Journal Name:
- İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi
| Author Name |
|---|
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Ağaç ıslahı, gerek hacim ve gerekse kalite artımı yüksek generasyon lar yetiştirmede, silvikültürün en önemli dayanaklarından biridir. Bu iti barla ağaç ıslahı çalışmaları, yetiştirme çalışmaları ile iyi bir şekild kombine edilmelidir. Bu suretledir ki, silvikültürcünün ağaç ıslahının getirdiklerini orman yetiştirme çalışmalarında büyük ölçüde kullanma olanakları ortaya çıkacaktır. Ancak Türkye Silvikültüründe tabiî ve suni gençleştirme çalışmaları gelişim içinde olmasına rağmen, ağaç ıslahı imkânlarının kullanılmasında oldukça geç kalınmıştır.
Türkiye ormanları henüz tabiî bünye ve kuruluşlarını, dolayısıyla ağaç türleri doğal varyasyonlarını aynen muhafaza etmektedirler. Bununla beraber gittikçe gelişen suni gençleştirme çalışmalarıyla (1973 yılı sonu itibariyle 332 386 hektar)2 zamanla bu tabiî bünye ve kuruluşla doğal varyasyonlar bozulacaktır. Bu itibarla birçok memleketlerin kaçırdığı bu olanaklar, Türkiye'de kaybolmadan bu bakir orman rezervlerini ağaç ıslahmdaki çalışmalarda kullanmak büyük bir kazanç olacaktır. B kazancı artıran diğer bir husus da, Türkiye'de ormn ağacı türlerinin d ğal varyasyonlarının zenginliğidir. Sarıçam ve Muzun, birbirinden pe uzak sayılmayacak mesafelerde yetiştiği Türkiye'de, çok farklı ana ik lim tipleri yanında, tali ve geçit iklimleri tiplerinin de çok sayıda olu şu, ormanların 0 - 2800 m yükseklikler arasında dağılım göstermesi, b kadar zengin tür ve doğal varyasyonun teşekkülünde en büyük amil ol muştur.
FULL TEXT (PDF):
- 2
70-78