You are here

Home » Content

Değişim ve Kimlik Bağlamında İstanbul’dan Özgün Bir Mekânsal Kesit: Rumelihisarı

A Specific Spatial Cross-Section from Istanbul in the Context of Change and Identity: Rumelihisarı

Journal Name:

  • Sosyoloji Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Through cultural forms of cities, one can find out the civilization family it belongs to, and this generally represents the value of the aesthetic tastes of the community living there. Views of the city are surrounded by an environment and conditions which not only contain architecture, but also textures, colors, smells, sounds, convenience, comfort, and a sense of aesthetic pleasure. So, each city has its own understanding of beauty, unique atmosphere, and identity. This study deals with the neighborhood culture within the context of change and identity based on Rumelihisarı, an authentic spatial cross-section of Istanbul’s city culture. In-depth interviews were conducted through a qualitative technique, and data obtained from this study were analyzed with regards to (1) the question of belonging and social distinction, (2) the understanding of nature and lifestyles, and (3) neighborhood relations. Lastly, the identity of the city was discussed, and suggestions were developed for local administration.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Ait olduğu medeniyet ailesi, kültürel biçimlerinden anlaşılabilen kentler, orada yaşayan topluluğun estetik beğenilerini temsil eder. Kentin görünümleri; kentin mimari biçimlenmesinin yanı sıra doku, renk, koku, ses, rahatlık, konfor ve estetik haz duygusunu da içine alan ortam ve koşullar ile sarmalanır. Böylece her kent; kendi güzellik anlayışını, özgün havasını ve kimliğini kazanır. Bu çalışma, İstanbul şehir kültürünün özgün bir mekânsal kesitini oluşturan Rumelihisarı üzerinden, değişim ve kimlik bağlamında mahalle kültürünü ele almaktadır. Derinlemesine görüşme tekniği uygulanarak niteliksel bir alan araştırması yapılmış; ulaşılan veriler (1) aidiyet meselesi ve sosyal ayrışma, (2) doğayı kavrama ve yaşayış biçimleri, (3) komşuluk ilişkileri başlıkları altında açıklanmıştır. Son olarak, kimlik konusu tartışılmakta ve kent yönetimine yönelik öneriler geliştirilmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon 4.pdf
  • 1
77-102
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Alada Bayramoğlu, A. (2008). Osmanlı şehrinde mahalle. İstanbul: Sümer Kitabevi.
Aysu, Ç. (1994). Rumelihisarı. Dünden bugüne İstanbul ansiklopedisi içinde (Cilt
6, s. 357-359). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt.
Ayverdi, S. (1982). Boğaziçi’nde tarih (4. bs.). İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti.
Behar, D. ve T. İslam (2006). İstanbul’da ‘soylulaştırma’ eski kentin yeni sahipleri.
İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi.
Bozdoğan, S. (2002). Modernizm ve ulusun inşası erken cumhuriyet Türkiyesi’nde
mimari kültür. T. Birkan (Çev.). İstanbul: Metis.
Can, A. (1998). İstanbul kent dokusunda bir tür konut tercihi ve kültürel yapı etkileşimi:
Rumelihisarı örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Can, A. ve Ökten, S. (2001). Kent ve kültür: Rumelihisarı evleri ve sakinleri,
İstanbul Dergisi, (39), 72-78.
Can, A. (2008). İnsan mekan etkileşimi ve kent estetiğine giriş. R. Bozlağan ve Y.
Demirkaya (Ed.), Türkiye’de yerel yönetimler içinde (s. 331-362). Ankara: Nobel Yayınları.
Cansever, T. (1996). Sonsuzluğa çakılı bir yıldız: Boğaziçi. Mustafa Armağan (Ed.).
İstanbul armağanı 2: Boğaziçi medeniyeti içinde (s. 51-54). İstanbul: İBB Kültür İşleri
Daire Başkanlığı.
Cansever, T. (1997). İstanbul’da bahçe kültürü. Mustafa Armağan (Ed.). İstanbul
Armağanı 3 Gündelik Hayatın Renkleri içinde (s. 55-58), İstanbul: İBB Kültür İşleri
Daire Başkanlığı.
Ergül, S. (1968). Şiir. Hayat Mecmuası, (9), 5.
Frisby, D. ve Featherstone, M. (1997). Simmel on culture selected writings. Londra:
Sage.
Gür Öymen, Ş. (1996). Mekân örgütlenmesi. Trabzon: Gür.
Güveniş, Ö. M. ve Ceylan, O. (2005). Rumelihisarı’nda bir koruma uygulaması.
Tasarım Dergisi, (4), 92-99.
Haapala, A. (2004). On the aesthetics of the everyday familarity, strangeness and
the meaning of place. A. Light ve J. M. Smith (Ed.), Aesthetics of everyday life içinde
(s. 39-55). New York: Columbia University Press.
Heidegger, M. (2008). Varlık ve zaman. K. H. Ökten (Çev.). İstabul: Bahçeşehir
Üniversitesi ve Agora Kitaplığı.
Hisar, A. Ş. (1997). Boğaziçi mehtapları. İstanbul: Bağlam.
Kesedar, İ. (1983). Rumelihisar köyü. İstanbul: Günlük Ticaret Gazetesi Tesisleri.
Kuban, D. (2001). Artık başka bir Boğaziçi düşlesek. İstanbul Dergisi (39), 55-56.
Kümbetoğlu, B (2008). Sosyolojide ve antropolojide niteliksel yöntem ve araştırma.
102 Sosyoloji Dergisi, 2013/1, 3. Dizi, 26. Sayı
İstanbul: Bağlam.
Mumford, L. (2007). Tarih boyunca kent –kökenleri, geçirdiği dönüşümler ve geleceği–.
G. Koca ve T. Tosun (Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
Özlem, D. (1986). Kültür bilimleri ve kültür felsefesi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Timuçin, A. (2011). Estetikte anlam ve yorum, İstanbul: Bulut.
Turley, A. C. (2005). A definition of urban culture. Urban culture exploring cities
and cultures içinde (s. 1-23). Pearson Prentice Hall.
Zevi, B. (1990). Mimariyi görmeyi öğrenmek. D. Divanlıoğlu (Çev.). İstanbul: Birsen.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com