Comparison of Metabolic Responses to Various Endurance Protocols
Journal Name:
- Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi
Keywords (Original Language):
Abstract (2. Language):
The purpose of this study was to compare metabolic
responses to various endurance tests administered
in laboratory and field conditions, and to consider
relationship between maximal oxygen consumption
(VO2max) and distance covered during tests. Thirtyplayers
playing at young-teams participated to study.
The players were performed treadmill (T), shuttle-run
(SR), circular shuttle-run (CSR), modified shuttle-run
(MSR) and circular modified-shuttle-run (CMSR) tests.
Blood lactate (LA), oxygen consumption (VO2), heart
rate (HR) and rate of perceived exertion (RPE) responses
to protocols were determined. Comparison of metabolic
response differences between protocols were made
using repeated measures ANOVA. LSD test was applied
to identify the point of differences. Relationships
between protocols were considered using Pearson
Correlation. LA, VO2, HR and RPE responses to SR and
MSR at submaximal running speeds were higher than T, CSR and CMSR (p<0.05). Running speeds at fixed LA were
higher in T than CMSR (p<0.05). In contrast, HR at fixed
LA were higher in CMSR than T (p<0.05). Moderate and/
or high relationships were observed between protocols
in terms of LAmax, VO2max, HRmax, RPEmax and maximal
running speed (RSmax). VO2max measured at SR, CSR, MSR
and CMSR was moderately related to distance covered
during test (r=0.61-0.76; p<0.01). The results demonstrated
that endurance protocols administered in laboratory
and field conditions caused different physiological strain
at submaximal and maximal speeds. CMSR test can
be suggested to determine individual training load in
endurance training. Furthermore; distance covered at field
tests was not a sensetive method in estimating VO2max
values of soccer players.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Çalışmanın amacı laboratuvar ve saha ortamında
uygulanan çeşitli dayanıklılık protokollerine verilen
metabolik cevapların karşılaştırılması ve testlerden
elde edilen maksimum oksijen tüketimi (VO2maks)
değerlerinin testlerde kat edilen toplam mesafe ile
ilişkilerinin incelenmesidir. Çalışmaya genç takımlarda
oynayan toplam 30 futbolcu katılmıştır. Araştırma
grubundaki sporculara koşu bandı (KB), mekik (M),
dairesel mekik (DM), modifiye mekik (MM) ve dairesel
modifiye mekik (DMM) olmak üzere beş farklı dayanıklılık
protokolü uygulanmıştır. Protokollere submaksimum
ve maksimum koşu hızlarında verilen kan laktat
(LA), oksijen tüketimi (VO2), kalp atım hızı (KAH) ve
algılanan zorluk düzeyi (AZD) değerleri belirlenmiştir.
Protokollere verilen metabolik cevaplar tekrarlı
ölçümlerde varyans analizi ile karşılaştırılmıştır. İkili
grup karşılaştırmalarında ise LSD testi kullanılmıştır.
Protokoller arasındaki ilişkiler ise Pearson korelasyon gükatsayısıyla
incelenmiştir. Submaksimum koşu hızlarında
M ve MM testlerine verilen LA, VO2, KAH ve AZD cevapları
KB, DM ve DMM testlerinden yüksek bulunmuştur
(p<0.05). Farklı LA’daki koşu hızı KB testinde DMM’den
yüksektir (p<0.05). Karşıt olarak, farklı LA’daki KAH
ise DMM testinde KB’den yüksek bulunmuştur (p<0.05).
Protokoller arasında LAmaks, VO2maks, KAHmaks,
AZDmaks ve maksimum koşu hızı (Hızmaks) açısından
orta ve/veya yüksek düzeyde korelasyon belirlenmiştir
(p<0.01). M, DM, MM ve DMM testlerinde ölçülen
VO2maks, bu testlerde kat edilen mesafe ile orta düzeyde
ilişkilidir (r = 0.61–r = 0.76; p<0.01). Sonuç olarak,
laboratuvar ve saha ortamında uygulanan dayanıklılık
protokollerinin submaksimum ve maksimum koşu
hızlarında yarattığı fizyolojik zorlanma düzeyleri farklıdır.
Dayanıklılık antrenmanlarında bireysel yüklenme
şiddetinin belirlenmesinde DMM testinin uygulanması
önerilebilir. Ayrıca, saha testlerinde kat edilen mesafenin
futbolcuların VO2maks değerlerinin kestiriminde hassas
bir yaklaşım tarzı olmadığı gözlenmiştir.
FULL TEXT (PDF):
- 3
124–138