Buradasınız

Anasayfa » Content

Sınıf Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitimde Uzaktan Eğitime Yönelik İnançları

Elementary Classroom Teachers’ Beliefs on In-Service Training via Distance Education

Journal Name:

  • Ege Ünivesitesi Ege Eğitim Dergisi/Ege Eğitim Online

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In-service training is an educational activity that provides teachers with professional adaptation, professional progression and development. Distance education is a teaching method which teachers and students do not have to share the same place with less training cost. Offering in-service training via distance education to teachers provides alternative opportunities in meeting the training needs of them. The aim of this study was to determine teachers’ beliefs on in-service training via distance education. Thus, elementary school teachers' beliefs on in-service training via distance education were examined in terms of gender, whether they have previously taken a course via distance education and seniority. The study was designed by survey model and was carried out with 135 elementary classroom teachers working in Sakarya during the spring semester of 2012-2013 academic years. The “Survey of Offering In-service Training via Distance Education Belief” developed by researches was used as data collection tool. Significant differences were found on elementary classroom teachers’ beliefs in terms of gender and seniority. However, there were no significant differences in terms of taking a course via distance education previously.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Hizmet içi eğitim öğretmenlerin mesleğe uyumunu, meslekte ilerlemesini ve gelişmesini sağlamak için gerçekleştirilen öğrenme faaliyetleridir. Uzaktan eğitim, öğretmen ve öğrencilerin farklı mekânlarda oldukları, bu sayede eğitimin daha az maliyetle sunulabildiği bir eğitim uygulamasıdır. Öğretmenlere sunulan hizmet içi eğitimin uzaktan eğitimle verilmesi öğretmenlerin yaşadıkları şehirlerin dışında merkezlere gitmek yerine kendi yaşadıkları yerlerden eğitim alma imkânı sağlamaktadır. Bu çalışmanın amacı bu yıl Türkiye’de hizmet içi eğitimin uzaktan eğitimle sunulması uygulamasına katılan sınıf öğretmenlerinin uzaktan eğitime yönelik inançlarını etkileyen faktörleri belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda sınıf öğretmenlerinin, hizmet içi eğitimin uzaktan eğitimle sunulmasına yönelik inançlarının cinsiyet, daha önce uzaktan eğitimle ders alıp almadığı ve kıdem değişkenleri açısından farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir. Araştırmada genel tarama modellerinden kesitsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma 2012–2013 eğitim-öğretim yılı güz döneminde Sakarya ilinde görev yapan 135 sınıf öğretmeni ile yürütülmüştür. Araştırmanın sonucunda sınıf öğretmenlerinin hizmet içi eğitimde uzaktan eğitime yönelik inançları cinsiyet ve kıdeme göre farklılık gösterirken, daha önce uzaktan eğitimle ders alıp almadığına göre farklılık göstermemektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_5670_13_pp_56-72.pdf
  • 1
56-72
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Ağır, F., Gür, H. ve Okçu, A. (2008). Özel okullarda ve devlet okullarında çalışan ilköğretim öğretmenlerinin uzaktan eğitime karşı tutumlarının belirlenmesi. The 8th International Educational Technology Conference, 370 -375.
Ateş, A. ve Altun, E. (2008). Bilgisayar öğretmeni adaylarının uzaktan eğitime yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (3), 125-145.
Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2007). Research methods in education, (6. Baskı). Routledge. New York.
Delil, Y. (2005). Yönetici asistanları ve büro çalışanlarının hizmet içi eğitimleri için bir web tabanlı uzaktan eğitim programı önerisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Fraenkel, J.R. ve Wallen, N.E. (2006). How to design and evaluate research in education (6th Ed.). New York: Mac Graw Hill, Inc.
Horzum, M. B. ve Çakır, Ö. (2009). Çevrim içi teknolojilere yönelik öz-yeterlik algısı ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 9 (3), Yaz / Summer 2009, 1327-1356.
Horzum, M. B. (2010). Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 604-634.
Horzum, M. B. (2003a). Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde görev yapan öğretim elemanlarının internet destekli eğitime yönelik düşünceleri. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 246-262.
Horzum, M. B. (2003b). Öğretim elemanlarının internet destekli eğitime yönelik düşünceleri (Sakarya Üniversitesi örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Horzum, M. B. (2007). İnternet tabanlı eğitimde transaksiyonel uzaklığın öğrenci başarısı, doyumu ve özyeterlilik algısına etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Horzum, M. B. ve Canan Güngören, Ö. (2012). A model for beliefs, tool acceptance levels and web pedagogical content knowledge of science and technology preservice teachers towards web based instruction. Turkish Online Journal of Distance Education-TOJDE, 13(3), 50-69.
Kao C.-.P ve Tsai, C.-C. (2009). Teachers’ attitudes toward web-based professional development, with relation to Internet self-efficacy and beliefs about web-based learning. Computers & Education 53, 66–73.
Kao, C., Wu, Y.T. ve Tsai, C.C. (2011). Elementary school teachers’ motivation toward web-based professional development, and the relationship with Internet self-efficacy and belief about web-based learning. Teaching and Teacher Education, 27, 406-415.
72 Ege Eğitim Dergisi 2012 (13) 1: 56-72
Keegan, D. (1990). Foundations of distance education. (2. Baskı). USA: Routledge
Kıldan, A. O. ve Temel, Z. F. (2008). Yapılandırmacı yaklaşıma dayalı oluşturulan hizmet içi eğitimin öğretmenlerin öğretmenlikle ilgili bazı görüşlerine etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(1), 25-36.
Moore, M. G. ve Kearsley, G. (2011). Distance education: A systems view (3. Baskı). Wadshworth: Cengage Learning.
Özer, B. (1990). Uzaktan eğitim sisteminin evrensel yapısı. Kurgu Dergisi, 8, 569-594. Schifter, C. (2002). Perception differences about participating in distance education online. Journal of Distance Learning Administration, 5(1). 13 Mayıs 2013 tarihinde http://www.westga.edu/~distance/ojdla/spring51/schifter51.html adresinden erişilmiştir. Yang, F.Y. ve Tsai, C.C. (2008). Investigating university student preferences and beliefs about learning in the web-based context. Computers & Education, 50, 1284–1303.
Yılmaz, K. ve Horzum, B. (2005). Küreselleşme, bilgi teknolojileri ve üniversite. Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(10), 103-121.
Yılmaz, H. ve Düğenci, M. (2010). Hizmet içi eğitime farklı bir yaklaşım: e-hizmet içi eğitim. XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, 67-74.
Yoany, B. (2006). Distance education trends: Integrating new technologies to foster student interaction and collaboration. Distance Education, 27(2), 139-153.
http://etogm.meb.gov.tr adresinden 13 Mayıs 2013 tarihinde erişilmiştir.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com