You are here

ELEKTRONİK ÇAĞDA SÖZÜN SATICILARI: RADYO VE TELEVİZYON

RADIO AND TELEVISION AS WORD SELLERS IN ELECTRONIC AGE

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.4708
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
With adaptation of folklore as “communicational process‟‟, the context of the products have been became important as much as the product in contemporary folklore researches; through oral culture medium dominated by face to face communication, electronic medium of culture has been formed by the development of new communication tools, the writing and written culture; telegraph, telephone, radio, television, computers, and other similar instruments. At the transfer from oral culture to written culture, the limiters of the place also have been eliminated in achieving narrator to the listener / reader / viewer. Radio and television reshaped the electronic culture medium by taking place in public sphere first and then in homes. The new association environments were formed around radio and television which originally created great confusion and alienation. Radio and television have revealed a new form of communication in these environments; it has changed the oral cultural medium‟s communication style. With these two factors, narrator of oral culture medium was replaced by radio and television and narrative was replaced by submissions of these tools, then they took and used the oral culture products. As a result, it was determined that radio and television changed the expression medium of the places by taking place in the combining places. The radio and nowadays especially television and internet are the place which combined with electronic culture medium, folk narrative and the people of Kastamonu. In the paper, electronic culture medium is limited by „Radio‟ and „Television‟ by taking into account the similar factors in expression medium.
Abstract (Original Language): 
Folklorun “iletişimsel bir süreç” olarak kabul edilmesiyle birlikte günümüz halkbilimi araştırmalarında en az ürün kadar ürünün ortaya çıktığı bağlam da önem kazanmış; yüz yüze iletişimin hâkim olduğu sözlü kültür ortamının ardından veya onunla birlikte, yeni iletişim araçlarının gelişmesiyle, yazı ile yazılı kültür ortamı; telgraf, telefon, radyo, televizyon, bilgisayar ve benzeri araçlarla birlikte de elektronik kültür ortamı şekillenmiştir. Sözlü kültür ortamından yazılı kültür ve elektronik kültür ortamına geçişte, anlatının dinleyiciye/okuyucuya/seyirciye ulaşmasında mekânın sınırlayıcılığı da ortadan kalkmıştır. Radyo ve televizyon öncelikle kamusal alanlarda, ardından evlerde yer alarak elektronik kültür ortamını şekillendirmiştir. Başlangıçta büyük bir şaşkınlık ve yabancılık yaratan radyo ve televizyonun etrafında yeni birliktelik ortamları oluşmuştur. Radyo ve televizyon bu ortamlarda öncekinden farklı bir iletişim biçimi ortaya çıkarmış; sözlü kültür ortamının yüz yüze olan iletişim biçimini değiştirmiştir. Elektronik kültür ortamının bu iki aracıyla birlikte sözlü kültür ortamının anlatıcısının yerini radyo ve televizyonun, anlatının yerini bu araçlarla sunulanların almaya başladığı; elektronik kültür ortamlarının sözlü kültür ürünlerini alıp kullandıkları görülmüştür. Sonuç olarak, radyo ve televizyon birliktelik mekânlarında yer alarak bu mekânların anlatım ortamını değiştirmiştir. Makalede elektronik kültür ortamı “Kastamonu” özelinde ele alınmıştır. Elektronik kültür ortamı, halk anlatısı ve Kastamonu halkının birleştiği yer radyo ve son dönemde özellikle televizyon ile internettir. Bu makalede; “Elektronik Kültür Ortamı”, anlatım ortamında meydana getirdiği benzer etkiler göz önünde bulundurularak, “Radyo” ve “Televizyon” ile sınırlandırılmıştır.
1063-1080

REFERENCES

References: 

Azdavay İlçe Yıllığı (Atatürk'ün Doğumunun 100. Yılında Azdavay). Yyy: Azdavay Belediyesi Yayınları, 1981.
AZİZ Aysel(1981). Radyo ve Televizyona Giriş,. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
AYTAÇ Gürsel (2002). Edebiyat ve Medya Kitaptan Ekrana Edebiyat, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
BEN-AMOS Dan (2007). "Halk Bilgisinin (Folklorun) Bağlamı: İmalar ve Beklentiler". Çev. Metin Ekici. Millî Folklor, S: 76, s.232-243.
(2003).
"Şartla
r ve Çevre İçinde Folklorun Bir Tanımına Doğru". Çev. Metin Ekici.
Halkbiliminde Kuramlar ve Yaklaşımlar, hzl. Gülin Öğüt Eker ve diğerleri. Ankara: Millî Folklor Yayınları, s. 31-35.
BİRKALAN Hande(2002). "Geleneksel Halk Kahramanları, Popüler Medya ve İnek Şaban".
Folklor/Edebiyat, S: 23, s. 47-53.
ÇANKAYA Özden(1996). "Türk Radyoculuğunun Gelişimi", Yüzyıl Biterken Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi. C.14, İstanbul: İletişim Yayınları, s. 1078-1086.
DUNDES Alan (1978). Essays in Folkloristics, Delhi: Folklor Institue.
(2003a)
. "Halk Kimdir". Çev. Metin Ekici. Halkbiliminde Kuramlar ve
Yaklaşımlar, hzl. Gülin Öğüt Eker ve diğerleri. Ankara: Millî Folklor Yayınları, s. 1 -30.
(2003b)
. "Doku, Metin ve Konteks". Çev. Metin Ekici. Halkbiliminde Kuramlar ve
Yaklaşımlar, hzl. Gülin Öğüt Eker ve diğerleri. Ankara: Millî Folklor Yayınları, s. 67-90.
ELLUL Jacques (1998). Sözün Düşüşü. Çev. Hüsamettin Arslan. İstanbul: Paradigma Yayınları.
EYUPGİLLER Kemal Kutgün (1999). Bir Kent Tarihi: Kastamonu, İstanbul: Eren Yayıncılık.
GERBNER George. "The Strories We Tell". Kültür ve İletişim, 1(1) 1998. [http://:lef.ankara.edu.tr/ki/yazi.]
Turkish Studies
International
Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 8/4 Spring 2013
1078
Gülten KUÇUKBASMACI
Kastamonu İl Yıllığı 1967, hzl. Kastamonu Valiliği. Ankara: Ulusal Basımevi, 1967.
Kastamonu İl Yıllığı 1973.,hzl. Kastamonu Valiliği. Ankara: Yarı Açık Cezaevi Matbaası.1973.
KÖKER Eser (2005). Kitapta Kurutulmuş Çiçekler ya da Sözlü Kültür Üzerine Düşünmek,
Ankara: Dipnot Yayınları.
METE Mehmet (1999). Televizyon Yayınlarının Türk Toplumu Üzerindeki Etkisi. hzl. Erol Kalender. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
OĞUZ M. Öcal (2000). "Halk Bilimine Yansıyan Osmanlı İmajının Anlatım Ortamı Çözümlemeleri". Türk Dünyası Halk Biliminde Yöntem Sorunları, Ankara: Akçağ Yayınları, s. 97-106.
ONG Walter J. (1999). Sözlü ve Yazılı Kültür: Sözün Teknolojileşmesi, Çev. Sema Postacıoğlu Banon. İstanbul: Metis Yayınları.
ÖRİK Nahid Sırrı (2000). Anadolu'da Yol Notları -Bir Edirne Seyahatnamesi-Kayseri, Kırşehir, Kastamonu, İstanbul: Arma Yayınları.
ÖZDEMİR Nebi (2005). Cumhuriyet Dönemi Tük Eğlence Kültürü, Ankara: Akçağ Yayınları.
(2008). Medya Kültür ve Edebiyat, Ankara: Geleneksel Yayınları.
(2001).
"Türkiye
' de Halkbilimi/Kültürbilimi-Medya İlişkisi", Türkbilig, S: 2, s.
110-117.
POSTMAN Neil (2004).
Televizyo
n Öldüren Eğlence, Çev. Osman Akınhay. İstanbul: Ayrıntı Yayınları..
SANDERS Barry (1999).
Öküzü
n A'sı: Elektronik Çağda Yazılı Kültürün Çöküşü ve Şiddetin Yükselişi, Çev.Şehnaz Tahir. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
www. yayinak1s1.com/program/11892/ (13.09.2008)

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com