilerin Okuma ve Yazma Becerileri ile Genel Kültür Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Ankara: Gazi Üniversitesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Eemeren, F. H. & Grootendorst, R. (2002). “Analysis, Evaluation, Presentation”. Argumentation, 18 (4), 489-494. Graham, S. & Perin, D. (2007). Writing Next: Effective Strategies to Improve Writing of Adolescents in Middle and High Schools- A Report to Carnagie Corporation of New York, Washington, DC: Alliance for Excellent Education.
Göçer, A. (2010). “Türkçe Öğretiminde Yazma Eğitimi”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 3 (12), 178-195.
Günay, V. D. (2007). Metin Bilgisi. İstanbul: Multilingual Yayınları.
Harris, R. K. & Graham S. (1996). Making the writing process work: Strategies for composition and self-regulation. Cambridge, MA: Brookline Books.
Johannessen, L. (2004). “Helping ‘struggling’ students achieve success”. Journal of Adolescent & Adult Literacy, 47 (8), 638-647.
Kavcar, C. (1983). “Düzgün Yazmanın Önemi ve Yolları”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 16 (2), 113-123.
Kelly, G. J., Druker, S. & Chen, C. (1998). “Students’ Reasoning About Electiricity: Combining Performance Assesments with Argumentation Analysis”. International Journal of Science Education, 20, 849-872.
Köse, E. & Şahin, A. (2008). “Yükseköğrenime Yeni Başlayan Öğrencilerin Düşüncelerini Yazılı Olarak İfade Edebilme Becerilerinin Değerlendirilmesi”. Milli Eğitim (180), 227-237.
Knudson, R. E. (1992). “The development of writing argumentation: an analysis and comparision of argumentative writing at for grade levels”. Child Study Journal, 22 (3), 167-184.
Larson M., Britt A. & Larson A. A. (2004). “Disfluencies in comprehending argumentative texts”. Reading Pshcology, 25 (3), 205-224. MEB. (2012). Ortaokul ve İmam Hatip Ortaokulu Yazarlık ve Yazma Becerileri Dersi (5., 6., 7. ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı, Ankara.
Nussbaum, M. E. & Schraw G. (2007). “Promoting argument- counter argument integration in students’ writing”. The Journal of Experimental Education, 76 (61), 59-92.
Stapleton, P. (2001). “Assessing critical thinking in writing of Japanese university students”. Written Communication, 18, 506-548.
Özbay, M. (2000) İlköğretim Okulu Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri (Alan Araştırması). Ankara: Bizim Büro Basımevi.
Özmen, E.R. (2011). “Bir Metin Yapısı Örneği: Evrensel Dünya Problemlerine İlişkin Problem Çözüm Yapısı”. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (16), 49-62.
Sallabaş, M.E. (2009). “İlköğretim 5.Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerinin Çeşitli Değişkenler Bakımdan Değerlendirilmesi”. Milli Eğitim, (180) 94-107.
Toulmin, S. (1958). The Uses of Argument. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
Yalçın, A. (1996). “Türkçe Ders Kitaplarının Planlaması ve Yazılması”. Türk Yurdu, (107), 24-27.
Yerrick, R. K. (2000). “Lower tarch science students’ argumentation and open inquiry instruction”, Journal of Research in Science Teaching, 37, 807-838.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com