Buradasınız

SEÇMEN NEZDİNDE SİYASAL PARTİLERİN MARKA DEĞERİNİN BELİRLENMESİ: KIRIKKALE ÖRNEĞİ

TO DETERMINE THE BRAND EQUITY OF POLITICAL PARTIES IN THE EYES OF VOTERS: EXAMPLE OF KIRIKKALE

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_847
Abstract (2. Language): 
The main goal of the political parties which want to position their status different from their rivals in their voters mind, should be- by producing qualified policies, offer them to voters’ taste rather than produce unqualified policies. Among the studies which can be done to provide these results, first, it is necessary for political parties to form their own brand equity. When looked from this aspect, the concept of brand equity in the eyes of voters, forms the main goal of this research. Also, one of the most important goals of political parties is to introduce their policies and facilities that they offer voters to elect them in an election. In this study, to choose the best alternative for all situations for determining the brand equity of political parties in the eyes of voters forms the main goal. For this reason, Fuzzy Analitic Hierarchy Process, which ensures the determination of superiorities of strategies used for election and evaluation of them by comparison, was used. From this aspect, in this study, by using Fuzzy Analitic Hierarchy Process, a survey was applied to six parties that are mostly inclined by people to examine the dimensions that form the brand equity in the eyes of voters and to test the validity. As a result of the work done, the value hierarchy of political parties in the minds of voters according to Fuzzy Analitic Hierarchy Process was 1. AK Party (Justice and Development Party), 2 MHP (Nationalist Movement Party), 3 CHP (Republican People's Party), 4 BBP (Great Union Party), 5 HAS Party (People's Voice Party), 6 SP (Felicity Party).
Abstract (Original Language): 
Seçmenin zihnindeki konumunu rakiplerinden farklı konumlandırmak isteyen siyasal partilerin asıl amacı, kalitesiz politikalar üretmek yerine, kaliteli politikalar üreterek seçmenin beğenisine sunmak olmalıdır. Tüm bu sonuçları sağlamaya dönük olarak yapılabilecek çalışmaların başında, seçmen zihninde siyasal partilerin kendi marka değerlerini oluşturması gelmektedir. Bu açıdan bakıldığında, seçmen nezdinde siyasal partilerin marka değeri kavramı, bu araştırmanın temel amacını oluşturmaktadır. Ayrıca, siyasi partilerin en önemli amaçlarından birisi, seçmenlere kendi politikaları ve kendilerini tercih etmeleri için sunduğu imkânları tanıtmaktır. Bu çalışmada, seçmen nezdinde siyasal partilerin marka değerinin belirlenmesinde bütün durumlar için en iyi alternatifi seçmek asıl hedefi oluşturmaktadır. Bu nedenle, seçim için kullanılan stratejilerin üstünlüklerinin belirlenmesi ve sistematik olarak karşılaştırılıp değerlendirilmesini sağlayan Bulanık Analitik Hiyerarşi Prosesi kullanılmıştır. Bu çerçevede bu araştırma, Bulanık Analitik Hiyerarşi Prosesi Yöntemi kullanılarak seçmen nezdinde siyasal partilerin marka değerini oluşturan boyutları incelemek ve geçerliliğini test etmek için, Kırıkkale ilindeki siyasi eğilimin en çok olduğu altı partiye (AKP, MHP, CHP, BBP, Saadet Partisi ile Has Parti) yönelik bir anket çalışması yapılmıştır. Yapılan çalımanın sonucunda ise, seçmen için bulanık analitik hiyerarşi prosesi yaklaşımına göre siyasal partilerin tüketici zihnindeki değer sıralaması 1. AK PARTİ (Adalet ve Kalkınma Partisi), 2. MHP (Milliyetçi Hareket Partisi), 3. CHP (Cumhuriyet Halk Partisi), 4. BBP (Büyük Birlik Partisi), 5. HAS PARTİ (Halkın Sesi Partisi), 6. SP (Saadet Partisi) şeklinde oluşmuştur.
1355-1388

REFERENCES

References: 

AAKER, David A. (1991), Managing Brand Equity: Capitalizing on the Value of a Brand Name, New York, USA: The Free Press, Macmillan Inc.
AAKER, David A. (1996), Building Strong Brands, New York, USA: The Free Press, Macmillan Inc.
AAKER, David A. (2009), Marka Değeri Yönetimi, İstanbul: MediaCat Kitapları, Kapital Medya A.Ş.,
Seçmen Nezdinde Siyasal Partilerin Marka Değerinin Belirlenmesi: Kırıkkale Örneği
1385
AKMAN, Gülşen ve Atakan ALKAN (2006), “Tedarik Zinciri Yönetiminde Bulanık AHP Yöntemi Kullanılarak Tedarikçilerin Performansının Ölçülmesi: Otomotiv Yan Sanayinde Bir Uygulama”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 5 (9), 23–46.
AKYÜZ, Gökhan (2012), “Bulanık Analitik Hiyerarşi Prosesi ile Fabrika İmalat Performansının Ölçümü”, Ege Akademik Bakış, 12 (3), 323–338.
American Marketing Association (1960), Marketing Definiations: A Glossary of Marketing Terms, Chicago, USA.
AYDIN, Özlem (2009), “Bulanık AHP İle Ankara İçin Hastane Yer Seçimi”, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24 (2), 87–104. BAŞ, Mehmet ve Cemalettin AKTEPE (2006), “Türkiye’nin En Büyük Beş Perakendecisinin Marka Değeri Unsurları Açısından İncelenmesi ve Ankara İli Uygulaması”, İzmir: 11. Ulusal Pazarlama Kongresi.
BAYRAKTAROĞLU, Gül (2002), “Geleneksel Pazarlamada Politik Pazarlamanın Yeri”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (3), 58–82.
BURNUE, A., A..Olaizola ve K. CORCORAN (2003), “Extrinsic Attributes of Red Meat as Indicators of Quality in Europe: An Application for Market Segmentation”, Food Quality and Preference, 14 (4), 265-276.
CHERNTONY, Leslie D. (1998), “Defining Brand: Beyond the Literature with Experts Interpretations”, Journal of Marketing Management, 14 (5), 417–443.
ÇAHA, Ömer, TOPRAK Metin ve İbrahim DALMIŞ (2002), “Seçmen Davranışı ve Siyasal Partiler, İstanbul: Gendaş Yayınları.
ÇİPLİ, Çiğdem (2008), Pazarlama Karması Elemanlarının Marka Değeri Üzerine Etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli: Gebze Yükse Teknoloji Enstitüsü.
DOYLE, Peter (2003), Değer Temelli Pazarlama: Şirketinizi Büyütmek ve Hissedar Değeri Yaratmak İçin Pazarlama Stratejileri, Çev. Gülfidan Barış, İstanbul: Kapital Medya Hizmetleri A.Ş.
ERDİL, T. Sabri ve Yeşim UZUN (2009), Marka Olmak, 1. Baskı, İstanbul: Beta Basım Yayın Dağıtım A.Ş.
FAYRENE Y.L. Chieng ve Goi Chai LEE (2011), “Customer Based Brand Equity: A Literature Review”, International Refereed Research Journal, 2 (4), 33–44.
FRENCH, Alen ve Gareth SMITH (2010), “Measuring Political Brand Equity: A Consumer Oriented Approach”, European Journal of Marketing, 44 (3/4), 460–477.
GUZMAN, Francisco ve Vicenta SIERRA (2009), “A Political Candidate’s Brand Image Scale: Are Political Candidates Brands?”, Brand Management, 17 (3), 207-217.
1386
Murat TOKSARI – Adem DAĞCI
HUANG, Rong ve Emine SARIGÖLLÜ (2012), “How Brand Awareness Relates to Market Outcome, Brand Equity and Marketing Mix”, Journal of Business Research, (65), 92-99.
INDIZ, Kolakata ve Saroj K. DATTA (2011), “The Effect of Perceived Quality on Brand Equity: An Emprical Study on Generic Drugs, Journal of Marketing and Logistics, 23 (5), 604-625.
İSLAMOĞLU, Hamdi A. (2000), Pazarlama Yönetimi, 2. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları Basım Dağıtım A.Ş.
KAHRAMAN, C., Cebeci U ve Ruan, D., (2004), “Multi Attribute Comparison of Catering Service Companies Using Fuzzy AHP: The Case of Turkey, International Journal of Production Economics, 87 (2), 171-184.
KAPLAN, Sezgin (2007), Hava Savunma Tezgâh Yatırım Projelerinin Bulanık AHP ile Değerlendirilmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
KAPTANOĞLU, D ve A.F. ÖZOK (2006), “Akademik Performas Değerlendirmesi İçin Bir Bulanık Model”, İTÜ Dergisi, 5(1), 193-204.
KARAGÖLGE Cahit ve Kenan PEKER (2002), “Tarım Ekonomisi Araştırmalarında Tabakalı Örnekleme Yönteminin Kullanılması” Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Derigisi, 33 (3), 313-316.
KELLER, Kevin L. (1993), “Conceptualizing, Measuring and Managing Customer- Based Brand Equity”, Journal of Marketing, (57), 1–22.
KELLER, Kevin L. (1998), Strategic Brand Management: Building, Measuring and Managing Brand Equity, Upper Saddle River, N.J. Prentice Hall.
KIM H.S. ve C. H., YOON (2004), “Determinants of Subscriber Churn and Customer Loyalty in the Korean Mobile Telephony Market”, Telecommunication Policiy, 28 (9–10), 754.
KLIR,. George L ve Bo YUAN (1995), Fuzzy Sets and Fuzzy Logic, USA: Prentice Hall.
KOTLER, Philip ve Amstrong M. GARY (1989), Business-Economics, ISBN 0137053606.
KOTLER, Philip (1997), Marketing Management, Analysis, Planning, Implementation and Control, Ninth Edition, New Jersey, USA: Prentice-Hall International Inc.
KUO, Ming S., LIANG Gin S. ve C. WEN (2002), “A Decision Support System for Selecting Convenience Store Location through Integration of Fuzzy AHP and Artifical Neural Network”, Computers in Industry, (35), 199–214.
KURTULUŞ, Kemal (1992), Pazarlama Araştırması, İstanbul: AVCIOL Basım-Yayın Dağıtım.
Seçmen Nezdinde Siyasal Partilerin Marka Değerinin Belirlenmesi: Kırıkkale Örneği
1387
KWONG, C.K. ve H. BAI (2003), “Determining the Importance Weights fort he Customer Requirements in QFD Usinf a Fuzzy AHP with an Extend Analysis Approach, IIE Transactions, (33), 619-626.
LASSAR, W., M. Banwari ve S. Arun (1995), “Measuring Consumer-Based Brand Equity”, Journal of Consumer Marketing, 12 (4), 4-11.
NAM Janghyeon, EKİNCİ Yüksel ve Georgina WHYAAT (2011), “Brand Equity, Brand Loyalty and Consumer Satisfaction”, Annals of Tourism Research, 38 (3), 1009-1030.
OLIVER, R. N. (1999), Value as Excellence in the Consumption Experience, in Holbrook, M.B (e.d) Consumer Value: A Framework for Analysis and Research Routledge, London, England.
PAPPU, R. ve P. G. Quester (2006), “Does Customer Satisfaction Lead to Improved Brand Equity? An Empirical Examination of Two Categories of Retail Brands”, Journal of Product & Brand Management, 15 (1), 1–14.
PHIPPS, Marcus., Jan Brace Govan ve Colin Jevons (2010), “The Duality of Political Brand Equity”, European Journal of Marketing, 44 (¾), 496-514.
POLAT, Cihat ve Banu Kütler (2006), “Genç ve Potansiyel Seçmenler Gözüyle Siyasi Lider Özelliklerinin Değerlendirilmesi: Siyasal Pazarlama Bakışaçısıyla Lise ve Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Uygulama”, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, (35), 191–214.
POYHONEN, M., R. P. Hamalainen ve A. Salo (1997), “An Experiment on the Numerical Modeling of Verbal Ratio Statement”, Journal of Multi-Criteria Decision Analysis, (6), 1-10.
SEKARAN, U (1992), Research Methods for Business A Skill Building, Approach 2nd. Edition, USA: John Wiley & Sons.
SELVİ, M. Selim (2007), Müşteri Sadakati, Ankara: Detay Yayıncılık.
TOKSARI, Murat (2010) Tüketici Temelli Marka Değerinin Ölçümü: Kayseri’de Otomobil Kullanıcıları Üzerine Bir Uygulama, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Niğde: Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
TOKSARI, Murat ve M. Duran Toksarı (2011), “Bulanık Analitik Hiyerarşi Prosesi (AHP) Yaklaşımı Kullanılarak Hedef Pazarın Belirlenmesi”, ODTÜ Gelişme Dergisi, 38 (1), 51 – 70.
TOKSARI, Murat ve M.Emin İnal (2013), “Bulanık Analitik Hiyerarşi Prosesi Yaklaşımı Kullanılarak Tüketici Temelli Marka Değerinin Ölçümü”, The Journal of Academic Social Science Studies, 6 (1), 1423–1457.
1388
Murat TOKSARI – Adem DAĞCI
UNCLES, D. Mark, Grahame R. Dowling ve Kathy Hammond (2003), “Customer Loyalty and Customer Loyalty Programs”, Journal of Consumer Marketing, 20 (4), 294–316.
UZTUĞ, Ferruh (2003), Markan Kadar Konuş: Marka İletişim Stratejileri, İstanbul: MediaCat Yayınları.
WOOD, L. (2000), “Brands and Brand Equity: Definition and Management”, Management Decision, 38 (9), 108–118.
YILIZ Yavuz, Canan Ay ve Selhan Özbey (2012) “Futbol Takımlarında Tüketici Temelli Marka Değeri: Bir Model Önerisi”, Ege Akademik Bakış, (12), 1-10.
YOO, Boonghe ve Naveen Donthu (2001), “Developing and Validating a Multidimensional Consumer-Based Brand Equity Scale”, Journal of Business Research, 52 (6), 1–14.
ZEITHAML, A. Valeria (1988), “Consumer Perceptions of Price, Quality and Value: A Means- End Model and Synthesis of Evidence” Journal of Marketing, (52), 2-22.
www.turkpatent.gov.tr. Erişim Tarihi: 14.11.2012.
www.forumdas.net. Erişim Tarihi: 13.12.2012.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com