You are here

YARATICI DRAMA ETKİNLİKLERİNİN TÜRKÇE ÖĞRETMEN ADAYLARININ KONUŞMA BECERİLERİNE ETKİSİ

THE EFFECT OF CREATIVE DRAMA ACTIVITIES ON PRE-SERVICE TURKISH LANGUAGE TEACHERS' SPEAKING SKILLS

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.5503
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to investigate the effect of creative drama activities towards preservice Turkish language teachers' speaking skills. This study was designed according to pretest-posttest with control group model. The participants of the study are 31 fourth grade students 16 in experimental group and 15 in control group. Quantitative data was collapsed by speaking skills scale. Speaking skills scale was used as pre-test and post-test both in experimental and control groups. Measurements performed in the experimental and control group, 100 (one hundred) out of a full score, scored by three seperate and independant experts. As a result of the analized data, It was detected that creative drama activites provided a statistical significant improvement on students' speaking skills than tradional method. In addition pre-service teachers'pre-application and post-application descriptive statistics shows that pre-service teachers' speaking duration in experimental group was significantly higher than pre-service teachers' speaking duration in control group. The students should be the main element of the activities in teaching-learning process. Drama method, role-playing, extempore, and dramatization techniques those allow students to take an active part in course should be featured in the teching process.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, yaratıcı drama etkinliklerinin öğretmen adaylarının konuşma becerilerine etkisini ortaya koymaktır. Araştırma ön test-son test deney gruplu desen kullanılarak deneysel modelde gerçekleştirilmiştir. Araştırma, deney grubunda 16, kontrol grubunda 15 öğretmen adayı olmak üzere toplam 31 öğrenci ile yürütülmüştür. Nicel verilere, "Konuşma Becerisi Puanlama Anahtarı" ölçme aracı ile ulaşılmıştır. Konuşma Becerisi Puanlama Anahtarı, deney ve kontrol grubunda yapılan çalışmalarda hem ön test hem de son test olarak kullanılmıştır. Deney ve kontrol grubunda yapılan ölçmeler 100 (yüz) tam puan üzerinden, birbirinden bağımsız üç ayrı uzman tarafından puanlanmıştır. Elde edilen nicel veriler SPSS programında çözümlenmiştir. Araştırma verilerinden elde edilen bulgulara göre, deney grubunda uygulanan yaratıcı drama etkinliklerinin, kontrol grubunda düz anlatım yoluyla uygulanan etkinliklere göre öğretmen adaylarının konuşma becerilerini istatistiksel olarak anlamlı derecede arttırdığı görülmüştür. Ayrıca, öğretmen adaylarının uygulama öncesi ve sonrası konuşma süresinin dakikalara ve öğrenci sayısına göre betimsel istatistiklerinin sonuçları incelendiğinde, deney grubundaki öğretmen adaylarının kontrol grubundaki öğretmen adaylarına göre; konuşma sürelerinde önemli oranda artış olduğu görülmektedir. Öğrenme-öğretme sürecinde, öğrencinin etkinliğin ana öğesi olması gerekir. Bunun için öğrencilerin derse etkin olarak katılmasına olanak sağlayan yaratıcı drama yöntemine, rol oynama, doğaçlama ve dramatizasyon gibi tekniklere öğretim sürecinde geniş yer verilmelidir.
671
682

REFERENCES

References: 

ADALI, O. (2009). Anlamak ve Anlatmak. İstanbul: Pan Yayıncılık.
AKAR, R. (2000). Temel Eğitimin İkinci Aşamasında Drama Yöntemi ile Türkçe Öğretimi: Dorothy Heathcote 'un "Uzman Rolü Yaklaşımı". Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
AYDIN, S. ve ZENG, B. (2008). Yabancı Dil Öğreniminde Kaygı: Bir Literatür Özeti. TheJournal of Language and Linguistics Studies, 4 (1), 81-94.
AYKAÇ, M. (2011). Türkçe Öğretiminde Çocuk Edebiyatı Metinleriyle Kurgulanan Yaratıcı Drama Etkinliklerinin Anlatma Becerilerine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
ÇEBİ A. (1996). Öğretim Amaçlı Yaratıcı Drama Yoluyla İmgesel Dil Becerisinin Geliştirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
EKER, S. (2006). Çağdaş Türk Dili. Ankara: Grafiker Yayınları.
ERDOĞAN, T. (2010). Anadili Öğretimiyle Birlikte Başlayan Yabancı Dil Öğretiminin İlköğretim Birinci Sınıf Öğrencilerinin Temel Dil Becerilerine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
GEBENLİLER, H. E. (2006). Bir Drama Tekniği Olan Konuşma Metninin Kendine Güven ve Dil Kullanımına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
GÖGÜŞ, B. (1978). Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.
KARA, Ö. T. (2000). Türkçe Öğretiminde Yaratıcı Drama. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
KAVCAR, C., OĞUZKAN, F. ve SEVER, S. (2004). Türkçe Öğretimi, Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin. Ankara: Engin Yayınevi.
NİXON, J. (1987). (Edt.) Teaching Drama (Çev. Tülin Şener, Filiz Koç Basılmamış Materyal). Ma. Educ, London.
ÖZBAY, M. (2003). Öğretmen Görüşlerine Göre İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. Ankara: Gölge Ofset Matbaacılık.
ÖZBAY, M. (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I. Ankara: Öncü Kitap.
ÖZTÜRK, A. (1997). Tiyatro Dersinin Öğretmen Adaylarındaki Sözel İletişim Becerilerine Etkileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
SAN, İ. (1992). Eğitsel Yaratıcı Drama, Yaratıcılığı Geliştiren Bir Yöntem ve Yaratıcı Bireyi Yetiştiren Bir Disiplin. Assitej Bildirileri, Ankara.
SEVER, S. (2001). Öğretim Dili Olarak Türkçenin Sorunları ve Öğretme-Öğrenme Sürecindeki Etkili Yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 34.
SEVER, S. (2004). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
SEVER, S., KAYA, Z. ve ASLAN, C. (2006). Etkinliklerle Türkçe Öğretimi. Ankara: Morpa Yayınları.
Turkish Studies
International
PeriodicalFortheLanguages, LiteratureandHistoryofTurkishorTurkic
Volume 8/9 Summer 2013

c
682
Murtaza AYKAÇ - Gökhan ÇETİNKAYA
TEMİZ, E. (2013). Speech Anxiety of Music and Turkish Language Teacher Candidates. Journal of Educational and Instructional Studies In The World, 3(2), 101-105.
TEMİZYÜREK F. (2007) İlköğretim İkinci Kademede Konuşma Becerisinin Geliştirilmesi.
Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimler Fakültesi Dergisi, cilt: 40, sayı: 2, 113-131.
TEMİZYÜREK, F., Erdem, İ. ve Temizkan, M. (2011) Konuşma Eğitimi. Sözlü Anlatım. (2.Baskı, Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
TÜMTÜRK, T. (2000). Türkçe Öğretiminde Yaratıcı Drama Yöntemi ile Diksiyon Becerileri Kazandırmaya İlişkin Bir Model Önerisi Yaklaşımı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
ÜNAL TOPÇUOĞLU, F. ve DEGEÇ, H. (2012). Öğretmen Görüşlerine Göre Konuşma Eğitiminde Karşılaşılan Sorunlar. TheJournal of Academic Social Science Studies, 5(7),
735-750.
ÜNSAL, B. (2005). İlköğretim İkinci Kademede (6, 7, 8. Sınıflar) Türkçe Dersinde Drama Yönteminin Çocukların Dil ve Anlatım Becerilerine Katkısı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
YALÇINKAYA, C. (2013). Yaratıcı Drama Yöntemiyle Diksiyon Eğitimi. Çağdaş Drama Derneği Yaratıcı Drama Eğitmenliği/Liderliği Bitirme Projesi. Ankara.
YAVUZER, H. (2008). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com