Buradasınız

GÜZEL SANATLAR EĞİTİMİ RESİM BÖLÜMLERİNDE DESEN DERSİNİN SORUNLARINA YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA

A RESEARCH CONCERNING TO THE PROBLEMS OF DRAWING LESSONS IN THE DEPARTMENT OF THE FINE ARTS (PAINTING)

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
It aims to find out the problems affecting the productivity of the drawing lessons in the departments of fine arts. The questionnaire developed by the researcher has been applied on the 49 lecturers from different brunches and universities. The percentage of those finding the drawing lessons insufficient in terms of duration and content was 40.8%. The percentage of those who think that the duration of drawing lessons should be 8 terms is 46.9%, which is the highest rate. Creative, guiding and explorative method rank first with the percentage of 65.3% main lessons of art are considered to be associated with the drawing lessons with the percentage of 37.19%. 57.1% of the lecturers agree that there should be a parallelism between the methods of drawing lessons and other related lessons. The method applied predominantly affects the success of education. The success of the student with the percentage of 85.7% depends on, intellectual level, coordination between the brain and hand and eye, level of perception, motivation, the capacity of perception. Lecturers’ ability to make the students explore plays a 36.47% part. Drawing lessons are insufficient in terms of both duration and content. The intellectual level of the student the coordination between the brain and hand and eye, level of perception, motivation, the method applied, the method employed by the lecturer affect the success of the drawing lessons. The best method to be employed is the guiding, explorative and the creative one.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı Güzel Sanatlar Eğitimi Resim Bölümlerindeki desen derslerinin verimliliğini etkileyen sorunları tespit etmektir. Araştırmacı tarafından geliştirilen anket formu farklı üniversitelerde ve farklı ana sanat dallarında bulunan toplam 49 öğretim elemanına uygulanmıştır. Araştırma sonucunda desen derslerini süre ve içerik yönünden yetersiz bulanlar % 40,8 olarak tespit edilmiştir. Desen eğitiminin okutulma süresinin 8 dönem olması gerektiği % 46,9 ile en yüksektir. Desen eğitiminde metot sıralaması olarak ;yönlendirici-keşfettirici ve yaratıcı öğretim % 65.3 oranı ile ilk tercihte yer almıştır. Ana sanat atölye derslerinin % 37.19 oranıyla en fazla desen dersi ile bağıntılı ders olduğu düşünülmektedir. Öğretim elemanlarının % 57.1’i desen dersi işleniş metodu ile diğer derslerin işlenişinin paralel yürütülebileceğini kabul etmektedir. Uygulanan eğitim metodunun % 35.48 oranında eğitimin başarısını birinci derecede etkilediği belirlenmiştir. Öğrencinin başarısı: % 85,7 oranında; zeka düzeyi , el-göz beyin koordinasyonu, algı düzeyi, motivasyonu ve alabilirlik kapasitesiyle orantılıdır. Öğretim elemanının keşfettiren kimliği % 36,47 oranında önemli bulunmuştur. Desen derslerin süre ve içerik yönünden yetersizdir. Öğrencinin; zeka düzeyi,el-göz–beyin koordinasyonu, algı düzeyi, motivasyonu, uygulanan eğitim metodu ve eğitimcinin yöntemi desen dersinin başarısını etkilemektedir. Takip edilecek en önemli metot yönlendiricikeşfettirici ve yaratıcı öğretimdir.
261-270

REFERENCES

References: 

Atan, A., (2002), “Resim Öğretmeni
Yetiştirme” Sanat Eğitimi
Sempozyumu, Gazi Üniversitesi,
Gazi Eğitim Fakültesi, Güzel
Sanatlar Eğitimi Bölümü, Resim İş
Eğitim Anabilim Dalı, Ankara, s. 85.
Artut, K., (2001), Sanat Eğitimi Kuramları
ve yöntemleri, Ankara, Anı Yayınevi.
Binbaşıoğlu, C.,(1982), Eğitim Psikolojisi,
Ankara, Binbaşı Yayınevi.
Erbay, M., (2000), Plastik Sanatlar
Eğitiminin Gelişimi, İstanbul,
Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
Cemal, H., (2002), ”Sanat Eğitimi Üzerine
Notlar”,Sanat Eğitimi, Eskişehir,
Sayı 13, s.52.
Gençaydın, Z., (1990), “Sanat Eğitiminin
Düşünsel Temelleri”, Ortaöğretim
Kurumlarında Resim-İş Öğretimi Ve
Sorunları, Türk Eğitim Derneği
Yayınları, Ankara, s.45-51.
İnce, B., (2002), ”Geleneksel Yöntem
Olarak Usta-Çırak İlişkisinin
Günümüz Sanat Eğitimindeki Yeri
Ve Sanatçı-Öğretmen Modeli”
Türkiye’de SanatEğitimi Ve
Öğretmen Yetiştirme Gazi
Üniversitesi’nin Eğitimde 75. Yılı
Sanat Eğitimi Semp., 325-332.
Kırışoğlu, O., (1991), Sanatta Eğitim,
s.248.
Menguşoğlu, T., (1988), İnsan Felsefesi,
Remzi Kitapevi.
San, İ., (1985), Sanat ve Eğitim, Ankara,
AÜE Bilim Fakültesi Yayını.
Özsoy, V., (2002), Sanat (Resim)
Eğitiminde Müze ve Okul İşbirliği ve
Müzeye Dayalı Bazı Öğretim
Yöntemleri, Milli Eğitim Dergisi,
s.153-154.
Öztürk, M., (2002), ”Yök-Dünya Bankası
Projesi Resim Öğretmenliği Lisans
Programında Desen Dersi Örneğiyle
Sanat Eğitimi Öğretmenliğinde
Standart Bilgi Seviyesine Erişimin
Önemi ve Gerekliliği, Türkiye’de
Sanat Eğitimi ve Öğretmen
Yetiştirme Gazi Üniversitesi’nin
Eğitimde 75. Yılı Sanat Eğitimi
Sempozyumu.
Sevinç M., Abacı, O., (2003), “Anadolu
Güzel Sanatlar Liseleri
Programlarına Çağdaş Bir
Yaklaşım”, Sanat ve Bilgi, Sanat ve
Plastik Sanatlar Eğitimi Dergisi, S.1

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com