You are here

KARADENİZ’DEN BİR KESİT: KİŞİSEL HAK VE ÖZGÜRLÜKLER AÇISINDAN KADIN HAKLARI ALGISI

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this research is to determine how the women and men in Duzce understand the women’s situations in terms of personal right and freedom and if these perceptions differ according to age, martial status, income, education status and working places. The research has been carried out by instant screening model from general screening models. Data of the research has been acquired by literature screening and taking scale method.In gathering data,”Women’s Rights-Kadın Hakları (KH)” consisting of 2 sections developed (0.876) by the researcher Çeviker Ay. By calculatıng Standard and arithmetical deviation of the answers given to the items in the scale about individuals’ perception about women’s rights, comments belonging the first subgoal have been given place. The item options of the scale have been pointed according to Likert type scale.To determine if there is difference between averages aimed to individual characteristics, bidirectional analysis of variance (ANOVA) has been carried out for free samples. According to the result of the research, at home and work, women can finitely use their rights and independence under men’s and their families’ control and confirmation. Women could not decide on their own even in their careers and they have inequalities at work due to their gender. It is necessary for the society to be educated on the results of the issues about women rights.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı Düzce’de yaşayan kadın ve erkeklerin Düzce’deki kadınların kişisel hak ve özgürlükler açısından durumlarını nasıl algıladıklarını ve bu algılarının yaşa, medeni duruma, gelire, eğitim durumuna ve çalışma alanlarına göre değişip değişmediğini belirlemektir. Araştırma, genel tarama modellerinden tekil tarama modeli ile yapılmıştır. Araştırmanın verileri literatür taraması ve örnekleme giren bireylere ölçek uygulama yoluyla elde edilmiştir. Verilerin toplanmasında araştırmacı Çeviker Ay tarafından geliştirilen, iki bölümden oluşan “Kadın Hakları (KH)” ölçek formundan (0.876) yararlanılmıştır. Bireylerin kadın haklarına ilişkin algıları ölçeklerde yer alan maddelere verdikleri yanıtların; aritmetik ortalamaları ve standart sapmaları hesaplanarak kadınların kişisel hak ve özgürlük algılarına ilişkin yorumlara yer verilmiştir. Bireysel özelliklere yönelik ortalamalar arasında anlamlı bir fark olup olmadığının belirlemek için; bağımsız örneklemler için iki yönlü varyans analizi (ANOVA) yapılmıştır. Araştırmanın sonucuna göre kadınlar evde ve işte erkeklerin ve onların ailelerinin kontrolü ve onayı altında sınırlı olarak hak ve özgürlüklerini kullanabilmektedirler. Kendi kararlarını iş hayatında dahi kendileri verememekte ve iş hayatında da cinsiyeti dolayısıyla eşitsizlik yaşamaktadırlar. Toplumun, kadın hakları konusunda saptanan sorunların çözümüne yönelik eğitim ihtiyacı bulunmaktadır.
105
128

REFERENCES

References: 

ACAR, F.- ARINER, H.O. (2009). Kadınların İnsan Hakları veToplumsal Cinsiyet
Eşitliği. Ankara: İçişleri Bakanlığı Genel Yayın No: 656
ANDERSON C. C. (1982). İkögretimde İnsan Hakları. (Çev.Yasemin Karaman
Kepenekçi). Ankara: Ankara Üniversitesi Egitim Bilimleri Fakültesi Yay.
32.
BÜYÜKÖZTÜRK Ş. (2004). Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem AYayıncılık.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş.,KILIÇ ÇAKMAK, E., AKGÜN, Ö.E., KARADENİZ,
Ş.DEMİREL, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (İkinci baskı). Ankara:
Pegem A Yayıncılık.
CEDAW (2005). Birleşmiş Milletler Kadınlara Karşı Ayrımcılığın Önlenmesi
Komitesi’nin Türkiye Üzerine Sonuç Gözlemleri.
http://insanhaklarimerkezi.bilgi.edu.tr/Books/khuku/temel_belgeler/
temel_belgeler_cedaw_komitesinin_turkiye_uzerine_sonuc_gozle.pdf
adresinden alınmıştır.
FLOWERS N. (2002). “Human Rights Education İn The Usa. Issues Of Democracy:
Human Rights Education.” An Elektronik Journals of The US
Department of State, 7(1), 18-22.
GAZİOĞLU E. (2014). “Doğu Karadeniz Bölgesinin Toplumsal Cinsiyet Rejimi
ve kadınların Toplumsal Konumları” Karadeniz Araştırmaları, 40,
95-108.
GÜLMEZ M (2001). Demokrasi ve İnsan Hakları Eğitimi, Egemenlik İnsanındır,
Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları.
İLKKARACAN, İ.- P. İlkkaracan (1998). “Bilanço 98: 75 Yılda Tebaa'dan
Yurttaş'a Doğru”. İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları, 77-90.
http://www.wwhr.org/files/3_11.pdf adresinden indirilmiştir.
İLKKARACAN P. (1998b). “Bilanço 98: 75 Yılda Kadınlar ve Erkekler” İstanbul:
Tarih Vakfı Yayınları, 173-192. http://www. kadinininsanhaklari.
org/kategori/arastirma-makaleleri-veraporlar/30336/doguanadolu
-da-kadin-ve-aile-1998-turkce
KARAMAN KEPENEKCİ, Y. (2000). İnsan Hakları Eğitimi. Ankara: Anı
Yayıncılık.
T.C.BAŞBAKANLIK KADININ STATÜSÜ GENEL MÜDÜRLÜĞÜ, HACETTEPE
ÜNİVERSİTESİ NÜFUS ETÜTLERİ ENSTİTÜSÜ, ICON-INSTITUT PUBLIC
Şule Ay
128
SECTOR GMBH AND BNB DANIŞMANLIK (2009). Türkiye’de Kadına
Yönelik Şiddet Araştırması. http://www.kadininstatusu.gov.tr/tr/
19163/Turkiye-de-Kadina-Yonelik-Aile-Ici-Siddet-Arastirmasi-2008,
adresinden indirilmiştir.
T.C. BAŞBAKANLIK KADININ STATÜSÜ GENEL MÜDÜRLÜĞÜ (2008). Politika
Dokümanı Kadın ve Eğitim, http://www.kadininstatusu.gov.tr/ upload/
kadininstatusu.gov.tr/mce/eski_site/Pdf/egitim.pdf.
TURGUT, F.- BAYKUL Y. (1992). Ölçekleme Teknikleri. Ankara: ÖSYM Yayınları.
UNESCO (2014). Human Righs Education. http://www.unesco.org
/new/en/education/themes/leading-the-internationalagenda/
human-rights-education.
UNESCO (2014b). İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi. http://www.
unicef.org/turkey/udhr/_gi17.html adresinden indirilmiştir.
UYGUN, O. (1996). Türkiye’de Demokrasi ve İnsan Hakları. Ankara: Türkiye
ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü İnsan Hakları Araştırma ve Derleme
Merkezi.
YARAMAN- BAŞBUĞU, A. (1992). Elinin Hamuruyla Özgürlük: Tarihine. İstanbul
Resmi Tarihten: Milliyet Yayınları.
YEŞİL R. (2002). Okul ve Ailede Kadın İnsan Hakları ve Demokrasi Eğitimi.
Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com