You are here

OKUL ÖNCESİ DÖNEMDEKİ ZİHİNSEL YETERSİZLİĞİ OLAN VE OLMAYAN ÇOCUKLARIN SOSYAL BECERİLERİ VE PROBLEM DAVRANIŞLARININ KARŞILAŞTIRILMASI

A COMPARISON OF SOCIAL SKILLS AND PROBLEM BEHAVIORS OF PRESCHOOL CHILDREN WITH AND WITHOUT MENTAL DISABILITY

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
This study has been conducted to examine if there is a significant difference between 4-6 year-old children’s social skills and behavior problems with mental disability and normal peers’ social skills and behavior problems. Information form prepared in line with this purpose and Social Skills Rating System Preschool-Teachers Form (SSRS-P-TF) were administered to normal 90 students and to 60 students with mental disability between 4-6 ages attending preschool and nursery class in the districts of Şişli and Kağıthane in İstanbul. Data were analyzed with the help of SPSS 15.0 statistical program. Average standard deviation of descriptive statistics were used in determining children with mental disability and normal children’s social skills and behavior problem levels and Mann-Whitney U Test, Kruskall-walls analysis, Discriminant analysis, and tests of Wilks’Lambda and Chi-Square were used in determining the differences between children with mental disability and normal children’s social skills and behavior problems. In research results it has been found that children with mental disability have low social skills and have more behavior problems when compared to normally developing children. Also, children’s social skills and behavior problems did not differ in significance level in terms of statistics according to sex variable.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırma; 4-6 yaş arasındaki zihinsel yetersizliği olan ve olmayan çocukların sosyal becerileri ve problem davranışlarını karşılaştırmak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu amaç doğrultusunda hazırlanan Bilgi Formu ve Sosyal Beceri Derecelendirme Sistemi’nin Okulöncesi Dönem Öğretmen Formu (SBDS-OÖD-ÖF) kullanılarak İstanbul ili Şişli ve Kağıthane ilçelerinde bulunan, anaokulu veya anasınıfına devam eden 4–6 yaş arasındaki 60 zihinsel yetersizliği olan, 90 zihinsel yetersizliği olmayan öğrenci değerlendirilmiştir. Araştırmada ölçeğe dayalı olarak toplanan veriler bilgisayar ortamında SPSS 15.0 istatistik programı yardımıyla analiz edilmiştir. Araştırmada zihinsel yetersizliği olan ve olmayan çocukların sosyal beceri ve problem davranış düzeylerinin belirlenmesinde ortalama, standart sapma tanımlayıcı istatistiklerinden; zihinsel yetersizliği olan ve zihinsel yetersizliği olmayan çocukların sosyal beceri ve problem davranışları arasındaki farklılıkların belirlenmesinde ise Mann-Whitney U testi, Kruskall-Wallis analizi, Disriminant analizi, Wilks’ Lambda ve Ki- Kare testlerinden faydalanılmıştır. Araştırma sonucunda; zihinsel yetersizliği olan çocukların, zihinsel yetersizliği olmayan çocuklara göre; sosyal beceri düzeylerinin düşük, problem davranışlarının ise yüksek olduğu görülmüştür. Araştırmada ayrıca cinsiyete göre sosyal beceri ve problem davranışların farklılaşmadığı belirlenmiştir.
627-648

REFERENCES

References: 

1. Vural, E. D. (2006). Okul öncesi eğitim programındaki duyuşsal ve sosyal becerilere yönelik
hedeflere uygun olarak hazırlanan aile katılımlı sosyal beceri eğitimi programının çocuklarda
sosyal becerilerin gelişimine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz
Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
2. Yavuzer, H. (2005). Gençleri Anlamak. İstanbul: Remzi Kitabevi.
3. Kreimeyer, K. ve Antia, S. (1988). The development and generalization of social interaction
skills in: Preschool hearing impaired children, The Volta Review, 90(4), 219-231.
4. Elliott, S. N. ve Gresham, F. M. (1987). Social skills invertions for children. Behavior
Modification, 17(3), 287-313.
5. Calderalla, P. K ve Merrell, W. (1997). Common dimensions of social skills of children
and adolescents: A taxonomy of positive behaviors. Schools Psychology Review, 26(2),
264-278. 6. Gresham, F.M. ve Elliott, S.N. (1990). Social skills rating system manual. Circle Pines,
MN: American Guidance Service.
7. Lyon, M. A., Albertus, C., Birkinbine, J. ve Naibi, J. (1996). A validity study of the social
skills rating system–teacher version with disabled and nondisabled preschool children.
Perceptual and Motor Skills, 83(1), 307-316.
8. Akman, B. ve Gülay, H. (2009). Okul Öncesinde Sosyal Beceriler. Ankara: Pegem Akademi
Yayıncılık.
9. Sucuoğlu, B. Gümüşçü, Ş ve Pişkin, Ü. (1990) Fiziksel egzersizlerin saldırgan davranışlar
üzerindeki etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Birinci Ulusal Kongresi. Bildiri
Kitabı, Cilt II (260-270). Ankara: MEB Basımevi.
10. Bülbül, N. E. (2008). 4 yaş çocuklarının sosyal becerilerinin bazı değişkenler açısından
değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, Ankara.
11. Elibol-Gültekin, S. (2008). 5 yaş çocuklarının sosyal becerilerinin bazı değişkenler açısından
değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
12. Gülay, H. (2004). Korunmaya muhtaç çocuklarla ailesi ile yaşayan 6 yaş çocuklarının
sosyal becerilerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi
Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
13. Kapıkıran, A.N., İvrendi, B.A. ve Adak, A. (2006). Okul öncesi çocuklarında sosyal beceri:
durum saptaması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19. 19-28.
14. Koçak, N.ve Tepeli, K. (2004). 4-5 yaş çocuklarında sosyal ilişkiler ve işbirliği davranışlarının
çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Marmara Üniversitesi. I. Uluslar Arası
Okul Öncesi Eğitim Kongresi. Bildiri Kitabı Cilt II (9-21). İstanbul: Ya-Pa Yayıncılık.
15. Seven, S.(2006). Altı yaş çocuklarının sosyal becerileri ile bağlanma durumları arasındaki
ilişkilerin incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, Ankara.
16. Orhan, M. (2010). Okulöncesi kaynaştırma öğrencileriyle normal gelişim gösteren öğrencilerin
sosyal becerileri ve problem davranışlarının düzeyi ile öğretmenlerin kaynaştırmaya
ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
17. Poyraz Tüy, S. (1999). 3-6 yaş arasındaki işitme engelli ve işiten çocukların sosyal beceri
ve problem davranışları yönünden karşılaştırılmaları, Yayınlanmamış Yüksek Lisans
Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
18. Uysal, A. (2007). Zihin engelli ve normal öğrencilerin sosyal beceri düzeylerinin karşılaştırılması.
4. Eğitim Bilimleri Kongresinde Sunulan Sözlü Bildiri, Eskişehir.
19. Stinnett, T.A., Oehler- Stinnett, J ve Stout, L.J. (1989). Ability of the social skills rating
system teacher version to discriminate behavior disordered, emotionally disturbed, and
nonhandicapped students. School Psychology Review, 18, 526-535.
20. Birkan, B. (2002). Erken özel eğitim hizmetleri. Özel Eğitim Dergisi, 3(2), 99-110.
21. Sucuoğlu, B. (2002). Özel eğitim ve erken eğitim programları. Çoluk Çocuk Dergisi, 5
(26), 25-27. 22. Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
23. Sabornie, E. J. ve Beard, G. H. (1990). Teaching social skills to students with mild handicaps.
Teaching Exceptional Children, 23 (1), 35- 38.
24. Leffert, J. S., Siperstein, G. N., ve Millikan, E. (2000). Understanding social adaptation
in children with mental retardation: a social-cognitive perspective. Exceptional Children,
66 (4), 530-545.
25. Sucuoğlu, B. ve Özokçu, O. (2005). Kaynaştırma öğrencilerinin sosyal becerilerinin değerlendirilmesi.
Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 6
(1), 41-57.
26. Gresham, F.M. (1988). Best practices in social skills training. Thomos, A. ve Grimes, J.
(Editörler). Best practices in social psycholoy. New York: Wiley.
27. Gresham, F. M. (1997). Social competence and students with behavior disorders: Where
we’ve been, where we are, and where we should go. Education and Treatment of Children,
20 (3), 233-250.
28. Birkan, B. Küçük adımlar kursunun gelişim geriliği olan çocuğa sahip annelerin küçük
adımları uygulama becerilerini kazandırmalarına etkisi (Doktora tezi). Eskişehir: Anadolu
Üniversitesi Yayınları, No:1351.
29. Sazak Pınar, E. (2006).Dünyada ve Türkiye’de erken çocukluk özel eğitiminin gelişimi ve
erken çocukluk özel eğitim uygulamaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi
Özel Eğitim Dergisi 7 (2), 71-83.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com