Buradasınız

Anasayfa » Content

TÜRKİYE’DE GELİR EŞİTSİZLİĞİ VE YOKSULLUK

INCOME INEQUALITY AND POVERTY IN TURKEY

Journal Name:

  • Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Income inequality and poverty are among the most important problems awaiting a solution in Turkey as well as in the world. In order to realize their goal to attain the life standards in developed ones, developing countries have to distribute the blessings of economic growth fairly among societal classes and individuals. The most important indicators that show the level of fairness of this distribution are income distribution and poverty data. The purpose of this paper is to analyze the situation in Turkey in terms of income inequality and poverty and to assess Turkey’s status among OECD countries in particular. When compared with developed countries in terms of income inequality and poverty, Turkey is in a rather disadvantageous position. No significant improvement has been witnessed in income inequality since 1980s when nationwide income distribution data came to be produced, which is an indicator that governments have not given sufficient weight to social policies that aim to fight with poverty and to ensure fair distribution of income. Reflections of the global economic crisis than broke out in the last quarter of 2008, which has global repercussions, mean that the conjuncture is not favorable in terms of income inequality and poverty. During this period, comprehensive measures which aim to fight with unemployment and poverty have to be put into practice so that poverty, triggered by urban unemployment in particular, does not threaten social peace and political stability in the country.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Gelir eşitsizliği ve yoksulluk, tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de çözüm bekleyen önemli sorunlar arasında yer almaktadır. Gelişmekte olan ülkelerin gelişmiş ülkelerin hayat standartlarını yakalama arzusunun gerçekleşebilmesi için, öncelikle ekonomik gelişmenin nimetlerinin toplumsal sınıflar ve bireyler arasında âdil paylaşılması gerekir. Bir ülkede bu paylaşımın ne kadar âdil olduğunu ortaya koyan en önemli göstergeler; gelir dağılımı ve yoksulluk verileridir. Bu çalışmada amaç; Türkiye’de gelir eşitsizliği ve yoksullukla ilgili durum analizi yaparak, Türkiye’nin özellikle OECD ülkeleri içindeki konumunu değerlendirmektir. Türkiye gelir eşitsizliği ve yoksulluk açısından gelişmiş ülkelerle karşılaştırıldığında oldukça dezavantajlı bir konumdadır. Ülke genelini kapsayan gelir dağılımına ait verilerin üretilmeye başlandığı 1960’lı yıllardan günümüze gelir eşitsizliğinde anlamlı bir iyileşmenin gerçekleşmemesi; Türkiye’de siyasî iktidarların gelir dağılımında adaleti sağlama ve yoksullukla mücadele amacıyla uygulanan sosyal politikalara yeterince ağırlık vermediklerini göstermektedir. 2008 yılı son çeyreğinde tüm dünyada etkilerini belirgin bir şekilde hissettiren küresel ekonomik krizin ülkemize ilk yansımaları gelir eşitsizliği ve yoksulluk açısından olumsuz bir konjonktüre girildiğini göstermektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-turkiyede-gelir-esitsizligi-yoksulluk.pdf
  • 1
89–132
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKSU, Ömer (1993). Gelir ve Servet Dağılımı, İstanbul: İstanbul Üniversitesi
Yayınları No: 3698.
ALKİN, Erdoğan (1995). “Türkiye’de Gelir Dağılımı”, Yeni Türkiye, s. 141–144.
ALTAN, Ömer Zühtü (2004). Sosyal Politika Dersleri, Eskişehir: Anadolu
Üniversitesi Yayınları.
ALTAY, Asuman (2007). “Küreselleşen Yoksulluk Olgusunun Önlenmesinde
Mikrofinansman Yaklaşımı”, Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, Cilt:
44, Sayı: 510, s. 57–67.
AREN, Sadun (1989). “Paylaşım, Demokrasi ve Sosyalist Parti”, Bir Dönemden
Yazılar 1980–1988, İstanbul: Gerçek Yayınevi.
ATAÇ, Beyhan, ÖNDER, İzzettin ve TURHAN, Salih (2008). Maliye Politikası,
(Ed. ATAÇ, Engin), 5. Baskı, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
BAĞDADİOĞLU, Enis, (2003). “Yoksullukla Mücadeleye Yaklaşımlar”, Sosyal
Hizmet Sempozyumu 2003, Yoksulluk ve Sosyal Hizmetler Antalya, 9–11
Ekim.
BELLÙ, Lorenzo Giovanni, (2005). Charting Income Inequality The Lorenz
Curve, EASYPol On–line Resource Materials for Policy Making, Food and
Agriculture Organization of the United Nations (FAO).
CIA World Factbook (2008). (Çevrimiçi): https://www.cia.gov/library/
publications/the–world–factbook/geos/bl.html
ÇELİK, Aziz (2004). “AB Ülkeleri ve Türkiye’de Gelir Eşitsizliği: Piyasa
Dağılımı–Yeniden Dağılım”, Çalışma ve Toplum, 2004/3, s. 53–91.
DİE, (1990). 1987 Hanehalkı Gelir ve Tüketim Harcamaları Anketi Sonuçları–
Gelir Dağılımı, Yay. No: 1441, Ankara.
DİE (1996). “1994 Hanehalkı Gelir Dağılımı Geçici Sonuçları”, DİE Haber
Bülteni, 18.10.1996.
DİLİK, Sait (1976). Servetin Geniş Kitlelere Yayılması, Ankara: Ankara
Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları No: 391.
DOVRING, Folke (1991). Inequality; The Political Economy of Income
Distribution, Newyork: Preager.
DPT, (2007). Gelir Dağılımı ve Yoksullukla Mücadele Özel İhtisas Komisyonu
Raporu, Ankara.
TÜRKİYE’DE GELİR EŞİTSİZLİĞİ VE YOKSULLUK 131
ENSARİ, Sıddık, (1997). “Son 20 Yılda Gelir Dağılımı: 1973, 1987, 1994
Araştırmaları ve Sonuçları”; Ekonomik Forum, s. 16–22.
GÜVEN, Sami (2009). Sosyal Politikanın Temelleri, 4. Baskı, Bursa: Ezgi
Kitabevi.
HYMAN, David N. (1983). Public Finance, Chicago: The Dryden Press.
KARAMAN, Banu ve ÖZÇALIK, Melih (2007). “Türkiye’de Gelir Dağılımı
Eşitsizliğinin Bir Sonucu: Çocuk İşgücü”, Yönetim ve Ekonomi, Cilt: 14
Sayı: 1, s. 25–41.
KARLUK, S. Rıdvan (2005). Cumhuriyetin İlanından Günümüze Türkiye
Ekonomisinde Yapısal Dönüşüm, 10. Baskı, İstanbul: Beta.
OECD (2008). Factbook 2008: Economic, Environmental and Social Statistics,
(Çevrimiçi): http://oecd.org
OECD (2008). “Growing Unequal?, Income Distribution and Poverty in OECD
Countries”.
ÖÇAL, Tezer (1990). İktisat, Ankara: Gazi Üniversitesi Yayınları No: 156.
PATERSON, C. Wallace (1994). Gelir İstihdam ve Ekonomik Büyüme (Çev.
GÜLLAP, Talat), Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları No: 763.
SOMEL, Cem (2008). “Ulusal Gelirin Yapısı ve Gelişimi”, Türkiye Ekonomisi
(Ed. ÖZER, Mustafa), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
SÖNMEZ, Mustafa (1992). Türkiye’de Gelir Eşitsizliği, İstanbul: İletişim
Yayınları.
ŞAHİN, Hüseyin (2007). Türkiye Ekonomisi, 9. Baskı, Bursa: Ezgi Yayınları.
ŞENKAL, Abdülkadir (2005). Küreselleşme Sürecinde Sosyal Politika, İstanbul:
Alfa Yayınları.
ŞENSES, Fikret (1991). “Türkiye’de Gelir Dağılımı, Gelirin Yeniden Dağıtımı ve
İşgücü Piyasaları”, Türk Ekonomisine Sosyal Demokrat Çözümler, Cilt:
III, İstanbul: Türkiye Sosyal Ekonomik Siyasal Araştırmalar Vakfı
Yayınları, No: 18, s. 51–80.
TUİK (2008), Tüketim Harcamaları, Yoksulluk ve Gelir Dağılımı, Sorularla
Resmi İstatistikler Dizisi–6, Ankara.
TÜİK (2006). “2005 Gelir Dağılımı Sonuçları”, TÜİK Haber Bülteni, 25.12.2006.
TÜİK (2009). “Gayri Safi Yurtiçi Hasıla IV. Dönem: Ekim, Kasım, Aralık /
2008”, TÜİK Haber Bülteni, 31.03.2009.
132 ŞADAN ÇALIŞKAN
TÜİK (2008). “TÜİK Yoksulluk Çalışmaları”, Sosyal İstatistikler Daire
Başkanlığı İşgücü ve Yaşam Koşulları Grubu Hanehalkı Bütçe
İstatistikleri Takımı, 20 Aralık 2008, (Çevrimiçi):
http://www.ku.edu.tr/ku/images/EAF/20122008–3.pdf
TÜRK, İsmail (1997). Maliye Politikası, 11. Baskı, Ankara: Turhan Kitabevi.
WADE, Robert Hunter (2001). “The Rising Inequality of World Income
Distribution”, Finance and Development, Vol: 38, No. 4, p. 37–39.
World Development Indicators (2007). CD–ROM, Washington, D.C.
YAZGAN, Turan (1975). Gelir Dağılımı Açısından Sosyal Güvenlik, İstanbul:
Fatih Gençlik Vakfı Matbaası.
ZENGİNGÖNÜL, Oğul (2004). Küreselleşme, Ankara: Adres Yayınları.
http://dx.doi.org/10.1787/420515624534
http://stats.oecd.org/WBOS/Index.aspx?QueryId=11112&QueryType=View
http://www.indexmundi.com/map/?t=0&v=69&r=eu&l=en
http://www.oecd.org
http://www.tuik.gov.tr

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com