Buradasınız

Geçmişle Gelecek Arasında İnsan

Man Between Past and Future

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
For Hannah Arendt, man is a being that lives between past and future. The man that lives in this condition can inhabit among men and can constitute a public realm only by action. By way of action, man can be freed from an “inhuman” world and can be lived a man-made common world, that is to say, in a world of his own “home”. However, the action is an activity which is temporary and comes to an end, due the unpredictability and uncertainty. Its permanence is provided by history. Tradition also provides with history continuity. The tradition links between past and future and it terms of which man can be freed from rootlessness. In this paper, it is asserted that there is a problem concerning “rootlessness” (and “homelessness) in main of Arendt’s political thought. Therefore, in this article, it will be spelled out the ways of how man can free himself from “rootlessness” in Arendt’s thought. Furthermore, in Arendt’s view, it will be put forward that behind the setting up of common world of man himself is “will to inmortality” regarding the essence of man.
Abstract (Original Language): 
Hannah Arendt’e göre insan geçmişle gerecek arasında yaşayan bir varlıktır. Geçmişle gelecek arasında yaşayan insan, ancak eylem aracılığıyla insanlar arasına yerleşebilir ve kamusal bir alan kurabilir. İnsan ancak bu yolla “insan dışı” bir dünyadan kurtulabilir ve kendisinin yarattığı ortak bir dünyada, yani kendi evi olan bir dünyada yaşayabilir. Ne var ki, eylem öngörülemezlik ve belirsizlik özelliğiyle geçici olan, sonlanan bir etkinliktir. Onun kalıcı olmasını sağlayan tarihtir. Tarihe süreklilik sağlayan ise gelenektir. Geçmiş ile gelecek arasındaki bağı gelenek kurmakta ve gelenek sayesinde insan köksüzlükten kurtulabilmektedir. Bu yazının ana savı, Arendt’in politika felsefesinin temelinde insanın köksüzlüğü (ve yurtsuzluğu) sorununun olduğudur. Bu yüzden makalede, Arendt’in görüşünde, insanın “köksüzlük”ten nasıl kurtulacağının yolları gösterilmeye çalışılacaktır. Ayrıca, Arendt’in görüşünde, insanın kendisine ait ortak bir dünyayı kurmasının arkasında, insanın özüne ilişkin olarak “ölümsüzlük arzusu”nu dile getirdiği ortaya konacaktır.
77-90

REFERENCES

References: 

ARENDT, Hannah (1970) The Human Condition, Chicago: The University of Chicago Press.
ARENDT, Hannah (1978) The Life of the Mind, (Thinking, Willing) San Diego-London:A Harvest Book, Harcourt Inc., [Metinde Thinking-a ile, Willing-b ile gösterilmiştir].
ARENDT, Hannah (1979) The Origins of Totalitarianism (Antisemitism, Imperialism, Totalitarianism), New York: Schocken Boks.
ARENDT, Hannah (1994) Essays in Understanding, New York: Schocken Boks.
ARENDT, Hannah (1996) Geçmişle Gelecek Arasında, (Çev. Bahadır Sina Şener), İstanbul: İletişim Yayınları.
HEIDEGGER, Martin (1997) Being and Time, (Translated by John Macquarrie, Edward Robinson), Oxford-Cambridge: Blackwell.KILIÇ, Yavuz (2009) “Hannah Arendt” 1900’den Günümüze Büyük Düşünürler, (Editör: Çetin Veysal) 1.Cilt, İstanbul: Etik Yayınları.
MENGÜŞOĞLU, Takiyettin (1988) İnsan Felsefesi, İstanbul: Remzi Kitabevi.
ÖZLEM, Doğan (2008) “Gelenek, Kopuş, Felsefe”, Baykuş, Sayı:1.
SCHELER, Max (1998) İnsanın Kosmostaki Yeri, (Çev. Harun Tepe), Ankara: Ayraç Yayınevi.
TOKER KILINÇ, Nilgün (2003) “Hannah Arendt”, Felsefe Ansiklopedisi (Editör: Ahmet Cevizci), 1. Cilt, İstanbul: Etik Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com