You are here

ARPAEMÎNİZÂDE SÂMÎ’NİN ‘TA’KİD’ ÖRNEĞİ BEYTİ ÜZERİNE

OBSERVATIONS ON AN EXAMPLE OF ‘TA’KID’ BY ARPAEMÎNİZÂDE SÂMÎ

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.886
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Ta’kid, the ambiguities in an author’s work, is among the reasons as to why literary commentaries came about. It is interesting that a couplet by early eighteent century poet Arpaemînizâde Sâmî has been commented upon throughout centuries by scholars in order to be explained. After discussing the couplet and different interpretations of it, this article provides the earliest commentary by the eighteenth century learned man Müstakîmzâde Süleymân Sadeddin Efendi in translation transcription and translation in comparison with the other interpretations.
Abstract (Original Language): 
Ta’kid yani yazarın ne kastettiğinin açıkça anlaşılamaması, bir edebî metnin şerh edilmesini gerektiren sebepler arasındadır. On sekizinci yüzyılın ilk yarısında yaşamış şairlerden Arpaemînizâde Sâmî’ye ait bir beytin, uzun yıllardır kaynaklarda ta’kid örneği olarak gösterildiği ve âlimler tarafından yorumlanmaya çalışıldığı görülmektedir. Bu çalışmada Sâmî’nin beyti hakkındaki farklı açıklamalar ve aynı beyte on sekizinci yüzyıl âlimlerinden Müstakîmzâde Süleymân Sadeddin Efendi’nin yaptığı ilk şerh üzerinde durulacak, şerhin günümüz Türkçesine çevirisi yapılacak, çevriyazılı metni verilecektir
346-359

REFERENCES

References: 

AKAR, Metin, (2000). Su Kasidesi Şerhi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: Ankara.
19 žarfıŋ:ŧarafıŋ D 20 güher-i: güher ü D T 21 deyr-i : der-i (?) T 22 ħaŧā: heft D 23 zāde-i: zāde T 24 żamįrdür: żamįr T
Arpaemînizâde Sâmî’nin ‘Ta’kid’… 359
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 4/6 Fall 2009
BĠLGEGĠL, Kaya, (1989). Edebiyat Bilgi ve Teorileri (Belâgât), Enderun: Ġstanbul. CERRAHOĞLU, Ġsmail, (1988). Tefsir Tarihi, I, Diyanet ĠĢleri BaĢkanlığı Yayınları: Ankara.
ÇAKAN, Ömer Lütfi, (1985). Hadis Edebiyatı, Marmara Ünv. Ġlahiyat Fak. Yayınları: Ġstanbul.
KAHRAMANOĞLU, Kemal, (1996). “Arpaeminzade Sami‟nin Bir Beyti‟nin Etrafında Mânâ ve Mazmun Üzerine DüĢünceler”, Selçuk Ünv. Eğitim Fakültesi Dergisi (Sosyal Bilimler), 7: 175-181.
KORTANTAMER, Tunca, (2004). “Teori Zemininde Metin ġerhi Meselesi”, Eski Türk Edebiyatı - Makaleler, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları: Ankara, 55-64.
KUTLAR, Fatma Sabiha, (2004). Arpaemîni-zâde Mustafa Sâmî – Dîvân, Ankara.
MENGĠ, Mine, (2000). “Metin ġerhi, Tahlili ve Tenkidi Üzerine”, Divan Şiiri Yazıları, Akçağ: Ankara, 72-80.
Muhammed Kazvinî-Kasım Ganî, Hâfız, Tahran 1377.
MÜSTAKÎMZÂDE, Süleyman Sa‟deddin Efendi, Mecmu’a-i Resâ’il, yk. 331a-331b, DTCF Ktp. M. Özak I/455.
OLGUN, Tahir, (1973). Edebiyat Lügati, Ġstanbul: Enderun Kitabevi.
ONAY, Ahmet Talât (1992). Eski Türk Edebiyatında Mazmunlar, Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı.
SARAÇ, M. A. Yekta, (2000). Klâsik Edebiyat Bilgisi – Belâgat, R Yayınları: Ġstanbul.
TANPINAR, Ahmet Hamdi, (2001). 19 uncu Asır Türk Edebiyatı Tarihi, Çağlayan Kitabevi: Ġstanbul.
TARLAN, Ali Nihad, (1981). Edebiyat Meseleleri, Ötüken: Ġstanbul.
TDK (1988), Türkçe Sözlük, I, TDK: Ankara.
YILMAZ, Yavuz, (2001). “Müstakîmzâde‟ye Göre Bazı Manzumelerin ġerhi”, YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Ġstanbul Üniversitesi Sosyal Bil. Ens. Türk Dili ve Ed. Bil. Dalı.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com