You are here

Home » Content

Değişim Sürecinde Ortaya Çıkan Direnci Önlemede Duyguların Yönetiminin Önemi: Hizmet İşletmeleri Açısından Bakış

The Importance of Emotion Management Emerging for the Prevention of Resistance in the Change Process: A Perspective for Service Businesses

Journal Name:

  • Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2014

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to draw the attention to the importance of emotions preventing employees’ resistance to change during the change process. The most important obstacle in today’s enterprises is the resistance of the employees to changing applications. To prevent this resistance methods such as prediction, ensure participation, communication, education, reconciliation, force are usually used. However, considering the structure of tourism managements which is labor-intensive or human-oriented, besides these traditional methods to prevent resistance also must be used as a method of managing emotions. As a result of the evaluation about the subject over literature; emotion management is an awareness in the sector, but it isn’t used as a method of preventing resistance. Emotion management which is used for preventing resistance in change process is expected to make easier this process in tourism managements. For this purpose, employees constantly informing, supporting and clarity towards them, special interest to them, by pinpointing desires and needs, to perform the effort up and continuous learning to encourage such applications are recommended.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, değişim sürecinde çalışanların değişime gösterdikleri direnci önlemede duyguların önemine dikkat çekmektir. Günümüz işletmelerinde sık sık yaşanan değişim uygulamalarında en önemli engel çalışanların direncidir. Bu direnci önlemede genellikle, tahmin etme, katılımı sağlama, iletişim, eğitim, uzlaşma ve zorlama gibi yöntemler kullanılmaktadır. Ancak turizm işletmelerinin emek yoğun veya insan odaklı yapısı dikkate alındığında direnci önlemede bu geleneksel yöntemler yanında, duyguların yönetilmesinin de bir yöntem olarak kullanılması gerekmektedir. Konuyla ilgili literatür üzerinden yapılan değerlendirmeler sonucunda; duygu yönetimi konusunda sektörde bir farkındalık olduğu, ancak bir direnç önleme yöntemi olarak kullanılmadığı görülmüştür. Turizm işletmelerinde değişim sürecindeki direnci önlemede ise duyguların yönetiminden yararlanılmasının bu süreci kolaylaştıracağı düşünülmektedir. Bu amaçla; çalışanların sürekli bilgilendirilmesi, desteklenmesi ve onlara karşı açık olunması, çalışanlara özel ilgi gösterilmesi, istek ve gereksinimlerini saptayarak bunları gerçekleştirmek için çaba sarf edilmesi ve sürekli öğrenmenin teşvik edilmesi gibi uygulamalara başvurulabileceği önerilmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-degisim-surecinde-ortaya-cikan-direnci-onlemede-duygularin-yonetiminin-onemi-hizmet-isletmeleri-acisindan-bakis.pdf
  • 1
81
92
  • Turkish

JEL Codes:

REFERENCES

References: 

Alagöz, G. (2009). Otel İşletmelerinde Toplam Kalite Yönetiminin Uygulanabilirliği: 4 ve 5 Yıldızlı Kıyı ve Şehir Otellerinde Bir Uygulama. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Akbaba, A. ve Mesci, M. (2007). Otel İşletmelerinde Toplam Kalite Yönetimine Geçişte Sorun Yaşanabilecek Alanların Belirlenmesi: Antalya Belek Bölgesinde Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Karaman İ.İ.B.F. Dergisi, 12, 33-50.
Akın, M. (2004). İşletmelerde Duygusal Zekanın Üst Kademe Yöneticiler ile Astları Arasındaki Çatışmalar Üzerindeki Etkileri, (Kayseri’deki Büyük Ölçekli İşletmelerde Bir Uygulama). Yayınlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Akoğlan Kozak, M. ve Güçlü, N. (2008). Turizm İşletmelerinde Duygusal Çaba Faktörlerinin İşe Alma Sürecinde Kullanılması Üzerinde Bir Araştırma, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 39-56.
Akoğlan Kozak, M. (2004). Değişim Yönetimi Otel İşletme Müdürlerinin Değişim Yönetimi ile İlgili Algılamaları Üzerine Bir Araştırma. Ankara: Detay Yayıncılık.
Aksu, A. (2000). Değişim Mühendisliği Uygulamalarında Karşılaşılan Dirençler ve Yapılan Hatalar. D.E.Ü.İ.İ.B.F Dergisi, 15(2), 37-48.
Optimum Journal of Economics and Management Sciences, Vo1. 1, No. 2- http://optimumdergi.usak.edu.tr/
Akoğlan Kozak and Genç - The Importance of Emotion Management Emerging for the Prevention of Resistance in the
Change Process: A Perspective for Service Businesses
90
Avey, J., Tara S. W. V & Fred L. (2008). Can Positive Employees Help Positive Organizational Change? Impact of Psychological Capital and Emotions on Relevant Attitude and Behaviors. The Journal of Applied Behavioral Science, 44(1), 48-70.
Bacanlı, H., İlhan T. ve Aslan, S. (2009). Beş Faktör Kuramına Dayalı Bir Kişilik Ölçeğinin Geliştirilmesi: Sıfatlara Dayalı Kişilik Testi (SDKT). Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 261-279.
Bartunek, M. J., Denise M. R., Jenny W. R. & Judith A. D. (2006). On the Receiving End Sensemaking, Emotion, and Assessments of an Organizational Change Initiated by Others. The Journal Of Applied Behavioral Science, 42(2), 182-206.
Barutçugil, İ. (2004). Organizasyonlarda Duyguların Yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
Basım, H. N., Yeloğlu H.O., Sağsan, M. Şeşen, H. ve Çetin, F. (Ed.). (2009). Örgütlerde Değişim ve Öğrenme. Ankara: Siyasal-Yayın Dağıtım.
Bovey, H. W. ve Hede, A. (2001). Resistance to Organizational Change: The Role of Cognitive and Affective Processes. Leadership & Organization Development Journal, 22(8), 372-382.
Bowman, C. ve Ash, D. (1987). Strategic Management. Macmillan: Basingstoke.
Bulut, Y. (2010). Bireysel Değişim. İçinde Ömür N. T. Ö. ve Topaloğlu, C. (Ed.), Çalışma Yaşamında Bireysel Gelişim Turizm İşletmelerinden Örnekler ve Uygulamalar (s. 311-328). İstanbul: Beta Yayıncılık.
Burnes, B. ve Philip, J. (2011). Success and Failure In Organizational Change: An Exploration of the Role of Values. Journal of Change Management, 11(2), 133-162.
Caruso, R. D. ve Salovey, P. (2007). Duygusal Zeka Yöneticisi. (Çev. H. Kayra), İstanbul: Crea Yayıncılık.
Chiang, C. F. (2010), Perceived organizational change in the hotel industry: An implication of change schema. International Journal Of Hospitality Management, 29, 157-167.
Chu, K. H. L.(2002). The Effects of Emotional Labor on Employee Work Outcomes. Unpublished PhD Thesis, Virginia Polytechnic Institute and State University, Blacksburg, Virginia.
Çevik, S. ve Akoğlan Kozak, M. (2011). Değişim Yönetiminde Dönüşümcü Liderlik ve Hizmetkar Liderlik, 11. Ulusal Turizm Kongresi Bildiri Kitabı, 80-87.
Clark, L. (2000). SOS Duygularla Güçlenmek: Bunaltı, Öfke ve Depresyonun Yönetilmesi. (Çev. Gültekin Yazgan), İstanbul: Evrim Yayıncılık.
Clarke, S. J., Chad D. E., Bateman, J. M. & Rugutt, J. K. (1996). Faculty Receptivity/Resistance to Change, Personal and Organizational Efficacy, Decision Deprivation and Effectiveness in Research I Universities, To the Educational Resources (Eric).
Coch, L. ve French, J. (1948). Overcoming Resistance to Change. Human Relations, 1, 512-532.
Doğan, S. ve Demiral. Ö. (2007). Kurumların Başarısında Duygusal Zekanın Rolü ve Önemi. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 14(1), 209-230.
Duran, E. ve Gümüş, M. (2013). Turizm Lisans Öğrencilerinin Duygusal Emek Deneyimlerinin Kariyer Tercihlerine Etkileri. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(2), 11-29.
Eren, E. (2012). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. İstanbul: Beta Yayıncılık.
Erem, N. G. (2003). Toplam Kalite Yönetiminin Hizmet İşletmelerinde Uygulanması ve Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi ve Uygulama Hastanesinde Bir Uygulama. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Erkuş, A. ve Günlü, E. (2008). Duygusal Zekanın Dönüşümcü Liderlik Üzerine Etkileri. Dokuz Eylül Üniversitesi, İşletme Fakültesi Dergisi, 9(2), 187-209.
Fassauer, G. (2011). Messages on Resistance to Change in German Change Management Approaches, Dresden Discussion Papers on Organization Research, 11(1), 1-13.
Fox, S. A. ve Hamburger, Y. A. (2001). The Power of Emotional Appeals in Promoting Organizational Change Programs. Academy o Management Executive, 15, 84-93.
Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, Cilt 1, Sayı 2- http://optimumdergi.usak.edu.tr/
Akoğlan Kozak ve Genç - Değişim Sürecinde Ortaya Çıkan Direnci Önlemede Duyguların Yönetiminin Önemi: Hizmet
İşletmeleri Açısından Bakış
91
Genç, V. (2013). Alanya’daki Turizm İşletmelerinde Çalışanların Duygusal Emek ve Duygusal Zeka Düzeylerinin İş Tatminine Etkileri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
Goleman, D. (2005). Duygusal Zeka Neden IQ’dan Daha Önemlidir?. (Çev. Banu Seçkin Yüksel), İstanbul: Varlık Yayınları.
Göztepe, H. (2009). Öğrenen Organizasyon Dinamiklerinin Toplam Kalite Yönetimi, İnavasyon ve Organizasyon Performansına Etkileri. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi, Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Kocaeli.
Grandey, A. A. (2000). Emotion Regulation in the Workplace: A New Way to Conceptualize Emotional Labor. Journal of Ocupational Health Psychology, 5(1), 95-110.
Gülertekin, S. (2013). Duygu İklimi ve Liderlik Tarzının İşten Ayrılma Niyetine Etkileri: Alanya’daki Turizm İşletmelerine Yönelik Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
Huy, N. Q. (1998). Emotional Capability, Emotional Intelligence, and Radical Change. Academy of Management Review, Special Multievel Issue.
İnce, C. (2008). Toplam Kalite Yönetimi ve Otel İşletmelerinde İşgören Tatminine Etkileri. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 19(1), 57-70.
Kaya, U. ve Özhan, K. Ç. (2012). Duygusal Emek ve Tükenmişlik İlişkisi: Turist Rehberleri Üzerine Bir Araştırma. Çalışma İlişkileri Dergisi, 3(2), 109-130.
Keenan, J. P. (2002). Whistleblowing: A Study of Managerial Differences. Employee Responsibilities and Rights Journal, 14(1), 17-32.
Klarner, P., By, R. T. & Diefenbach, T. (2011). Employee Emotions During Organizational Change. Scandinavian Journal of Management, 27, 332-340.
Kotter, J. ve Schlesinger, L. (1979). Choosing strategies for change. Harvard Business Review, 57(2), 106–114.
Leana, C. R. ve Barry, B. (2000). Stability and Change as Simultaneous Experiences Organizational Life. Academy of Management Review, 25(4), 753-759.
Liu, Y. ve Pamela, L. P. (2005). Another Look at the Role of Emotion in the Organizational Change: A Process Model. Human Resource Management Review, 15, 263-280.
Morris, J. A ve Daniel, C. F. (1996). The Dimensions, Antecedents and Consequences of Emotional Labor. The Academy of Management Review, 21(4), 986-1010.
Okumus, F. ve Hemmington, N. (1998). Barriers and resistance to change in hotel firms:an investigation at unit level. International Journal of Contemporary HospitalityManagement, 10(7), 283–288.
Özgen, I. (2010). Turizm İşletmelerinde Duygusal Emek. Ankara: Detay Yayıncılık.
Özkalp, E. (2013). Sosyolojiye Giriş. Bursa: Ekin Basın Yayın.
Pala, T. (2008). Turizm İşletmelerinde Çalışanların Duygusal Emek Düzeyi ve Boyutları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi, Mersin.
Peker, Ö ve Aytürk, N. (2000). Etkili Yönetim Becerileri. Ankara: Yargı Yayınevi.
Piderit, S. K. (2000). Rethinking Resistance and Recognizing Ambivalence: A Multidimensional View of Attitudes Toward an Organizational Change. Academy of Management Review, 25(4), 783-794.
Pieterse H. J., Marjolein C. J. C. & Thijs H. (2012). Professional Discourses and Resistance to Change. Journal of Organizational Change Management, 25(6), 798-818.
Robbins, P. S. ve Timothy A. J. (2012). Örgütsel Davranış Organizational Behavior. (Çev. Ed. İnci Erdem), İstanbul: Nobel Kitap.
Schermerhorn, R. J., James G. H. & Osborn, R. N. (2002). Organizational Behavior. United States of America: John Wiley & Sons, Inc.
Seçer, H. Ş. (2007). Çalışma Yaşamında Duygular ve Duygusal Emek: Sosyoloji, Psikoloji ve Örgüt Teorisi Açısından Bir Değerlendirme. Sosyal Siyaset Konferansları Kitap, 50, 813-834.
Optimum Journal of Economics and Management Sciences, Vo1. 1, No. 2- http://optimumdergi.usak.edu.tr/
Akoğlan Kozak and Genç - The Importance of Emotion Management Emerging for the Prevention of Resistance in the
Change Process: A Perspective for Service Businesses
92
Spiess, J. A. K. (2011). The Effect of Emotional Climates in Leader-Follower and Employee-Customer Relationships in a Service Context. Unpublished Phd Thesis, Gallen University, UZH, Zentralsteller.
Steinberg, J. R. ve Figart, M. D. (1999). Emotional Demands at Work: A Job Content Analysis. Annals of the American Academy of Political and Social Sciences, 561, 177-191.
Tokat, B. (2012). Örgütlerde Değişim ve Değişimin Yönetimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Töremen, F. ve Çankaya, İ. (2008). Yönetimde Etkili Bir Yaklaşım: Duygu Yönetimi. Kurumsal Eğitimbilim Dergisi, 1(1), 33-47.
Türkay, O., Solmaz, A. S., Yazıt, H. ve Demirdelen, D. (2011). Otel İşletmelerinde Kıyaslama (Bencmarking) Uygulamalarına Yönelik Nitel Bir Araştırma. I. Uluslar arası Turizm ve Otelcilik Sempozyumu, 228-239.
Vos, J. (2006). The Role of Personality and Emotions in Employee Resistance to Change. Unpublished PhD Thesis, Erasmus University Faculty of the Social Sciences, Rotterdam.
Woo, S. B. (1998). Leader Behaviors and Their Effects on Satisfaction, Commitment, Justice and Organizational Citizenship Behavior in Korean Hotel Employees. Proceedings of Advances in Hospitality and Tourism Research, 3, 516-528.
Yeniçeri, Ö. (2002). Örgütsel Değişmenin Yönetimi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Yürür, Ş. ve Ünlü, O. (2011). Duygusal Emek, Duygusal Tükenme ve İşten Ayrılma Niyeti İlişkisi. “İŞ, GÜÇ” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 14(2), 81-104.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com