Buradasınız

Anasayfa » Content

SUÇA SÜRÜKLENEN ERGENLERİN CEZA İNFAZ KURUMLARINDAKİ DİN HİZMETLERİNE KATILIMLARI İLE İLİŞKİLİ FAKTÖRLER

FACTORS RELATING TO PARTICIPATION OF ADOLESCENT OFFENDERS IN PENAL INSTUTION RELIGIOUS SERVICES PROGRAMS

Journal Name:

  • The Journal of Academic Social Science Studies

Publication Year:

  • 2014
DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2422

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
It is determined Since 1974, the Turkish Presidency of Religious Affairs has organizedconferences in penal institutions on such topics as worship, morality, belief, and social unity and fraternity. These activities rely on the voluntary attendance and participation of inmates at said institutions. As such, the characteristics of those who areinterested in and attend these conferences, as well as of those who do not, are a question of no small relevance. This study was carried out in order to identify the factors affecting attendance at and participation in such conferences on the part of adolescent children with criminal histories. This study utilized a descriptive survey model, with the voluntary participation of 72 adolescents with criminal histories. It was found thatage, a low level of education, literacy problems, having an illiterate mother, and having a job were all factors that corresponded to a lower degree of attendance at and participation in religiously the medactivities. Conversely, factors corresponding to a higher degree of attendance and participation included having a sentence of less than sixmonths, not having been previously incarcerated, and involvement in a vocational training program in the penal institution. This study found that the most important factor affecting attendance at and participation in religiously the medactivities was inmates’ level of education. Another conclusion was the necessity of offering spiritual support programs to adolescents before they become involved with crime or during or after incarceraton.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Türkiye’de Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından 1974’ten yılından itibaren ceza infaz kurumlarında ibadet, ahlak, inanç, toplumsal birlik beraberlikkonularında konferans anlatımı şeklinde hizmet vermektedir. Bu hizmetlere katılım gönüllülük esasına dayanmaktadır. Bu hizmetlere ilgi gösteren ve göstermeyen kişilerin özellikleri merak edilmiştir. Bu araştırmasuça sürüklenen ergenlerdenbu hizmete katılımı etkileyen faktörlerin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Betimsel tarama modelinde kullanılan araştırmaya, suça sürüklenen 72 gönüllü ergen katılmıştır. Yaşı büyük, eğitim düzeyi düşük, okuma yazmakta sorunu olan, annesi okuryazar olmayan, meslek sahibi olanların dinle ilişkili etkinliklere katılımlarının az olduğu belirlenmiştir. Ayrıca altı aydan az bir süre ceza infaz kurumunda bulunan, daha önce kurumda bulunmamış ve kurumdaki meslek edinme kurslarına katılanların etkinliklere katılımının daha fazla olduğu ortaya çıkmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-suca-suruklenen-ergenlerin-ceza-infaz-kurumlarindaki-din-hizmetlerine-katilimlari-ile-iliskili-faktorler.pdf
  • 1
201
216
  • Turkish

REFERENCES

References: 

ADLER, A. (2012). Yaşamın Anlam ve Amacı, İstanbul: Say Yayınları.
ADLER,F., MUELLER,G.O.,LAUFER W.S.,GREKUL,J. (2009) Criminology, McGraw-Hill, Canadian Edition.
ANTHONEY, M. J. (2006).Perpectives on Children’s Spiritual Formation Four Views, USA: Academic Nashville, Tennessee.
BIRCKHEAD, T (2012). “Head Delinquent by Reason of Poverty”, heinonline, jul, 16,2012, http:heinonline,org /HOL/Licence, 01.03.2014.
BÖKE, K. (2011). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, 3. Baskı, İstanbul: Alfa yayınları.
CAREY, L. B.; DEL MEDICO, L. (2013). “Correctional Services and Prison Chaplaincy in Australia: An Exploratory Study”, J ReligHealth, DOI 10.1007/s10943-013-9788-9.
CRESWELL J. W. (2007). Qualitative Inquiry and Research Design: Choosing Among Five Approaches, London: Sage Publications.
ÇEPİK KURUOĞLU, A.(2007) “Ergenlik Dönemi, Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları, (Ed.) Ayla Soykan Aysev, Yasemen Işık Taner, İstanbul: Golden Print
DİYANET İŞLERİ BAŞKANLIĞI, Din Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Cezaevi Hizmetleri,(ErişimTarihi:10.07.2014), http://www2.diyanet.gov.tr/DinHizmetleriGenelMudurlugu/Sayfalar/Cezaevi.
DOLU, O. (2012). Suç Teorileri Teori, Araştırma ve Uygulamada Kriminoloji, 4. Baskı, Ankara: Seçkin Yayınları.
Suça Sürüklenen Ergenlerin Ceza İnfaz Kurumlarındaki Din Hizmetlerine Katılımları İle İlgili Fak... 215
FERAH, N. (2013). “Suça Sürüklenen 12-18 Yaşlar Arası Ergenlerde Şiddetin Din Psikolojik Tahlili (Sakarya Örneği)”, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe ve Din Bilimleri Din Psikolojisi Yüksek Lisans Tezi, Sakarya.
GÜNDÜZ, F. (2007).“Okulöncesi Dönem Çocuğunda Dini Tasavvurlara Psikolojik Bir Yaklaşım”,Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş.
HARDING, S., R., FLANNELLY K. J., GALEK K., TANNENBAUM H. P. (2008). “Spiritual Care, Pastoral Care, and Chaplains: Trends in the Health Care Literature”, Journal of Health Care Chaplaincy, 14:2.
HASKELL,M.,YABLONSKY, L. (1974) Crime and Delinquency, 2nd Edition, Chicago: Rand Mcnally College Publishing Company
HAY, D. ve NYE, R. (1998). The Spirit of The Child, London: Fount.
HIRSCHI,T. ve HINDELANG M. J., (1977)Intelligence and Delinquency: A Revisionist Review American Sociological Review ,Vol. 42, No. 4, 585 of 571-587.
HUNTER G.(2009). Principles and Guidelines For the provision of Pastoral Care and Chaplaincy Service, The Pastoral Care Council of the ACT within ACT Corrective Services facilities,Barton.
HYDE B.(2009). Children and Spirituality, London and Philadelphia: Jessica Kinsley Publishers.
IŞIK, H. ve DEMİR A. (2012). Ceza İnfaz Kurumları Din Hizmetleri Rehberi, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınlar-913, Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
IŞIK, H. (2009) “Cezaevlerinde Sunulan Din Hizmeti Faaliyetleri: (İngiltere ve Galler Örneğinden Hareketle Ülkemizdeki Cezaevi Vaizliğine İlişkin Bazı Tespit ve Değerlendirmeler”, IV. Din şurası, Ankara.
İĞDE, İ. (2009).”Mahkûmları Suça Yönelten Faktörler ve Din Anlayışları Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma,”Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş.
KAMER, V. K. (2013) Mükerrer Suçluluğa Sosyolojik Bakış, Adalet Dergisi, S. 45, ss.1-16.
KARADEMİR Kemal, “Suçluların Topluma Kazandırılmasında Din Eğitiminin Rolü”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1997, İzmir.
KAYA, T. (2007). “Ceza infaz kurumu Vaizliği”, I. Din Hizmetleri Sempozyumu, (3-4 Kasım 2007) Diyanet İşleri Daire Başkanlığı, Ankara.
KIZMAZ, Z. (2010). “Din ve Suç: Cezaevinde Hükümlü Bulunan Bazı Suçluların Dindarlık Durumları”, SBArD, Eylül.
KIZMAZ, Z. (2007). “Mükerrer Suçlulukla İlintili Değişkenler”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C.17, S. 2,ss.227-249,
LINDER, J. F., KNAUF, K., ENDERS S., MEYERS, F. J.(2002).“Prison Hospice and Pastoral Care Services in California”, Journal of Palliative Medicine,Volume 5, Number 6.
216
Mualla YILDIZ
MÜLLER, R. B. (2005). “Prison Ministry: Narratives of Faith, Healing and Restoration”, Submitted in PartFulfilment of The Requirementsfor The Degree of Master of Theology in The Subject Practical Theology – With Specialisation in Pastoral Therapy at The University of South Africa.
O'CONNOR, T, PERREYCLEAR, M. (2002) Prison Religion in Action andItsInfluence on OffenderRehabilitation, Journal of Offender Rehabilitation, 35(3-4):11-33.
ÖZDEMİR, Ş. (2006). Cezaevlerinde Din Eğitimi, İstanbul: Arısanat Yayınları.
PARK, A., AKDOĞAN, A. (2011) “Mükerrer Suçun Önlenmesinde ve Hükümlülerin Topluma Tekrar Kazandırılmasında İnanç Odaklı Cezaevi Programlarının Rolü”, (Ed.) M.Alper Sözeri Daniel R. Lee, Suç Önlemede Teorik ve Pratik Değerlendirme.
PUNCH, K.F. (2005). Sosyal Araştırmalara Giriş, Ankara: Siyasal Kitabevi.
SANDROCK, J.W. (2007) Adolescence, Eleventh Edition, TheMcGraw-Hill Companies, America, NY.
SANTOS S. D., LANE J. (2014). “Expanding Clear et al.'s Value of Religion Ideas: Former Inmates’ Perspectives”, Deviant Behavior, 35 (2):116-132.
TAŞ, K. ve GÜRLER, A. (2012). “Din ve Suç İlişkisi ÜzerineUygulamalı Bir Araştırma”, Journal of Islamic Research 2011, 22(1):12-25.
WALTERS G. D. (2012) “Criminal thinking and recidivism: Meta-analytic evidence on the predictive and incremental validity of the Psychological Inventory of Criminal Thinking Styles (PICTS), Aggression and Violent Behavior,17: 272–278.
YILDIZ, M. (2012) “İlköğretim Öğrencilerinin Tanrı İmgesinin Belirlenmesi ve Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe ve Din Bilimleri (Din Psikolojisi) Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com