MALNUTRITION IN CHRONIC RENAL FAILURE
Journal Name:
- Türk Nefroloji, Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Protein ve enerji malnutrisyonu son dönem böbrek yetmezliği (SDBY) olan hastalarda sık saptanan bir bulgudur (1). İlk olarak Schribner ve arkadaşları 1960 yılında kronik böbrek yetmezliği olan hastalarda malnutrisyonun bir problem olabileceğini belirtmişlerdir (2). Takip eden yıllardaki çalışmalarda hemodiyaliz (HD) hastalarında malnutrisyonun yüksek oranda görüldüğü, mortalite ve morbidite için önemli bir risk faktörü olduğu gösterilmiştir. Lowrie ve arkadaşlarının HD hastalarında yaptığı çalışmada da düşük kan üre nitrojen (BUN) ve albumin düzeyi olan hastalarda diğer diyaliz hastalarına göre daha yüksek oranda mortalite ve morbidite olasılığının olduğu vurgulanmıştır (3).
Diyaliz hastalarında malnutrisyonun görülme sıklığı:
Hemodiyalize giren 12000 hastanın sonuçlan değerlendirildiğinde hastaların %25'nin serum albumin düzeyinin 3.7 g/dl'den düşük olduğu saptanmıştır (3). Amerika Birleşik Devletlerindeki verilerin analizi sonrasında da kronik böbrek yetmezliği olan hastaların %53'ünün serum albumin düzeyinin 3.5-3.9 g/dl arasında, % 22'sinin ise 3.4 g/dl'nin altında olduğu belirtilmiştir (4). Ulusal Kollektif Diyaliz Çalışmasında ise hastaların % 23'ünde yetersiz protein ve enerji alımı, % 40'ında ise vücut yağ ve kas kitlesinde düşüklük saptanmıştır (5). Daha az sayıdaki hasta grubunda birkaç malnutrisyon kriteri ile yapılan çalışmalarda da, HD hastalarının %45-60'ında malnutrisyon varlığı gösterilmiştir (6).
Kronik böbrek yetmezliğinde beslenmeyi etkileyen faktörler:
Kronik böbrek yetmezliği olan hastalarda beslenmeyi etkileyen başlıca faktörler içinde; metabolik asidoz, yetersiz diyaliz, diyaliz işlemi sırasında olan
kayıplar, biyouyumsuzluk, hormonal değişiklikler (insülin direnci, artmış glukagon konsantrasyonu ve sekonder hiperparatiroidizm) ve anemi sayılmaktadır (1,7). Ayrıca diğer etkenler olarak da yetersiz diyet, gastropati (otonom nöropatisi olan diyabetik hastalar), psikososyal ve sosyoekonomik faktörler kabul edilmektedir (8).
Asidozun etkisi: Asidoz, dallı zincirli amino asid oksidasyonunu, katabolik hormon sentezini (örneğin kortizol) ve proteolitik enzim sentezini uyarır. Hemodiyaliz hastalarında asidozun iskelet kasındaki dallı zincirli ketoasid dekarboksilasyonunu uyardığı ve hafif asidoz varlığında bile dallı zincirli amino asid (valin, lösin, isolösin) katabolizmasının arttığı gösterilmiştir. Klinik çalışmalarda ise, asidozun malnutrisyon gelişimi ve mortalite üzerine etkisi halen tartışılmaktadır. Metabolik asidozun düzeltilmesinin, amino asid oksidasyonunu normalize ettiği, intrasellüler dallı zincirli aminoasit metabolizmasını uyardığı öne sürülmektedir.
FULL TEXT (PDF):
- 3
125-129