You are here

TURK DİLİND E YÖNELME VE BULUNMA HALI İLE İLGİLİ BİRKAÇ AYRINTI -TUVA TÜRKÇESİ ÖRNEĞİ

SOME DETAILS ABOUT LOCATIVES AND DATIVES IN TURKISH LANGUAGE THE CASE OF TUVA TURKISH

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.1987
Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Cases of name have been utilized beyond its own functions and made the connection between the names and verbs via various nuances. We have been able to follow the variety of functions since the Kök Turk Scriptures. The meaning gap has been gradually filled in by either the same suffix or another. We will focus the locative function of the dative suffix in this article. The evolution of this function since the Kök Turk Scriptures, what kind of a space it has in one of the contemporary dialects, Tuvan Turkish and the conditions laying the emergence of this function in a systematic way will be analyzed. Other functions of the casa suffixes of +da +ga, but the place and time, will not be mentioned.
Abstract (Original Language): 
Türkçede isim hâl ekleri, kendi asıl fonksiyonları yanında çeşitli fonksiyonlarda da kullanılagelmiş, isimlerle fiillerin bağlantısını türlü nüanslarla kurmuştur. Biz bu fonksiyon çeşitliliğini, Köktürk yazıtlarından itibaren takip edebilmekteyiz. Zamanla fiilin açtığı anlam boşluğunu ya aynı ek ya da başka bir ek doldurmuştur. Biz bu makalede, yönelme hâli ekinin bulunma fonksiyonu üzerinde duracağız. Bu durumun Köktürk yazıtlarından itibaren nasıl bir gelişim içinde bulunduğu ve günümüz lehçelerinden Tuva Türkçesinde nasıl bir kullanım alanına sahip olduğu ve bu kullanımın sistemli bir şekilde hangi koşullarda ortaya çıktığı incelenecektir.+da ve +ga hâl eklerinin yer ve zaman dışındaki diğer fonksiyonlarına ise değinilmeyecektir.
1229-1238

REFERENCES

References: 

ARIKOĞLU Ekrem 2007, "Tuva Türkçesi", (Kitapta Bölüm), Türk Lehçeleri Grameri (Ed. Ahmet Bican Ercilasun), Ankara: Akçağ Yayınları, 1149-1228.
BOZ Erdoğan 2007, Türkiye Türkçesinde +{A} Durum Biçimbirimi, Ankara: Gazi Kitabevi
BURAN Ahmet 1996, Anadolu Ağızlarında İsim Çekim (Hal) Ekleri, Ankara: TDK. Yayınları
ERASLAN Kemal, 2000 "Eski Türkçede Yönelme (Datif) Hâli Ekinin Yapı, Fonksiyon ve İfadeleri", İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, İstanbul: ss. 67-76.
ERDAL
Marce
l 2004, A old Grammar of Old Turkic, Leiden-Boston: Brill ERGİN Muharrem 2000, Orhun Abideleri, İstanbul: Boğaziçi Yayınları
ERSOY Feyzi 2006, "Moğolca ve Türkçede Fiil-Tamlayıcı İlişkileri", Türkiyat Araştırmaları Dergisi, Güz 2006, Sayı: 20, ss. 81-98.
GABAİN A. von 2000, Eski Türkçenin Grameri (Çev. Mehmet Akalın), Ankara
UBRYATOVA E. İ. 1982, Grammatika sovremennogo Yakutskogo literaturnogo Yazıka, fonetika i Morfologiya, Moskva
GÜLSEVİN Gürer 1997, Eski Anadolu Türkçesinde Ekler, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları
GÜNAY Turgut 1978, Riza İli Ağızları, Ankara = RİA
HERTEK A.B. 2008, Znaçeniya Lokal'nıh Padejey v Tuvinskom i Hakasskom Yazıkah, Diss. Kand. Fil. Nauk, Novosibirsk
İSHAKOV F. G., PAL'MBAH A. A. 1961, Grammatika Tuvinskogo Yazıka - Fonetika i Morfologiya, Moskva
JOHANSON Lars 2007,
Türkçed
e Dil İlişkilerinde Yapısal Etkenler (Çev: Nurettin Demir), Ankara: TDK Yayınları
KORKMAZ Zeynep 2000, Türkçede Eklerin Kullanılış Şekilleri ve Ek Kalıplaşması Olayları,
Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları
Kül-Tegin: Orhun-Yenisey Yazıtları VI-VIII. Yy 2003, Ankara =Kül-tegin
NEVSKAYA İ. A. 2005, Prostranstvennıye Otnoşeniya v Tyurkskix Yazıkax Yujnoy Sibiri (Na Materiale Şorskogo Yazıka), Novosibirsk
ÖNER Mustafa 2004, "Kuzey Batı Türkçesinde -nI Ekli Zaman Zarfları", Tyurkskaya i smejnaya leksikologiya i leksikografiya (Sbornik k 70-letiyu Kenesbaya Musaeva), Rossiyskaya Akademiya NAUK İnstitut Yazıkoznaniya, Moskva, 159-169
POPPE Nicholas 1992, Moğol Yazı Dilinin Grameri (Çev. Günay Karaağaç), İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi
SARKÖZİ Alice 2004, Classical Mongolian, Lincom Europa.
SAT S. Ç., SALZINMAA E. B. 1980, Amgı Tıva Literaturlug Dıl, Kızıl: Tıvanır) Nom Ündürer Çeri.
SEV Gülsel 2007, Tarihi Türk Lehçelerinde Hâl Ekleri, Ankara: Akçağ Yay.
Turkish Studies
International
Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 6/1 Winter 2011
1238
Vildan KOÇOGLU-GUNDOGDU
ŞÇERBAK A. M. 1977, O Oçerki Po Sravnitel'noy Morfologii Tyurkskix Yazıkov (İmya),
Leningrad.
TANÇ Mustafa 2006, "Eski Türkçe Yönelme Durumu Ekinin Günümüz Kıpçak Grubu Türk Lehçelerindeki Yansımaları", TAED 30, Erzurum: ss. 23-37.
TEKİN Talat 2003, Orhon Türkçesi Grameri, İstanbul: Türk Dilleri Araştırmaları Dizisi,
TODAYEVA,
B
. X. 1951, Grammatika Sovremennogo Mongol'skogo Yazıka Fonetika i Morfologiya, Moskva.
USER Hatice Şirin 2009, Köktürk ve Uygur Kağanlığı Yazıtları-Söz Varlığı İncelemesi,
Konya: Kömen Yayınları.
TARANAN ESERLER
Çaa-Oruk, 28.06.2008 tarihli gazete.
DARBAA Y. K. 2010, Tıva Dugayında 99 Aytırıgga Harıılar, Abakan.
LOPSAN Monguş Kenin 1989, Azanın Biçezi Konçug, Kızıl: Tıvanın Nom Ündürer Çeri, =ABK SAGAAN-ool Viktor 2002, Çurttalgamnın Önneri, Kızıl =ÇÖ Şın: 21.07.2009 tarihli gazete Şın: 29.07.2009 tarihli gazete
Tıva Çogaalçılarnın Setküülü, No: 3, Kızıl 2008 =TÇS 2008. Tıvanın Birgi Nayısılalı Samagaltay, Kızıl 1996 =TBNS.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com