You are here

Home » Content

GENEL VE İMAM-HATİP ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN OKULA BAĞLANMA DÜZEYLERİ

SCHOOL ATTACHMENT LEVELS OF GENERAL AND IMAMHATIP SECONDARY SCHOOL STUDENTS

Journal Name:

  • Turkish Studies

Publication Year:

  • 2017
DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12316

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Attachment to the school is a concept that means identification of the student with the school, development of a sense of belonging to the school, proud of the school, feeling safe in school, acquiring positive communications and relationships with teachers and friends at the school. Nowadays, attachment to school seems to be a worthwhile subject considering that it has an important role in the success of the student establishing a connection with school, teachers and even with friends. The main purpose of studying in this framework is to compare general and religious vocational (İmam Hatip) secondary schools and to examine the level of attachment to the schools in terms of some variables. This study, which was conducted in accordance with descriptive survey model, was conducted on 370 students selected from Fevzipaşa Secondary School (N:124) , Dumlupınar Secondary School (N:122) On Beş Temmuz Şehitler Anatolian İmam Hatip Secondary School(N:124) in the spring semester of 2016-2017 “Attachment Scale for Children and Adolescents (OBÖ-ÇE)” was used as the data collection tool in the research. Statistical analysis of data was performed by one-way analysis of variance (Anova) and T Tests. The reliability value of the study (Cronbach Alpha) attachment scale was found 0.883. As a result of the calculations, the lowest score of the sample of the attachment level is 13, and the highest score is 65. It has been examined whether there is any difference between variables such as class and age in the study. A statistically significant difference was found between the level attachment to the study and age and class variables in the study, and no significant difference was found between school type and gender variables.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Okula bağlanma, öğrencinin okuluyla özdeşleşmesi, okuluna ait olduğu duygusunu geliştirmesi, okuluyla gurur duyması, kendisini okulda güvende hissetmesi, okulda öğretmen ve arkadaşları ile olumlu iletişim ve ilişkiler kazanması vb. anlamda kullanılan bir kavramdır. Günümüzde öğrencinin okul ve öğretmenle hatta arkadaşla bir bağ kurmasının, başarısında önemli bir role sahip olduğu düşüncesiyle okula bağlanma çalışılmaya değer bir konu olarak görülmektedir. Bu çerçevede çalışmanın temel amacı, genel ve imam-hatip ortaokulları karşılaştırılarak bazı değişkenler açısından okula bağlanma düzeylerini incelemektir. Tarama modeline uygun olarak gerçekleştirilen bu çalışma, Gümüşhane’de Fevzi Paşa Ortaokulu (N=124), Dumlupınar Ortaokulu (N=122) ve On beş Temmuz Şehitler Anadolu İmam Hatip Ortaokulu (N=124)’nda, 2016–2017 öğretim yılı bahar döneminde öğrenim gören öğrencilerden seçilen 370 öğrenci üzerinde yapılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak “Çocuk ve Ergenler İçin Okula Bağlanma Ölçeği (OBÖ-ÇE)” kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel analizi, Tek Yönlü Varyans (Anova) Analizi ve T-Testi testleri ile yapılmıştır. Çalışmada okula bağlanma ölçeğine ilişkin güvenilirlik (Cronbach Alpha) değeri 0.883 olarak bulunmuştur. Bu hesaplamalar neticesinde örneklemin okula bağlanma düzeylerinin en düşük puanı 13, en yüksek puanı 65’dir. Çalışmada öğrencilerin okula bağlanma düzeyleri ile okul, cinsiyet, sınıf ve yaş gibi değişkenler arasında farklılaşma olup olmadığı incelenmiştir. Araştırmada okula bağlanma düzeyi ile yaş ve sınıf değişkenleri arasında istatiksel açıdan anlamlı bir farklılaşma tespit edilmiş, okul türü ve cinsiyet değişkenleri arasında ise anlamlı farklılaşma tespit edilememiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-genel-imam-hatip-ortaokul-ogrencilerinin-okula-baglanma-duzeyleri.pdf
  • 27
335
358
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Adelabu, D. D. (2007). Time perspective and school membership as correlates to academic
achievement among African American adolescents. Adolescence, 42 (167), 525-538.
Aktaş, H. ve Kartopu, S. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Ahlaki Olgunluk Düzeylerinin Bazı
Değişkenler Açısından İncelenmesi (Gümüşhane Üniversitesi Örneği). Sinop Üniversitesi
Uluslararası Gençlik Ve Ahlak Sempozyumu (Bildiriler Kitabı) 2, 468-485.
Akyürek, S. (2012). İlk ve Orta Öğretimde Din Öğretimi: Kuramsal Çerçeve. Recai Doğan ve
Remziye Ege (Ed.), Din Eğitimi (El Kitabı). 81-104. Ankara: Grafiker Yayınları.
Alaca, F. (2011). İki Dilli Olan ve Olmayan Öğrencilerde Okul Yaşam Kalitesi Algısı ve Okula
Aidiyet Duygusu İlişkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi,
Adana.
Alagöz, M. (2003). Eğitim Sistemi İçerisinde İmam-Hatip Liselerinin Yeri. II. Din Şûrası (Tebliğ ve
Müzakereleri 23-27 Kasım 1998)-2, Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları. 572-579.
Alkal, A. (2016). Ahlaki Olgunluğun Yordanmasında Kişilik Özelliklerin ve Bazı Değişkenlerin
Etkisinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi/Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Altuntaş, S. ve Sezer, Ö. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Okula Bağlanmalarının İncelenmesi. İnönü
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (1), 83-97.
Anderman, L. H., & Anderman, E. M. (1999). Social predictors of changes in students' achievement
goal orientations. Contemporary Educational Psychology, 25, 21-37.
Anderman, E. M. (2002). School effects on psychological outcomes during adolescence. Journal of
Educational Psychology, 94 (4), 795-809.
Genel ve İmam-Hatip Ortaokul Öğrencilerinin Okula Bağlanma Düzeyleri 355
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/27
Arastaman, G. (2006), Ankara İli Lise Birinci Sınıf Öğrencilerinin Okula Bağlılık Durumlarına
İlişkin Öğrenci, Öğretmen ve Yöneticilerin Görüşleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
Ankara Üniversitesi, Ankara.
Aşlamacı, İ. (2014). Türkiye’nin İslam Eğitim Modeli: İmam-Hatip Okulları Ve Temel Özellikleri.
Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of
Turkish or Turkic, Volume 9/5 Spring 2014, p. 265-278, ISSN:1308-2140,
www.turkishstudies.net, Doi Number : http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6908,
ANKARA-TURKEY.
Aşlamacı, İ. (2017). İmam Hatip Liselerindeki Din Eğitiminin Niteliği İle İlgili Sorunlar: Okul
Yöneticilerinin Görüşlerine Dayalı Nitel Bir Araştırma. Turkish Studies -International
Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 12/10,
p. 49-80, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.11999 ISSN: 1308-2140,
ANKARA-TURKEY.
Aşlamacı, İ. ve Eker, E. (2016). İmam-Hatip Lisesi Öğrencilerinin Okul Aidiyet ve Dinî Tutum
Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Değerler Eğitimi Dergisi, 14 (32), 7-38.
Bayraktar, M. F. (1997). İslam Eğitiminde Öğretmen-Öğrenci Münasebetleri. İstanbul: M. Ü. İ. F.
V. Yayınları.
Bellici, N. (2015). Ortaokul Öğrencilerinde Okula Bağlanmanın Çeşitli Değişkenler açısından
İncelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15 (1), 48-65.
Bergin, C., & Bergin, D. (2009). Attachment in the Classroom. Educational Psychology Review, 21
(2), 141-170.
Boardman, J. D., & Onge, J. M. (2005). Neighborhoods and adolescent development. Children,
Youth and Environments, 15, 138-164.
Bullerdick, S. K. (2000). Social connectedness and the relationship to emotional well-being among
urban American Indian youth. Dissertation Abstracts International, 60 (12-A), 46-53.
Cheung, H. Y. (2004). Comparing Shanghai and Hong Kong students’ psychological sense of school
membership. Asia Pacific Education Review, 5 (1), 34-38.
Cheung, H. Y., & Hui, K. F. S. (2003). Mainland immigrant and Hong Kong local students
psychological sense of school membership. Asia Pacific Education Review, 4 (1), 67-74.
Cernkovich, S. A., & Giordano, P. C. (1992). School bonding, race, and delinquency. Criminology,
40, 261–291.
Çubukçu, İ. A. (1972). İbn Miskeveyh’e Göre Çocuk Eğitimi. İslâm Düşüncesi Hakkında
Araştırmalar, CVI. 56-60. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.
Duy, B. ve Yıldız, M. A. (2014). Farklı Zorbalık Statüsüne Sahip Erinlerde Okula Bağlanma ve
Yalnızlık. Türk Eğitim Derneği Eğitim ve Bilim Dergisi, 39 (174), 173-188.
Erbil, N., Vd., (2006). Ergenlerin Benlik Saygısına Ailelerinin Tutum ve Davranışlarının Etkisi. Aile
ve Toplum (Eğitim-Kültür ve Araştırma) Dergisi, 3 (10), 7-15.
Ez-Zernûcî. İ. B. (1993). Tâlimü’l Müteallim (İslâm’da Eğitim Öğretim Metodu). Terc.: Yunus Vehbi
Yavuz, İstanbul: Feyiz Yayınları.
Finn, J. D., & Voelkl. K. E. (1993). School Characteristics Related to school engagement. Journal
of Negro Education, 62, 249-268.
356 Hamza AKTAŞ
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/27
Fullarton, S. (2002). Student engagement with school: Individual and school-level influences. LSAY
Research Report, No.27.
Fredricks, J. A., Blumenfeld, P. C., & Paris, A. H. (2004). School Engagement: Potential of the
Concept, State of the Evidence. Rewiev of Educational Research, 74, 59-109.
Geçtan, E. (1986). İnsan Olmak. İstanbul: Adam Yayınları.
Goodenow, C. (1992). Strengthening the links between educational psychology and the study of
social contexts. Educational Psychologist, 27 (2), 177-196.
Goodenow, C., & Grady, K. E. (1993). The relationship of school belonging and friends’ values to
academic motivation among urban adolecent students. The Journal of Experimental
Education, 62 (1), 60-71.
Hagborg, W. J. (1994). An Exploration of School Membership among Middle- and High-School
Students. Journal of Psychological Assessment, 12, 312-323.
Hawkins, J. D., Catalano, R. F., Kosterman, R., Abbott, R., & Hill, K. G. (1999). Preventing
adolescent health-risk behaviors by strengthening protection during childhood. Arch Pediatr
Adolesc Med, 153 (3), 226-234.
Hawkins, J. D., Guo, J., Hill, K. G., Battin P. S., & Abbott, R. D. (2001). Long-Term Effects of the
Seattle Social Development Intervention on School Bonding Trajectories. Applied
Developmental Science, 5, 225–236.
Hill, L. G., & Werner, N. E. (2006). Affiliative motivation, school attachment, and aggression in
school. Psychology in the Schools, 43 (2), 231-246.
Jessor, R., Van Den Bos, J., Vanderryn, J., & Costa, F. M. (1995). Protective factors in adolescent
problem behavior: Moderator effects and developmental change. Developmental
Psychology, 31 (6), 923-933.
Jimerson, R. S., Campos, E., & Greif, L. J. (2003). Toward an understanding of definitions and
measures of school engagement and related terms. The California School Psychologist, 8, 7-
27.
Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara, Nobel Yayıncılık.
Karaşar, B. ve Gül Kapçı, E. (2016). Lise Öğrencilerinde Okula Bağlanma ve Akademik Başarının
Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi
Dergisi, 49 (1), 21-42.
Kartopu, S. (2015). Öz Yeterlilik, Kimlik Duygusu ve Dindarlık Eğilimi. Gümüşhane: Gümüşhane
Üniversitesi Yayınları.
Kartopu, S. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Öz Yeterlilik ve Kimlik Duygusu Kazanım
Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi: Gümüşhane Üniversitesi Örneği.
Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9 (45), 481-500.
Kaynak, S., Özhan, M. B. ve Kan, A. (2017). Ortaokul Öğrencileri İçin Okul Motivasyonu Ölçeği
Geliştirme Çalışması. Turkish Studies - International Periodical for the Languages,
Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 12/4, p. 293-312 DOI Number:
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.11336 ISSN: 1308-2140, ANKARA-TURKEY.
Genel ve İmam-Hatip Ortaokul Öğrencilerinin Okula Bağlanma Düzeyleri 357
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/27
Kılavuz, M. A. ve Yılmaz, H. (2009). Örgün ve Yaygın Eğitimde Öğrenenlerin İhtiyaçları
Doğrultusunda Din Eğitimi ve Öğretimi. Uludağ Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 18
(2), 123-139.
Kızmaz, Z. (2006). Okullardaki Şiddet Davranışının Kaynakları Üzerine Kuramsal Bir Yaklaşım.
Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 30 (1), 47-70.
Köylü, M. ve Nazıroğlu, B. (2012). İlköğretimde Din Eğitimi. Mustafa Köylü ve Nurullah Altaş
(Ed.), Din Eğitimi. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık, 132-176.
Leithwood. K., & Jantzi, D. (2000). Principal and teacher leadership effects: A replication. School
Leadership and Management, 20 (4), 415-434.
Marks, H. M. (2000). Student Engagement in Instructional Activity: Patterns in the Elementary,
Middle, and High School Years. American Educational Research Journal, 37 (1), 153-184.
Mengi, S. (2011). Ortaöğretim 10. ve 11. Sınıf Öğrencilerinin Sosyal Destek ve Özyeterlik
Düzeylerinin Okula Bağlılıklarıyla İlişkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya
Üniversitesi, Sakarya.
McNeely, C. A., Nonnemaker, J. M., & Blum, R. W. (2002). Promoting School Connectedness:
Evidence from the National Longitudinal Study of Adolescent Health. Journal of School
Health, 72 (4), 138-146.
Morsünbül, Ü. ve Çok, F. (2011). Bağlanma ve İlişkili Değişkenler. Psikiyatride Güncel
Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry, 3(3), 553-570.
Murdock, T. B., Hale, N. M., & Weber, M. J. (2001). Predictors of Cheating among Early
Adolescents: Academic and Social Motivations. Contemporary Educational Psychology, 26
(1), 96-115.
Nichols, S. L. (2008). An exploration of students’ belongingness beliefs in one middle school. The
Journal of Experimental Education, 76 (2), 145-169.
Osterman, F. K. (2000). Students' Need for Belonging in the School Community. Review of
Educational Research, 70 (3), 323-367.
Roeser, R. W., Midgley, C., & Urdan, T. C. (1996). Perceptions of the School Psychological
Environment and Early Adolescents' Psychological and Behavioral Functioning in School:
The Mediating Role of Goals and Belonging. Journal Of Educational Psychology, 88, 408-
422.
Samdal, O., Wold, B., & Bronis, M. (1999). Relationship between Students' Perceptions of School
Environment, Their Satisfaction with School and Perceived Academic Achievement: An
International Study. School Effectiveness and School Improvement, 10, 296–320.
Sarı, M. (2012). Sense of school belonging among elemantary school students. Çukurova
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42 (1), 1-11.
Savi, F. (2011). Çocuk ve Ergenler İçin Okula Bağlanma Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması.
İlköğretim Online, 10 (1), 80-90.
Seydooğulları, Ü. S. (2008). Demokratik ve Otoriter Anne ve Baba Tutumlarının Lisede Öğrenim
Gören Öğrencilerin Ahlaki Yargı Yeteneğine Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
Sakarya Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
358 Hamza AKTAŞ
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/27
Simons-Morton, B. G., Crump, A. D., Haynie, D. L., & Saylor, K. E. (1999). Student–school bonding
and adolescent problem behavior. Health Education Research, 14 (1), 99-107.
Somers, C. L., & Gizzi, T. J. (2001). Predicting adolescents' risky behaviors: The influence of future
orientation, school involvement, and school attachment. Adoles and Family Health, 2, 3-11.
Şengün, M. (2008). Lise Öğrencilerinin Ahlaki Olgunluk Düzeylerinin Bazı Kişisel Değişkenler
Açısından İncelenmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ondokuz Mayıs
Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
Uwah, C. J., McMahon, H. G., & Furlow, C. F. (2008). School belonging, educational aspirations,
and academic self-efficacy among African American male high school students: Implications
for school counselors. Professional School Counseling, 11 (5), 296-305.
Yörükoğlu, A. (1986). Gençlik Çağı. Ankara: TİB Kültür Yayınları.
Zieman, G. L., & Benson, G. P. (1981). School perceptions of truant adolescent girls. Behavioral
Disorders, 6 (4), 197-205.
Willms, J. D. (2003). Student Engagement at School: A Sense of Belonging and Participation. Results
from PISA 2000. Paris: OECD.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com