You are here

WEB DESTEKLİ ÖĞRENME HALKASI YAKLAŞIMININ LİSE 11. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN FİZİK DERSİ ÖZ-YETERLİK İNANÇLARINA ETKİSİ

The Effect of Web Supported Learning Cycle Approach on the 11th Grade Students’ Self-Efficacy Beliefs Toward Physics

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to investigate the effect of web supported learning cycle approach on the 11th grade students’ self-efficacy beliefs toward physics. The research was conducted, in 2009-2010 academic year, in two Anatolian high schools of Diyarbakir provincial center on a total of 52 students. Pre-test-post test control group model was used in this study. Traditional teaching method was used for the control group and the Web Based Learning Cycle Approach teaching the experimental group. For collecting gathering data, Self-Efficacy Belief Scale intended for Physics lesson were used. Dependent and ındependent t-test techniques were used to analyze the obtained data. According to the findings of the study, while no change in self-efficacy beliefs of the experimental group towards Physics course was observed, a negative change was observed in control group. In the light of the findings some suggestions developed.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, web destekli öğrenme halkası yaklaşımının lise 11. sınıf öğrencilerinin fizik dersi öz-yeterlik inançlarına etkisini incelemektir. Araştırma, 2009-2010 öğretim yılı Diyarbakır il merkezinde bulunan iki Anadolu lisesinde okuyan toplam 52 öğrencinin katılımıyla yürütülmüştür. Çalışmada ön test-son test kontrol gruplu model kullanılmıştır. Dersler kontrol grubunda geleneksel öğretim yöntemleri ile ve deney grubunda web destekli öğrenme halkası yaklaşımı ile uygulanmıştır. Veri toplama aracı olarak fizik dersine yönelik öz-yeterlik inanç ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde bağımlı ve bağımsız t-testi teknikleri kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, deney grubu öğrencilerinin fizik dersine yönelik öz-yeterlik inançlarının değişmediği, kontrol grubu öğrencilerinin fizik dersine yönelik öz-yeterlik inançlarının ise olumsuz yönde değiştiği görülmüştür. Elde edilen sonuçlar ışığında bazı öneriler geliştirilmiştir.
17-30

REFERENCES

References: 

Akbaş, A. ve Çelikkaleli, Ö. (2006). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Fen Öğretimi Öz-yeterlik
İnançlarının Cinsiyet, Öğrenim Türü ve Üniversitelerine Göre İncelenmesi. Mersin
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (1), 98-110.
Aktuğ, M. (2005). “Eğitim”, E-learning Idea Solutions, Turkey, Last Retrieved: 1. April. 2005,
[Online] http://www.ideaelearning.com/sayfalar/makale_devam.asp?MakaleId=12
adresinden 05.04.2009 tarihinde indirilmiştir.
Alkan, C. (2005). Eğitim Teknolojisi, Ankara: Anı Yayıncılık.
Aşkın, P., ve Dönmez, O. (2004). Eğitim Yazılımı Geliştirme Öz-yeterlik Algısı Ölçeği. Eğitim
Bilimleri ve Uygulama, 6(3), 259- 274.
Aycan, Ş., Arı, E., Türkoğuz, S., Sezer, H. ve Kaynar, Ü. (2002). Fen ve Fizik Öğretiminde
Bilgisayar Destekli Simülasyon Tekniğinin Öğrenci Başarısına Etkisi: Yeryüzünde
Hareket Örneği, Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri
Dergisi, 15, 57-70.
Bandura, A. (1986). Social Foundations of Thought and Action: A Social Cognitive Theory.
New Jersey: Prentice Hall.
Bandura, A. (1995). Self-efficacy in Changing Societies. Cambridge, England: Cambridge
University Press. 69–78.
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The Exercise of Control. New York: W.H. Freeman and
Company.
Bandura, A., ve Locke, E. A. (2003). Negative Self-efficacy and Goal Revisited. Journal of
Applied Psychology, 88 (1), 87-99.
Başaran, B. (2010). Web Tabanlı Sistemlerde Scorm Uyumlu Whiteboard Movie Tekniğinin
Öğrencilerin Fizik Dersindeki Başarı ve Tutumlarına Etkisinin Araştırılması.
Yayınlanmamış Doktora Tezi. Diyarbakır Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Bıkmaz, F. H. (2002). Fen Öğretiminde Öz-yeterlik İnancı Ölçeği, Eğitim Bilimleri ve
Uygulama, 1 (2), 197-210.
Bıkmaz, F. H. (2006). Fen Öğretiminde Öz-Yeterlik İnançları ve Etkili Fen Dersine İlişkin
Görüşler, Eğitim Araştırmaları, 25, 34-44.
Billings, R. L. (2001). Assessment of The Learning Cycle and Inquiry Based Learning In High
School Physics Education. Michigan State University (Unpublished Graduate Thesis).Boylan, C. (1988). Enhancing Learning In Science. Research in Science and Technological
Education, 6 (2), 205-217.
Cassidy, S. ve Eachus, P. (2001). Developing the Computer Self-efficacy (CSE). Scale.
Investigating the Relationship Between CSE, Gender and Experience with Computers.
www.chssc.salford.ac.uk. /healthSci/selfeff/selfeff.htm internet adresinden 05.04.2003
tarihinde indirilmiştir.
Ekici, G. (2006). İlköğretim I. Kademe Öğretmenlerinin Sınıf Yönetimi Profilleri ile Öğretmen
Öz-yeterlik İnançları Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi. XIV. Ulusal Eğitim
Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Denizli.
Gönen, S. ve Kocakaya, S. (2008a). Bilgisayar Destekli Yapılandırmacı Öğrenmenin Başarıya
Etkisi. II. Uluslar Arası Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Sempozyumu, Ege
Üniversitesi Eğitim Fakültesi, İzmir.
Gönen, S. ve Kocakaya, S. (2008b). Öğretim Teknolojileri ve Duyuşsal Özelliklere Etkisi. II.
Uluslar Arası Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Sempozyumu, Ege Üniversitesi
Eğitim Fakültesi, İzmir.
Gönen, S., Kocakaya, S. ve İnan C. (2006). The Effect of the Computer Assisted Teaching and
7E Model of the Constructivist Learning Methods on the Achievements and Attitudes
of High School Students, The Turkish Online Journal of Educational Technology. 5 (
4) 82-88.
Gürbüz, T. (2001). Değişen Anlamıyla Bilgisayar Okuryazarlığı. Bilişim Teknolojileri Işığında
Eğitim (BTIE) Konferans ve Sergisi Bildiriler Kitabı 3-5 Mayıs 2001 Orta Doğu
Teknik Üniversitesi, Ankara s.163-168.
Hacıoğlu, E. ve Ulu, C. (2003). “Ortaöğretim Öğrencilerinin Fizik Tutumları ile Bilgisayar
Tutumları Arasındaki İlşkinin İncelenmesi.” III. International Educational Technology
Conference and Fair 28-29-30 May 2003 Eastern Mediterranean University
Gazimağusa - Turkish Republic of Northern Cyprus.
Hardal, Ö., Eryılmaz, A. (2004). “Basit Araçlarla Yaparak Öğrenme Yöntemine Göre
Geliştirilen Elektrik Devreleri İle İlgili Etkinlikler.” Eğitimde İyi Örnekler
Konferansı, 17 Ocak 2004, Sabancı Üniversitesi-İstanbul.
Hazır Bıkmaz, F. (2004). Sınıf Öğretmenlerinin Fen Öğretiminde Öz-yeterlilik İnancı Ölçeğinin
Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Milli Eğitim Dergisi, 161. [Online] http://
yayin.meb.gov.tr/dergiler/161/bikmaz.htm> internet adresinden 10.04.2006 tarihinde
ulaşılmıştır.
Karamustafaoğlu O., Aydın M. ve Özmen H. (2005). Bilgisayar Destekli Fizik Etkinliklerinin
Öğrenci Kazanımlarına Etkisi; Basit Harmonik Hareket Örneği. The Turkish Online
Journal of Educational Technology, ,4 (4), 67-81.
Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemleri , Nobel Yayın, Ankara.
Karplus R. (1977). Science Teaching and the Development of Reasoning. Journal of Research
in Science Teaching, 14 (2), 169-175.
Kandilli, E., Ünal, R., Kandilli, C. ve Ellez, M.(2005). “Fotoelektrik Olay” Konusunun
Bilgisayar ve İnternet Destekli Öğretiminin, Öğrenci Başarısına ve Tutumlarına
Etkisinin Değerlendirilmesi, V. Uluslararası Eğitim Teknolojileri Sempozyumu Bildiri
Kitabı, Sakarya 21-23 Eylül 2005, 346-351.
Kurubacak G. (1999). Çevrimiçi Öğrenme: Web Destekli Öğretime İlişkin Öğrenci Tutumları
Üzerine Bir Çalışma". Cincinnati Üniversitesi, Ohio, ABD.
Küçükyılmaz E. A. ve Duban, N. (2006). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Fen Öğretimi Özyeterlik
İnançlarının Arttırılabilmesi İçin Alınacak Önlemlere İlişkin Görüşleri.
Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi..3 (2), 1-23.
Maskan, A.K., ve Güler, G. (2004). Kavram Haritaları Yönteminin Fizik Öğretmen Adaylarının
Elektrostatik Kavram Başarısına ve Elektrostatiğe Karşı Tutumuna Etkisi. Çağdaş
Eğitim Dergisi, 309, 34-41.
Maskan, A. K. (2006). Fizik Öğretmenliği Programına Devam Eden Öğrencilerin Fizik Dersine
Karşı Öz-Yeterlik Algılarının Değerlendirilmesi Üzerine Bir Araştırma, 7. Ulusal FenBilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Gazi Üniversitesi, 07-09 Eylül 2006,
Ankara.
Maskan, A. K. (2010). Fizik ve Matematik Öğretmen Adaylarının Fiziğe Karşı Öz-yeterlik
İnançlarının Değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 23 (1),
31-42.
Nuhoğlu, H. (2004). Fen Bilgisi Öğretiminde Öğrenme Halkası Modeli’nin Uygulandığı Fizik
Laboratuvarı Çalışmalarının Öğrenci Başarısına Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek
Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
Özdil , B., Çelik, A. (2000). İnternete Dayalı Uzaktan Eğitim, Akademik Bilişim Konferansları.
Isparta.
Pajares, F. (1996). Self-efficacy Beliefs in Academic Settings. Review of Educational Research,
66 (4), 543-578.
Purser, R.K. ve Renner J. W. (1983). Results of Two Tenth-Grade Biology Teaching
Procedures. Science Education, 67 (1), 85-98.
Renner, J. W., Abraham M. R. ve Birnie H. H. (1988). The Necessity of Each Phase of the
Learning Cycle in Teaching High School Physics. Journal of Research in Science
Teaching, 25 (1), 39-58.
Riggs, I. M. ve Enochs, L.G. (1990). Toward the Development of an Elementary Teacher’s
Science Teaching Efficacy Belief Instrument. Science Education, 74 (6), 625-637.
Scolavino, R. A. (2002). Analysis of The Implementation of the Learning Cycle Teaching
Strategy By Pre-Service Teachers in the Macstep Science Certification Program. The
University of Winconsin-Milwaukee (Unpublished Doctorate Thesis).
Schmit, G.S., ve Schwarzer, R. (2000). Selbstwirksamkeitserwartung von Lehrern: Langsschnitt
Befunde mit einem Neuen Insrument. Zeitschrift für Padagogische Psychologie, 14
(1), 12-25.
Scholz, U., Dono, B., Sud, A. ve Schwarzer, R. (2002). Is General Self-efficacy a Universal
Consruct? European Journal of Psychological Assesment, 18 (3), 242-251.
Şaşmaz Ören, F., Tezcan, R. (2009). The Effectiveness of the Learning Cycle Aproach on
Learners’ Attitude Toward Science in Seventh Grade Science Classes of Elemantary
School. Elemantary Educational Online 8(1), 103- 118, 2009.
Uzunboylu, H. (2002). Web Destekli İngilizce Öğretiminin Öğrenci Başarısı Üzerindeki Etkisi.
Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Programları ve Öğretim
(Program Geliştirme) Anabilim Dalı. Doktora Tezi, Ankara.
Yavuzer, Y., Koç, M. (2002). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Öğretmen Yetkinlikleri Üzerine
Bir Değerlendirme. Niğde Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 35-43.
Yenice, N., Sümer, Ş., Oktaylar, H.C. ve Erbil, E. (2003). Fen Bilgisi Derslerinde Bilgisayar
Destekli Öğretimin Dersin Hedeflerine Ulaşma Düzeyine Etkisi, Hacettepe
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 152-158.
Yılmazçoban, S. ve Damkacı, F. (1999). “İnternetin Eğitim Amaçlı Kullanılması”, V.
Türkiye’de İnternet Konferansı, Ankara.
Yılmaz, M., Köseoğlu, P., Gerçek, C. ve Soran, H. (2004a). Yabancı Dilde Hazırlanan Bir
Öğretmen Öz-yeterlik Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi
Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 260- 267.
Yılmaz, M., Köseoğlu, P., Gerçek, C. ve Soran, H. (2004b). Öğretmen Öz-yeterlik İnancı. Bilim
ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 58.
(http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/sayi58/yilmaz-koseoglu.htm internet adresinden
03.02.2011 tarihinde ulaşılmıştır.)
Williams, K. A. (1998). An Investigation of Meaningful Understanding and Effectiveness of the
Implementation of Piagetian and Ausubelian Theories in Physics Instruction.
University of Oklahoma. (Unpublished Doctorate Thesis).
Woolfolk Hoy, A. (2000). Changes in Teacher Efficacy During the Early Years of Teaching.
Paper Presented at The Annual Meeting of theAmerican Educational Research
Association.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com