Buradasınız

ULUSLARARASI ÇEVRE HUKUKU ÜZERİNE BİR İNCELEME

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (Original Language): 
Çağımızda artık çevre sorunlarının sadece yerel veya ulusal bir sorun olarak algılanamayacağı, aksine bütün toplumları etkileyen küresel nitelikte bir olgu olduğu anlaşılmıştır. Çevresel sorunların büyüklüğü, karmaşıklığı ve çok boyutluluğu karşısında, ulusal alanda yürütülen politikalar bu sorunların çözümünde tek başına yeterli görülmemiş, çevrenin korunması için uluslararası alanda sıkı bir işbirliğinin zorunluluğu kavranmıştır. Çevrenin korunması hususunda yaşanan bu paradigma değişikliği, çevresel değerlerin birçok uluslararası hukuk metnine girişini sağlayarak çevrenin uluslararası zeminde korunmasının hukuki temelini atmıştır. Çevrenin korunması bu bağlamda, yaklaşık otuz beş yıldan beri uluslararası hukukun en önemli düzenleme alanlarından biri haline gelmiştir. Bu gelişmeler, uluslararası çevre hukuku ismi altında yeni bir hukuk dalının oluşumunu hızlandırmıştır. Uluslararası çevre hukukunun ortaya çıkmasına temel teşkil eden faktörler, birçok bakımdan çeşitlilik arz etmektedir. Günümüzde her ne kadar haklı olarak küresel bir çevre krizinden söz edilse de, sadece belli çevresel sorunların doğaları gereği küresel nitelik taşıdığını belirtmek gerekir. Global nitelikteki bu çevresel sorunların başında, küresel ısınma, ozon tabakasının tahribi ve biyolojik çeşitliliğin azalması gelmektedir. Yağmur ormanlarının tahribi ve çölleşme de, her ne kadar sadece belli bazı ülkeleri ilgilendiren sorunlar olarak görünse de, bunlar esasında küresel nitelikte sonuçlar doğuracak tarzda çevresel sorunlardır. Bunun yanı sıra, sımraşan çevresel etkiler doğuran faaliyetlerin, ilgili faaliyetlerin yürütüldüğü devlet ve bu faaliyetlerden kaynaklanan olumsuz etkilere maruz kalan devletler arasında bir işbirliğini gerekli kılması, bu tür faaliyetlerin uluslararası çevre hukukuna konu olmasını sağlamıştır. Sımraşan niteliklerinden dolayı su ve hava, bu tür faaliyetlerden zarar görebilecek çevresel unsurların başında gelmektedir. Tehlikeli atık ve maddelerin sımraşan taşımını da, aynı şekilde kaynak ülkenin hudutları dışında geniş çapta çevresel sonuçlar doğurabilecek niteliğe sahiptir. Ayrıca, devletlerin hakimiyet alanları dışındaki bölgelerde (açık denizler, kutuplar v.s.) vuku bulan çevresel tahribatların da global nitelikte çevresel sorunlar doğurabileceğini ifade etmek gerekir. Ulusal düzeyde alman tedbirler, her ne kadar uluslararası niteliği haiz bu çevresel sorunların çözümünde büyük önem taşısa da, tek başına yeterli değildir. Zira devletlerin egemenliği ilkesi gereği, devletlerin bu tür sorunların çözümüne yönelik yürüteceği tedbirlerin uygulanabileceği alan, ilgili devletin ulusal hudutları ile sınırlıdır. Ulusal sınırları aşan çevresel sorunların çözümü bu bağlamda, ilgili devletlerin uluslararası alanda işbirliği ile gerekli düzenlemeleri hazırlayarak, uluslararası hukukun sunduğu imkânların devreye sokulmasını gerekli kılmaktadır. İnsanoğlunun yaşamını sürdürebileceği doğal bir çevrenin tüm işlevselliği ile korunması ve sımraşan çevresel tahribatların önlenmesi hedefleri, uluslararası çevre hukukunun ortaya çıkmasında her ne kadar belirleyici bir rol üstlenmişse de, günümüzde hızlı bir şekilde devam eden (ekonomik) küreselleşme sürecinin de uluslararası çevre hukukunun oluşumuna önemli katkılar sunduğunu belirtmek gerekir. Çevrenin korunmasına yönelik önlemlerin ekonomik açıdan bir maliyetinin olduğu düşünüldüğünde, çevrenin korunmasına ilişkin tedbirlerin yalnızca bazı devletlerin ulusal hukukunda yer almasının bu devletlerin uluslararası ticarette mağdur duruma düşmelerine neden olacağı açıktır. Zira çevrenin korunması konusunda ilgili tedbirlere yer vermeyen ülkeler, bu tedbirlerden kaynaklanan ekonomik bir yük yüklenmediklerinden, bu tedbirlerin ele alındığı ülkelere göre uluslararası ticarette daha iyi bir konumda bulunacaktır. Bu tarz durumlar ise, uluslararası ticarette rekabetin ihlali sonucunu doğuracak niteliktedir. Bu tür rekabet ihlallerine mahal vermemek için, uluslararası işbirliği yoluyla ulusal çevre koruma standartlarının uyumlulaştırılması şarttır. Diğer yandan, küreselleşmenin bir sonucu olarak malların ve hizmetlerin uluslararası naklinin neden olduğu çevresel kirliliğinin hızlı bir şekilde artmasının da, uluslararası çevre hukukunun gelişiminde etkili olduğunu ifade etmek gerekir.
83-114

REFERENCES

References: 

BAŞLAR, Kemal: Uluslararası Çevre Hukuku ve Dünya Çevre Zirvesi, Ekoloji Dergisi, 1992, S. 3, s. 8 vd.
BEYERLIN,
Ulrich
: Umweltvölkerrecht, München 2000 BEYERLIN, Ulrich/EHRMANN, Markus: Fünf Jahre nach dem Gipfel von Rio - eine kritische Bestandsaufnahme der Sondergeneralversammlung vom Juni 1997, UPR 1997, s. 356 vd.
BLECKMANN, Albert: Völkerrecht, Baden-Baden
200
1 BOZKURT, Enver/KÜTÜKÇÜ, M. Akif/POYRAZ, Yasin: Devletler Hukuku, 4. Baskı, Ankara 2004
BRECKWOLDT, Johannes: Das Vorsorgeprinzip im Umweltvölkerrecht und im Umweltrecht der Europäischen Union: Ein Überblick, Freilaw 2009/3, s. 1 vd.
BUCK, Matthias/VERHEYEN, Roda: Umweltvölkerrecht, in: Koch, Hans-Joachim (Hrsg.): Umweltrecht, 2. Auflage, Köln 2007
BURHENNE, Wolfgang, E.: Internationales Umweltrecht, in: Hansmann, Klaus/Sellner, Dieter (Hrsg.): Grundzüge des Umweltrechts, 3. Auflage, Berlin 2007
CALLLIESS, Christian: Ansätze zur Subjektivierung von Gemeinwohlbelangen im Völkerrecht, Das Beispiel des Umweltschutzes, ZUR 2000, s. 246 vd. DURU, Bülent: Avrupa Birliği Çevre Politikası (http: / / kentcevre.politics.ankara.edu.tr/duruabcevre.pdf) EPINEY, Astrid: Zur Einführung Umweltvölkerrecht, JuS 2003, s. 1066 vd. EPINEY, Astrid/SCHEYLI, Martin: Strukturprinzipien des Umweltvölkerrechts, Baden-Baden 1998
EPINEY, Astrid: Umweltrecht in der Europäischen Union, 2. Auflage, Köln 2005
ERBGUTH, Wilfried/SCHLACKE, Sabine: Umweltrecht, München 2005 GRAF VITZTHUM, Wolfgang: Völkerrecht, 2. Auflage, Berlin 2001 HERDEGEN, Matthias: Völkerrecht, 7. Auflage, München 2008 HOHMANN, Harald: Ergebnisse des Erdgipfels von Rio
Weiterentwicklung des Umweltvölkerrechts durch die UN-Umweltkonferenz von
1992, NVwZ 1993, s. 311 vd.
HOBE, Stephan: Grundstrukturen des internationelen Umweltrechts, JA
1997, s. 160 vd.
HOPPE, Werner/BECKMANN, Martin/KAUCH, Petra: Umweltrecht, 2. Auflage, München 2000
IPSEN, Knut: Völkerrecht, 5. Auflage, München 2004
JANS, H. Jan/von der Heide, Ann-Katrin: Europäisches Umweltrecht, Groningen 2003
KILIÇ, Selim: Uluslararası Çevre Hukukunun Gelişimi Üzerine Bir İnceleme, C.Ü.İ.İ.B.D. 2001, C. 2, S. 2, s. 131 vd.
KLOEPFER, Michael: Umweltschutzrecht, München 2008 KLOEPFER, Michael: Umweltrecht, 3. Auflage, München 2004
KLOEPFER, Michael: Grenzüberschreitende Umweltbelastungen als Rechtsproblem, DVB1. 1984, s. 245 vd.
KLOEPFER, Michael: Umweltgerechtigkeit, Berlin 2006
KOCH, Hans-Joachim/MIELKE, Christian: Globalisierung des Umweltrechts, ZUR 2009, s. 403 vd.
HARATSCH, Andreas/KOENIG, Christian/PECHSTEIN, Matthias: Europarecht, 6. Auflage, Tübingen 2009
KRÖGER, Detlef/KLAUSS, Ingo: Umweltrecht, Berlin 2001
MÜLLER, Jörg Paul/WILDHABER, Luzius: Praxis des Völkerrechts, 3. Auflage, Bern 2001
ONUK, Neşve Burcu: Avrupa Birliği'nde Çevre Hukukunun Gelişimi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara 2007
OPPERMANN, Thomas: Europarecht, 3. Auflage, München 2005
ÖZDEK, Yasemin: Çevre Hakkı, Ankara 1993
PAZARCI, Hüseyin: Uluslararası Hukuk Dersleri - I. Kitap, 8. Baskı, Ankara 1999
PAZARCI, Hüseyin: Çevre Sorunlarının Uluslararası Boyutları ve Uluslararası Hukuk, in: Fehmi Yavuz'a Armağan, Ankara 1983
REST, Alfred: Neue Tendenzen im internationalen Umwelthaftungsrecht, NJW 1989, s. 2153 vd.
RUBLACK, Susanne: Der Grenzüberschreitende Verkehr von Umweltrisiken im Völkerrecht, Baden-Baden 1993
RUFFERT, Matthias: Das Umweltvölkerrecht im Spiegel der Erklärung von Rio und der Agenda 21, ZUR 1993, s. 208 vd.
SCHEIDLER, Alfred: Einführung in das Völkerrecht, Jura 2004, s. 9 vd.
SCHMIDT, Reiner/KAHL, Wolfgang: Umweltrecht, 7. Auflage, München
2006
SIMONIS, Udo E.: Institutionelle Positionierung der globalen Umweltpolitik. Zur notwendigen Errichtung einer Weltumweltorganisation, Vorgänge 2007, Heft 3, s. 55 vd.
SPARWASSER, Reinhard/ENGEL, Rüdiger/VOSSKUHLE, Andreas: Umweltrecht, 4. Auflage, Heidelberg 2003
STÜER, Bernhard: Bauund Fachplanungsrecht, 4. Auflage, München
2009
SUR, Melda: Uluslararası Hukukun Esasları, 2. Bası, İstanbul 2006 TÖPFER, Klaus: Umwelt im 21. Jahrhundert Herausforderung für die
Industrieländer, NVwZ 2002, s. 641 vd.
TURGUT, Nükhet Y.: Çevre Politikası ve Hukuku, Ankara 2009
TURGUT, Nükhet: Çevre Hukuku, 2. Bası, Ankara 2001
TÜTÜNCÜ, Ayşe Nur: Gemi Kaynaklı Deniz Kirlenmesinin Önlenmesi,
Azaltılması ve Kontrol Altına Alınmasında Devletin Yetkisi, 2. Bası, İstanbul
2001
von HEINEGG, Heintschel: Umweltvölkerrecht, in: Rengeling, Hans-Werner (Hrsg.), Handbuch zum europäischen und deutschen Umweltrecht, Band II, 2. Auflage, Köln 2003
WOLF, Joachim: Umweltrecht, München 2002
WOLFF, Nina: Die Ergebnisse des Weltgipfels über nachhaltige Entwicklung in Johannesburg: Zusammenfassung und Wertung mit Blick auf die Entwicklung des Umweltvölkerrechts, NuR 2003, s. 137 vd.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com