Buradasınız

Anasayfa » Content

DÎYABETÎK HASTALARDA TRANSPLANTASYON

TRANSPLANTATION IN DIABETIC PATIENTS

Journal Name:

  • Türk Nefroloji, Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi

Publication Year:

  • 1995
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Transplantasyon, son dönem böbrek yetersizlikli hastaların tedavisinde 1960'h yılların başından itibaren sık olarak kullanılmaya başlanmış bir tedavi yöntemidir. Îlk yıllarda diyabetik hastalarda alınan transplantasyon sonuçları oldukça başarısız olmasına rağmen, gerek immunosupressif tedavi rejimlerinde, ge¬rekse diğer tanı ve tedavi yöntemlerinde kaydedilen gelişmeler ile bu hastalarda da, diğer nedenlere bağlı böbrek yetersizliklerdekine yakın oranlarda basan sağ¬lanabilmektedir (1-3). Diyabetik Hastalarda Böbrek Transplantasyonu tndikasyonları Böbrekleri yeterince fonksiyone etmeyen diyabetik hastaların tümünde böbrek transplantasyonu indikasyo-nu vardır. Böbrek yetersizliği ortaya çıktıktan sonra, hangi aşamada transplantasyonun yapılması konusun¬da fikir birliği yoktur. Genel bir kural olarak kabul edilen, diyabetik hastalarda "diğer nedenlere bağlı böbrek yetersizliklerine göre daha erken transplantasyon yapıl¬ması ile daha olumlu sonuçların alınabileceğidir. Bu görüşe göre serum kreatinin düzeyinin 5 mg/dl'nin üzerine çıkması, kreatinin klirensinin de 15 ml/dak, hatta bazı yazarlara göre 20 ml/dak'nın altına inmesi ile transplantasyon indikasyonu ortaya çıkmaktadır (4). Diyabetik hastalarda, transplantasyon için kontrindi-kasyon sayılabilecek hiç bir faktör yoktur. Önceden riskli olarak kabul edilen ileri yaşlı hastalara da artık transplantasyon rahatlıkla yapılabilmektedir. Burada daha önemli olan kronolojik değil, biyolojik yaştır. Transplantasyon Öncesi Değerlendirme Diyabetik hastaların transplantasyon öncesi dönem¬de yapılan klinik ve laboratuar incelemeleri genellikle diyabetik olmayanlarınkine benzemektedir. Bununla birlikte, latent ve asemptomatik seyredebildi bir koro-ner iskemisini açığa çıkarabilmek amacı ile, bu hasta- lara rutin olarak talyum sintigrafisinin yapılması ve in-dikasyon halinde koroner anjiografi yapılması mutlaka gereklidir (5,6). Yine, indikasyon olduğu taktirde, bu hastalara önce koroner anjioplasti veya by-pass operas¬yonunun uygulanmasından sonra transplantasyon ya¬pılması ile morbidite ve mortalite önemli ölçüde azaltı-labilmektedir (7). Canlı veya Kadavra Donör Tercihi Her iki tip donör ile de başarılı sonuçlar alınmasına rağmen, hastayı öncelikle hangi tip transplantasyona yönlendirmek konusunda fikir birliği yoktur. Friedman ve ark (8), özellikle cyclosporinin rutin kullanıma gir¬mesinden ve diyabetik transplantasyonlularda hasta ve graft sürvisini anlamlı şekilde uzatmasından sonra canlı transplantasyonun gereksiz olduğunu savunmak¬tadır. Buna karşılık Belzer ve ark (9), imkan olduğu taktirde canlı donörden transplantasyon yapılmasının diyabetik hastalar için en iyi tedavi şekli olduğunu be¬lirtmektedir. Canlı akraba donörlerin seçimi aşamasın¬da bazı doku antijenlerine sahip kardeşler arasında transplantasyon yapılmasının riskli olabileceği görüşü öne sürülmüştür. Çünkü tip-I diyabetin gelişmesi belli HLA antijenleri olan kimselerde daha sıktır (4). Donö-rün bir böbreğini bağışlamasından sonra diyabetinin ortaya çıkması ile onun da son dönem böbrek yetersiz¬liğine girme riskini artırabilecektir. Ancak çok fazla sayıda diyabetik hastaya böbrek transplantasyonu yap¬mış olan merkezlerde bile böyle bir durum ile karşıla-şılmamıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon pdf_tndt_83.pdf
  • 2
66-69
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. Friedman EA Kidney transplantation for diabetic nephropathy. In: Garovoy RJ, Guttmann RD (eds), Renal Transplantation. Churchill Livingstone Inc, New York 1986, pp 383-398.
2. Standards Committee of American Society of Trans¬plant Surgeons. Current results and exceptations of renal transplantation. JAMA 1981; 246: 1330-1331.
3. Stratta RJ, Taylor RJ, Ozaki CP, Stevenson BJ, Langnas AN, Shaw BW. Combined pancreas-kidney transplanta¬tion versus kidney transplantation alone: analysis of be¬nefit anr risk. Transplant Proc 1993; 25:1298-1301.
4. Allen RDM, Chapman JR. Diabetic nephropathy and transplantation. In: Allen RDM, Chapman JR (eds), A Manual of Renal Transplantation. Edward Arnold, Lon¬don 1994, pp 268-284.
5. Hirschi MM. The patient with type II diabetes and urae-mia-to transplant or not to transplant. Nephrol Dial
Transplant 1995; 10: 1515-1516.
6. Marsh JW, Miller SB, Carrol PB, et al. Medical evalua¬tion and recipient selection for organ transplantation. In: Makowka LRG (ed), The Handbook of Transplantation Management. Landes Company, Austin 1991, pp 1-43.
7. Manske CL, Thomas W, Wang Y, Wilson RF. Scree¬ning diabetic transplant candidates for coronary artery disease: Identification of a low risk subgroup. Kidney Int 1993; 44: 617-621.
8. Friedman EA, Najarian J, Starzl T. Ethical aspects in re¬nal transplantation. Kidney Int (suppl) 1983; 14: 90-92.
9. Belzer FO, Glass NR, Miller DT, et al. Should the advi¬sability of live-donor renal transplantation be reapprai¬sed? Dialysis and Transplantation 1984; 13: 26-29.
10. Cheung AHS, Sutherland DER, Gillingham KJ, et al. Si¬multaneous pancreas-kidney transplant versus kidney transplant alone in diabetic patients. Kidney Int 1992; 41:924-929.
11. El-Gebely S, Hathaway DK, Elmer DS, Gaber LW,
Acchiardo S, Gaber O. An analysis of renal function in pancreas-kidney and diabetic kidney alone recipients at two years following transplantation. Transplantation 1995; 59: 1410-1415.
12. Rosen CB, Frohnert PP, Velosa JA, Engen DE, Sterioff S. Morbidity of pancreas transplantation during cadave-rie renal transplantation. Transplantation 1991; 51: 123¬127.
13. Griffin PJA, Ross WB, Williams JD, Salaman JR. Low-
dose cyclosporine monotherapy in renal transplantation.
Transplant Proc 1987; 19: 3685-3686.
14. Gruber SA, Chan GLC, Canafax DM, Matas AJ. Immu-nosuppression in renal transplantation. I. Cyclosporin and azathioprine. Clin Transplant 1991; 5: 65-85.
15. Kahan BD. Cyclosporine. N Engl J Med 1989; 321:
1725-1738.
16. Pirsch JD, Sollinger HW. Treatment options for diabetic with end-stage renal disease. In: Jacobson, Striker, Klahr (eds), The Principles and Practice of Nephrology
1995.
17. Ritz E, Fliser D, Siebels M. Diabetic nephropathy. In: Massry SG, Glassock RJ (eds), Textbook of Nephro-logy. Williams and Wilkins, Baltimore 1995; 894-912.
18. Mauer SM, Barbosa J, Vernier RL, et al. Development of diabetic vascular lesions in normal kidneys transplan¬ted into patients with diabetes mellitus. N Engl J Med 1976; 295: 916-920.
68
19. Allen RDM, Chapman JR. Late renal transplant dysfunction and failure. In: Allen RDM, Chapman JR (eds), A Manual of Renal Transplantation. Edward Arnold, London 1994, pp 168-193.
20. Friedman EA, Sommer BG. Renal transplantation for diabetic nephropathy. In: Morris PJ (ed), Kidney Trans¬plantation (Fourth Edition), WB Saunders Company, Philadelphia 1994, pp 460-477.
21. Abouna GM, Kremer GD, Daddah SK, Al-Adnani MS, Kumar SA, Kusma G. Reversal of diabetic nephropathy in human cadaverie kidneys after transplantation into non-diabetic recipients. Lancet 1983; 2: 1274-1276.
22. Chan GLC, Gruber SA, Skjei KL, Canafax DM. Prin¬ciples of immunosuppression. Critical care of the trans¬plant patient. Critical Care Clinics 1990; 6: 841-892.
6

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com