You are here

Recm Cezasının Hz. Peygamber’İn Uygulamaları Işığında Değerlendİrİlmesİ

The Evaluation of Death Punishment by Stoning Under the Light of Prophet’s Implementations

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Peace and prosperity of a society depends on constituting the families, which are formatters of that society, on sound basis. Severe penal sanctions are proposed for the crime of adultery because of the serious damages it gives to family, its annulment of the generation and the threats it poses against the peace of social life. It is a fact that these disasters increase incrementally within family and society when married people commit the crime of adultery. Therefore, punishment of stone to death is appraised by the authentic sunna and assent for married people’s adultery. The Prophet’s practices regarding the punishment of stone to death are of great importance. Within this study, the Prophet’s maximum level of practices concerning the adultery of married people; sanad, matn and the question of whether these practices are carried out before or after the revelation of the verse of celde (cudgeling) have been evaluated.
Abstract (Original Language): 
Bir toplumun huzur ve refahı, o toplumu oluşturan ailelerin sağlam temeller üzerine kurulmasına bağlıdır. Aile kurumuna büyük zararlar vermesi, nesli bozması ve toplumsal hayatın huzurunu tehdit etmesi gibi nedenlerle, zina suçuna ağır cezai müeyyideler öngörülmüştür. Evli insanların zinalarında, fert ve toplumda söz konusu yıkımların katlanarak arttığı bir gerçektir. Dolayısıyla evlilerin zinasında, sahih sünnet ve icma ile recm cezası takdir edilmiştir. Hz. Peygamber’in recm cezasıyla ilgili uygulamaları bu bağlamda büyük önem arz etmektedir. Bu çalışmada Hz. Peygamber’in evlilerin zinasıyla ilgili had uygulamaları; sened, metin ve bu uygulamaların celde ayetinin nüzulünden önce veya sonra oluşu değerlendirilmiştir.
89-112

REFERENCES

References: 

Aktan, Hamza (2007). Recm Cezası Örneğinde Sosyal Değişim Olgusu ve Kur’an. Çağımızda
Sosyal Değişim ve İslam. 2002 Yılı Kutlu Doğum Sempozyumu:
İstanbul.
Ateş, Süleyman (1995). Yüce Kur’an’ın Çağdaş Tefsiri. İstanbul: Yeni Ufuklar Neşriyat.
Aydınlı, Abdullah (1987). Hadis Istılahları Sözlüğü. İstanbul: Timaş Yayınları.
Aynî, Bedrettin Ebû Muhammed Mahmud b. Ahmed (t.y.). Umdetu’l-Kaari Şerhu Sahihi’l-
Buharî. Daru İhyai’t-Turasi’l-Arabi.
Bayındır, Abdulaziz (2010). Kur’an Işığında Doğru Bildiğimiz Yanlışlar. İstanbul: Süleymaniye
Vakfı Yayınları.
Bilmen, Ömer Nasuhi (1988). Hukuku İslamiyye ve Istalahatı Fıkhiyye Kamusu. İstanbul:
Bilmen Yayınevi.
Buharî, Ebû Abdillah Muhammed b. İsmail (1986). Sahihu’l-Buharî. (Nşr.: Muhammed
Münir ed-Dimeşki). Beyrut: Alemu’l-Kutub.
Coşkun, Selçuk (2003). Hadis Değerlendirmelerinde Bütünlük, Ankara: Aktif Yayınevi.
Çakan, İ. Lütfü – Eroğlu Muhammed (1988). “Abdullah b. Abbas”. İstanbul: TDV İslam
Ansiklopedisi.
Darimî, Abdullah b. Abdirrahman (1986). Sünenu’d-Darimî. (Thk.: Fevaz Ahmed Zemerli
ve Halid es-Seb’el-Alemî). Beyrut: Daru’l-Kutubi’l-Arabi.
Recm Ce zas ının Hz. Peygamber ’İn Uygulamalar ı 111
Işığında Değerle ndİrİlmes İ
Darimî (1996). Sünen-i Darimî. Çev. Abdullah Aydınlı. İstanbul: Madve Yayınları.
Davudoğlu, Ahmed (1983). Sahih-i Müslim Tercüme ve Şerhi. Sönmez Neşriyat.
Derveze, M. İzzet (1998). et-Tefsiru’l-Hadis. Çev. Mustafa Altınkaya. İstanbul: Ekin Yayınları.
Diyarbekrî, Hüseyin b. Muhammed (2009). Tarihu’l-Hamîs Fî Ahvali Enfesi Nefîs. Thk.
Abdullah Muhammed el-Halilî. Beyrut: Daru’l-Kutubi’l-İlmiyye.
Ebu Davud, Süleyman b. el-Eş’as es-Sicistanî (1409/1988). Sünenu Ebî Davud. Beyrut:
Daru’l-Cenan.
Fayda, Mustafa (1992). Allah’ın Kılıcı Halid bin Velid. İstanbul: Çağ Yayınları.
Gökmenoğlu, Hüseyin Tekin (2003). Kur’an-ı Kerim’de Olmayan ve Onunla Çelişen
Ceza: Recm. İslam Hukuk Araştırmaları Dergisi, II, 117-129.
Hakim, Ebu Abdillah en-Neysaburi (1990). el-Müstedrek ala’s-Sahihayn. Beyrut: Daru’l-
Kutubi’l-İlmiyye.
Hattabî, Ebû Süleyman Hamd b. Muhammed (1997). Mealimu’s-Sünen. Beyrut: Daru
İbn Hazm.
İbn Abdilberr, Ebu Ömer Yusuf b. Abdilberr. el-İstiab fi Ma’rifeti’l-Ashab. Thk. Halil b.
Me’mun Şeyha. Beyrut: Daru’l-Ma’rife..
İbn Aşur, Muhammed Tahir (1999). İslam Hukuk Felsefesi Gaye Problemi. Çev. Vecdi
Akyüz –Mehmet Erdoğan. İstanbul: Rağbet Yayınları.
İbn Ebî Şeybe, Ebû Bekr el-Kûfî el-‘Absî (1983). el-Musannef. Thk. Amir el-Ömer el-
A’zamî. Bombay.
İbnu’l-Esîr, İzzettin Ebu’l-Hasen Ali b. Muhammed el-Cezerî (1970). Üsdü’l-Ğâbe fî
Ma’rifeti’s-Sahabe. Kahire.
İbn Hacer, Ebu’l-Fadl Ahmed b. Ali el-Askalânî (1431/2010). el-İsabe fi Temyizi’s-Sahabe.
Thk. Halil b. Me’mun Şeyha. Beyrut: Daru’l-Ma’rife.
İbn Hacer (1325). Tehzibu’t-Tehzib. Haydarabad: Daireti’l-Maarifi’n-Nizamiye.
İbn Hacer (1416/1996). Fethu’l-Bârî bi Şerhi Sahîhi’l-Buharî. Beyrut: Daru’l-Fikr.
İbn Hanbel, Ebu Abdillah Ahmed b. Muhammed (1982). el-Müsned. İstanbul: Çağrı
Yayınları.
İbn Hazm, Ebu Muhammed Ali b. Ahmed ez-Zahirî (t.y.). Meratibu’l-İcmâ’ fi’l-Muamelâti
ve’l-İbadâti ve’l-İtikadâti. Beyrut: Daru’l-Kutubi’l-İlmiyye.
İbn Hibban (1987). es-Siretu’n-Nebeviyye. Beyrut: Müessesetu’l-Kutubi’s-Sekafi.
İbn Hişam, Ebu Muhammed Abdulmelik (2009). es-Sîretu’n-Nebeviyye. Beyrut: Daru
İbn Hazm.
İbn Kesir, Ebu’l-Fidâ İsmail b. Ömer b. Kesir (2007). es-Siretu’n-Nebeviyye. Beyrut:
Daru’l-Kutubi’l-İlmiyye.
112 / Yrd. Doç. Dr. Fuat KARABULUT EKEV AKADEMİ DERGİSİ
İbn Kuteybe, Ebu Muhammed Abdullah b. Müslim (1989). Te’vilu Muhtelifi’l-Hadis.
Thk.: Muhammed Muhyeddin el-Asfar. Beyrut: el-Mektebetu’l-İslami.
İbn Mace, Ebû Abdillah Muhammed b. Yezid el-Kazvini (1975). Sünenu İbn Mace Thk.:
Muhammed Fuad Abdulbaki. Dâru İhyai’l-Kutubi’l-Arabi.
İbn Manzur, Cemaluddin Ebû’l-Fadl Muhammed b. Mükerrem (t.y.), Lisanu’l-Arab,
Beyrut: Daru Sâdır.
İbn Münzir, Ebu Bekir Muhammed b. İbrahim (1983). Kitabu’l-İcmâ’. Thk. Abdulkadir
Şener. Ankara: Gaye Matbaası.
Karabulut, Fuat (2000). Hadis İlmi Açısından Hz. Peygamber’in (s.a.s) Had Uygulamalarının
Tahlili. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erzurum: Atatürk
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Karaman, Hayrettin (1992). İslam’ın Işığında Günün Meseleleri. I-III. İstanbul.
Karaman, H. (1993). Anahatlarıyla İslam Hukuku I. İstanbul: Ensar Neşriyat.
Keskin, Yusuf Ziya (2001). Recm Cezası. İstanbul: Beyan Yayınları.
Malik, Ebû Abdillah Malik b. Enes (t.y.). el-Muvatta. Thk.: Muhammed Fuad Abdulbaki.
Beyrut: Daru’l Kutubi’l-İlmiyye.
Mevdudî, Ebû’l-Ala’ (1996). Tefhimu’l-Kur’an. Çev. M. Han Kayani, Yusuf Karaca,
Nazife Şişman, İsmail Bosnalı, Ali Ünal ve Hamdi Aktaş. İstanbul: İnsan
Yayınları.
Munavî, Muhammed Abdurrauf (1410). et-Tevfîk ala Mühimmâti’t-Taarîf. Beyrut:
Dâru’l-Fikr.
Mübarekfurî, Ebû’l-Ala Muhammed Abdurrahman b. Abdirrahman (1990). Tuhfetu’l-
Ahvezi Şerhu Cami’it Tirmizî. Beyrut.
Müslim, Ebu’l-Hüseyin Müslim b. Haccâc (1981). el-Camiu’s-Sahih. Thk. Muhammed
Fuad Abdulbaki. İstanbul: Çağrı Yayınları.
Nesaî, Ebu Abdirrahman Ahmed b. Şuayb (t.y.). Sünenü’n-Nesaî. Beyrut: Daru’l-Fikr.
Nevevî, Ebû Zekeriyya Yahya b. Şeref (1392). el-Minhac Şerhu Sahihi Müslim b. el-Haccac.
Beyrut: Daru İhyai’t-Turasi’l-Arabiyye.
Şevkanî, Muhammed b. Ali (2002). Neylu’l-Evtar Şerhu Münteka’l-Ahbar. Beyrut:
Dâru’l-Ma’rife.
Taberanî, Ebu’l-Kasım Süleyman b. Ahmed (1985). el-Mucemu’s-Sağir, Beyrut: el-
Mektebetu’l-İslamî.
Tirmizî, Ebû İsa Muhammed İsa (1994). Sünenu’t-Tirmizî. Thk. Ahmed Muhammed Şakir
ve Muhammed Fuad Abdulbakî. Beyrut: Dâru’l-Fikr.
Yıldırım, Suat (1998). Kur’an-ı Hakim ve Açıklamalı Meali. İstanbul.
Zehebî, Muhammed b. Ahmed (1382/1963). Mizanu’l-İ’tidal fî Nakdi’r-Rical. Thk. Ali
Muhammed el-Becavî. Beyrut: Dâru İhyâi’l-Kutubi’l-Arabi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com