ŞEYYÂD HAMZA'NIN LİRİK BİR-ŞİİRİ

Şimdiye değin «Yusuf ve Zeliha> adlı mesnevisi1, nâctîei'ia ve başka manzumeleriB ile tanıdığımız eski Anadolu şairlerinden Şeyyâd Hamza, elimize geçen yeni bir şiirinde başka bir yönü ile ortaya çıkmaktadır4. Şöyle ki, akıcı bir üslûb ile yazılmış mesnevisi ve derin bir dinî heyecanın mahsulü olan nactleri ve ayrıca gazelleri yanında,, şairimizi bu defa doğrudan doğruya ölüm ve ölü gibi pek güç ve düşündürücü iki konu üzerine eğilmiş görüyoruz. «İçinde*» redifli bu manzume, aruzun recez (müstefilün feûlün) vezni ile yazılmıştır. Ölüm problemini, ölünün acıklı halini gerçekçi ve do-kunaklıı.bir dille ele alan şairimizi okurken, -Yunus Emre'yi hatırlama- 1 Şeyyâd Hamza, Yusuf ve Zelrha, (nakleden: Dehri Dilçin ; nşr. T. D. K.) İstanbul, 1946. . 2 Sâdeddin Buluç, Şeyyâd Hamza'nın beş manzumesi, (Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, V, nr. 1-2, s. 1-16), İstanbul,, 1956.