Buradasınız

Anasayfa » Content

Zihinsel Özürlü Bireylerin Yol Güvenliği

Road Safety for Individuals with Mental Retardation

Journal Name:

  • Polis Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In order to provide road safety for individuals with mental retar-dation in their daily lives, either as pedestrian or passenger, in addition to individuals their parents and the rest of the society should also be educated and informed about this issue. A system-atic approach should be reflected on educational programs. This study, by manifesting the existing situation of road safety condi-tions of individuals with mental retardation in urban areas, aims to increase these individuals’ skills on road safety in daily urban traf-fic and to make suggestions for families to let their children out-door. Some changes in the existing situation have been proposed to teach road safety to children with mental retardation and their fam-ilies in order to make their lives easier in traffic, which should eas-ily be adapted to educational programs.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Zihinsel özürlü çocukların günlük yaşamda kendi başlarına, güvenle yaya veya yolcu olarak seyahat edebilmeleri için çocuğun eğitiminin yanında eğiticilerin, ailelerin ve giderek tüm toplumun bu özel alanda eğitilmesi ve bilgilendirilmesi gerekmek-tedir. Bu konudaki sistematik yaklaşım, eğitim programlarına da yansıtılmalıdır. Bu çalışma, zihinsel özürlü bireylerin, kent içi ula-şımdaki mevcut durumunu ve yol güvenliğini araştırarak, zihinsel özürlü bireylere ve ailelerine, kent içi trafikte yol güvenliği beceri-lerini öğretmeyi ve çocuklarını güvenli bir şekilde dışarı çıkarmak isteyen ailelerin hayatlarını kolaylaştıracak önerileri ortaya koy-mayı amaçlamaktadır. Buradan hareketle mevcut eğitim program-larında yapılması gereken; zihinsel özürlü bireylere ve ailelerine kent içi trafikte yol güvenliği becerilerini öğretecek, toplumsal ya-şamda bağımsız olarak hareket etmelerini kolaylaştıracak ve eği-tim programlarında kolaylıkla uygulanabilecek, bir takım değişik-likler ortaya konulmaya çalışılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-zihinsel-ozurlu-bireylerin-yol-guvenligi.pdf
  • 1
81-103
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun Hükmünde Ka-rarname, (1997), No: 572.
Belediye Kanunu, (2004), Kanun No: 5272.
Bluth, L. ve Ed, D., (2000), Transporting Students With Disabilities, National Association for Pupil Transportation Foundation.
Büyükşehir Belediyeleri Kanunu, (2004), Kanun No: 5216.
Çalık, S., (2004), “Özürlülüğün Ölçülmesinde Metodolojik Yaklaşımlar ve 2002 Türkiye Özürlüler Araştırması”, Öz-Veri Dergisi, C.1, S.2.
DİE (Devlet İstatistik Enstitüsü), (2002), Türkiye Özürlüler Araştırması, Ankara: DİE.
Eripek, Süleyman, (1993), Zihinsel Engelli Çocuklar, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi.
Gümüş, Deniz, Ç., (2001), Kent İçi Toplu Taşımacılık Hizmetlerinde Özürlüler İçin Ulaşılabilirliğin Sağlanması, Ankara: Uzmanlık Tezi, T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı.
Güney, Ü. ve (Gür) Akınoğlu, H. F., (2005), Diyarbakır İlinde 6. ve 8. Sınıflarda Trafik Polislerince Verilen Trafik Eğitiminin Değerlendi-rilmesi, Ankara: III. Uluslararası Trafik ve Yol Güvenliği Kongresi.
Karabulut, Serhan, (2007), Zihinsel Özürlü Bireylerin Yol Güvenliği, Ankara: Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitü-sü.
Karayolları Trafik Kanunu, (1983), Kanun No: 2918.
Kirk, S. ve Gallagher, A.J., (1989), Educating Exceptional Children, Houghton Mufflin Com.
MEB (Milli Eğitim Bakanlığı), (1997), Özel Eğitim Hizmetleri Yönetme-liği, Ankara: MEB.
MEB (Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğü), (2000), Özel Eğitim Hakkında Kanun Hükmünde Kararname ve Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği, No: 573, Ankara: MEB.
MEB Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğü, (2001), İlköğretim Okulu Orta Düzeyde Öğrenme Yetersizliği (Eğitile-bilir) Olan Çocuklar Eğitim Programı, Ankara: MEB.
Okur, N., (2001), Özürlülere Yönelik Örgütlenmenin İncelenmesi, Anka-ra: Uzmanlık Tezi, T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı.
ÖİB, (Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı), (1999), Özürlülere Yö-nelik Hizmet Veren Dernekler Araştırması, Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Matbaası.
Özşenol, F; Işıkhan V; Ünay, B., Aydın, H.İ; Akın, R; ve Gökçay, E., (2003), “Engelli Çocuğa Sahip Ailelerin Aile İşlevlerinin Değerlendi-rilmesi”, Gülhane Tıp Dergisi, C. 45, S. 2, ss.156-164.
Özürlüler İdaresi Başkanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, (1997), No: 571.
Özürlüler ve Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişik-lik Yapılması Hakkında Kanun, (2005), No: 5378.
Özsoy, Y.; Özyürek, M. ve Eripek, S., (1997), Özel Eğitime Muhtaç Ço-cuklar, Ankara: Karatepe Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com